1 - Tutte le tribù di Israele vennero a Davide in Ebron e gli dissero: «Eccoci, noi siamo tue ossa e tua carne. | 1 Et venerunt universæ tribus Israël ad David in Hebron, dicentes : Ecce nos os tuum et caro tua sumus. |
2 Già in passato, quando Saul era nostro re, tu conducevi e riconducevi Israele; ora il Signore ti ha detto: - Tu pascerai il mio popolo d'Israele e sarai il duce di Israele -». | 2 Sed et heri et nudiustertius cum esset Saul rex super nos, tu eras educens et reducens Israël : dixit autem Dominus ad te : Tu pasces populum meum Israël, et tu eris dux super Israël. |
3 Vennero anche gli anziani di Israele dal re in Ebron e il re strinse con essi un'alleanza dinanzi al Signore ed essi unsero Davide come re d'Israele. | 3 Venerunt quoque et seniores Israël ad regem in Hebron, et percussit cum eis rex David fœdus in Hebron coram Domino : unxeruntque David in regem super Israël. |
4 Davide aveva trent'anni quando cominciò a regnare e regnò quarant'anni. | 4 Filius triginta annorum erat David cum regnare cœpisset, et quadraginta annis regnavit. |
5 In Ebron regnò sette anni e sei mesi sopra Giuda, e in Gerusalemme regnò trentatrè anni sopra tutto Israele e Giuda. | 5 In Hebron regnavit super Judam septem annis et sex mensibus : in Jerusalem autem regnavit triginta tribus annis super omnem Israël et Judam.
|
6 Il re con tutta la gente che era con lui marciò sopra Gerusalemme contro i Jebusei abitanti del paese. Essi avevano detto a Davide: «Non entrerai qua se non leverai i ciechi e gli zoppi»; volendo con ciò dire: «Davide non c'entrerà mai». | 6 Et abiit rex, et omnes viri qui erant cum eo, in Jerusalem, ad Jebusæum habitatorem terræ : dictumque est David ab eis : Non ingredieris huc, nisi abstuleris cæcos et claudos dicentes : Non ingredietur David huc. |
7 Ma Davide prese la cittadella di Sion, che è la città di Davide. | 7 Cepit autem David arcem Sion : hæc est civitas David. |
8 Perocchè egli in quel giorno aveva proposto un premio a chi avesse battuto i Jebusei e raggiunto le scanalature dei tetti e tolti i ciechi e gli zoppi, che odiavano la vita di Davide. E perciò si dice in proverbio: «Il cieco e lo zoppo non entreranno nel tempio». | 8 Proposuerat enim David in die illa præmium, qui percussisset Jebusæum, et tetigisset domatum fistulas, et abstulisset cæcos et claudos odientes animam David. Idcirco dicitur in proverbio : Cæcus et claudus non intrabunt in templum. |
9 Davide si stabilì nella fortezza e la chiamò " Città di Davide "; e vi fece attorno delle costruzioni cominciando da Mello e nell'interno. | 9 Habitavit autem David in arce, et vocavit eam civitatem David : et ædificavit per gyrum a Mello et intrinsecus. |
10 Per tal modo Davide si veniva facendo sempre più forte e il Signore, Dio degli eserciti, era con lui. | 10 Et ingrediebatur proficiens atque succrescens, et Dominus Deus exercituum erat cum eo. |
11 Iram, re di Tiro, mandò anche egli messaggeri a Davide e legname di cedro e carpentieri e muratori, i quali edificarono una casa a Davide. | 11 Misit quoque Hiram rex Tyri nuntios ad David, et ligna cedrina, et artifices lignorum, artificesque lapidum ad parietes : et ædificaverunt domum David. |
12 E Davide riconobbe che il Signore lo aveva confermato re di Israele e aveva innalzato il suo regno sopra il suo popolo Israele. | 12 Et cognovit David quoniam confirmasset eum Dominus regem super Israël, et quoniam exaltasset regnum ejus super populum suum Israël. |
13 Davide si prese ancora delle concubine e delle mogli di Gerusalemme dopo essere venuto da Ebron; e gli nacquero altri figli e figlie. | 13 Accepit ergo David adhuc concubinas et uxores de Jerusalem, postquam venerat de Hebron : natique sunt David et alii filii et filiæ : |
14 Ecco i nomi di coloro che gli nacquero in Gerusalemme: Samua, Sobab, Natan, Salomone. | 14 et hæc nomina eorum, qui nati sunt ei in Jerusalem : Samua, et Sobab, et Nathan, et Salomon, |
15 Jebaar, Elisua, Nefeg, | 15 et Jebahar, et Elisua, et Nepheg, |
16 Jafia, Elisama, Elioda ed Elifalet. | 16 et Japhia, et Elisama, et Elioda, et Eliphaleth.
|
17 Anche i Filistei intesero che Davide era stato unto re d'Israele e ascesero tutti in cerca di lui; e Davide, avendolo saputo, si ritirò nella fortezza. | 17 Audierunt ergo Philisthiim quod unxissent David in regem super Israël, et ascenderunt universi ut quærerent David : quod cum audisset David, descendit in præsidium. |
18 Arrivati i Filistei si diffusero nella valle di Rafaim | 18 Philisthiim autem venientes diffusi sunt in valle Raphaim. |
19 e Davide si consultò col Signore chiedendo: «Salirò io contro i Filistei? Me li darai tu nelle mani?». E il Signore rispose: «Ascendi pure, chè sicuramente ti darò nelle mani i Filistei». | 19 Et consuluit David Dominum, dicens : Si ascendam ad Philisthiim ? et si dabis eos in manu mea ? Et dixit Dominus ad David : Ascende, quia tradens dabo Philisthiim in manu tua. |
20 Venne perciò Davide a Baal Farasim ed ivi li sconfisse. Poi disse: «Il Signore ha diviso i miei nemici al mio cospetto come si dividono le acque». Perciò venne chiamato quel luogo "Baal Farasim". | 20 Venit ergo David in Baal Pharasim : et percussit eos ibi, et dixit : Divisit Dominus inimicos meos coram me, sicut dividuntur aquæ. Propterea vocatum est nomen loci illius, Baal Pharasim. |
21 I Filistei abbandonarono colà i loro idoli che furono da Davide e dai suoi uomini portati via. | 21 Et reliquerunt ibi sculptilia sua, quæ tulit David et viri ejus. |
22 Un'altra volta salirono i Filistei e si sparsero nella valle di Rafaim. | 22 Et addiderunt adhuc Philisthiim ut ascenderent, et diffusi sunt in valle Raphaim. |
23 Davide consultò il Signore: «Salirò io contro i Filistei e me li darai tu nelle mani?». Il Signore gli rispose: «Non salire contro di essi, ma gira alle loro spalle e arriverai contro di essi dalla parte dei peri. | 23 Consuluit autem David Dominum : Si ascendam contra Philisthæos, et tradas eos in manus meas ? Qui respondit : Non ascendas contra eos, sed gyra post tergum eorum, et venies ad eos ex adverso pyrorum. |
24 E quando sentirai un rumore di passi sulla cima dei peri allora ingaggerai la battaglia, poichè allora il Signore camminerà innanzi a te per battere l'armata dei Filistei». | 24 Et cum audieris sonitum gradientis in cacumine pyrorum, tunc inibis prælium : quia tunc egredietur Dominus ante faciem tuam, ut percutiat castra Philisthiim. |
25 Davide fece quanto aveva comandato il Signore e battè i Filistei da Gabaa fino a Gezer. | 25 Fecit itaque David sicut præceperat ei Dominus, et percussit Philisthiim de Gabaa usque dum venias Gezer. |