1 ου παραδεξη ακοην ματαιαν ου συγκαταθηση μετα του αδικου γενεσθαι μαρτυς αδικος | 1 - Non darai ascolto a voce di menzogna, nè presterai mano all'empio per dire un falso testimonio. |
2 ουκ εση μετα πλειονων επι κακια ου προστεθηση μετα πληθους εκκλιναι μετα πλειονων ωστε εκκλιναι κρισιν | 2 Non andrai dietro alla moltitudine per fare il male; nè in giudizio ti lascerai trascinare dal parere dei più, a detrimento della verità. |
3 και πενητα ουκ ελεησεις εν κρισει | 3 Nel giudizio, non sarai parziale [nemmeno] a favore del povero. |
4 εαν δε συναντησης τω βοι του εχθρου σου η τω υποζυγιω αυτου πλανωμενοις αποστρεψας αποδωσεις αυτω | 4 Se t'incontrerai nel bove del tuo nemico, o nel suo asino smarrito, riconduciglielo. |
5 εαν δε ιδης το υποζυγιον του εχθρου σου πεπτωκος υπο τον γομον αυτου ου παρελευση αυτο αλλα συνεγερεις αυτο μετ' αυτου | 5 Se vedrai cadere sotto il peso l'asino di chi ti odia, non passerai oltre, ma insieme con lui lo rialzerai. |
6 ου διαστρεψεις κριμα πενητος εν κρισει αυτου | 6 Non devierai [dalla giustizia] nel giudicare il povero. |
7 απο παντος ρηματος αδικου αποστηση αθωον και δικαιον ουκ αποκτενεις και ου δικαιωσεις τον ασεβη ενεκεν δωρων | 7 Fuggirai il falso giudizio. Non condannerai a morte l'innocente ed il giusto, perchè io abomino l'empio. |
8 και δωρα ου λημψη τα γαρ δωρα εκτυφλοι οφθαλμους βλεποντων και λυμαινεται ρηματα δικαια | 8 Non riceverai donativi, che accecano anche i prudenti, e sovvertono le parole dei giusti. |
9 και προσηλυτον ου θλιψετε υμεις γαρ οιδατε την ψυχην του προσηλυτου αυτοι γαρ προσηλυτοι ητε εν γη αιγυπτω | 9 Non darai molestia al forestiero. Voi infatti conoscete il suo stato d'animo, perchè foste voi pure forestieri in Egitto. |
10 εξ ετη σπερεις την γην σου και συναξεις τα γενηματα αυτης | 10 Per sei anni seminerai la tua terra, e ne raccoglierai le mèssi. |
11 τω δε εβδομω αφεσιν ποιησεις και ανησεις αυτην και εδονται οι πτωχοι του εθνους σου τα δε υπολειπομενα εδεται τα αγρια θηρια ουτως ποιησεις τον αμπελωνα σου και τον ελαιωνα σου | 11 Ma al settimo anno la lascerai stare, e la farai riposare, affinchè ne mangino i poveri della tua gente; e quel che avanzerà, lo mangino le bestie della campagna. Così farai nella tua vigna e nel tuo oliveto. |
12 εξ ημερας ποιησεις τα εργα σου τη δε ημερα τη εβδομη αναπαυσις ινα αναπαυσηται ο βους σου και το υποζυγιον σου και ινα αναψυξη ο υιος της παιδισκης σου και ο προσηλυτος | 12 Per sei giorni lavorerai; al settimo giorno non lavorerai, acciò si riposi il tuo bove ed il tuo asino, ed abbia un po' di respiro il figlio della tua serva ed il forestiero. |
13 παντα οσα ειρηκα προς υμας φυλαξασθε και ονομα θεων ετερων ουκ αναμνησθησεσθε ουδε μη ακουσθη εκ του στοματος υμων | 13 Osservate tutto quel che v' ho detto. E non giurate pel nome di dèi stranieri, che non deve nemmeno udirsi sulle vostre labbra. |
14 τρεις καιρους του ενιαυτου εορτασατε μοι | 14 Tre volte ogni anno mi celebrerete delle feste. Osserverai la solennità degli azzimi. |
15 την εορτην των αζυμων φυλαξασθε ποιειν επτα ημερας εδεσθε αζυμα καθαπερ ενετειλαμην σοι κατα τον καιρον του μηνος των νεων εν γαρ αυτω εξηλθες εξ αιγυπτου ουκ οφθηση ενωπιον μου κενος | 15 Per sette giorni, com'io t' ho comandato, mangerai azzimo al mese delle nuove biade, che è quello in cui uscisti dall'Egitto; e non comparirai alla mia presenza senza doni. |
16 και εορτην θερισμου πρωτογενηματων ποιησεις των εργων σου ων εαν σπειρης εν τω αγρω σου και εορτην συντελειας επ' εξοδου του ενιαυτου εν τη συναγωγη των εργων σου των εκ του αγρου σου | 16 Poi, la solennità della mietitura delle primizie del tuo lavoro, di tutto quel che avrai seminato nè campi. Inoltre, la solennità della fine dell'anno, quando avrai raccolto. tutt'i tuoi frutti dalla campagna. |
17 τρεις καιρους του ενιαυτου οφθησεται παν αρσενικον σου ενωπιον κυριου του θεου σου | 17 Tre volte all'anno, ogni tuo maschio si presenterà innanzi al Signore Dio tuo. |
18 οταν γαρ εκβαλω εθνη απο προσωπου σου και εμπλατυνω τα ορια σου ου θυσεις επι ζυμη αιμα θυσιασματος μου ουδε μη κοιμηθη στεαρ της εορτης μου εως πρωι | 18 Non m'offrire il sangue della mia vittima insieme al fermento; ed il grasso [della vittima] della mia solennità non rimanga per l'indomani. |
