1 Pervenit autem in Derben et Lystram. Et ecce discipulus quidam erat ibinomine Timotheus, filius mulieris Iudaeae fidelis, patre autem Graeco; | 1 וַיָּבֹא אֶל־דַּרְבִי וְאֶל־לוּסְטְרָא וְהִנֵּה־שָׁם תַּלְמִיד אֶחָד וּשְׁמוֹ טִימוֹתִיּוֹס וְהוּא בֶּן־אִשָּׁה יְהוּדִית מַאֲמֶנֶת וְאָבִיו יְוָנִי |
2 huictestimonium reddebant, qui in Lystris erant et Iconii fratres. | 2 וַיְהִי־לוֹ שֵׁם טוֹב בֵּין הָאַחִים אֲשֶׁר בְּלוּסְטְרָא וּבְאִיקָנְיוֹן |
3 Hunc voluitPaulus secum proficisci et assumens circumcidit eum propter Iudaeos, qui erantin illis locis; sciebant enim omnes quod pater eius Graecus esset. | 3 בּוֹ בָּחַר פּוֹלוֹס אֲשֶׁר יֵצֵא אִתּוֹ וַיִּקַּח וַיָּמָל אֹתוֹ בַּעֲבוּר הַיְּהוּדִים אֲשֶׁר בַּמְּקוֹמוֹת הָהֵם כִּי כֻלָּם יָדְעוּ אֶת־אָבִיו כִּי יְוָנִי הוּא |
4 Cum autempertransirent civitates, tradebant eis custodire dogmata, quae erant decreta abapostolis et presbyteris, qui essent Hierosolymis. | 4 וַיְהִי בְּעָבְרָם בֶּעָרִים וַיִּמְסְרוּ לָהֶם לִשְׁמֹר אֶת־הַמִּצְווֹת אֲשֶׁר גָּזְרוּ הַשְּׁלִיחִים וְהַזְּקֵנִים אֲשֶׁר בִּירוּשָׁלָיִם |
5 Ecclesiae quidemconfirmabantur fide et abundabant numero cotidie.
| 5 וַתִּתְחַזַּקְנָה הַקְּהִלּוֹת בָּאֱמוּנָה וַיִּרֶב מִסְפָּרָן יוֹם יוֹם |
6 Transierunt autem Phrygiam et Galatiae regionem, vetati a Sancto Spiritu loquiverbum in Asia; | 6 וַיַּעַבְרוּ בִפְרוּגְיָא וּבְאֶרֶץ גָּלַטְיָא כִּי מְנָעָם רוּחַ הַקֹּדֶשׁ מֵהַשְׁמִיעַ אֶת־הַדָּבָר בְּאַסְיָא |
7 cum venissent autem circa Mysiam, tentabant ire Bithyniam, etnon permisit eos Spiritus Iesu; | 7 וּכְבֹאָם אֶל־מוּסְיָא הוֹאִילוּ לָלֶכֶת אֶל־בִּיתוּנְיָא וְלֹא־הִנִּיחַ לָהֶם הָרוּחַ |
8 cum autem praeterissent Mysiam, descenderuntTroadem. | 8 וַיַּחְלְפוּ מִמּוּסְיָא וַיֵּרְדוּ אֶל־טְרוֹאָס |
9 Et visio per noctem Paulo ostensa est: vir Macedo quidam erat stanset deprecans eum et dicens: “ Transiens in Macedoniam, adiuva nos! ”. | 9 וְחָזוֹן נִרְאָה אֶל־פּוֹלוֹס בַּלָּיְלָה וְהִנֵּה־אִישׁ מוּקְדוֹן נִצָּב וְהוּא מְבַקֵּשׁ מִמֶּנּוּ לֵאמֹר עֲבֹר אֶל־מַקְדּוֹנְיָא וְעָזְרֵנוּ |
