1 Saindo Jesus do templo, disse-lhe um dos seus discípulos:Mestre, olha que pedras e que construções! | 1 Et cum egrederetur de templo, ait illi unus ex discipulis suis : Magister, aspice quales lapides, et quales structuræ. |
2 Jesus replicou-lhe: Vês este grande edifício? Não se deixará pedra sobre pedra que não seja demolida. | 2 Et respondens Jesus, ait illi : Vides has omnes magnas ædificationes ? Non relinquetur lapis super lapidem, qui non destruatur.
|
3 E estando sentado no monte das Oliveiras, defronte do templo, perguntaram-lhe à parte Pedro, Tiago, João e André: | 3 Et cum sederet in monte Olivarum contra templum, interrogabant eum separatim Petrus, et Jacobus, et Joannes, et Andreas : |
4 Dize-nos, quando hão de suceder essas coisas? E por que sinal se saberá que tudo isso se vai realizar? | 4 Dic nobis, quando ista fient ? et quod signum erit, quando hæc omnia incipient consummari ? |
5 Jesus pôs-se então a dizer-lhes: Cuidai que ninguém vos engane. | 5 Et respondens Jesus cœpit dicere illis : Videte ne quis vos seducat : |
6 Muitos virão em meu nome, dizendo: Sou eu. E seduzirão a muitos. | 6 multi enim venient in nomine meo, dicentes quia ego sum : et multos seducent. |
7 Quando ouvirdes falar de guerras e de rumores de guerra, não temais; porque é necessário que estas coisas aconteçam, mas não será ainda o fim. | 7 Cum audieritis autem bella, et opiniones bellorum, ne timueritis : oportet enim hæc fieri : sed nondum finis. |
8 Levantar-se-ão nação contra nação e reino contra reino; e haverá terremotos em diversos lugares, e fome. Isto será o princípio das dores. | 8 Exsurget enim gens contra gentem, et regnum super regnum, et erunt terræmotus per loca, et fames. Initium dolorum hæc.
|
9 Cuidai de vós mesmos; sereis arrastados diante dos tribunais e açoitados nas sinagogas, e comparecereis diante dos governadores e reis por minha causa, para dar testemunho de mim diante deles. | 9 Videte autem vosmetipsos. Tradent enim vos in consiliis, et in synagogis vapulabitis, et ante præsides et reges stabitis propter me, in testimonium illis. |
10 Mas primeiro é necessário que o Evangelho seja pregado a todas as nações. | 10 Et in omnes gentes primum oportet prædicari Evangelium. |
11 Quando vos levarem para vos entregar, não premediteis no que haveis de dizer, mas dizei o que vos for inspirado naquela hora; porque não sois vós que falais, mas sim o Espírito Santo. | 11 Et cum duxerint vos tradentes, nolite præcogitare quid loquamini : sed quod datum vobis fuerit in illa hora, id loquimini : non enim vos estis loquentes, sed Spiritus Sanctus. |
12 O irmão entregará à morte o irmão, e o pai, o filho; e os filhos insurgir-se-ão contra os pais e dar-lhes-ão a morte. | 12 Tradet autem frater fratrem in mortem, et pater filium : et consurgent filii in parentes, et morte afficient eos. |
13 E sereis odiados de todos por causa de meu nome. Mas o que perseverar até o fim será salvo. | 13 Et eritis odio omnibus propter nomen meum. Qui autem sustinuerit in finem, hic salvus erit.
|
14 Quando virdes a abominação da desolação no lugar onde não deve estar o leitor entenda , então os que estiverem na Judéia fujam para os montes; | 14 Cum autem videritis abominationem desolationis stantem, ubi non debet, qui legit, intelligat : tunc qui in Judæa sunt, fugiant in montes : |
15 o que estiver sobre o terraço não desça nem entre em casa para dela levar alguma coisa; | 15 et qui super tectum, ne descendat in domum, nec introëat ut tollat quid de domo sua : |
16 e o que se achar no campo não volte a buscar o seu manto. | 16 et qui in agro erit, non revertatur retro tollere vestimentum suum. |
17 Ai das mulheres que naqueles dias estiverem grávidas e amamentando! | 17 Væ autem prægnantibus et nutrientibus in illis diebus.
