1 και ιδων βαλααμ οτι καλον εστιν εναντι κυριου ευλογειν τον ισραηλ ουκ επορευθη κατα το ειωθος εις συναντησιν τοις οιωνοις και απεστρεψεν το προσωπον αυτου εις την ερημον | 1 Balaam, however, perceiving that the LORD was pleased to bless Israel, did not go aside as before to seek omens, but turned his gaze toward the desert. |
2 και εξαρας βαλααμ τους οφθαλμους αυτου καθορα τον ισραηλ εστρατοπεδευκοτα κατα φυλας και εγενετο πνευμα θεου εν αυτω | 2 When he raised his eyes and saw Israel encamped, tribe by tribe, the spirit of God came upon him, |
3 και αναλαβων την παραβολην αυτου ειπεν φησιν βαλααμ υιος βεωρ φησιν ο ανθρωπος ο αληθινως ορων | 3 and he gave voice to his oracle: The utterance of Balaam, son of Beor, the utterance of the man whose eye is true, |
4 φησιν ακουων λογια θεου οστις ορασιν θεου ειδεν εν υπνω αποκεκαλυμμενοι οι οφθαλμοι αυτου | 4 The utterance of one who hears what God says, and knows what the Most High knows, Of one who sees what the Almighty sees, enraptured, and with eyes unveiled: |
5 ως καλοι σου οι οικοι ιακωβ αι σκηναι σου ισραηλ | 5 How goodly are your tents, O Jacob; your encampments, O Israel! |
6 ωσει ναπαι σκιαζουσαι και ωσει παραδεισοι επι ποταμων και ωσει σκηναι ας επηξεν κυριος ωσει κεδροι παρ' υδατα | 6 They are like gardens beside a stream, like the cedars planted by the LORD. |
7 εξελευσεται ανθρωπος εκ του σπερματος αυτου και κυριευσει εθνων πολλων και υψωθησεται η γωγ βασιλεια αυτου και αυξηθησεται η βασιλεια αυτου | 7 His wells shall yield free-flowing waters, he shall have the sea within reach; His king shall rise higher than. . . . and his royalty shall be exalted. |
8 θεος ωδηγησεν αυτον εξ αιγυπτου ως δοξα μονοκερωτος αυτω εδεται εθνη εχθρων αυτου και τα παχη αυτων εκμυελιει και ταις βολισιν αυτου κατατοξευσει εχθρον | 8 It is God who brought him out of Egypt, a wild bull of towering might. He shall devour the nations like grass, their bones he shall strip bare. |
9 κατακλιθεις ανεπαυσατο ως λεων και ως σκυμνος τις αναστησει αυτον οι ευλογουντες σε ευλογηνται και οι καταρωμενοι σε κεκατηρανται | 9 He lies crouching like a lion, or like a lioness; who shall arouse him? Blessed is he who blesses you, and cursed is he who curses you! |
10 και εθυμωθη βαλακ επι βαλααμ και συνεκροτησεν ταις χερσιν αυτου και ειπεν βαλακ προς βαλααμ καταρασθαι τον εχθρον μου κεκληκα σε και ιδου ευλογων ευλογησας τριτον τουτο | 10 Balak beat his palms together in a blaze of anger at Balaam and said to him, "It was to curse my foes that I summoned you here; yet three times now you have even blessed them instead! |
11 νυν ουν φευγε εις τον τοπον σου ειπα τιμησω σε και νυν εστερησεν σε κυριος της δοξης | 11 Be off at once, then, to your home. I promised to reward you richly, but the LORD has withheld the reward from you!" |
12 και ειπεν βαλααμ προς βαλακ ουχι και τοις αγγελοις σου ους απεστειλας προς με ελαλησα λεγων | 12 Balaam replied to Balak, "Did I not warn the very messengers whom you sent to me, |
13 εαν μοι δω βαλακ πληρη τον οικον αυτου αργυριου και χρυσιου ου δυνησομαι παραβηναι το ρημα κυριου ποιησαι αυτο πονηρον η καλον παρ' εμαυτου οσα εαν ειπη ο θεος ταυτα ερω | 13 'Even if Balak gave me his house full of silver and gold, I could not of my own accord to anything, good or evil, contrary to the command of the LORD'? Whatever the LORD says I must repeat. |
14 και νυν ιδου αποτρεχω εις τον τοπον μου δευρο συμβουλευσω σοι τι ποιησει ο λαος ουτος τον λαον σου επ' εσχατου των ημερων | 14 "But now that I am about to go to my own people, let me first warn you what this people will do to your people in the days to come." |
15 και αναλαβων την παραβολην αυτου ειπεν φησιν βαλααμ υιος βεωρ φησιν ο ανθρωπος ο αληθινως ορων | 15 Then Balaam gave voice to his oracle: The utterance of Balaam, son of Beor, the utterance of the man whose eye is true, |
16 ακουων λογια θεου επισταμενος επιστημην παρα υψιστου και ορασιν θεου ιδων εν υπνω αποκεκαλυμμενοι οι οφθαλμοι αυτου | 16 The utterance of one who hears what God says, and knows what the Most High knows, Of one who sees what the Almighty sees, enraptured and with eyes unveiled. |
17 δειξω αυτω και ουχι νυν μακαριζω και ουκ εγγιζει ανατελει αστρον εξ ιακωβ και αναστησεται ανθρωπος εξ ισραηλ και θραυσει τους αρχηγους μωαβ και προνομευσει παντας υιους σηθ | 17 I see him, though not now; I behold him, though not near: A star shall advance from Jacob, and a staff shall rise from Israel, That shall smite the brows of Moab, and the skulls of all the Shuthites, |
18 και εσται εδωμ κληρονομια και εσται κληρονομια ησαυ ο εχθρος αυτου και ισραηλ εποιησεν εν ισχυι | 18 Till Edom is dispossessed, and no fugitive is left in Seir. Israel shall do valiantly, |
19 και εξεγερθησεται εξ ιακωβ και απολει σωζομενον εκ πολεως | 19 and Jacob shall overcome his foes. |
20 και ιδων τον αμαληκ και αναλαβων την παραβολην αυτου ειπεν αρχη εθνων αμαληκ και το σπερμα αυτων απολειται | 20 Upon seeing Amalek, Balaam gave voice to his oracle: First of the peoples was Amalek, but his end is to perish forever. |
21 και ιδων τον καιναιον και αναλαβων την παραβολην αυτου ειπεν ισχυρα η κατοικια σου και εαν θης εν πετρα την νοσσιαν σου | 21 Upon seeing the Kenites, he gave voice to his oracle: Your abode is enduring, O smith, and your nest is set on a cliff; |
22 και εαν γενηται τω βεωρ νεοσσια πανουργιας ασσυριοι σε αιχμαλωτευσουσιν | 22 Yet destined for burning-- even as I watch--are your inhabitants. |
23 και ιδων τον ωγ και αναλαβων την παραβολην αυτου ειπεν ω ω τις ζησεται οταν θη ταυτα ο θεος | 23 Upon seeing. . . . he gave voice to his oracle: Alas, who shall survive of Ishmael, |
24 και εξελευσεται εκ χειρος κιτιαιων και κακωσουσιν ασσουρ και κακωσουσιν εβραιους και αυτοι ομοθυμαδον απολουνται | 24 to deliver his people from the hands of the Kittim? When they have conquered Asshur and conquered Eber, He too shall perish forever. |
25 και αναστας βαλααμ απηλθεν αποστραφεις εις τον τοπον αυτου και βαλακ απηλθεν προς εαυτον | 25 Then Balaam set out on his journey home; and Balak also went his way. |