Ezechiele (حزقيال) 18

SMITH VAN DYKE	STUTTGARTENSIA-DELITZSCH
1 وكان اليّ كلام الرب قائلا.	1 וַיְהִי דְבַר־יְהוָה אֵלַי לֵאמֹר
2 ما لكم انتم تضربون هذا المثل على ارض اسرائيل قائلين الآباء اكلوا الحصرم واسنان الابناء ضرست.	2 מַה־לָּכֶם אַתֶּם מֹשְׁלִים אֶת־הַמָּשָׁל הַזֶּה עַל־אַדְמַת יִשְׂרָאֵל לֵאמֹר אָבֹות יֹאכְלוּ בֹסֶר וְשִׁנֵּי הַבָּנִים תִּקְהֶינָה
3 حيّ انا يقول السيد الرب لا يكون لكم من بعد ان تضربوا هذا المثل في اسرائيل.	3 חַי־אָנִי נְאֻם אֲדֹנָי יְהוִה אִם־יִהְיֶה לָכֶם עֹוד מְשֹׁל הַמָּשָׁל הַזֶּה בְּיִשְׂרָאֵל
4 ها كل النفوس هي لي. نفس الاب كنفس الابن. كلاهما لي. النفس التي تخطئ هي تموت.	4 הֵן כָּל־הַנְּפָשֹׁות לִי הֵנָּה כְּנֶפֶשׁ הָאָב וּכְנֶפֶשׁ הַבֵּן לִי־הֵנָּה הַנֶּפֶשׁ הַחֹטֵאת הִיא תָמוּת׃ ס
5 والانسان الذي كان بارا وفعل حقا وعدلا	5 וְאִישׁ כִּי־יִהְיֶה צַדִּיק וְעָשָׂה מִשְׁפָּט וּצְדָקָה
6 لم يأكل على الجبال ولم يرفع عينيه الى اصنام بيت اسرائيل ولم ينجّس امرأة قريبه ولم يقرب امرأة طامثا	6 אֶל־הֶהָרִים לֹא אָכָל וְעֵינָיו לֹא נָשָׂא אֶל־גִּלּוּלֵי בֵּית יִשְׂרָאֵל וְאֶת־אֵשֶׁת רֵעֵהוּ לֹא טִמֵּא וְאֶל־אִשָּׁה נִדָּה לֹא יִקְרָב
7 ولم يظلم انسانا بل رد للمديون رهنه ولم يغتصب اغتصابا بل بذل خبزه للجوعان وكسا العريان ثوبا	7 וְאִישׁ לֹא יֹונֶה חֲבֹלָתֹו חֹוב יָשִׁיב גְּזֵלָה לֹא יִגְזֹל לַחְמֹו לְרָעֵב יִתֵּן וְעֵירֹם יְכַסֶּה־בָּגֶד
8 ولم يعط بالربا ولم ياخذ مرابحة وكفّ يده عن الجور واجرى العدل والحق بين الانسان والانسان	8 בַּנֶּשֶׁךְ לֹא־יִתֵּן וְתַרְבִּית לֹא יִקָּח מֵעָוֶל יָשִׁיב יָדֹו מִשְׁפַּט אֱמֶת יַעֲשֶׂה בֵּין אִישׁ לְאִישׁ
9 وسلك في فرائضي وحفظ احكامي ليعمل بالحق فهو بار. حياة يحيا يقول السيد الرب	9 בְּחֻקֹּותַי יְהַלֵּךְ וּמִשְׁפָּטַי שָׁמַר לַעֲשֹׂות אֱמֶת צַדִּיק הוּא חָיֹה יִחְיֶה נְאֻם אֲדֹנָי יְהוִה
10 فان ولد ابنا معتنفا سفّاك دم ففعل شيئا من هذه	10 וְהֹולִיד בֵּן־פָּרִיץ שֹׁפֵךְ דָּם וְעָשָׂה אָח מֵאַחַד מֵאֵלֶּה
11 ولم يفعل كل تلك بل اكل على الجبال ونجّس امرأة قريبه	11 וְהוּא אֶת־כָּל־אֵלֶּה לֹא עָשָׂה כִּי גַם אֶל־הֶהָרִים אָכַל וְאֶת־אֵשֶׁת רֵעֵהוּ טִמֵּא
12 وظلم الفقير والمسكين واغتصب اغتصابا ولم يرد الرهن وقد رفع عينيه الى الاصنام وفعل الرجس	12 עָנִי וְאֶבְיֹון הֹונָה גְּזֵלֹות גָּזָל חֲבֹל לֹא יָשִׁיב וְאֶל־הַגִּלּוּלִים נָשָׂא עֵינָיו תֹּועֵבָה עָשָׂה