10 Utautem visum vidit, statim quaesivimus proficisci in Macedoniam, certi facti quiavocasset nos Deus evangelizare eis.
| 10 וְכִרְאֹתוֹ אֶת־הַמַּחֲזֶה מִיָּד בִּקַּשְׁנוּ לָלֶכֶת אֶל־מַקְדּוֹנְיָא בַּהֲבִינֵנוּ כִּי הָאֱלֹהִים קְרָאָנוּ שָׁמָּה לְבַשֵּׂר אֹתָם הַבְּשׂוֹרָה |
11 Navigantes autem a Troade recto cursu venimus Samothraciam et sequenti dieNeapolim | 11 וַנֵּצֵא מִן־טְרוֹאַס וַנֵּרֶד בָּאֳנִיָּה וַנָּבֹא דֶּרֶךְ יְשָׁרָה אֶל־סַמּוֹתְרַקְיָא וּמִמָּחֳרָת אֶל־נַפּוֹלִיס |
12 et inde Philippos, quae est prima partis Macedoniae civitas,colonia. Eramus autem in hac urbe diebus aliquot commorantes. | 12 וּמִשָּׁם אֶל־פִילִפִּי רֵאשִׁית עָרֵי הַפֶּלֶךְ שֶׁל־מַקְדּוֹנְיָא וְהִיא בַת־חוֹרִין וַנֵּשֶׁב בָּעִיר הַזֹּאת יָמִים אֲחָדִים |
13 Die autemsabbatorum egressi sumus foras portam iuxta flumen, ubi putabamus orationemesse, et sedentes loquebamur mulieribus, quae convenerant. | 13 וּבְיוֹם הַשַּׁבָּת יָצָאנוּ אֶל־מִחוּץ לָעִיר אֶל־יַד הַנָּהָר אֲשֶׁר־שָׁם מְקוֹם תְּפִלָּה כְּמִנְהָגָם וַנֵּשֶׁב וַנְּדַבֵּר אֶל־הַנָּשִׁים הַנִּקְהָלוֹת שָׁמָּה |
14 Et quaedam muliernomine Lydia, purpuraria civitatis Thyatirenorum colens Deum, audiebat, cuiusDominus aperuit cor intendere his, quae dicebantur a Paulo. | 14 וְאִשָּׁה יִרְאַת אֱלֹהִים וּשְׁמָהּ לוּדְיָא מֹכֶרֶת אַרְגָּמָן מֵעִיר תִּיאֲטִירָא שָׁמְעָה וַיִּפְתַּח יְהוָֹה אֶת־לִבָּהּ לְהַקְשִׁיב אֶל־דִּבְרֵי פוֹלוֹס |
15 Cum autembaptizata esset et domus eius, deprecata est dicens: “ Si iudicastis mefidelem Domino esse, introite in domum meam et manete ”; et coegit nos.
| 15 וַתִּטָּבֵל הִיא וּבְנֵי בֵיתָהּ וַתְּבַקֵּשׁ מִמֶּנּוּ לֵאמֹר אִם־חֲשַׁבְתֶּם אֹתִי נֶאֱמָנָה לָאָדוֹן בֹּאוּ־נָא אֶל־בֵּיתִי וּשְׁבוּ־בוֹ וַתִּפְצַר בָּנוּ |
16 Factum est autem, euntibus nobis ad orationem, puellam quandam habentemspiritum pythonem obviare nobis, quae quaestum magnum praestabat dominis suisdivinando. | 16 וַיְהִי בְּלֶכְתֵּנוּ לִמְקוֹם הַתְּפִלָּה וַתִּפְגַּע־בָּנוּ שִׁפְחָה בַּעֲלַת אוֹב אֲשֶׁר עָשְׂתָה הוֹן־רַב לַאדֹנֶיהָ בִּקְסָמֶיהָ |
17 Haec subsecuta Paulum et nos clamabat dicens: “ Isti hominesservi Dei Altissimi sunt, qui annuntiant vobis viam salutis ”. | 17 וַתֵּלֶךְ אַחֲרֵי פוֹלוֹס וְאַחֲרֵינוּ הָלוֹךְ וְקָרוֹא לֵאמֹר הָאֲנָשִׁים הָאֵלֶּה עַבְדֵי אֵל עֶלְיוֹן הֵמָּה הַמּוֹדִיעִים אֹתָנוּ אֹרַח הַיְשׁוּעָה |
18 Hoc autemfaciebat multis diebus. Dolens autem Paulus et conversus spiritui dixit: “Praecipio tibi in nomine Iesu Christi exire ab ea ”; et exiit eadem hora. | 18 וְכֵן עָשְׂתָה יָמִים רַבִּים וַיֵּרַע בְּעֵינֵי פוֹלוֹס הַדָּבָר הַזֶּה וַיִּפֶן וַיֹּאמֶר אֶל־הָרוּחַ אָנֹכִי מְצַוְּךָ בְּשֵׁם יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ לָצֵאת מִמֶּנָּה וַיֵּצֵא בַּשָּׁעָה הַהִיא |
