ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ - Siracide - Sirach 50

LXX	JERUSALEM
1 σιμων ονιου υιος ιερευς ο μεγας ος εν ζωη αυτου υπερραψεν οικον και εν ημεραις αυτου εστερεωσεν ναον	1 C'est Simon fils d'Onias, le grand prêtre, qui pendant sa vie répara le Temple et durant sesjours fortifia le sanctuaire.
2 και υπ' αυτου εθεμελιωθη υψος διπλης αναλημμα υψηλον περιβολου ιερου	2 C'est par lui que fut fondée la hauteur double, le haut contrefort de l'enceinte du Temple.
3 εν ημεραις αυτου ελατομηθη αποδοχειον υδατων λακκος ωσει θαλασσης το περιμετρον	3 De son temps fut creusé le réservoir des eaux, un bassin grand comme la mer.
4 ο φροντιζων του λαου αυτου απο πτωσεως και ενισχυσας πολιν εν πολιορκησει	4 Soucieux d'éviter à son peuple la ruine, il fortifia la ville pour le cas de siège.
5 ως εδοξασθη εν περιστροφη λαου εν εξοδω οικου καταπετασματος	5 Qu'il était magnifique, entouré de son peuple, quand il sortait de derrière le voile,
6 ως αστηρ εωθινος εν μεσω νεφελων ως σεληνη πληρης εν ημεραις	6 comme l'étoile du matin au milieu des nuages, comme la lune en son plein,
7 ως ηλιος εκλαμπων επι ναον υψιστου και ως τοξον φωτιζον εν νεφελαις δοξης	7 comme le soleil rayonnant sur le Temple du Très-Haut, comme l'arc-en-ciel brillant dans lesnuages de gloire,
8 ως ανθος ροδων εν ημεραις νεων ως κρινα επ' εξοδω υδατος ως βλαστος λιβανου εν ημεραις θερους	8 comme la rose au printemps, comme un lis près d'une source, comme un rameau de l'arbre àencens en été,
9 ως πυρ και λιβανος επι πυρειου ως σκευος χρυσιου ολοσφυρητον κεκοσμημενον παντι λιθω πολυτελει	9 comme le feu et l'encens dans l'encensoir, comme un vase d'or massif, orné de toutes sortesde pierres précieuses,
10 ως ελαια αναθαλλουσα καρπους και ως κυπαρισσος υψουμενη εν νεφελαις	10 comme un olivier chargé de fruits, comme un cyprès s'élevant jusqu'aux nuages;
11 εν τω αναλαμβανειν αυτον στολην δοξης και ενδιδυσκεσθαι αυτον συντελειαν καυχηματος εν αναβασει θυσιαστηριου αγιου εδοξασεν περιβολην αγιασματος	11 quand il prenait sa robe d'apparat et se revêtait de ses superbes ornements, quand ilgravissait l'autel sacré et remplissait de gloire l'enceinte du sanctuaire;
12 εν δε τω δεχεσθαι μελη εκ χειρων ιερεων και αυτος εστως παρ' εσχαρα βωμου κυκλοθεν αυτου στεφανος αδελφων ως βλαστημα κεδρων εν τω λιβανω και εκυκλωσαν αυτον ως στελεχη φοινικων	12 quand il recevait des mains des prêtres les portions du sacrifice, lui-même debout près dufoyer de l'autel, entouré d'une couronne de frères, comme de leur frondaison, les cèdres du Liban, commeentouré de troncs de palmiers,
13 και παντες οι υιοι ααρων εν δοξη αυτων και προσφορα κυριου εν χερσιν αυτων εναντι πασης εκκλησιας ισραηλ	13 quand tous les fils d'Aaron dans leur splendeur, ayant dans les mains les offrandes duSeigneur, se tenaient devant toute l'assemblée d'Israël
14 και συντελειαν λειτουργων επι βωμων κοσμησαι προσφοραν υψιστου παντοκρατορος	14 tandis qu'il accomplissait le culte des autels, présentant avec noblesse l'offrande au Très-Haut tout-puissant.
15 εξετεινεν επι σπονδειου χειρα αυτου και εσπεισεν εξ αιματος σταφυλης εξεχεεν εις θεμελια θυσιαστηριου οσμην ευωδιας υψιστω παμβασιλει	15 Il étendait la main sur la coupe, faisait couler un peu du jus de la grappe et le répandait aupied de l'autel, parfum agréable au Très-Haut, roi du monde.
