1 - Al terzo mese da che Israele era uscito dall'Egitto, giunsero, quel giorno, al deserto di Sinai. | 1 του δε μηνος του τριτου της εξοδου των υιων ισραηλ εκ γης αιγυπτου τη ημερα ταυτη ηλθοσαν εις την ερημον του σινα |
2 Partiti da Rafidim, ed arrivati al deserto di Sinai, in quel luogo si accamparono, ed ivi Israele fermò le tende in cospetto del monte. | 2 και εξηραν εκ ραφιδιν και ηλθοσαν εις την ερημον του σινα και παρενεβαλεν εκει ισραηλ κατεναντι του ορους |
3 Mosè allora salì a Dio: il Signore infatti lo chiamò dal monte, e gli disse: «Questo dirai alla casa di Giacobbe, e riferirai ai figli di Israele: | 3 και μωυσης ανεβη εις το ορος του θεου και εκαλεσεν αυτον ο θεος εκ του ορους λεγων ταδε ερεις τω οικω ιακωβ και αναγγελεις τοις υιοις ισραηλ |
4 - Voi stessi avete veduto quello che ho fatto agli Egiziani, e come vi ho portati quasi sopra ali d'aquila, e v'ho fatti miei. | 4 αυτοι εωρακατε οσα πεποιηκα τοις αιγυπτιοις και ανελαβον υμας ωσει επι πτερυγων αετων και προσηγαγομην υμας προς εμαυτον |
5 Se dunque ascolterete la mia voce, e custodirete il mio patto, sarete il mio tesoro fra tutti i popoli; mia infatti è tutta la terra. | 5 και νυν εαν ακοη ακουσητε της εμης φωνης και φυλαξητε την διαθηκην μου εσεσθε μοι λαος περιουσιος απο παντων των εθνων εμη γαρ εστιν πασα η γη |
6 Voi sarete per me un regno sacerdotale, un popolo santo. - Questo dunque dirai ai figli d'Israele». | 6 υμεις δε εσεσθε μοι βασιλειον ιερατευμα και εθνος αγιον ταυτα τα ρηματα ερεις τοις υιοις ισραηλ |
7 Venne Mosè, e, convocati i seniori del popolo, espose loro quanto gli aveva comandato il Signore. | 7 ηλθεν δε μωυσης και εκαλεσεν τους πρεσβυτερους του λαου και παρεθηκεν αυτοις παντας τους λογους τουτους ους συνεταξεν αυτω ο θεος |
8 E il popolo ad una voce gridò: «Tutto quello che il Signore ha detto, lo faremo». Quando poi Mosè riferì al Signore le parole del popolo, | 8 απεκριθη δε πας ο λαος ομοθυμαδον και ειπαν παντα οσα ειπεν ο θεος ποιησομεν και ακουσομεθα ανηνεγκεν δε μωυσης τους λογους του λαου προς τον θεον |
9 il Signore gli disse: «Ecco, io verrò a te nella caligine d'una nube, acciò il popolo mi senta parlare a te, creda a te in perpetuo». Annunziò dunque Mosè le parole del popolo al Signore, | 9 ειπεν δε κυριος προς μωυσην ιδου εγω παραγινομαι προς σε εν στυλω νεφελης ινα ακουση ο λαος λαλουντος μου προς σε και σοι πιστευσωσιν εις τον αιωνα ανηγγειλεν δε μωυσης τα ρηματα του λαου προς κυριον |
10 il quale gli disse: «Va' al popolo, e fa' che si purifichi oggi e domani, e si lavino le vesti, | 10 ειπεν δε κυριος προς μωυσην καταβας διαμαρτυραι τω λαω και αγνισον αυτους σημερον και αυριον και πλυνατωσαν τα ιματια |
11 e stiano preparati per il giorno terzo; perché nel terzo giorno il Signore discenderà in presenza di tutto il popolo sul monte Sinai. | 11 και εστωσαν ετοιμοι εις την ημεραν την τριτην τη γαρ ημερα τη τριτη καταβησεται κυριος επι το ορος το σινα εναντιον παντος του λαου |
12 Stabilirai de' termini per il popolo, attorno al monte, e gli dirai: - Guardate di non salire il monte e di non toccare i suoi confini. Chi metterà piede sul monte verrà messo a morte; | 12 και αφοριεις τον λαον κυκλω λεγων προσεχετε εαυτοις του αναβηναι εις το ορος και θιγειν τι αυτου πας ο αψαμενος του ορους θανατω τελευτησει |
