1 Ci siamo mossi e siamo partiti verso il deserto, sul cammino del Mar Rosso, come mi aveva ordinato il Signore, e per lunghi giorni abbiamo girato intorno alla montagna di Seir. | 1 Profectique inde, venimus in solitudinem, quæ ducit ad mare Rubrum, sicut mihi dixerat Dominus : et circuivimus montem Seir longo tempore. |
2 Il Signore disse: | 2 Dixitque Dominus ad me : |
3 "Basta con il vostro girare intorno a questa montagna. Voltatevi verso settentrione. | 3 Sufficit vobis circuire montem istum : ite contra aquilonem : |
4 Ordina al popolo: State per attraversare il territorio dei vostri fratelli, i figli di Esaù, che abitano in Seir; essi avranno paura di voi, ma badate bene, | 4 et populo præcipe, dicens : Transibitis per terminos fratrum vestrorum filiorum Esau, qui habitant in Seir, et timebunt vos. |
5 non provocateli. Della loro terra infatti non vi darò nulla, neppure quanto ne calca la pianta di un piede, poiché a Esaù ho dato in possesso la montagna di Seir. | 5 Videte ergo diligenter ne moveamini contra eos. Neque enim dabo vobis de terra eorum quantum potest unius pedis calcare vestigium, quia in possessionem Esau dedi montem Seir. |
6 Con denaro vi comprerete da loro il cibo da mangiare; con denaro acquisterete da loro anche l'acqua da bere. | 6 Cibos emetis ab eis pecunia, et comedetis : aquam emptam haurietis, et bibetis. |
7 Il Signore tuo Dio ti ha infatti benedetto in ogni opera delle tue mani; ha vegliato sul tuo viaggio in questo grande deserto. Da quarant'anni il Signore tuo Dio è con te, e non ti è mancato nulla". | 7 Dominus Deus tuus benedixit tibi in omni opere manuum tuarum : novit iter tuum, quomodo transieris solitudinem hanc magnam, per quadraginta annos habitans tecum Dominus Deus tuus, et nihil tibi defuit. |
8 Abbiamo oltrepassato i nostri fratelli, i figli di Esaù, che abitano il Seir, per il cammino dell'Araba, per Elat e per Ezion-Gheber, quindi abbiamo piegato e abbiamo preso il cammino del deserto di Moab. | 8 Cumque transissemus fratres nostros filios Esau, qui habitabant in Seir, per viam campestrem de Elath, et de Asiongaber, venimus ad iter quod ducit in desertum Moab.
|
9 Il Signore mi ha detto: "Non essere ostile verso Moab e non provocarli a battaglia; non ti metterò in possesso della sua terra, poiché ho già dato Ar in possesso ai figli di Lot". | 9 Dixitque Dominus ad me : Non pugnes contra Moabitas, nec ineas adversus eos prælium : non enim dabo tibi quidquam de terra eorum, quia filiis Loth tradidi Ar in possessionem. |
10 Prima vi abitavano gli Emim, popolo grande, numeroso e di alta statura come gli Anakiti. | 10 Emim primi fuerunt habitatores ejus, populus magnus, et validus, et tam excelsus ut de Enacim stirpe, |
11 Anch'essi, come gli Anakiti, erano considerati Refaim; ma i Moabiti li chiamarono Emim. | 11 quasi gigantes crederentur, et essent similes filiorum Enacim. Denique Moabitæ appellant eos Emim. |
12 In Seir, poi, prima abitavano gli Hurriti che i figli di Esaù hanno cacciato e sterminato, e si sono stabiliti al loro posto, come ha fatto Israele per la terra del proprio possesso che il Signore gli ha dato. | 12 In Seir autem prius habitaverunt Horrhæi : quibus expulsis atque deletis, habitaverunt filii Esau, sicut fecit Israël in terra possessionis suæ, quam dedit illi Dominus. |
13 "Ora levatevi e attraversate il torrente Zered". Abbiamo attraversato il torrente Zered. | 13 Surgentes ergo ut transiremus torrentem Zared, venimus ad eum. |
14 Il tempo in cui abbiamo peregrinato da Kades-Barnea fino a quando abbiamo attraversato il torrente Zered fu di trentotto anni, cioè finché dall'accampamento non è scomparsa tutta la generazione degli uomini di guerra, come il Signore aveva loro giurato. | 14 Tempus autem, quo ambulavimus de Cadesbarne usque ad transitum torrentis Zared, triginta et octo annorum fuit : donec consumeretur omnis generatio hominum bellatorum de castris, sicut juraverat Dominus : |
15 Anche la mano del Signore è stata contro di loro per disperderli dall'accampamento fino ad annientarli. | 15 cujus manus fuit adversum eos, ut interirent de castrorum medio.
