Livro do Eclesiástico 46
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
SAGRADA BIBLIA | VULGATA |
---|---|
1 Josué, filho de Nun, foi um valente na guerra. Sucedeu Moisés entre os profetas; foi ilustre, tão ilustre como o nome que trazia, | 1 Fortis in bello Jesus Nave, successor Moysi in prophetis, qui fuit magnus secundum nomen suum, |
2 muito ilustre salvador dos eleitos de Deus, para derrubar os inimigos que se levantavam, e para conquistar a herança de Israel. | 2 maximus in salutem electorum Dei, expugnare insurgentes hostes, ut consequeretur hæreditatem Israël. |
3 Que glória não alcançou ele em levantar as suas mãos, e em brandir a espada contra as cidades! | 3 Quam gloriam adeptus est in tollendo manus suas, et jactando contra civitates rhomphæas ! |
4 Quem pôde enfrentá-lo? Pois o Senhor mesmo lhe trazia os seus inimigos. | 4 Quis ante illum sic restitit ? nam hostes ipse Dominus perduxit. |
5 Não deteve ele o sol, em sua cólera? Não se tornou um só dia tão longo como dois? | 5 An non in iracundia ejus impeditus est sol, et una dies facta est quasi duo ? |
6 Ele invocou o Altíssimo todo-poderoso, atacando os inimigos de todos os lados: o Deus grande e santo o atendeu com uma chuva de pedras de grande força. | 6 Invocavit Altissimum potentem, in oppugnando inimicos undique : et audivit illum magnus et sanctus Deus, in saxis grandinis virtutis valde fortis. |
7 Investiu impetuosamente contra as hostes inimigas, e despedaçou-as na descida do vale, | 7 Impetum fecit contra gentem hostilem, et in descensu perdidit contrarios : |
8 para que as nações conhecessem o poder de Deus, e soubessem que não é fácil combater contra Deus, ele seguiu sempre o Todo-poderoso. | 8 ut cognoscant gentes potentiam ejus, quia contra Deum pugnare non est facile. Et secutus est a tergo potentis : |
9 No tempo em que Moisés ainda vivia, praticou um ato de piedade com Caleb, filho de Jefoné, permanecendo firme contra o inimigo, impedindo o povo de pecar, e abafando a murmuração excitada pela malícia. | 9 et in diebus Moysi misericordiam fecit, ipse, et Caleb filius Jephone, stare contra hostem, et prohibere gentem a peccatis, et perfringere murmur malitiæ. |
10 Dentre um número de seiscentos mil homens de pé, esses dois foram escolhidos e poupados da morte, para levar o povo à sua herança, nessa terra onde mana leite e mel. | 10 Et ipsi duo constituti a periculo liberati sunt a numero sexcentorum millium peditum, inducere illos in hæreditatem, in terram quæ manat lac et mel. |
11 O Senhor deu força a Caleb; até a velhice permaneceu ele vigoroso, para subir a um lugar elevado na terra (prometida), que a sua descendência recebeu como herança, | 11 Et dedit Dominus ipsi Caleb fortitudinem, et usque in senectutem permansit illi virtus, ut ascenderet in excelsum terræ locum, et semen ipsius obtinuit hæreditatem, |
12 para que todos os israelitas reconhecessem que é bom obedecer ao Deus santo. | 12 ut viderent omnes filii Israël quia bonum est obsequi sancto Deo. |
13 Em seguida, vieram os juízes, cada um (designado) pelo seu nome, aqueles cujos corações não se perverteram, e que não se afastaram do Senhor. | 13 Et judices singuli suo nomine, quorum non est corruptum cor, qui non aversi sunt a Domino, |
14 Que a sua memória seja abençoada, e seus ossos floresçam em seus sepulcros! | 14 ut sit memoria illorum in benedictione, et ossa eorum pullulent de loco suo : |
15 Que seu nome permaneça eternamente, e passe aos seus filhos com a glória desses santos homens! | 15 et nomen eorum permaneat in æternum, permanens ad filios illorum, sanctorum virorum gloria. |
16 Amado pelo Senhor seu Deus, Samuel, o profeta do Senhor, instituiu um novo governo, e ungiu príncipes entre o seu povo. | 16 Dilectus a Domino Deo suo Samuel, propheta Domini, renovavit imperium, et unxit principes in gente sua. |
17 Julgou a assembléia segundo a lei do Senhor. E o Deus de Jacó o visitou. Por sua fidelidade ele se mostrou verdadeiramente profeta, | 17 In lege Domini congregationem judicavit, et vidit Deus Jacob : et in fide sua probatus est propheta, |
18 e foi fiel em suas palavras, porque viu o Deus da luz. | 18 et cognitus est in verbis suis fidelis, quia vidit Deum lucis. |
19 Invocou o Deus todo-poderoso, ofereceu-lhe um cordeiro sem mácula, quando os seus inimigos o perseguiam por todos os lados. | 19 Et invocavit Dominum omnipotentem, in oppugnando hostes circumstantes undique, in oblatione agni inviolati. |
20 O Senhor trovejou do céu, fazendo ouvir sua voz com grande estrondo. | 20 Et intonuit de cælo Dominus, et in sonitu magno auditam fecit vocem suam : |
21 Destroçou os príncipes de Tiro, e todos os chefes dos filisteus. | 21 et contrivit principes Tyriorum, et omnes duces Philisthiim : |
22 Antes de terminar a sua vida neste mundo, tomou como testemunha o Senhor e seu Cristo, de que não tinha recebido dinheiro de pessoa alguma, nem mesmo uma sandália, e não achou ninguém que o acusasse. | 22 et ante tempus finis vitæ suæ et sæculi, testimonium præbuit in conspectu Domini et christi : pecunias et usque ad calceamenta ab omni carne non accepit, et non accusavit illum homo. |
23 Depois disso, adormeceu e apareceu ao rei, e lhe mostrou seu fim (próximo); levantou a sua voz do seio da terra para profetizar a destruição da impiedade do povo. | 23 Et post hoc dormivit : et notum fecit regi, et ostendit illi finem vitæ suæ : et exaltavit vocem suam de terra in prophetia, delere impietatem gentis. |