13 nessuno però lo toccherà con le mani, ma sarà preso a sassate o trapassato con frecce; sia un animale, o sia un uomo, più non vivrà. - Quando comincerà a sonare la tromba, allora saliranno al monte». | 13 ουχ αψεται αυτου χειρ εν γαρ λιθοις λιθοβοληθησεται η βολιδι κατατοξευθησεται εαν τε κτηνος εαν τε ανθρωπος ου ζησεται οταν αι φωναι και αι σαλπιγγες και η νεφελη απελθη απο του ορους εκεινοι αναβησονται επι το ορος |
14 Scese Mosè dal monte al popolo, e lo purificò. E dopo che s'ebbero lavate le vesti, | 14 κατεβη δε μωυσης εκ του ορους προς τον λαον και ηγιασεν αυτους και επλυναν τα ιματια |
15 disse loro: «Siate preparati per il terzo giorno, e non v'accostate alle vostre mogli». | 15 και ειπεν τω λαω γινεσθε ετοιμοι τρεις ημερας μη προσελθητε γυναικι |
16 Già era venuto il giorno terzo, riluceva il mattino; ed ecco cominciarono a udirsi tuoni, e balenar folgori; ma una nube densissima ricopriva il monte, un suono di tromba si faceva sentire con grande strepito, ed il popolo che era negli accampamenti ebbe paura. | 16 εγενετο δε τη ημερα τη τριτη γενηθεντος προς ορθρον και εγινοντο φωναι και αστραπαι και νεφελη γνοφωδης επ' ορους σινα φωνη της σαλπιγγος ηχει μεγα και επτοηθη πας ο λαος ο εν τη παρεμβολη |
17 Ed avendoli Mosè condotti fuori degli accampamenti incontro a Dio, si fermarono alle radici del monte. | 17 και εξηγαγεν μωυσης τον λαον εις συναντησιν του θεου εκ της παρεμβολης και παρεστησαν υπο το ορος |
18 Tutto il Sinai fumava, perchè il Signore v'era disceso in mezzo al fuoco; il fumo ne saliva come da una fornace, e tutta la montagna metteva spavento. | 18 το δε ορος το σινα εκαπνιζετο ολον δια το καταβεβηκεναι επ' αυτο τον θεον εν πυρι και ανεβαινεν ο καπνος ως καπνος καμινου και εξεστη πας ο λαος σφοδρα |
19 Il suono della tromba a mano a mano cresceva di forza e durava più a lungo. Mosè parlava, e Dio gli rispondeva. | 19 εγινοντο δε αι φωναι της σαλπιγγος προβαινουσαι ισχυροτεραι σφοδρα μωυσης ελαλει ο δε θεος απεκρινατο αυτω φωνη |
20 Il Signore discese sul monte Sinai, proprio sulla sommità, e chiamò lassù Mosè. Subito che vi fu, | 20 κατεβη δε κυριος επι το ορος το σινα επι την κορυφην του ορους και εκαλεσεν κυριος μωυσην επι την κορυφην του ορους και ανεβη μωυσης |
21 gli disse: «Scendi, ed avverti il popolo, che non osi oltrepassare i termini per vedere il Signore, così che n'abbia a morire un gran numero. | 21 και ειπεν ο θεος προς μωυσην λεγων καταβας διαμαρτυραι τω λαω μηποτε εγγισωσιν προς τον θεον κατανοησαι και πεσωσιν εξ αυτων πληθος |
22 I sacerdoti che s'accostano al Signore si santifichino, acciò non li percuota». | 22 και οι ιερεις οι εγγιζοντες κυριω τω θεω αγιασθητωσαν μηποτε απαλλαξη απ' αυτων κυριος |
23 Disse Mosè al Signore: «Non potrà la turba salire sul monte Sinai; perché tu ne li ammonisti, e facesti un comando dicendo: - Segna dei termini attorno al monte, e dichiaralo santo -». | 23 και ειπεν μωυσης προς τον θεον ου δυνησεται ο λαος προσαναβηναι προς το ορος το σινα συ γαρ διαμεμαρτυρησαι ημιν λεγων αφορισαι το ορος και αγιασαι αυτο |
24 Ed il Signore a lui: «Va', discendi. Salirai tu, ed Aronne con te; i sacerdoti poi ed il popolo non oltrepassino i termini, né salgano verso il Signore, che non li faccia morire». | 24 ειπεν δε αυτω κυριος βαδιζε καταβηθι και αναβηθι συ και ααρων μετα σου οι δε ιερεις και ο λαος μη βιαζεσθωσαν αναβηναι προς τον θεον μηποτε απολεση απ' αυτων κυριος |
25 Mosè discese al suo popolo, narrò loro ogni cosa. | 25 κατεβη δε μωυσης προς τον λαον και ειπεν αυτοις |