Lamentazioni (ارميا) 4

SMITH VAN DYKE	MODERN HEBREW BIBLE
1 كيف اكدر الذهب تغير الابريز الجيد. انهالت حجارة القدس في راس كل شارع.	1 איכה יועם זהב ישנא הכתם הטוב תשתפכנה אבני קדש בראש כל חוצות
2 بنو صهيون الكرماء الموزونون بالذهب النقي كيف حسبوا اباريق خزف عمل يدي فخاري.	2 בני ציון היקרים המסלאים בפז איכה נחשבו לנבלי חרש מעשה ידי יוצר
3 بنات آوى ايضا اخرجت أطباءها ارضعت اجراءها. اما بنت شعبي فجافية كالنعام في البرية.	3 גם תנין חלצו שד היניקו גוריהן בת עמי לאכזר כי ענים במדבר
4 لصق لسان الراضع بحنكه من العطش. الاطفال يسألون خبزا وليس من يكسره لهم.	4 דבק לשון יונק אל חכו בצמא עוללים שאלו לחם פרש אין להם
5 الذين كانوا ياكلون المآكل الفاخرة قد هلكوا في الشوارع. الذين كانوا يتربون على القرمز احتضنوا المزابل.	5 האכלים למעדנים נשמו בחוצות האמנים עלי תולע חבקו אשפתות
6 وقد صار عقاب بنت شعبي اعظم من قصاص خطية سدوم التي انقلبت كانه في لحظة ولم تلق عليها اياد.	6 ויגדל עון בת עמי מחטאת סדם ההפוכה כמו רגע ולא חלו בה ידים
7 كان نذرها انقى من الثلج واكثر بياضا من اللبن واجسامهم اشد حمرة من المرجان. جرزهم كالياقوت الازرق.	7 זכו נזיריה משלג צחו מחלב אדמו עצם מפנינים ספיר גזרתם
8 صارت صورتهم اشد ظلاما من السواد. لم يعرفوا في الشوارع. لصق جلدهم بعظمهم. صار يابسا كالخشب.	8 חשך משחור תארם לא נכרו בחוצות צפד עורם על עצמם יבש היה כעץ
9 كانت قتلى السيف خيرا من قتلى الجوع. لان هؤلاء يذوبون مطعونين لعدم اثمار الحقل.	9 טובים היו חללי חרב מחללי רעב שהם יזובו מדקרים מתנובת שדי
10 ايادي النساء الحنائن طبخت اولادهنّ. صاروا طعاما لهنّ في سحق بنت شعبي.	10 ידי נשים רחמניות בשלו ילדיהן היו לברות למו בשבר בת עמי
11 اتم الرب غيظه. سكب حمو غضبه واشعل نارا في صهيون فأكل أسسها.	11 כלה יהוה את חמתו שפך חרון אפו ויצת אש בציון ותאכל יסודתיה
12 لم تصدق ملوك الارض وكل سكان المسكونة ان العدو والمبغض يدخلان ابواب اورشليم	12 לא האמינו מלכי ארץ וכל ישבי תבל כי יבא צר ואויב בשערי ירושלם
13 من اجل خطايا انبيائها وآثام كهنتها السافكين في وسطها دم الصديقين	13 מחטאת נביאיה עונות כהניה השפכים בקרבה דם צדיקים
14 تاهوا كعمي في الشوارع وتلطخوا بالدم حتى لم يستطع احد ان يمسّ ملابسهم.	14 נעו עורים בחוצות נגאלו בדם בלא יוכלו יגעו בלבשיהם
15 حيدوا نجس ينادون اليهم. حيدوا حيدوا لا تمسوا. اذ هربوا تاهوا ايضا. قالوا بين الامم انهم لا يعودون يسكنون.	15 סורו טמא קראו למו סורו סורו אל תגעו כי נצו גם נעו אמרו בגוים לא יוסיפו לגור
16 وجه الرب قسمهم. لا يعود ينظر اليهم. لم يرفعوا وجوه الكهنة ولم يترأفوا على الشيوخ.	16 פני יהוה חלקם לא יוסיף להביטם פני כהנים לא נשאו זקנים לא חננו
17 اما نحن فقد كلّت اعيننا من النظر الى عوننا الباطل. في برجنا انتظرنا امة لا تخلص.	17 עודינה תכלינה עינינו אל עזרתנו הבל בצפיתנו צפינו אל גוי לא יושע
18 نصبوا فخاخا لخطواتنا حتى لا نمشي في ساحاتنا. قربت نهايتنا. كملت ايامنا لان نهايتنا قد أتت.	18 צדו צעדינו מלכת ברחבתינו קרב קצינו מלאו ימינו כי בא קצינו
19 صار طاردونا اخف من نسور السماء. على الجبال جدوا في اثرنا. في البرية كمنوا لنا.	19 קלים היו רדפינו מנשרי שמים על ההרים דלקנו במדבר ארבו לנו
20 نفس انوفنا مسيح الرب أخذ في حفرهم الذي قلنا عنه في ظله نعيش بين الامم	20 רוח אפינו משיח יהוה נלכד בשחיתותם אשר אמרנו בצלו נחיה בגוים
21 اطربي وافرحي يا بنت ادوم يا ساكنة عوص. عليك ايضا تمر الكاس. تسكرين وتتعرين	21 שישי ושמחי בת אדום יושבתי בארץ עוץ גם עליך תעבר כוס תשכרי ותתערי
22 قد تم اثمك يا بنت صهيون. لا يعود يسبيك. سيعاقب اثمك يا بنت ادوم ويعلن خطاياك	22 תם עונך בת ציון לא יוסיף להגלותך פקד עונך בת אדום גלה על חטאתיך