Scrutatio

Domenica, 12 maggio 2024 - Santi Nereo e Achilleo ( Letture di oggi)

ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 17


font
LXXBIBBIA TINTORI
1 εις το τελος τω παιδι κυριου τω δαυιδ α ελαλησεν τω κυριω τους λογους της ωδης ταυτης εν ημερα η ερρυσατο αυτον κυριος εκ χειρος παντων των εχθρων αυτου και εκ χειρος σαουλ1 (Per la fine. Di David servo del Signore, il quale rivolse al Signore le parole di questo cantico, quando il Signore l'ebbe liberato dalla mano di tutti i suoi nemici e dalla mano di Saul, e disse:)
2 και ειπεν αγαπησω σε κυριε η ισχυς μου2 Ti amo, o Signore, mia forza.
3 κυριος στερεωμα μου και καταφυγη μου και ρυστης μου ο θεος μου βοηθος μου και ελπιω επ' αυτον υπερασπιστης μου και κερας σωτηριας μου αντιλημπτωρ μου3 Il Signore è la mia rocca, il mio rifugio, il mio liberatore, il mio Dio, il mio aiuto: in lui potrò sperare: è mio protettore, mio salvatore potente, mio asilo.
4 αινων επικαλεσομαι κυριον και εκ των εχθρων μου σωθησομαι4 Lodando invoco il Signore, e son liberato dai miei nemici.
5 περιεσχον με ωδινες θανατου και χειμαρροι ανομιας εξεταραξαν με5 Mi accerchiarono i dolori di morte: i torrenti d'iniquità mi sconvolsero,
6 ωδινες αδου περιεκυκλωσαν με προεφθασαν με παγιδες θανατου6 Dolori d'inferno mi attorniarono, mi strinsero all'improvviso i lacci di morte.
7 και εν τω θλιβεσθαι με επεκαλεσαμην τον κυριον και προς τον θεον μου εκεκραξα ηκουσεν εκ ναου αγιου αυτου φωνης μου και η κραυγη μου ενωπιον αυτου εισελευσεται εις τα ωτα αυτου7 Nelle mie angustie invocai il Signore, gridai al mio Dio. Ed Egli dal suo tempio santo esau dì la mia voce: il mio grido giun se dinanzi a lui, entrò nei suoi orecchi.
8 και εσαλευθη και εντρομος εγενηθη η γη και τα θεμελια των ορεων εταραχθησαν και εσαλευθησαν οτι ωργισθη αυτοις ο θεος8 Si commosse e tremò la terra, le basi dei monti si agitarono, scosse, perchè Egli era contro di loro sdegnato.
9 ανεβη καπνος εν οργη αυτου και πυρ απο προσωπου αυτου κατεφλογισεν ανθρακες ανηφθησαν απ' αυτου9 Dall'ira di lui saliva il fumo, fuoco ardeva nella sua faccia, sfavillavan da lui carboni accesi.
10 και εκλινεν ουρανον και κατεβη και γνοφος υπο τους ποδας αυτου10 Abbassò i cieli e discese: sotto ai suoi piedi dense nubi.
11 και επεβη επι χερουβιν και επετασθη επετασθη επι πτερυγων ανεμων11 Salì sopra i cherubini e volò, volò sulle ali dei venti.
12 και εθετο σκοτος αποκρυφην αυτου κυκλω αυτου η σκηνη αυτου σκοτεινον υδωρ εν νεφελαις αερων12 Pose nelle tenebre il suo nascondiglio, si mise torno torno il suo padiglione: acqua tenebrosa nelle nubi dell'aria.
13 απο της τηλαυγησεως ενωπιον αυτου αι νεφελαι διηλθον χαλαζα και ανθρακες πυρος13 Per lo splendore della sua faccia si squarciarono le nubi: grandine e carboni accesi.
14 και εβροντησεν εξ ουρανου κυριος και ο υψιστος εδωκεν φωνην αυτου14 Il Signore tornò dal cielo, l'Altissimo fece sentire la sua voce: grandine e carboni accesi.
15 και εξαπεστειλεν βελη και εσκορπισεν αυτους και αστραπας επληθυνεν και συνεταραξεν αυτους15 Scagliando le sue saette li disperse, moltiplicando i fulmini li mise in scompiglio.