13 واعطى بالربا واخذ المرابحة أفيحيا. لا يحيا. قد عمل كل هذه الرجاسات فموتا يموت. دمه يكون على نفسه	13 בַּנֶּשֶׁךְ נָתַן וְתַרְבִּית לָקַח וָחָי לֹא יִחְיֶה אֵת כָּל־הַתֹּועֵבֹות הָאֵלֶּה עָשָׂה מֹות יוּמָת דָּמָיו בֹּו יִהְיֶה
14 وان ولد ابنا رأى جميع خطايا ابيه التي فعلها فرآها ولم يفعل مثلها	14 וְהִנֵּה הֹולִיד בֵּן וַיַּרְא אֶת־כָּל־חַטֹּאת אָבִיו אֲשֶׁר עָשָׂה וַיִּרְאֶה וְלֹא יַעֲשֶׂה כָּהֵן
15 لم يأكل على الجبال ولم يرفع عينيه الى اصنام بيت اسرائيل ولا نجّس امرأة قريبه	15 עַל־הֶהָרִים לֹא אָכָל וְעֵינָיו לֹא נָשָׂא אֶל־גִּלּוּלֵי בֵּית יִשְׂרָאֵל אֶת־אֵשֶׁת רֵעֵהוּ לֹא טִמֵּא
16 ولا ظلم انسانا ولا ارتهن رهنا ولا اغتصب اغتصابا بل بذل خبزه للجوعان وكسى العريان ثوبا	16 וְאִישׁ לֹא הֹונָה חֲבֹל לֹא חָבָל וּגְזֵלָה לֹא גָזָל לַחְמֹו לְרָעֵב נָתָן וְעֵרֹום כִּסָּה־בָגֶד
17 ورفع يده عن الفقير ولم ياخذ ربا ولا مرابحة بل اجرى احكامي وسلك في فرائضي فانه لا يموت باثم ابيه. حياة يحيا.	17 מֵעָנִי הֵשִׁיב יָדֹו נֶשֶׁךְ וְתַרְבִּית לֹא לָקָח מִשְׁפָּטַי עָשָׂה בְּחֻקֹּותַי הָלָךְ הוּא לֹא יָמוּת בַּעֲוֹן אָבִיו חָיֹה יִחְיֶה
18 اما ابوه فلانه ظلم ظلما واغتصب اخاه اغتصابا وعمل غير الصالح بين شعبه فهوذا يموت باثمه	18 אָבִיו כִּי־עָשַׁק עֹשֶׁק גָּזַל גֵּזֶל אָח וַאֲשֶׁר לֹא־טֹוב עָשָׂה בְּתֹוךְ עַמָּיו וְהִנֵּה־מֵת בַּעֲוֹנֹו
19 وانتم تقولون لماذا لا يحمل الابن من اثم الاب. اما الابن فقد فعل حقا وعدلا حفظ جميع فرائضي وعمل بها فحياة يحيا.	19 וַאֲמַרְתֶּם מַדֻּעַ לֹא־נָשָׂא הַבֵּן בַּעֲוֹן הָאָב וְהַבֵּן מִשְׁפָּט וּצְדָקָה עָשָׂה אֵת כָּל־חֻקֹּותַי שָׁמַר וַיַּעֲשֶׂה אֹתָם חָיֹה יִחְיֶה
20 النفس التي تخطئ هي تموت. الابن لا يحمل من اثم الاب والاب لا يحمل من اثم الابن. بر البار عليه يكون وشر الشرير عليه يكون.	20 הַנֶּפֶשׁ הַחֹטֵאת הִיא תָמוּת בֵּן לֹא־יִשָּׂא ׀ בַּעֲוֹן הָאָב וְאָב לֹא יִשָּׂא בַּעֲוֹן הַבֵּן צִדְקַת הַצַּדִּיק עָלָיו תִּהְיֶה וְרִשְׁעַת [רָשָׁע כ] (הָרָשָׁע ק) עָלָיו תִּהְיֶה׃ ס
21 فاذا رجع الشرير عن جميع خطاياه التي فعلها وحفظ كل فرائضي وفعل حقا وعدلا فحياة يحيا. لا يموت.	21 וְהָרָשָׁע כִּי יָשׁוּב מִכָּל־ [חַטָּאתֹו כ] (חַטֹּאתָיו ק) אֲשֶׁר עָשָׂה וְשָׁמַר אֶת־כָּל־חֻקֹותַי וְעָשָׂה מִשְׁפָּט וּצְדָקָה חָיֹה יִחְיֶה לֹא יָמוּת
22 كل معاصيه التي فعلها لا تذكر عليه. في بره الذي عمل يحيا.	22 כָּל־פְּשָׁעָיו אֲשֶׁר עָשָׂה לֹא יִזָּכְרוּ לֹו בְּצִדְקָתֹו אֲשֶׁר־עָשָׂה יִחְיֶה