|
18 Rogai para que isto não aconteça no inverno! | 18 Orate vero ut hieme non fiant. |
19 Porque naqueles dias haverá tribulações tais, como não as houve desde o princípio do mundo que Deus criou até agora, nem haverá jamais. | 19 Erunt enim dies illi tribulationes tales quales non fuerunt ab initio creaturæ, quam condidit Deus usque nunc, neque fient. |
20 Se o Senhor não abreviasse aqueles dias, ninguém se salvaria; mas ele os abreviou em atenção aos eleitos que escolheu. | 20 Et nisi breviasset Dominus dies, non fuisset salva omnis caro : sed propter electos, quos elegit, breviavit dies. |
21 E se então alguém vos disser: Eis, aqui está o Cristo; ou: Ei-lo acolá, não creiais. | 21 Et tunc si quis vobis dixerit : Ecce hic est Christus, ecce illic, ne credideritis. |
22 Porque se levantarão falsos cristos e falsos profetas, que farão sinais e portentos para seduzir, se possível for, até os escolhidos. | 22 Exsurgent enim pseudochristi et pseudoprophetæ, et dabunt signa et portenta ad seducendos, si fieri potest, etiam electos. |
23 Ficai de sobreaviso. Eis que vos preveni de tudo. | 23 Vos ergo videte : ecce prædixi vobis omnia.
|
24 Naqueles dias, depois dessa tribulação, o sol se escurecerá, a lua não dará o seu resplendor; | 24 Sed in illis diebus, post tribulationem illam, sol contenebrabitur, et luna non dabit splendorem suum : |
25 cairão os astros do céu e as forças que estão no céu serão abaladas. | 25 et stellæ cæli erunt decidentes, et virtutes, quæ in cælis sunt, movebuntur. |
26 Então verão o Filho do homem voltar sobre as nuvens com grande poder e glória. | 26 Et tunc videbunt Filium hominis venientem in nubibus cum virtute multa et gloria. |
27 Ele enviará os anjos, e reunirá os seus escolhidos dos quatro ventos, desde a extremidade da terra até a extremidade do céu. | 27 Et tunc mittet angelos suos, et congregabit electos suos a quatuor ventis, a summo terræ usque ad summum cæli.
|
28 Compreendei por uma comparação tirada da figueira. Quando os seus ramos vão ficando tenros e brotam as folhas, sabeis que está perto o verão. | 28 A ficu autem discite parabolam. Cum jam ramus ejus tener fuerit, et nata fuerint folia, cognoscitis quia in proximo sit æstas : |
29 Assim também quando virdes acontecer estas coisas, sabei que o Filho do homem está próximo, às portas. | 29 sic et vos cum videritis hæc fieri, scitote quod in proximo sit, in ostiis. |
30 Em verdade vos digo: não passará esta geração sem que tudo isto aconteça. | 30 Amen dico vobis, quoniam non transibit generatio hæc, donec omnia ista fiant. |
31 Passarão o céu e a terra, mas as minhas palavras não passarão. | 31 Cælum et terra transibunt, verba autem mea non transibunt.
|
32 A respeito, porém, daquele dia ou daquela hora, ninguém o sabe, nem os anjos do céu nem mesmo o Filho, mas somente o Pai. | 32 De die autem illo vel hora nemo scit, neque angeli in cælo, neque Filius, nisi Pater. |
33 Ficai de sobreaviso, vigiai; porque não sabeis quando será o tempo. | 33 Videte, vigilate, et orate : nescitis enim quando tempus sit. |
34 Será como um homem que, partindo em viagem, deixa a sua casa e delega sua autoridade aos seus servos, indicando o trabalho de cada um, e manda ao porteiro que vigie. | 34 Sicut homo qui peregre profectus reliquit domum suam, et dedit servis suis potestatem cujusque operis, et janitori præcepit ut vigilet, |
35 Vigiai, pois, visto que não sabeis quando o senhor da casa voltará, se à tarde, se à meia-noite, se ao cantar do galo, se pela manhã, | 35 vigilate ergo (nescitis enim quando dominus domus veniat : sero, an media nocte, an galli cantu, an mane), |
36 para que, vindo de repente, não vos encontre dormindo. | 36 ne, cum venerit repente, inveniat vos dormientes. |
37 O que vos digo, digo a todos: vigiai! | 37 Quod autem vobis dico, omnibus dico : Vigilate. |