Scrutatio

Martedi, 14 maggio 2024 - San Mattia ( Letture di oggi)

ΙΟΥΔΙΘ - Giuditta - Judith 10


font
LXXEINHEITSUBERSETZUNG BIBEL
1 και εγενετο ως επαυσατο βοωσα προς τον θεον ισραηλ και συνετελεσεν παντα τα ρηματα ταυτα1 Als sie ihr flehentliches Gebet zu dem Gott Israels beendet und alles gesagt hatte,
2 και ανεστη απο της πτωσεως και εκαλεσεν την αβραν αυτης και κατεβη εις τον οικον εν ω διετριβεν εν αυτω εν ταις ημεραις των σαββατων και εν ταις εορταις αυτης2 stand sie auf, rief ihre Dienerin und stieg in das Haus hinab, wo sie sich am Sabbat und an den Festtagen aufzuhalten pflegte.
3 και περιειλατο τον σακκον ον ενεδεδυκει και εξεδυσατο τα ιματια της χηρευσεως αυτης και περιεκλυσατο το σωμα υδατι και εχρισατο μυρω παχει και διεξανε τας τριχας της κεφαλης αυτης και επεθετο μιτραν επ' αυτης και ενεδυσατο τα ιματια της ευφροσυνης αυτης εν οις εστολιζετο εν ταις ημεραις της ζωης του ανδρος αυτης μανασση3 Dort legte sie das Bußgewand ab, das sie trug, zog ihre Witwenkleider aus, wusch ihren Körper mit Wasser und salbte sich mit einer wohlriechenden Salbe. Hierauf ordnete sie ihre Haare, setzte ein Diadem auf und zog die Festkleider an, die sie zu Lebzeiten ihres Gatten Manasse getragen hatte.
4 και ελαβεν σανδαλια εις τους ποδας αυτης και περιεθετο τους χλιδωνας και τα ψελια και τους δακτυλιους και τα ενωτια και παντα τον κοσμον αυτης και εκαλλωπισατο σφοδρα εις απατησιν οφθαλμων ανδρων οσοι αν ιδωσιν αυτην4 Auch zog sie Sandalen an, legte ihre Fußspangen, Armbänder, Fingerringe, Ohrgehänge und all ihren Schmuck an und machte sich schön, um die Blicke aller Männer, die sie sähen, auf sich zu ziehen.
5 και εδωκεν τη αβρα αυτης ασκοπυτινην οινου και καψακην ελαιου και πηραν επληρωσεν αλφιτων και παλαθης και αρτων καθαρων και περιεδιπλωσε παντα τα αγγεια αυτης και επεθηκεν αυτη5 Ihrer Dienerin gab sie einen Schlauch Wein und ein Gefäß mit Öl; sie füllte einen Sack mit Gerstenmehl, getrockneten Feigen und reinen Broten, verpackte all diese Dinge sorgfältig und lud sie ihrer Dienerin auf.
6 και εξηλθοσαν επι την πυλην της πολεως βαιτυλουα και ευροσαν εφεστωτα επ' αυτη οζιαν και τους πρεσβυτερους της πολεως χαβριν και χαρμιν6 Darauf gingen sie zum Stadttor von Betulia hinaus. Dort trafen sie Usija sowie Kabri und Karmi, die Ältesten der Stadt, auf ihrem Posten.
7 ως δε ειδον αυτην και ην ηλλοιωμενον το προσωπον αυτης και την στολην μεταβεβληκυιαν αυτης και εθαυμασαν επι τω καλλει αυτης επι πολυ σφοδρα και ειπαν αυτη7 Als sie Judits verwandeltes Aussehen sahen und die Kleider, die sie angelegt hatte, kamen sie aus dem Staunen über ihre Schönheit nicht mehr heraus und sagten zu ihr:
8 ο θεος των πατερων ημων δωη σε εις χαριν και τελειωσαι τα επιτηδευματα σου εις γαυριαμα υιων ισραηλ και υψωμα ιερουσαλημ8 Der Gott unserer Väter mache dich zu einem Werkzeug seiner Gnade und lasse dein Vorhaben gelingen, zum Ruhm Israels und zur Verherrlichung Jerusalems.
9 και προσεκυνησεν τω θεω και ειπεν προς αυτους επιταξατε ανοιξαι μοι την πυλην της πολεως και εξελευσομαι εις τελειωσιν των λογων ων ελαλησατε μετ' εμου και συνεταξαν τοις νεανισκοις ανοιξαι αυτη καθοτι ελαλησεν9 Sie aber neigte sich vor Gott im Gebet und sagte dann zu ihnen: Gebt Befehl, dass mir das Stadttor geöffnet wird; ich will hinausgehen und tun, was ihr mit mir besprochen habt. Da befahlen sie den jungen Männern, das Tor für sie zu öffnen, wie sie es gewünscht hatte.
10 και εποιησαν ουτως και εξηλθεν ιουδιθ αυτη και η παιδισκη αυτης μετ' αυτης απεσκοπευον δε αυτην οι ανδρες της πολεως εως ου κατεβη το ορος εως διηλθεν τον αυλωνα και ουκετι εθεωρουν αυτην10 Man öffnete das Tor und Judit ging mit ihrer Dienerin hinaus. Die Männer in der Stadt aber sahen ihr nach, bis sie den Berg hinabgestiegen und durch das Tal gegangen war und man sie nicht mehr sehen konnte.
11 και επορευοντο εν τω αυλωνι εις ευθειαν και συνηντησεν αυτη προφυλακη των ασσυριων11 Als sie im Tal weitergingen, begegneten ihr assyrische Vorposten.