23 هل مسرة أسر بموت الشرير يقول السيد الرب. ألا برجوعه عن طرقه فيحيا.	23 הֶחָפֹץ אֶחְפֹּץ מֹות רָשָׁע נְאֻם אֲדֹנָי יְהוִה הֲלֹוא בְּשׁוּבֹו מִדְּרָכָיו וְחָיָה׃ ס
24 واذا رجع البار عن بره وعمل اثما وفعل مثل كل الرجاسات التي يفعلها الشرير أفيحيا. كل بره الذي عمله لا يذكر. في خيانته التي خانها وفي خطيته التي اخطأ بها يموت	24 וּבְשׁוּב צַדִּיק מִצִּדְקָתֹו וְעָשָׂה עָוֶל כְּכֹל הַתֹּועֵבֹות אֲשֶׁר־עָשָׂה הָרָשָׁע יַעֲשֶׂה וָחָי כָּל־ [צִדְקָתֹו כ] (צִדְקֹתָיו ק) אֲשֶׁר־עָשָׂה לֹא תִזָּכַרְנָה בְּמַעֲלֹו אֲשֶׁר־מָעַל וּבְחַטָּאתֹו אֲשֶׁר־חָטָא בָּם יָמוּת
25 وانتم تقولون ليست طريق الرب مستوية. فاسمعوا الآن يا بيت اسرائيل. أطريقي هي غير مستوية أليست طرقكم غير مستوية.	25 וַאֲמַרְתֶּם לֹא יִתָּכֵן דֶּרֶךְ אֲדֹנָי שִׁמְעוּ־נָא בֵּית יִשְׂרָאֵל הֲדַרְכִּי לֹא יִתָּכֵן הֲלֹא דַרְכֵיכֶם לֹא יִתָּכֵנוּ
26 اذا رجع البار عن بره وعمل اثما ومات فيه فباثمه الذي عمله يموت.	26 בְּשׁוּב־צַדִּיק מִצִּדְקָתֹו וְעָשָׂה עָוֶל וּמֵת עֲלֵיהֶם בְּעַוְלֹו אֲשֶׁר־עָשָׂה יָמוּת׃ ס
27 واذا رجع الشرير عن شره الذي فعل وعمل حقا وعدلا فهو يحيي نفسه.	27 וּבְשׁוּב רָשָׁע מֵרִשְׁעָתֹו אֲשֶׁר עָשָׂה וַיַּעַשׂ מִשְׁפָּט וּצְדָקָה הוּא אֶת־נַפְשֹׁו יְחַיֶּה
28 رأى فرجع عن كل معاصيه التي عملها فحياة يحيا. لا يموت.	28 וַיִּרְאֶה [וַיָּשֹׁוב כ] (וַיָּשָׁב ק) מִכָּל־פְּשָׁעָיו אֲשֶׁר עָשָׂה חָיֹו יִחְיֶה לֹא יָמוּת
29 وبيت اسرائيل يقول ليست طريق الرب مستوية. أطرقي غير مستقيمة يا بيت اسرائيل. أليست طرقكم غير مستقيمة.	29 וְאָמְרוּ בֵּית יִשְׂרָאֵל לֹא יִתָּכֵן דֶּרֶךְ אֲדֹנָי הַדְּרָכַי לֹא יִתָּכְנּוּ בֵּית יִשְׂרָאֵל הֲלֹא דַרְכֵיכֶם לֹא יִתָּכֵן
30 من اجل ذلك اقضي عليكم يا بيت اسرائيل كل واحد كطرقه يقول السيد الرب. توبوا وارجعوا عن كل معاصيكم ولا يكون لكم الاثم مهلكة.	30 לָכֵן אִישׁ כִּדְרָכָיו אֶשְׁפֹּט אֶתְכֶם בֵּית יִשְׂרָאֵל נְאֻם אֲדֹנָי יְהוִה שׁוּבוּ וְהָשִׁיבוּ מִכָּל־פִּשְׁעֵיכֶם וְלֹא־יִהְיֶה לָכֶם לְמִכְשֹׁול עָוֹן
31 اطرحوا عنكم كل معاصيكم التي عصيتم بها واعملوا لانفسكم قلبا جديدا وروحا جديدة. فلماذا تموتون يا بيت اسرائيل.	31 הַשְׁלִיכוּ מֵעֲלֵיכֶם אֶת־כָּל־פִּשְׁעֵיכֶם אֲשֶׁר פְּשַׁעְתֶּם בָּם וַעֲשׂוּ לָכֶם לֵב חָדָשׁ וְרוּחַ חֲדָשָׁה וְלָמָּה תָמֻתוּ בֵּית יִשְׂרָאֵל
32 لاني لا أسر بموت من يموت يقول السيد الرب. فارجعوا واحيوا	32 כִּי לֹא אֶחְפֹּץ בְּמֹות הַמֵּת נְאֻם אֲדֹנָי יְהוִה וְהָשִׁיבוּ וִחְיוּ׃ פ