16 τοτε ανεκραγον οι υιοι ααρων εν σαλπιγξιν ελαταις ηχησαν ακουστην εποιησαν φωνην μεγαλην εις μνημοσυνον εναντι υψιστου	16 Alors les fils d'Aaron poussaient des cris, sonnaient de leurs trompettes de métal massif etfaisaient entendre un son puissant, comme un mémorial devant le Très-Haut.
17 τοτε πας ο λαος κοινη κατεσπευσαν και επεσαν επι προσωπον επι την γην προσκυνησαι τω κυριω αυτων παντοκρατορι θεω υψιστω	17 Alors, soudain, avec ensemble, le peuple tombait la face contre terre: ils adoraient leurSeigneur, le Tout-Puissant, le Dieu Très-Haut.
18 και ηνεσαν οι ψαλτωδοι εν φωναις αυτων εν πλειστω ηχω εγλυκανθη μελος	18 Les chantres aussi faisaient entendre leurs louanges, et tout ce bruit formait une doucemélodie.
19 και εδεηθη ο λαος κυριου υψιστου εν προσευχη κατεναντι ελεημονος εως συντελεσθη κοσμος κυριου και την λειτουργιαν αυτου ετελειωσαν	19 Et le peuple suppliait le Seigneur Très-Haut, adressait des prières au Miséricordieux,jusqu'à ce que fût terminé le service du Seigneur, achevée la cérémonie.
20 τοτε καταβας επηρεν χειρας αυτου επι πασαν εκκλησιαν υιων ισραηλ δουναι ευλογιαν κυριου εκ χειλεων αυτου και εν ονοματι αυτου καυχησασθαι	20 Alors il descendait et élevait les mains vers toute l'assemblée des enfants d'Israël, pourdonner à haute voix la bénédiction du Seigneur et avoir l'honneur de prononcer son nom.
21 και εδευτερωσαν εν προσκυνησει επιδεξασθαι την ευλογιαν παρα υψιστου	21 Alors, pour la deuxième fois, le peuple se prosternait pour recevoir la bénédiction du Très-Haut.
22 και νυν ευλογησατε τον θεον παντων τον μεγαλα ποιουντα παντη τον υψουντα ημερας ημων εκ μητρας και ποιουντα μεθ' ημων κατα το ελεος αυτου	22 Et maintenant bénissez le Dieu de l'univers qui partout fait de grandes choses, qui a exalténos jours dès le sein maternel, qui a agi envers nous selon sa miséricorde.
23 δωη ημιν ευφροσυνην καρδιας και γενεσθαι ειρηνην εν ημεραις ημων εν ισραηλ κατα τας ημερας του αιωνος	23 Qu'il nous donne un coeur joyeux, qu'il accorde la paix à notre époque, en Israël, dans lessiècles des siècles.
24 εμπιστευσαι μεθ' ημων το ελεος αυτου και εν ταις ημεραις ημων λυτρωσασθω ημας	24 Que ses grâces restent fidèlement avec nous et qu'à notre époque il nous rachète.
25 εν δυσιν εθνεσιν προσωχθισεν η ψυχη μου και το τριτον ουκ εστιν εθνος	25 Il y a deux nations que mon âme déteste, la troisième n'est pas une nation:
26 οι καθημενοι εν ορει σαμαρειας και φυλιστιιμ και ο λαος ο μωρος ο κατοικων εν σικιμοις	26 les habitants de la montagne de Séïr, les Philistins, et le peuple stupide qui demeure àSichem.
27 παιδειαν συνεσεως και επιστημης εχαραξεν εν τω βιβλιω τουτω ιησους υιος σιραχ ελεαζαρ ο ιεροσολυμιτης ος ανωμβρησεν σοφιαν απο καρδιας αυτου	27 Une instruction de sagesse et de science, voilà ce qu'a gravé dans ce livre Jésus, fils deSira, Eléazar, de Jérusalem, qui a répandu comme une pluie la sagesse de son coeur.
28 μακαριος ος εν τουτοις αναστραφησεται και θεις αυτα επι καρδιαν αυτου σοφισθησεται	28 Heureux qui y consacre son temps et acquiert la sagesse en la plaçant sur son coeur.
29 εαν γαρ αυτα ποιηση προς παντα ισχυσει οτι φως κυριου το ιχνος αυτου	29 S'il agit ainsi, il sera fort en toute circonstance car la lumière du Seigneur est son sentier.