12 και συνελαβον αυτην και επηρωτησαν τινων ει και ποθεν ερχη και που πορευη και ειπεν θυγατηρ ειμι των εβραιων και αποδιδρασκω απο προσωπου αυτων οτι μελλουσιν διδοσθαι υμιν εις καταβρωμα12 Sie hielten sie fest und fragten: Zu welchem Volk gehörst du? Woher kommst du und wohin gehst du? Sie antwortete: Ich gehöre zum Volk der Hebräer und laufe von ihnen fort, weil sie euch doch bald zum Fraß vorgeworfen werden.
13 καγω ερχομαι εις το προσωπον ολοφερνου αρχιστρατηγου δυναμεως υμων του απαγγειλαι ρηματα αληθειας και δειξω προ προσωπου αυτου οδον καθ' ην πορευσεται και κυριευσει πασης της ορεινης και ου διαφωνησει των ανδρων αυτου σαρξ μια ουδε πνευμα ζωης13 Ich will zu Holofernes, dem Oberbefehlshaber eures Heeres, gehen und ihm eine zuverlässige Nachricht bringen; ich will ihm zeigen, welchen Weg er einschlagen muss, um das ganze Bergland in seinen Besitz zu bringen, ohne dass dabei einer von seinen Leuten Leib und Leben verliert.
14 ως δε ηκουσαν οι ανδρες τα ρηματα αυτης και κατενοησαν το προσωπον αυτης και ην εναντιον αυτων θαυμασιον τω καλλει σφοδρα και ειπαν προς αυτην14 Als die Männer ihre Worte hörten und ihr Gesicht betrachteten, dessen Schönheit sie bezauberte, sagten sie:
15 σεσωκας την ψυχην σου σπευσασα καταβηναι εις προσωπον του κυριου ημων και νυν προσελθε επι την σκηνην αυτου και αφ' ημων προπεμψουσιν σε εως παραδωσουσιν σε εις χειρας αυτου15 Du hast dein Leben gerettet, weil du dich beeilt hast, von dort oben unserem Herrn entgegenzugehen. Komm jetzt zu seinem Zelt! Einige von uns werden dich begleiten und dich ihm übergeben.
16 εαν δε στης εναντιον αυτου μη φοβηθης τη καρδια σου αλλα αναγγειλον κατα τα ρηματα σου και ευ σε ποιησει16 Hab keine Angst, wenn du vor ihm stehst. Sag ihm, was du zu sagen hast, dann wird er dich gnädig behandeln.
17 και επελεξαν εξ αυτων ανδρας εκατον και παρεζευξαν αυτη και τη αβρα αυτης και ηγαγον αυτας επι την σκηνην ολοφερνου17 Darauf wählten sie von ihren Leuten hundert Männer zum Geleit für Judit und ihre Dienerin aus; diese führten sie zum Zelt des Holofernes.
18 και εγενετο συνδρομη εν παση τη παρεμβολη διεβοηθη γαρ εις τα σκηνωματα η παρουσια αυτης και ελθοντες εκυκλουν αυτην ως ειστηκει εξω της σκηνης ολοφερνου εως προσηγγειλαν αυτω περι αυτης18 Im ganzen Lager entstand eine große Unruhe; denn die Nachricht von Judits Ankunft hatte sich schon in den Zelten herumgesprochen. Die Leute eilten herbei und umringten sie, als sie vor dem Zelt des Holofernes stand, bis man sie ihm angemeldet hatte.
19 και εθαυμαζον επι τω καλλει αυτης και εθαυμαζον τους υιους ισραηλ απ' αυτης και ειπεν εκαστος προς τον πλησιον αυτου τις καταφρονησει του λαου τουτου ος εχει εν εαυτω γυναικας τοιαυτας οτι ου καλον εστιν υπολειπεσθαι εξ αυτων ανδρα ενα οι αφεθεντες δυνησονται κατασοφισασθαι πασαν την γην19 Sie bewunderten ihre Schönheit und übertrugen ihre Bewunderung auch auf die Israeliten. Einer sagte zum andern: Wer kann dieses Volk verachten, das solche Frauen in seiner Mitte hat? Es wäre nicht klug, auch nur einen einzigen Mann von ihnen übrig zu lassen; wenn man sie laufen lässt, sind sie imstande, noch die ganze Welt zu überlisten.
20 και εξηλθον οι παρακαθευδοντες ολοφερνη και παντες οι θεραποντες αυτου και εισηγαγον αυτην εις την σκηνην20 Schließlich kamen die Leibwächter des Holofernes und sein ganzes Gefolge heraus und führten sie in das Zelt.
21 και ην ολοφερνης αναπαυομενος επι της κλινης αυτου εν τω κωνωπιω ο ην εκ πορφυρας και χρυσιου και σμαραγδου και λιθων πολυτελων καθυφασμενων21 Holofernes lag auf seinem Lager unter einem Mückennetz aus Purpur und Gold, in das Smaragde und andere Edelsteine eingewebt waren.
22 και ανηγγειλαν αυτω περι αυτης και εξηλθεν εις το προσκηνιον και λαμπαδες αργυραι προαγουσαι αυτου22 Als man ihm Judit anmeldete, trat er in den Vorraum des Zeltes hinaus, wobei ihm silberne Leuchter vorangetragen wurden.
23 ως δε ηλθεν κατα προσωπον αυτου ιουδιθ και των θεραποντων αυτου εθαυμασαν παντες επι τω καλλει του προσωπου αυτης και πεσουσα επι προσωπον προσεκυνησεν αυτω και ηγειραν αυτην οι δουλοι αυτου23 Sobald er und sein Gefolge Judit erblickten, gerieten sie alle in Erstaunen über die Schönheit ihres Gesichts. Sie warf sich vor ihm nieder und huldigte ihm, doch seine Diener richteten sie wieder auf.