ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Β´ - 2 Samuele - Kings II 16

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 και δαυιδ παρηλθεν βραχυ τι απο της ροως και ιδου σιβα το παιδαριον μεμφιβοσθε εις απαντην αυτου και ζευγος ονων επισεσαγμενων και επ' αυτοις διακοσιοι αρτοι και εκατον σταφιδες και εκατον φοινικες και νεβελ οινου	1 David avait dépassé le sommet; Siba, le serviteur de Méribaal, vint alors à sa rencontre avec une paire d’ânes. Il portait 200 pains, 100 grappes de raisins secs, 100 fruits de saison et une outre de vin.
2 και ειπεν ο βασιλευς προς σιβα τι ταυτα σοι και ειπεν σιβα τα υποζυγια τη οικια του βασιλεως του επικαθησθαι και οι αρτοι και οι φοινικες εις βρωσιν τοις παιδαριοις και ο οινος πιειν τοις εκλελυμενοις εν τη ερημω	2 Le roi dit à Siba: “Que vas-tu faire de tout cela?” Siba répondit: “Les ânes serviront de monture pour la famille du roi, le pain, les fruits de saison, seront pour la nourriture de ses compagnons. On donnera le vin à boire à ceux qui seront fatigués dans le désert.”
3 και ειπεν ο βασιλευς και που ο υιος του κυριου σου και ειπεν σιβα προς τον βασιλεα ιδου καθηται εν ιερουσαλημ οτι ειπεν σημερον επιστρεψουσιν μοι ο οικος ισραηλ την βασιλειαν του πατρος μου	3 Alors le roi lui dit: “Mais où donc est le fils de ton seigneur Saül?” Siba dit au roi: “Il est resté à Jérusalem, car il pense que la maison d’Israël lui rendra aujourd’hui la royauté de son père.”
4 και ειπεν ο βασιλευς τω σιβα ιδου σοι παντα οσα εστιν τω μεμφιβοσθε και ειπεν σιβα προσκυνησας ευροιμι χαριν εν οφθαλμοις σου κυριε μου βασιλευ	4 Le roi dit à Siba: “Tout ce qui est à Méribaal t’appartient.” Siba répondit: “Je ne peux que m’incliner, que je trouve grâce aux yeux de mon seigneur le roi!”
5 και ηλθεν ο βασιλευς δαυιδ εως βαουριμ και ιδου εκειθεν ανηρ εξεπορευετο εκ συγγενειας οικου σαουλ και ονομα αυτω σεμει υιος γηρα εξηλθεν εκπορευομενος και καταρωμενος	5 Le roi David approchait de Bahourim; un homme en sortit qui était de la famille de Saül et s’appelait Chiméï, fils de Guéra. Tout en marchant, il prononçait toutes sortes de malédictions.
6 και λιθαζων εν λιθοις τον δαυιδ και παντας τους παιδας του βασιλεως δαυιδ και πας ο λαος ην και παντες οι δυνατοι εκ δεξιων και εξ ευωνυμων του βασιλεως	6 Il jetait des pierres vers David et les serviteurs du roi, tandis que le roi David avançait entouré à droite et à gauche par le peuple et par sa garde.
7 και ουτως ελεγεν σεμει εν τω καταρασθαι αυτον εξελθε εξελθε ανηρ αιματων και ανηρ ο παρανομος	7 Chiméï maudissait: “Va-t’en, va-t’en! Tu n’es qu’un homme de sang et un criminel!
8 επεστρεψεν επι σε κυριος παντα τα αιματα του οικου σαουλ οτι εβασιλευσας αντ' αυτου και εδωκεν κυριος την βασιλειαν εν χειρι αβεσσαλωμ του υιου σου και ιδου συ εν τη κακια σου οτι ανηρ αιματων συ	8 Yahvé a fait retomber sur toi tout le sang de la maison de Saül. Tu étais devenu roi à sa place, mais aujourd’hui Yahvé a donné la royauté à l’un de tes fils, Absalom. Le malheur est venu sur toi car tu n’es qu’un homme de sang.”
9 και ειπεν αβεσσα υιος σαρουιας προς τον βασιλεα ινα τι καταραται ο κυων ο τεθνηκως ουτος τον κυριον μου τον βασιλεα διαβησομαι δη και αφελω την κεφαλην αυτου	9 Abisaï, fils de Sérouya, dit au roi: “Pourquoi ce chien crevé maudit-il mon seigneur le roi? Laisse-moi traverser, je vais lui couper la tête.”
10 και ειπεν ο βασιλευς τι εμοι και υμιν υιοι σαρουιας αφετε αυτον και ουτως καταρασθω οτι κυριος ειπεν αυτω καταρασθαι τον δαυιδ και τις ερει ως τι εποιησας ουτως	10 Mais le roi répondit: “Ne te mêle pas de mes affaires, fils de Sérouya: s’il maudit, c’est peut-être que Yahvé lui a dit: Maudis David! Qui donc ira lui demander pourquoi il agit de la sorte?”
