1 και απεστειλεν χιραμ βασιλευς τυρου αγγελους προς δαυιδ και ξυλα κεδρινα και οικοδομους τοιχων και τεκτονας ξυλων του οικοδομησαι αυτω οικον | 1 Hiram re di Tiro mandò a David ambasciatori, e legnami di cedro, muratori e legnaioli per fabbricargli una casa. |
2 και εγνω δαυιδ οτι ητοιμησεν αυτον κυριος επι ισραηλ οτι ηυξηθη εις υψος η βασιλεια αυτου δια τον λαον αυτου ισραηλ | 2 E David riconobbe che il Signore lo aveva confermato re sopra Israele, e che il suo regno era stato elevato sopra Israele suo popolo. |
3 και ελαβεν δαυιδ ετι γυναικας εν ιερουσαλημ και ετεχθησαν δαυιδ ετι υιοι και θυγατερες | 3 Davide prese altre mogli in Gerusalemme, e generò figli e figlie. |
4 και ταυτα τα ονοματα αυτων των τεχθεντων οι ησαν αυτω εν ιερουσαλημ σαμαα ισοβααμ ναθαν σαλωμων | 4 Ecco i nomi di quelli che gli nacquero in Gerusalemme: Samua, Sobad, Natan, Salomone, |
5 και ιβααρ και ελισαε και ελιφαλετ | 5 Iebahar, Elisua, Elifalet, |
6 και ναγε και ναφαγ και ιανουου | 6 Noga, Nafeg, lafia, |
7 και ελισαμαε και βαλεγδαε και ελιφαλετ | 7 Elisasela, Baaliada, Elialfet. |
8 και ηκουσαν αλλοφυλοι οτι εχρισθη δαυιδ βασιλευς επι παντα ισραηλ και ανεβησαν παντες οι αλλοφυλοι ζητησαι τον δαυιδ και ηκουσεν δαυιδ και εξηλθεν εις απαντησιν αυτοις | 8 I Filistei, com'ebbero udito che David era stato unto re sopra tutto Israele, saliron tutti per cercarlo. David, saputo questo, uscì loro incontro. |
9 και αλλοφυλοι ηλθον και συνεπεσον εν τη κοιλαδι των γιγαντων | 9 I Filistei vennero e si sparsero per la valle dei Rafaim. |
10 και ηρωτησεν δαυιδ δια του θεου λεγων ει αναβω επι τους αλλοφυλους και δωσεις αυτους εις τας χειρας μου και ειπεν αυτω κυριος αναβηθι και δωσω αυτους εις τας χειρας σου | 10 David consultò il Signore, dicendo: « Devo salire contro i Filistei? Li darai nelle mie mani? » Il Signore rispose: « Sali e li darò nelle tue mani ». |
11 και ανεβη εις βααλφαρασιν και επαταξεν αυτους εκει δαυιδ και ειπεν δαυιδ διεκοψεν ο θεος τους εχθρους μου εν χειρι μου ως διακοπην υδατος δια τουτο εκαλεσεν το ονομα του τοπου εκεινου διακοπη φαρασιν | 11 Essi eran saliti a Baalfarasim, ove David li percosse e disse: « Il Signore ha per la mia mano dispersi i miei nemici, come si disperdono le acque ». Perciò quel luogo fu chiamato Baalfarasim. |
12 και εγκατελιπον εκει τους θεους αυτων και ειπεν δαυιδ κατακαυσαι αυτους εν πυρι | 12 I Filistei vi lasciarono i loro dèi, che, per ordine di David, furono dati alle fiamme. |
13 και προσεθεντο ετι αλλοφυλοι και συνεπεσαν ετι εν τη κοιλαδι των γιγαντων | 13 Anche un'altra volta i Filistei vennero a spargersi per quella valle. |
14 και ηρωτησεν δαυιδ ετι εν θεω και ειπεν αυτω ο θεος ου πορευση οπισω αυτων αποστρεφου απ' αυτων και παρεση αυτοις πλησιον των απιων | 14 David consultò di nuovo il Signore, e Dio gli disse: « Non li assalire di dietro, ma ritirati da loro per andar contro di essi dirimpetto ai peri. |
15 και εσται εν τω ακουσαι σε την φωνην του συσσεισμου των ακρων των απιων τοτε εξελευση εις τον πολεμον οτι εξηλθεν ο θεος εμπροσθεν σου του παταξαι την παρεμβολην των αλλοφυλων | 15 E quando sentirai il rumore di uno che cammini sulle cime dei peri, uscirai alla battaglia, perchè Dio è uscito dinanzi a te per colpire il campo dei Filistei». |
16 και εποιησεν καθως ενετειλατο αυτω ο θεος και επαταξεν την παρεμβολην των αλλοφυλων απο γαβαων εως γαζαρα | 16 David, avendo fatto come Dio gli aveva comandato, percosse il campo dei Filistei da Gabaon sino a Gazerà. |
17 και εγενετο ονομα δαυιδ εν παση τη γη και κυριος εδωκεν τον φοβον αυτου επι παντα τα εθνη | 17 E la fama di David si sparse per tutti i paesi, e il Signore mise il timore di lui sopra tutte le genti. |