Giudici (قضاة) 5
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
SMITH VAN DYKE | NOVA VULGATA |
---|---|
1 فترنمت دبورة وباراق بن ابينوعم في ذلك اليوم قائلين | 1 Cecineruntque Debora et Barac filius Abinoem in die illo dicen tes: |
2 لاجل قيادة القواد في اسرائيل لاجل انتداب الشعب باركوا الرب. | 2 “ Quia comae excussae sunt in Israel, cum sponte se obtulit populus, benedicite Domino! |
3 اسمعوا ايها الملوك واصغوا ايها العظماء. انا انا للرب اترنم. ازمّر للرب اله اسرائيل. | 3 Audite, reges, percipite auribus, principes; ego sum, ego sum, quae Domino canam, psallam Domino, Deo Israel! |
4 يا رب بخروجك من سعير بصعودك من صحراء ادوم الارض ارتعدت. السموات ايضا قطرت. كذلك السحب قطرت ماء. | 4 Domine, cum exires de Seir, incederes de regione Edom, terra mota est, caelique stillaverunt, ac nubes stillaverunt aquis; |
5 تزلزلت الجبال من وجه الرب وسيناء هذا من وجه الرب اله اسرائيل | 5 montes fluxerunt a facie Domini Sinai, a facie Domini, Dei Israel. |
6 في ايام شمجر بن عناة في ايام ياعيل استراحت الطرق وعابرو السبل ساروا في مسالك معوجة. | 6 In diebus Samgar filii Anath, in diebus Iahel quieverunt semitae; et, qui ingrediebantur per eas, ambulaverunt per calles devios. |
7 خذل الحكام في اسرائيل. خذلوا حتى قمت انا دبورة. قمت أمّا في اسرائيل. | 7 Cessaverunt fortes in Israel et quieverunt, donec surgeres, Debora, surgeres mater in Israel. |
8 اختار آلهة حديثة. حينئذ حرب الابواب. هل كان يرى مجنّ او رمح في اربعين الفا من اسرائيل. | 8 Elegerunt deos novos; tunc erat pugna in portis. Clipeus et hasta non apparuerunt in quadraginta milibus Israel. |
9 قلبي نحو قضاة اسرائيل المنتدبين في الشعب. باركوا الرب. | 9 Cor meum diligit principes Israel. Qui sponte obtulistis vos in populo, benedicite Domino! |
10 ايها الراكبون الاتن الصحر الجالسون على طنافس والسالكون في الطريق سبحوا. | 10 Qui ascenditis super nitentes asinas et sedetis super tapetia et ambulatis in via, loquimini. |
11 من صوت المحاصّين بين الاحواض هناك يثنون على حق الرب حق حكامه في اسرائيل. حينئذ نزل شعب الرب الى الابواب | 11 Ad vocem eorum, qui distribuunt aquas ad canales, ibi narrant iustitias Domini, iustitias fortitudinis eius in Israel: tunc descendit populus Domini ad portas. |
12 استيقظي استيقظي يا دبورة استيقظي استيقظي وتكلمي بنشيد. قم يا باراق واسب سبيك يا ابن ابينوعم. | 12 Surge, surge, Debora; surge, surge et loquere canticum! Surge, Barac, et apprehende captivos tuos, fili Abinoem! |
13 حينئذ تسلط الشارد على عظماء الشعب. الرب سلّطني على الجبابرة. | 13 Tunc descenderunt reliquiae ad inclitos, populus Domini descendit pro eo in fortibus. |
14 جاء من افرايم الذين مقرهم بين عماليق وبعدك بنيامين مع قومك. من ماكير نزل قضاة. ومن زبولون ماسكون بقضيب القائد. | 14 Ex Ephraim venerunt principes in vallem post te, Beniamin, in populis tuis. De Machir principes descenderunt, et de Zabulon, qui tenent sceptrum, praefecti. |
15 والرؤساء في يساكر مع دبورة وكما يساكر هكذا باراق. اندفع الى الوادي وراءه. على مساقي رأوبين اقضية قلب عظيمة. | 15 Duces Issachar fuere cum Debora; sic Barac in vallem missus cum peditibus suis. In pagis Ruben magna consilia cordis. |