16 και ωφθησαν αι πηγαι των υδατων και ανεκαλυφθη τα θεμελια της οικουμενης απο επιτιμησεως σου κυριε απο εμπνευσεως πνευματος οργης σου16 Apparvero allora le sorgenti delle acque, furono messi a nudo i fondamenti della terra, dalle tue minacce, o Signore, dal vento impetuoso della tua ira.
17 εξαπεστειλεν εξ υψους και ελαβεν με προσελαβετο με εξ υδατων πολλων17 Mi porse la mano dall'alto e mi prese, mi trasse fuori dalle grandi acque.
18 ρυσεται με εξ εχθρων μου δυνατων και εκ των μισουντων με οτι εστερεωθησαν υπερ εμε18 Mi liberò dai miei potentissimi nemici, dai miei avversari, chè erano molto più forti di me.
19 προεφθασαν με εν ημερα κακωσεως μου και εγενετο κυριος αντιστηριγμα μου19 Mi piombarono addosso all'improvviso nel giorno della mia sventura; ma il Signore fu il mio sostegno,
20 και εξηγαγεν με εις πλατυσμον ρυσεται με οτι ηθελησεν με ρυσεται με εξ εχθρων μου δυνατων και εκ των μισουντων με20 E mi trasse fuori al largo, mi salvò, perchè mi volle bene.
21 και ανταποδωσει μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου και κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ανταποδωσει μοι21 Il Signore mi ha ricompensato secondo la mia giustizia, mi ha retribuito secondo la purezza delle mie mani;
22 οτι εφυλαξα τας οδους κυριου και ουκ ησεβησα απο του θεου μου22 Perchè ho custodite le vie del Signore e non mi son mai empiamente allontanato dal mio Dio.
23 οτι παντα τα κριματα αυτου ενωπιον μου και τα δικαιωματα αυτου ουκ απεστησα απ' εμου23 Tutte le sue leggi mi stavan davanti, e non respingevo lungi da me i suoi precetti.
24 και εσομαι αμωμος μετ' αυτου και φυλαξομαι απο της ανομιας μου24 E sono stato senza macchia verso di lui, e mi son guardato dalla mia iniquità.
25 και ανταποδωσει μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου και κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ενωπιον των οφθαλμων αυτου25 E il Signore mi ha ricompensato secondo la mia giustizia, secondo la purezza che hanno le mie mani dinanzi agli occhi suoi.
26 μετα οσιου οσιωθηση και μετα ανδρος αθωου αθωος εση26 Col santo sei pietoso, coll'innocente sei integro.
27 και μετα εκλεκτου εκλεκτος εση και μετα στρεβλου διαστρεψεις27 Coll'eletto sei sincero, e col perverso imperversi.
28 οτι συ λαον ταπεινον σωσεις και οφθαλμους υπερηφανων ταπεινωσεις28 Tu salvi il popolo umile e umilii gli occhi dei superbi.
29 οτι συ φωτιεις λυχνον μου κυριε ο θεος μου φωτιεις το σκοτος μου29 Tu dài luce alla mia lampada, o Signore; o mio Dio, rischiara le mie tenebre.
30 οτι εν σοι ρυσθησομαι απο πειρατηριου και εν τω θεω μου υπερβησομαι τειχος30 Per te son liberato dalla tentazione, per il mio Dio dò la scalata alle mura.
31 ο θεος μου αμωμος η οδος αυτου τα λογια κυριου πεπυρωμενα υπερασπιστης εστιν παντων των ελπιζοντων επ' αυτον31 Il mio Dio! Immacolata è la sua via, le parole del Signore son provate col fuoco; Egli è protettore di tutti quelli che sperano in lui.
32 οτι τις θεος πλην του κυριου και τις θεος πλην του θεου ημων32 E chi è Dio se non il Signore? Qual Dio vi può essere fuori del nostro Dio ?
33 ο θεος ο περιζωννυων με δυναμιν και εθετο αμωμον την οδον μου33 Dio è colui che mi cinse di fortezza, e rese immacolata la mia via,
34 ο καταρτιζομενος τους ποδας μου ως ελαφου και επι τα υψηλα ιστων με34 Che rese agili i miei piedi come quelli dei cervi, e mi pose al sicuro sulle alture.