19 Videntes autem domini eius quia exivit spes quaestus eorum, apprehendentesPaulum et Silam traxerunt in forum ad principes; | 19 וַיִּרְאוּ אֲדֹנֶיהָ כִּי אָזְלָה תּוֹחֶלֶת בִּצְעָם וַיִּתְפְּשֹוּ אֶת־פּוֹלוֹס וְאֶת־סִילָא וַיִּסְחָבוּם אֶל־הָרְחוֹב לִפְנֵי זִקְנֵי הָעִיר |
20 et producentes eosmagistratibus dixerunt: “ Hi homines conturbant civitatem nostram, cum sintIudaei, | 20 וַיְבִיאוּם אֶל־הַשָּׂרִים וַיֹּאמְרוּ הָאֲנָשִׁים הָאֵלֶּה עֹכְרִים אֶת־עִירֵנוּ וְהֵם יְהוּדִים |
21 et annuntiant mores, quos non licet nobis suscipere neque facere, cumsimus Romani ”. | 21 וּמוֹדִיעִים חֻקּוֹת אֲשֶׁר לֹא־נָכוֹן לָנוּ לְקַבְּלָם וְלַעֲשׂתָם כִּי רוֹמִיִּים אֲנַחְנוּ |
22 Et concurrit plebs adversus eos; et magistratus, scissistunicis eorum, iusserunt virgis caedi | 22 וַיָּקָם גַּם־הָעָם עֲלֵיהֶם וְהַשָּׂרִים קָרְעוּ אֶת־בִּגְדֵיהֶם מֵעֲלֵיהֶם וַיְצַוּוּ לְהַכּוֹתָם בַּשּׁוֹטִים |
23 et, cum multas plagas eis imposuissent,miserunt eos in carcerem, praecipientes custodi, ut caute custodiret eos; | 23 וַיְהִי אַחֲרֵי הַכּוֹת אֹתָם מַכָּה רַבָּה וַיַּשְׁלִיכוּם בַּמִּשְׁמָר וַיְצַוּוּ אֶת־שׁוֹמֵר הָאֲסוּרִים לְשָׁמְרָם הֵיטֵב |
24 quicum tale praeceptum accepisset, misit eos in interiorem carcerem et pedes eorumstrinxit in ligno.
| 24 וְהוּא כַּאֲשֶׁר צֻוָּה כֵּן הִשְׁלִיכָם בַּחֲדַר הַמִּשְׁמָר הַפְּנִימִי וַיָּשֶׂם אֶת־רַגְלֵיהֶם בַּסָּד |
25 Media autem nocte, Paulus et Silas orantes laudabant Deum, et audiebant eos,qui in custodia erant; | 25 וַיְהִי כַּחֲצוֹת הַלַּיְלָה וַיִּתְפַּלְלוּ פּוֹלוֹס וְסִילָא וַיְזַמְּרוּ לֵאלֹהִים וְהָאֲסוּרִים מַקְשִׁיבִים אֲלֵיהֶם |
26 subito vero terraemotus factus est magnus, ita utmoverentur fundamenta carceris, et aperta sunt statim ostia omnia, etuniversorum vincula soluta sunt. | 26 וּפִתְאֹם הָיָה רַעַשׁ גָּדוֹל עַד־אֲשֶׁר זָעוּ מוֹסְדוֹת בֵּית הַכֶּלֶא וּכְרֶגַע נִפְתְּחוּ כָל־הַדְּלָתוֹת וּמוֹסְרוֹת כֻּלָּם נִתָּקוּ |
27 Expergefactus autem custos carceris etvidens apertas ianuas carceris, evaginato gladio volebat se interficere,aestimans fugisse vinctos. | 27 וְשׁוֹמֵר הָאֲסוּרִים נֵעוֹר מִשְּׁנָתוֹ וַיְהִי כִּרְאֹתוֹ אֶת־דַּלְתוֹת הַמִּשְׁמָר נִפְתָּחוֹת וַיִּשְׁלֹף חַרְבּוֹ וַיְבַקֵּשׁ לְאַבֵּד אֶת־עַצְמוֹ בְּחָשְׁבוֹ כִּי־בָרְחוּ הָאֲסוּרִים |
28 Clamavit autem Paulus magna voce dicens: “ Nihilfeceris tibi mali; universi enim hic sumus ”. | 28 וַיִּקְרָא פוֹלוֹס בְּקוֹל גָּדוֹל לֵאמֹר אַל־תַּעַשׂ לְךָ מְאוּמָה רָע כִּי־פֹה אֲנַחְנוּ כֻּלָּנוּ |
29 Petitoque lumine, introcucurrit et tremefactus procidit Paulo et Silae; | 29 וַיִּשְׁאַל נֵרוֹת וַיְדַלֵּג פְּנִימָה וְהוּא מַרְעִיד וַיִּפֹּל לְרַגְלֵי פוֹלוֹס וְסִילָא |
