1 Factum est autem cum audisset Sanaballat et Thobias et Gosem Arabs etceteri inimici nostri, quod aedificassem ego murum, et non esset in ipso residuainterruptio — usque ad tempus autem illud valvas non posueram in portis — | 1 Cuando Sambalat, Tobías, Guésem, el árabe, y los demás enemigos nuestros supieron que yo había reconstruido las murallas y que no quedaba en ellas ninguna brecha –aunque hasta entonces no había colocado las hojas de las puertas– |
2 miserunt Sanaballat et Gosem ad me dicentes: “ Veni, et conveniamus inCephirim in campo Ono ”. Ipsi autem cogitabant, ut facerent mihi malum. | 2 Sambalat y Guésem mandaron a decirme: «Ven a entrevistarte con nosotros en Quefirím, en el valle de Onó». Pero, en realidad, lo que se proponían era hacerme el mal. |
3 Misiergo ad eos nuntios dicens: “ Opus grande ego facio et non possum descendere;cur cessare oportet opus, si desistero et descendero ad vos? ”. | 3 Entonces les envié unos mensajeros para decirles: «Tengo muchísimo trabajo, y no puedo bajar. ¿Por qué va a suspenderse la obra mientras yo la abandono por bajar a verlos?». |
4 Miseruntautem ad me secundum verbum hoc per quattuor vices, et respondi eis iuxtasermonem priorem.
| 4 Cuatro veces me hicieron la misma invitación, y siempre les di la misma respuesta. |
5 Et misit ad me Sanaballat iuxta verbum prius quinta vice puerum suum, etepistulam non obsignatam habebat in manu sua, in qua erat scriptum: | 5 Por quinta vez, Sambalat me mandó a decir lo mismo por medio de su servidor, que traía en la mano una carta abierta. |
6 “ Ingentibus auditum est, et Gosem dixit quod tu et Iudaei cogitetis rebellare, etpropterea aedifices murum et levare te velis super eos regem; iuxta hanc vocem | 6 En ella estaba escrito: «Se oye decir entre la gente –y lo confirma Gasmú– que tú y los judíos piensan sublevarse, y por eso reconstruyes las murallas. Según esos rumores, tú vas a ser su rey, |
7 et prophetas posueris, qui praedicent de te in Ierusalem dicentes: “Rex inIudaea est!”. Nunc autem auditurus est rex verba haec; idcirco nunc veni, utineamus consilium pariter ”. | 7 e incluso has establecido profetas para que proclamen en Jerusalén, refiriéndose a ti: «¡Hay un rey en Judá!». Y ahora el rey va a ser informado de todo esto. Ven, entonces, y pongámonos de acuerdo». |
8 Et misi ad eum dicens: “ Non est factumsecundum verba haec, quae tu loqueris; de corde enim tuo tu componis haec ”. | 8 Yo le mandé a decir: «No ha sucedido nada de lo que tú dices, sino que son puras invenciones tuyas». |
9 Omnes enim hi terrebant nos cogitantes: “ Fatigabuntur manus eorum ab opere,et non complebitur ”. Quam ob causam magis confortavi manus meas.
| 9 En realidad, lo que ellos querían eran intimidarnos, pensando: «Sus manos se cansarán de trabajar, y la obra no se realizará». ¡Y ahora, Señor, fortalece mis manos! |
10 Et ingressus sum domum Semeiae filii Dalaiae filii Meetabel, ubi eratdetentus. Qui ait: “ Tractemus nobiscum in domo Dei, in medio templi, etclaudamus portas aedis, quia venturi sunt, ut interficiant te; utique nocteventuri sunt ad occidendum te”.
| 10 Entonces fui a la casa de Semaías, hijo de Delaías, hijo de Mehetabel, que se hallaba impedido, y él dijo: «Encontrémonos en la Casa de Dios, en el interior del Templo, y cerremos sus puertas; porque van a venir a matarte y esta es la noche en que vendrán a hacerlo». |
11 Et dixi: “ Num quisquam similis mei fugit? Et quis ut ego ingredieturtemplum et vivet? Non ingrediar ”. | 11 Yo repliqué: «¿Va a huir un hombre como yo? ¿Y qué hombre de mi condición podría entrar en el Templo y permanecer con vida? ¡No entraré!». |
12 Et intellexi quod Deus non misisset eum,sed quasi vaticinans locutus esset ad me, quia Thobias et Sanaballat conduxeranteum. | 12 Yo había reconocido, en efecto, que no era Dios el que lo había enviado: si había pronunciado esa profecía acerca de mí, era porque lo había enviado Tobías. |
13 Acceperat enim pretium, ut territus sic agerem et peccarem, et haberentmalum, quod exprobrarent mihi. | 13 Lo habían sobornado para que yo me dejara intimidar y, obrando de esa manera, cometiera un pecado. Así me habrían infamado, para cubrirme de oprobio. |
14 Memento, Deus meus, Thobiae et Sanaballatiuxta opera eorum talia, sed et Noadiae prophetae et ceterorum prophetarum, quiterrebant me!
| 14 Acuérdate, Dios mío, de Tobías, por lo que hizo, y también de Noadías, la profetisa, y de todos los demás profetas que trataban de intimidarme. |
15 Completus est autem murus vicesimo quinto die mensis Elul, quinquagintaduobus diebus. | 15 Las murallas quedaron terminadas el día veinticinco de Elul, al cabo de cincuenta y dos días. |
16 Factum est ergo, cum audissent omnes inimici nostri, etvidissent universae gentes, quae erant in circuitu nostro, ut conciderent intrasemetipsos et scirent quod a Deo factum esset opus hoc.
| 16 Cuando todos nuestros enemigos se enteraron, todas las naciones vecinas quedaron vivamente impresionadas; se sintieron muy humilladas a sus propios ojos y reconocieron que el trabajo había sido ejecutado gracias a nuestro Dios. |
17 Sed et in diebus illis, multae optimatum Iudaeorum epistulae mittebantur adThobiam, et a Thobia veniebant ad eos. | 17 Aun en aquellos días, algunos notables de Judá se carteaban frecuentemente con Tobías, |
18 Multi enim in Iudaea coniurationemfecerunt cum eo, quia gener erat Secheniae filii Area, et Iohanan filius eiusacceperat filiam Mosollam filii Barachiae. | 18 porque estaban ligados a él por un juramento, ya que era yerno de Secanías, hijo de Ará, y su hijo Iojanán se había casado con la hija de Mesulam, hijo de Berequías. |
19 Sed et laudabant eum coram me etverba mea nuntiabant ei; et Thobias mittebat epistulas, ut terreret me.
| 19 Ellos hablaban bien de él en mi presencia y le transmitían mis palabras. Tobías, por su parte, enviaba cartas para intimidarme. |