35 διδασκων χειρας μου εις πολεμον και εθου τοξον χαλκουν τους βραχιονας μου35 Egli addestrò le mie mani alla battaglia; tu facesti le mie braccia come arco di bronzo;
36 και εδωκας μοι υπερασπισμον σωτηριας μου και η δεξια σου αντελαβετο μου και η παιδεια σου ανωρθωσεν με εις τελος και η παιδεια σου αυτη με διδαξει36 Tu mi desti lo scudo della tua salvezza. La tua destra mi sostenne; la tua disciplina mi ha sempre regolato, la tua stessa disciplina mi sarà di guida.
37 επλατυνας τα διαβηματα μου υποκατω μου και ουκ ησθενησαν τα ιχνη μου37 Tu allargasti la mia strada sotto i miei passi, e i miei piedi e non vacillarono.
38 καταδιωξω τους εχθρους μου και καταλημψομαι αυτους και ουκ αποστραφησομαι εως αν εκλιπωσιν38 Inseguii i miei nemici, li raggiunsi, non tornai indietro finché non furono annientati.
39 εκθλιψω αυτους και ου μη δυνωνται στηναι πεσουνται υπο τους ποδας μου39 Li stritolai, e non poteron più reggersi, caddero sotto i miei piedi.
40 και περιεζωσας με δυναμιν εις πολεμον συνεποδισας παντας τους επανιστανομενους επ' εμε υποκατω μου40 Tu mi cingesti di valore per la guerra, e facesti cadere sotto di me i miei avversari;
41 και τους εχθρους μου εδωκας μοι νωτον και τους μισουντας με εξωλεθρευσας41 Facesti che i miei nemici mi voltassero le spalle, e disperdesti quelli che mi odiano.
42 εκεκραξαν και ουκ ην ο σωζων προς κυριον και ουκ εισηκουσεν αυτων42 Essi gridarono, ma non v'era chi li salvasse; gridarono al Signore, ma non li esaudì.
43 και λεπτυνω αυτους ως χουν κατα προσωπον ανεμου ως πηλον πλατειων λεανω αυτους43 E li stritolai come polvere al vento, li spazzai via come il fango dalle piazze.
44 ρυση με εξ αντιλογιων λαου καταστησεις με εις κεφαλην εθνων λαος ον ουκ εγνων εδουλευσεν μοι44 Tu mi salvasti dalle contraddizioni del popolo, mi hai posto a capo delle nazioni.
45 εις ακοην ωτιου υπηκουσεν μοι υιοι αλλοτριοι εψευσαντο μοι45 Un popolo che non conoscevo è a me soggetto, con orecchio attento mi ubbidisce.
46 υιοι αλλοτριοι επαλαιωθησαν και εχωλαναν απο των τριβων αυτων46 I figli stranieri mi adulano, i figli stranieri sono invecchiati, sono andati zoppicando fuori della loro strada.
47 ζη κυριος και ευλογητος ο θεος μου και υψωθητω ο θεος της σωτηριας μου47 Viva il Signore! Sia benedetto il mio Dio, sia esaltato il mio Dio Salvatore.
48 ο θεος ο διδους εκδικησεις εμοι και υποταξας λαους υπ' εμε48 O Dio, sei tu che mi dài le vendette, che mi assoggetti i popoli, che mi liberi dai miei furiosi nemici.
49 ο ρυστης μου εξ εχθρων μου οργιλων απο των επανιστανομενων επ' εμε υψωσεις με απο ανδρος αδικου ρυση με49 E tu mi esalti sopra i miei avversari, mi salvi dall'uomo iniquo.
50 δια τουτο εξομολογησομαι σοι εν εθνεσιν κυριε και τω ονοματι σου ψαλω50 Per questo ti loderò tra le nazioni, o Signore, e canterò inni al tuo nome,
51 μεγαλυνων τας σωτηριας του βασιλεως αυτου και ποιων ελεος τω χριστω αυτου τω δαυιδ και τω σπερματι αυτου εως αιωνος51 Che dà magnifiche vittorie al suo re e fa misericordia al suoUnto, a David, e alla sua proge­nie in eterno.