16 لماذا اقمت بين الحظائر لسمع الصفير للقطعان. لدى مساقي رأوبين مباحث قلب عظيمة. | 16 Quare sedebas inter caulas, ut audires sibilos tibiae apud greges? Pagis Ruben magnae investigationes cordis. |
17 جلعاد في عبر الاردن سكن. ودان لماذا استوطن لدى السفن واشير اقام على ساحل البحر وفي فرضه سكن. | 17 Galaad trans Iordanem quiescebat; et Dan cur peregrinus vacabat navibus? Aser habitabat in litore maris et in portibus morabatur. |
18 زبولون شعب اهان نفسه الى الموت مع نفتالي على روابي الحقل | 18 Zabulon vero obtulit animam suam morti, et Nephthali super excelsa regionis. |
19 جاء ملوك. حاربوا. حينئذ حارب ملوك كنعان في تعنك على مياه مجدو. بضع فضة لم ياخذوا. | 19 Venerunt reges et pugnaverunt, pugnaverunt reges Chanaan in Thanach iuxta aquas Mageddo, praedam argenti non tulere! |
20 من السموات حاربوا. الكواكب من حبكها حاربت سيسرا. | 20 De caelo dimicaverunt stellae, cursu suo adversus Sisaram pugnaverunt. |
21 نهر قيشون جرفهم. نهر وقائع نهر قيشون. دوسي يا نفسي بعزّ | 21 Torrens Cison traxit cadavera eorum, torrens proeliorum, torrens Cison; incede, anima mea, fortiter. |
22 حينئذ ضربت اعقاب الخيل من السوق سوق اقويائه. | 22 Tunc calcaverunt ungulae equorum in cursu praecipiti fortium suorum. |
23 العنوا ميروز قال ملاك الرب. العنوا ساكنيها لعنا. لانهم لم ياتوا لمعونة الرب معونة الرب بين الجبابرة. | 23 Maledicite, Meroz, dixit angelus Domini, maledicite habitatoribus eius, quia non venerunt ad auxilium Domini, in adiutorium Domini in fortibus. |
24 تبارك على النساء ياعيل امرأة حابر القيني. على النساء في الخيام تبارك. | 24 Benedicta prae mulieribus Iahel uxor Haber Cinaei, prae mulieribus tabernaculi benedicatur! |
25 طلب ماء فاعطته لبنا. في قصعة العظماء قدمت زبدة. | 25 Aquam petenti lac dedit et in phiala principum obtulit butyrum. |
26 مدت يدها الى الوتد ويمينها الى مضراب العملة وضربت سيسرا وسحقت راسه شدخت وخرقت صدغه. | 26 Sinistram manum misit ad clavum et dextram ad fabrorum malleum: percussitque Sisaram quaerens in capite vulneri locum et tempus valide perforans. |
27 بين رجليها انطرح سقط اضطجع. بين رجليها انطرح سقط. حيث انطرح فهناك سقط مقتولا. | 27 Inter pedes eius ruit, cecidit, iacebat; inter pedes eius ruit, cecidit; ubi ruit, ibi iacebat exanimis. |
28 من الكوّة اشرفت وولولت ام سيسرا من الشباك. لماذا ابطأت مركباته عن المجيء. لماذا تاخرت خطوات مراكبه. | 28 Per fenestram prospiciens eiulabat mater Sisarae per cancellos: “Cur moratur regredi currus eius? Quare tardant rotae quadrigarum illius?”. |
29 فاجابتها احكم سيداتها بل هي ردت جوابا لنفسها | 29 Una sapientior ceteris uxoribus respondit ei, et ipsa sibi repetit verba illius: |
30 ألم يجدوا ويقسموا الغنيمة. فتاة او فتاتين لكل رجل. غنيمة ثياب مصبوغة لسيسرا. غنيمة ثياب مصبوغة مطرزة. ثياب مصبوغة مطرزة الوجهين غنيمة لعنقي. | 30 “Certo nunc dividunt inventa spolia, unam, duas feminas singulis viris; duas vestes diversorum colorum Sisarae in praedam; unam, duas texturas discolores collo meo in praedam”. |
31 هكذا يبيد جميع اعدائك يا رب. واحباؤه كخروج الشمس في جبروتها واستراحت الارض اربعين سنة | 31 Sic pereant omnes inimici tui, Domine! Qui autem diligunt eum, rutilent, sicut sol in ortu suo splendet ”. |
32 Quievitque terra per quadraginta annos. |