|
16 Quando tutti gli uomini di guerra scomparvero per morte dal popolo, | 16 Postquam autem universi ceciderunt pugnatores, |
17 il Signore mi ha parlato: | 17 locutus est Dominus ad me, dicens : |
18 "Stai oggi per attraversare Ar, territorio di Moab, | 18 Tu transibis hodie terminos Moab, urbem nomine Ar : |
19 e ti avvicinerai davanti ai figli di Ammon. Non essere ostile con loro e non provocarli: non ti darò il possesso della terra dei figli di Ammon, poiché è stata data in possesso ai figli di Lot". | 19 et accedens in vicina filiorum Ammon, cave ne pugnes contra eos, nec movearis ad prælium : non enim dabo tibi de terra filiorum Ammon, quia filiis Loth dedi eam in possessionem. |
20 Essa era pure considerata terra dei Refaim. Prima vi abitavano i Refaim che gli Ammoniti chiamano Zamzummim. | 20 Terra gigantum reputata est : et in ipsa olim habitaverunt gigantes, quos Ammonitæ vocant Zomzommim, |
21 Popolo grande, numeroso e di alta statura come gli Anakiti, ma il Signore li sterminò innanzi agli Ammoniti che li spossessarono e si stabilirono al loro posto. | 21 populus magnus, et multus, et proceræ longitudinis, sicut Enacim, quos delevit Dominus a facie eorum : et fecit illos habitare pro eis, |
22 Come aveva fatto per i figli di Esaù, che abitano in Seir, quando sterminò gli Hurriti innanzi a loro: essi li cacciarono e si stabilirono al loro posto fino ad oggi. | 22 sicut fecerat filiis Esau, qui habitant in Seir, delens Horrhæos, et terram eorum illis tradens, quam possident usque in præsens. |
23 Così gli Avviti, che abitavano in villaggi fino a Gaza, furono sterminati dai Kaftoriti, venuti da Kaftor, che si stabilirono al loro posto. | 23 Hevæos quoque, qui habitabant in Haserim usque Gazan, Cappadoces expulerunt : qui egressi de Cappadocia deleverunt eos, et habitaverunt pro illis. |
24 "Levatevi e partite, attraversate il torrente Arnon. Vedi, metto nella tua mano Sicon, l'Amorreo, re di Chesbon, e la sua terra; incomincia a conquistarla, attaccalo in battaglia. | 24 Surgite, et transite torrentem Arnon : ecce tradidi in manu tua Sehon regem Hesebon Amorrhæum, et terram ejus incipe possidere, et committe adversus eum prælium. |
25 Da oggi comincio a spargere il terrore e la paura di te sui popoli sotto tutti i cieli. Quando sentiranno di te tremeranno e saranno in angoscia davanti alla tua faccia". | 25 Hodie incipiam mittere terrorem atque formidinem tuam in populos, qui habitant sub omni cælo : ut audito nomine tuo paveant, et in morem parturientium contremiscant, et dolore teneantur.
|
26 Dal deserto di Kedemot ho inviato messaggeri a Sicon, re di Chesbon, con parole di pace: | 26 Misi ergo nuntios de solitudine Cademoth ad Sehon regem Hesebon verbis pacificis, dicens : |
27 "Lasciami attraversare la tua terra; andrò per la mia strada senza deviare né a destra né a sinistra. | 27 Transibimus per terram tuam : publica gradiemur via ; non declinabimus neque ad dexteram, neque ad sinistram. |
28 Per denaro mi venderai cibo da mangiare e per denaro mi darai acqua da bere; lascia soltanto che io passi a piedi, | 28 Alimenta pretio vende nobis, ut vescamur : aquam pecunia tribue, et sic bibemus. Tantum est ut nobis concedas transitum, |
29 come mi hanno permesso i figli di Esaù che abitano in Seir e i Moabiti che abitano in Ar, finché io abbia passato il Giordano verso la terra che il Signore nostro Dio ci dona". | 29 sicut fecerunt filii Esau, qui habitant in Seir, et Moabitæ, qui morantur in Ar : donec veniamus ad Jordanem, et transeamus ad terram, quam Dominus Deus noster daturus est nobis. |
30 Ma Sicon, re di Chesbon, ha rifiutato di lasciarci passare nel suo territorio, perché il Signore tuo Dio aveva irrigidito il suo spirito e indurito il suo cuore per metterlo nelle tue mani, come è oggi. | 30 Noluitque Sehon rex Hesebon dare nobis transitum : quia induraverat Dominus Deus tuus spiritum ejus, et obfirmaverat cor illius, ut traderetur in manus tuas, sicut nunc vides. |
31 Il Signore mi ha detto: "Vedi, ho cominciato col porre davanti a te Sicon e la sua terra: incomincia la conquista per impadronirti della sua terra". | 31 Dixitque Dominus ad me : Ecce cœpi tibi tradere Sehon, et terram ejus : incipe possidere eam. |
32 Sicon è uscito contro di noi con tutto il suo popolo in battaglia a Iaaz. | 32 Egressusque est Sehon obviam nobis cum omni populo suo ad prælium in Jasa. |
33 Ma il Signore nostro Dio ce lo ha messo nelle mani, e abbiamo battuto lui con i figli e tutto il popolo. | 33 Et tradidit eum Dominus Deus noster nobis : percussimusque eum cum filiis suis et omni populo suo. |
34 Ci siamo allora impadroniti di tutte le sue città, abbiamo votato all'anatema ogni città abitata, le donne e i fanciulli; non abbiamo lasciato alcun superstite. | 34 Cunctasque urbes in tempore illo cepimus, interfectis habitatoribus earum, viris ac mulieribus et parvulis : non reliquimus in eis quidquam, |
35 Solo del bestiame abbiamo fatto nostro bottino, con le spoglie delle città conquistate. | 35 absque jumentis, quæ in partem venere prædantium : et spoliis urbium, quas cepimus |
36 Da Aroer che è sul bordo del torrente Arnon e dalla città che è situata nella valle fino in Galaad nessuna città è stata per noi inaccessibile. Il Signore nostro Dio ce le ha messe tutte nelle mani. | 36 ab Aroër, quæ est super ripam torrentis Arnon, oppido quod in valle situm est, usque Galaad. Non fuit vicus et civitas, quæ nostras effugeret manus : omnes tradidit Dominus Deus noster nobis, |
37 Solo non ti sei avvicinato alla terra dei figli di Ammon, a tutta la regione del torrente Iabbok e alle città della montagna. Tutto come il Signore nostro Dio vi aveva ordinato. | 37 absque terra filiorum Ammon, ad quam non accessimus : et cunctis quæ adjacent torrenti Jeboc, et urbibus montanis, universisque locis, a quibus nos prohibuit Dominus Deus noster. |