30 et producens eos foras ait:“ Domini, quid me oportet facere, ut salvus fiam? ”. | 30 וַיּוֹצִיאֵם הַחוּצָה וַיֹּאמַר אֲדֹנַי מֶה־עָלַי לַעֲשׂוֹת לְמַעַן אִוָּשֵׁעַ |
31 At illi dixerunt:“ Crede in Domino Iesu et salvus eris tu et domus tua ”. | 31 וַיֹּאמְרוּ הַאֲמֵן בָּאָדוֹן יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ וְתִוָּשֵׁעַ אַתָּה וּבֵיתֶךָ |
32 Et locuti suntei verbum Domini cum omnibus, qui erant in domo eius. | 32 וַיַּגִּידוּ־לוֹ אֶת־דְּבַר יְהוָֹה וּלְכֹל אֲשֶׁר בְּבֵיתוֹ |
33 Et tollens eos in illahora noctis lavit eos a plagis, et baptizatus est ipse et omnes eius continuo; | 33 וַיִּקָּחֵם בַּלַּיְלָה בַּשָּׁעָה הַהִיא וַיִּרְחַץ אֶת־חַבּוּרוֹתֵיהֶם וַיְמַהֵר לְהִטָּבֵל הוּא וְכָל־אֲשֶׁר־לוֹ |
34 cumque perduxisset eos in domum, apposuit mensam et laetatus est cum omnidomo sua credens Deo.
| 34 וַיַּעֲלֵם אֶל־בֵּיתוֹ וַיָּשֶׂם שֻׁלְחָן לִפְנֵיהֶם וַיָּגֶל עִם־כָּל־בֵּיתוֹ עַל־הֱיוֹתוֹ מַאֲמִין בֵּאלֹהִים |
35 Et cum dies factus esset, miserunt magistratus lictores dicentes: “ Dimittehomines illos! ”. | 35 וּבִהְיוֹת הַבֹּקֶר שָׁלְחוּ הַשָּׂרִים אֶת־הַשּׁוֹטְרִים לֵאמֹר שַׁלַּח אֶת־הָאֲנָשִׁים הָהֵם |
36 Nuntiavit autem custos carceris verba haec Paulo: “Miserunt magistratus, ut dimittamini; nunc igitur exeuntes ite in pace ”. | 36 וַיַּגֵּד שֹׁמֵר הָאֲסוּרִים לְפוֹלוֹס אֶת־הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה לֵאמֹר שָׁלְחוּ הַשָּׂרִים לִפְטֹר אֶתְכֶם וְעַתָּה צְאוּ וּלְכוּ בְשָׁלוֹם |
37 Paulus autem dixit eis: “ Caesos nos publice, indemnatos, cum homines Romaniessemus, miserunt in carcerem; et nunc occulte nos eiciunt? Non ita, sed veniantet ipsi nos educant ”. | 37 וַיֹּאמֶר פּוֹלוֹס אֲלֵיהֶם הַכֵּה הִכּוּנוּ נֶגֶד כָּל־הָעָם בְּלֹא־דִין וּמִשְׁפָּט וַאֲנַחְנוּ אֲנָשִׁים רוֹמִיִּים וַיַּשְׁלִיכוּ אֹתָנוּ בַּמִּשְׁמָר וְעַתָּה בַּסֵּתֶר יְגָרְשׁוּנוּ אַל־נָא כִּי אִם־יָבֹאוּ הֵמָּה וְיוֹצִיאוּנוּ |
38 Nuntiaverunt autem magistratibus lictores verbahaec. Timueruntque audito quod Romani essent; | 38 וַיַּגִּידוּ הַשּׁוֹטְרִים לַשָּׂרִים אֶת־הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה וַיְהִי כְּשָׁמְעָם כִּי־רוֹמִיִּים הֵם וַיִּירָאוּ |
39 et venientes deprecati sunt eoset educentes rogabant, ut egrederentur urbem. | 39 וַיָּבֹאוּ וַיְחַלּוּ פְנֵיהֶם וַיּוֹצִיאוּם וַיִּשְׁאֲלוּ מֵהֶם לָצֵאת מִן־הָעִיר |
40 Exeuntes autem de carcereintroierunt ad Lydiam et, visis fratribus, consolati sunt eos et profecti sunt.
| 40 וַיֵּצְאוּ מִן־הַמִּשְׁמָר וַיָּבֹאוּ אֶל־בֵּית לוּדְיָא וַיִּרְאוּ אֶת־הָאַחִים וַיַּזְהִירוּם וַיֵּלְכוּ לְדַרְכָּם |