ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 137

LXX	JERUSALEM
1 τω δαυιδ εξομολογησομαι σοι κυριε εν ολη καρδια μου οτι ηκουσας τα ρηματα του στοματος μου και εναντιον αγγελων ψαλω σοι	1 Au bord des fleuves de Babylone nous étions assis et nous pleurions, nous souvenant de Sion;
2 προσκυνησω προς ναον αγιον σου και εξομολογησομαι τω ονοματι σου επι τω ελεει σου και τη αληθεια σου οτι εμεγαλυνας επι παν ονομα το λογιον σου	2 aux peupliers d'alentour nous avions pendu nos harpes.
3 εν η αν ημερα επικαλεσωμαι σε ταχυ επακουσον μου πολυωρησεις με εν ψυχη μου εν δυναμει	3 Et c'est là qu'ils nous demandèrent, nos geôliers, des cantiques, nos ravisseurs, de la joie:"Chantez-nous, disaient-ils, un cantique de Sion."
4 εξομολογησασθωσαν σοι κυριε παντες οι βασιλεις της γης οτι ηκουσαν παντα τα ρηματα του στοματος σου	4 Comment chanterions-nous un cantique de Yahvé sur une terre étrangère?
5 και ασατωσαν εν ταις οδοις κυριου οτι μεγαλη η δοξα κυριου	5 Si je t'oublie, Jérusalem, que ma droite se dessèche!
6 οτι υψηλος κυριος και τα ταπεινα εφορα και τα υψηλα απο μακροθεν γινωσκει	6 Que ma langue s'attache à mon palais si je perds ton souvenir, si je ne mets Jérusalem au plus hautde ma joie!
7 εαν πορευθω εν μεσω θλιψεως ζησεις με επ' οργην εχθρων μου εξετεινας χειρα σου και εσωσεν με η δεξια σου	7 Souviens-toi, Yahvé, contre les fils d'Edom, du Jour de Jérusalem, quand ils disaient: "A bas!Rasez jusqu'aux assises! "
8 κυριος ανταποδωσει υπερ εμου κυριε το ελεος σου εις τον αιωνα τα εργα των χειρων σου μη παρης	8 Fille de Babel, qui dois périr, heureux qui te revaudra les maux que tu nous valus,
	9 heureux qui saisira et brisera tes petits contre le roc!