19 τας απαρχας των πρωτογενηματων της γης σου εισοισεις εις τον οικον κυριου του θεου σου ουχ εψησεις αρνα εν γαλακτι μητρος αυτου | 19 Offrirai nella casa del Signore Dio tuo le primizie de' frutti della tua terra. Non cocerai un capretto nel latte della sua madre. |
20 και ιδου εγω αποστελλω τον αγγελον μου προ προσωπου σου ινα φυλαξη σε εν τη οδω οπως εισαγαγη σε εις την γην ην ητοιμασα σοι | 20 Ecco, io manderò il mio angelo, che ti preceda e ti custodisca per via, e t'introduca nel luogo da me preparato. |
21 προσεχε σεαυτω και εισακουε αυτου και μη απειθει αυτω ου γαρ μη υποστειληται σε το γαρ ονομα μου εστιν επ' αυτω | 21 Onoralo, ascolta la sua voce, e bada di non disprezzarlo perché non ti risparmierà se peccherai, e parla in mio nome. |
22 εαν ακοη ακουσητε της εμης φωνης και ποιησης παντα οσα αν εντειλωμαι σοι και φυλαξητε την διαθηκην μου εσεσθε μοι λαος περιουσιος απο παντων των εθνων εμη γαρ εστιν πασα η γη υμεις δε εσεσθε μοι βασιλειον ιερατευμα και εθνος αγιον ταυτα τα ρηματα ερεις τοις υιοις ισραηλ εαν ακοη ακουσητε της φωνης μου και ποιησης παντα οσα αν ειπω σοι εχθρευσω τοις εχθροις σου και αντικεισομαι τοις αντικειμενοις σοι | 22 Che se ascolterai la sua voce, e farai tutto quel che io ti dico, sarò il nemico de' tuoi nemici, ed affliggerà chi t'affligge. |
23 πορευσεται γαρ ο αγγελος μου ηγουμενος σου και εισαξει σε προς τον αμορραιον και χετταιον και φερεζαιον και χαναναιον και γεργεσαιον και ευαιον και ιεβουσαιον και εκτριψω αυτους | 23 Il mio angelo ti precederà, e t'introdurrà ov'è l'Amorreo, l' Heteo, il Ferezeo, il Cananeo, l'Heveo ed il Jebuseo, che io disperderò. |
24 ου προσκυνησεις τοις θεοις αυτων ουδε μη λατρευσης αυτοις ου ποιησεις κατα τα εργα αυτων αλλα καθαιρεσει καθελεις και συντριβων συντριψεις τας στηλας αυτων | 24 Non adorare e non onorare i loro dèi. Non fare quel che essi fanno; ma distruggili, e sferza le loro statue. |
25 και λατρευσεις κυριω τω θεω σου και ευλογησω τον αρτον σου και τον οινον σου και το υδωρ σου και αποστρεψω μαλακιαν αφ' υμων | 25 Servirete il Signore Dio vostro, affinchè io benedica i tuoi pani e le tue acque, ed allontani da te ogni malattia; |
26 ουκ εσται αγονος ουδε στειρα επι της γης σου τον αριθμον των ημερων σου αναπληρωσω | 26 non vi sarà nella tua terra donna sterile nè senza figli; farò pieno il numero de' tuoi giorni. |
27 και τον φοβον αποστελω ηγουμενον σου και εκστησω παντα τα εθνη εις ους συ εισπορευη εις αυτους και δωσω παντας τους υπεναντιους σου φυγαδας | 27 Manderò innanzi a te il mio terrore; sterminerò tutti i popoli nella cui terra entrerai; farò che innanzi a te voltino le spalle tutti i tuoi nemici, |
28 και αποστελω τας σφηκιας προτερας σου και εκβαλει τους αμορραιους και τους ευαιους και τους χαναναιους και τους χετταιους απο σου | 28 mandando dei calabroni che metteranno in fuga l'Heveo, il Cananeo e l'Heteo, prima che tu arrivi. |
29 ουκ εκβαλω αυτους εν ενιαυτω ενι ινα μη γενηται η γη ερημος και πολλα γενηται επι σε τα θηρια της γης | 29 Ma non li scaccerò innanzi a te in un solo anno, acciò quella regione non divenga un deserto, nè si moltiplichino le bestie a tuo danno. |
30 κατα μικρον μικρον εκβαλω αυτους απο σου εως αν αυξηθης και κληρονομησης την γην | 30 Li caccerò dalla tua presenza a poco a poco, sinchè tu sia cresciuto di numero, e tu abbia acquistato quella regione. |
31 και θησω τα ορια σου απο της ερυθρας θαλασσης εως της θαλασσης της φυλιστιιμ και απο της ερημου εως του μεγαλου ποταμου ευφρατου και παραδωσω εις τας χειρας υμων τους εγκαθημενους εν τη γη και εκβαλω αυτους απο σου | 31 Stabilirò poi i tuoi confini dal Mar Rosso al Mare de' Palestinesi, e dal deserto insino al gran fiume. Farò cadere nelle vostre mani gli abitanti di quella terra, e li scaccerò dalla vostra presenza. |
32 ου συγκαταθηση αυτοις και τοις θεοις αυτων διαθηκην | 32 Non farai alleanza con loro, nè coi loro dèi. |
33 και ουκ εγκαθησονται εν τη γη σου ινα μη αμαρτειν σε ποιησωσιν προς με εαν γαρ δουλευσης τοις θεοις αυτων ουτοι εσονται σοι προσκομμα | 33 Non abitino essi nella tua terra, acciò non ti facciano peccare contro di me, servendo ai loro dèi che sarebbero certamente la tua rovina». |