Amos 4
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA RICCIOTTI | VULGATA |
---|---|
1 - Ascoltate questa parola, vacche grasse, che siete sul monte di Samaria, che opprimete a torto i deboli e calpestate i poveri; che dite ai vostri signori: - Portate e beviamo! - | 1 Audite verbum hoc, vaccæ pingues, quæ estis in monte Samariæ, quæ calumniam facitis egenis et confringitis pauperes ; quæ dicitis dominis vestris : Afferte, et bibemus. |
2 Lo ha giurato il Signore Dio per la sua santità: - Ecco, verranno per voi i giorni che vi solleveranno con aste, e i vostri avanzi con caldaie bollenti; | 2 Juravit Dominus Deus in sancto suo, quia ecce dies venient super vos, et levabunt vos in contis, et reliquias vestras in ollis ferventibus. |
3 e per le brecce uscirete l'una addosso all'altra, e sarete sospinte verso Armon, dice il Signore. | 3 Et per aperturas exibitis altera contra alteram, et projiciemini in Armon, dicit Dominus. |
4 Venite in Betel e commettete l'empietà, e a Galgala moltiplicate le prevaricazioni! Recate le vostre vittime alla mattina, nei tre giorni le vostre primizie; | 4 Venite ad Bethel, et impie agite ; ad Galgalam, et multiplicate prævaricationem : et afferte mane victimas vestras, tribus diebus decimas vestras. |
5 fate di pane fermentato il sacrifizio di lode, e le supererogazioni banditele e proclamatele, giacchè piacque così a voi, o figli d'Israele, dice il Signore Dio! | 5 Et sacrificate de fermentato laudem, et vocate voluntarias oblationes, et annuntiate ; sic enim voluistis, filii Israël, dicit Dominus Deus. |
6 E anch'io v'ho dato da allegarvi i denti in tutte le vostre città, e carestia di pane per tutto nei vostri luoghi: e non siete tornati a me, dice il Signore. | 6 Unde et ego dedi vobis stuporem dentium in cunctis urbibus vestris, et indigentiam panum in omnibus locis vestris ; et non estis reversi ad me, dicit Dominus. |
7 E anch'io ho fermato la pioggia, quando mancavano tre mesi alla mietitura; e sopra una città ho piovuto e sopra un'altra non ho piovuto; in una parte ha piovuto, e nella parte ove non ha piovuto vi fu la siccità. | 7 Ego quoque prohibui a vobis imbrem, cum adhuc tres menses superessent usque ad messem : et plui super unam civitatem, et super alteram civitatem non plui ; pars una compluta est, et pars super quam non plui, aruit. |
8 E due e tre città trassero ad un'altra per avere acqua da bere, e non ne ebbero da dissetarsi; e voi non siete tornati a me, dice il Signore. | 8 Et venerunt duæ et tres civitates ad unam civitatem ut biberent aquam, et non sunt satiatæ ; et non redistis ad me, dicit Dominus. |
9 Vi ho colpito col vento secco, e colla ruggine l'agglomeramento dei vostri giardini e delle vostre vigne: e i vostri oliveti e le vostre ficaie se le sono divorate i bruchi, dice il Signore. | 9 Percussi vos in vento urente, et in aurugine : multitudinem hortorum vestrorum et vinearum vestrarum, oliveta vestra et ficeta vestra comedit eruca : et non redistis ad me, dicit Dominus. |
10 Vi ho mandato la mortalità sulla via di Egitto; ho fatto perire di spada i vostri giovani e catturare perfino i vostri cavalli, e ho fatto sollevare tale fetore dai vostri accampamenti, da ammorbare le vostre stesse narici; e non siete tornati a me, dice il Signore. | 10 Misi in vos mortem in via Ægypti ; percussi in gladio juvenes vestros, usque ad captivitatem equorum vestrorum, et ascendere feci putredinem castrorum vestrorum in nares vestras : et non redistis ad me, dicit Dominus. |
11 Vi ho sconvolti come ha sconvolto Iddio Sodoma e Gomorra, e vi siete ridotti, come un tizzo sottratto all'incendio: e non siete tornati a me, dice il Signore. | 11 Subverti vos sicut subvertit Deus Sodomam et Gomorrham, et facti estis quasi torris raptus ab incendio : et non redistis ad me, dicit Dominus. |
12 E perciò, o Israele, ti farò ancor questo: e poi che ti avrò fatto questo, preparati all'incontro del tuo Dio, o Israele. | 12 Quapropter hæc faciam tibi, Israël : postquam autem hæc fecero tibi, præparare in occursum Dei tui, Israël. |
13 Perchè eccolo: Colui che plasma i monti e crea il vento; che svela all'uomo il suo ragionamento; che forma la nebbia mattutina, e che cammina sulle sommità della terra; il suo nome è Signore Dio degli eserciti. - | 13 Quia ecce formans montes, et creans ventum, et annuntians homini eloquium suum, faciens matutinam nebulam, et gradiens super excelsa terræ : Dominus Deus exercituum nomen ejus. |