11 και ειπεν δαυιδ προς αβεσσα και προς παντας τους παιδας αυτου ιδου ο υιος μου ο εξελθων εκ της κοιλιας μου ζητει την ψυχην μου και προσετι νυν ο υιος του ιεμινι αφετε αυτον καταρασθαι οτι ειπεν αυτω κυριος	11 Alors David dit à Abisaï et à ses serviteurs: “Voici que mon fils, celui qui est sorti de moi, en veut à ma vie, à combien plus forte raison cet homme de Benjamin. Laissez-le maudire, si Yahvé le lui a dit.
12 ει πως ιδοι κυριος εν τη ταπεινωσει μου και επιστρεψει μοι αγαθα αντι της καταρας αυτου τη ημερα ταυτη	12 Peut-être Yahvé tiendra-t-il compte de ma peine pour me rendre du bonheur après la malédiction d’aujourd’hui.”
13 και επορευθη δαυιδ και οι ανδρες αυτου εν τη οδω και σεμει επορευετο εκ πλευρας του ορους εχομενα αυτου πορευομενος και καταρωμενος και λιθαζων εν λιθοις εκ πλαγιων αυτου και τω χοι πασσων	13 David et ses hommes continuèrent donc leur marche pendant que Chiméï suivait dans le même sens l’autre versant de la montagne; il maudissait, lançait des pierres et jetait de la poussière.
14 και ηλθεν ο βασιλευς και πας ο λαος αυτου εκλελυμενοι και ανεψυξαν εκει	14 Le roi et tout son peuple s’arrêtèrent enfin exténués; on souffla un peu.
15 και αβεσσαλωμ και πας ανηρ ισραηλ εισηλθον εις ιερουσαλημ και αχιτοφελ μετ' αυτου	15 Absalom et tout le peuple d’Israël entrèrent à Jérusalem; Ahitofel était avec lui.
16 και εγενηθη ηνικα ηλθεν χουσι ο αρχι εταιρος δαυιδ προς αβεσσαλωμ και ειπεν χουσι προς αβεσσαλωμ ζητω ο βασιλευς	16 Houchaï l’Arkite, le conseiller de David, vint se présenter à Absalom; il lui dit: “Vive le roi! Vive le roi!”
17 και ειπεν αβεσσαλωμ προς χουσι τουτο το ελεος σου μετα του εταιρου σου ινα τι ουκ απηλθες μετα του εταιρου σου	17 Absalom répondit à Houchaï: “Voilà toute ton affection pour ton ami! Pourquoi n’es-tu pas allé rejoindre ton ami?”
18 και ειπεν χουσι προς αβεσσαλωμ ουχι αλλα κατοπισθεν ου εξελεξατο κυριος και ο λαος ουτος και πας ανηρ ισραηλ αυτω εσομαι και μετ' αυτου καθησομαι	18 Mais Houchaï répondit à Absalom: “Non, n’est-ce pas toi que Yahvé, tout ce peuple et tous les hommes d’Israël ont choisi? Je t’appartiens et je reste près de toi.
19 και το δευτερον τινι εγω δουλευσω ουχι ενωπιον του υιου αυτου καθαπερ εδουλευσα ενωπιον του πατρος σου ουτως εσομαι ενωπιον σου	19 Et puis, qui vais-je servir? N’es-tu pas son fils? Je te servirai tout comme j’ai servi ton père.”
20 και ειπεν αβεσσαλωμ προς αχιτοφελ φερετε εαυτοις βουλην τι ποιησωμεν	20 Absalom dit à Ahitofel: “Réunissons un conseil pour savoir ce que nous allons faire.”
21 και ειπεν αχιτοφελ προς αβεσσαλωμ εισελθε προς τας παλλακας του πατρος σου ας κατελιπεν φυλασσειν τον οικον αυτου και ακουσεται πας ισραηλ οτι κατησχυνας τον πατερα σου και ενισχυσουσιν αι χειρες παντων των μετα σου	21 Ahitofel dit à Absalom: “Va vers les concubines de ton père, celles qu’il a laissées pour garder le palais. Tout Israël saura que tu t’es rendu odieux à ton père, et tous tes partisans se sentiront davantage compromis avec toi.”
22 και επηξαν την σκηνην τω αβεσσαλωμ επι το δωμα και εισηλθεν αβεσσαλωμ προς τας παλλακας του πατρος αυτου κατ' οφθαλμους παντος ισραηλ	22 On dressa donc une tente sur la terrasse du palais et Absalom s’approcha des concubines de son père aux yeux de tout Israël.
23 και η βουλη αχιτοφελ ην εβουλευσατο εν ταις ημεραις ταις πρωταις ον τροπον επερωτηση εν λογω του θεου ουτως πασα η βουλη του αχιτοφελ και γε τω δαυιδ και γε τω αβεσσαλωμ	23 En ce temps-là, tous les conseils d’Ahitofel étaient comme des paroles de Dieu; il en était ainsi pour David comme pour Absalom.