Isaiah (ישעיה) - Isaia 9

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 לַמְנַצֵּחַ עַלְמוּת לַבֵּן מִזְמֹור לְדָוִד	1 لامام المغنين. على موت الابن. مزمور لداود احمد الرب بكل قلبي. احدث بجميع عجائبك‎.
2 אֹודֶה יְהוָה בְּכָל־לִבִּי אֲסַפְּרָה כָּל־נִפְלְאֹותֶיךָ	2 ‎افرح وابتهج بك ارنم لاسمك ايها العلي‎.
3 אֶשְׂמְחָה וְאֶעֶלְצָה בָךְ אֲזַמְּרָה שִׁמְךָ עֶלְיֹון	3 ‎عند رجوع اعدائي الى خلف يسقطون ويهلكون من قدام وجهك‎.
4 בְּשׁוּב־אֹויְבַי אָחֹור יִכָּשְׁלוּ וְיֹאבְדוּ מִפָּנֶיךָ	4 ‎لانك اقمت حقي ودعواي. جلست على الكرسي قاضيا عادلا‎.
5 כִּי־עָשִׂיתָ מִשְׁפָּטִי וְדִינִי יָשַׁבְתָּ לְכִסֵּא שֹׁופֵט צֶדֶק	5 ‎انتهرت الامم. اهلكت الشرير. محوت اسمهم الى الدهر والابد‎.
6 גָּעַרְתָּ גֹויִם אִבַּדְתָּ רָשָׁע שְׁמָם מָחִיתָ לְעֹולָם וָעֶד	6 ‎العدو تم خرابه الى الابد. وهدمت مدنا. باد ذكره نفسه‎.
7 הָאֹויֵב ׀ תַּמּוּ חֳרָבֹות לָנֶצַח וְעָרִים נָתַשְׁתָּ אָבַד זִכְרָם הֵמָּה	7 ‎اما الرب فالى الدهر يجلس. ثبّت للقضاء كرسيه
8 וַיהוָה לְעֹולָם יֵשֵׁב כֹּונֵן לַמִּשְׁפָּט כִּסְאֹו	8 وهو يقضي للمسكونة بالعدل. يدين الشعوب بالاستقامة‎.
9 וְהוּא יִשְׁפֹּט־תֵּבֵל בְּצֶדֶק יָדִין לְאֻמִּים בְּמֵישָׁרִים	9 ‎ويكون الرب ملجأ للمنسحق. ملجأ في ازمنة الضيق‎.
10 וִיהִי יְהוָה מִשְׂגָּב לַדָּךְ מִשְׂגָּב לְעִתֹּות בַּצָּרָה	10 ‎ويتكل عليك العارفون اسمك. لانك لم تترك طالبيك يا رب
11 וְיִבְטְחוּ בְךָ יֹודְעֵי שְׁמֶךָ כִּי לֹא־עָזַבְתָּ דֹרְשֶׁיךָ יְהוָה	11 رنموا للرب الساكن في صهيون. اخبروا بين الشعوب بافعاله‎.
12 זַמְּרוּ לַיהוָה יֹשֵׁב צִיֹּון הַגִּידוּ בָעַמִּים עֲלִילֹותָיו	12 ‎لانه مطالب بالدماء. ذكرهم. لم ينس صراخ المساكين
13 כִּי־דֹרֵשׁ דָּמִים אֹותָם זָכָר לֹאשָׁ־כַח צַעֲקַת [עֲנִיִּים כ] (עֲנָוִים׃ ק)	13 ارحمني يا رب. انظر مذلتي من مبغضيّ يا رافعي من ابواب الموت‎.
14 חָנְנֵנִי יְהוָה רְאֵה עָנְיִי מִשֹּׂנְאָי מְרֹומְמִי מִשַּׁעֲרֵי מָוֶת	14 ‎لكي احدث بكل تسابيحك في ابواب ابنة صهيون مبتهجا بخلاصك
15 לְמַעַן אֲסַפְּרָה כָּל־תְּהִלָּתֶיךָ בְּשַׁעֲרֵי בַת־צִיֹּון אָגִילָה בִּישׁוּעָתֶךָ	15 تورطت الامم في الحفرة التي عملوها. في الشبكة التي اخفوها انتشبت ارجلهم‎.
16 טָבְעוּ גֹויִם בְּשַׁחַת עָשׂוּ בְּרֶשֶׁת־זוּ טָמָנוּ נִלְכְּדָה רַגְלָם	16 ‎معروف هو الرب. قضاء امضى. الشرير يعلق بعمل يديه. ضرب الاوتار. سلاه
17 נֹודַע ׀ יְהוָה מִשְׁפָּט עָשָׂה בְּפֹעַל כַּפָּיו נֹוקֵשׁ רָשָׁע הִגָּיֹון סֶלָה	17 الاشرار يرجعون الى الهاوية. كل الامم الناسين الله‎.
18 יָשׁוּבוּ רְשָׁעִים לִשְׁאֹולָה כָּל־גֹּויִם שְׁכֵחֵי אֱלֹהִים	18 ‎لانه لا ينسى المسكين الى الابد. رجاء البائسين لا يخيب الى الدهر‎.
19 כִּי לֹא לָנֶצַח יִשָּׁכַח אֶבְיֹון תִּקְוַת [עֲנָוִים כ] (עֲנִיִּים ק) תֹּאבַד לָעַד	19 ‎قم يا رب. لا يعتزّ الانسان. لتحاكم الامم قدامك‎.
20 קוּמָה יְהוָה אַל־יָעֹז אֱנֹושׁ יִשָּׁפְטוּ גֹויִם עַל־פָּנֶיךָ	20 ‎يا رب اجعل عليهم رعبا. ليعلم الامم انهم بشر. سلاه
21 שִׁיתָה יְהוָה ׀ מֹורָה לָהֶם יֵדְעוּ גֹויִם אֱנֹושׁ הֵמָּה סֶּלָה