Livre de la Genèse 32

JERUSALEM	LXX
1 Levé de bon matin, Laban embrassa ses petits-enfants et ses filles et les bénit. Puis Laban partit etretourna chez lui.	1 αναστας δε λαβαν το πρωι κατεφιλησεν τους υιους αυτου και τας θυγατερας αυτου και ευλογησεν αυτους και αποστραφεις λαβαν απηλθεν εις τον τοπον αυτου
2 Comme Jacob poursuivait son chemin, des anges de Dieu l'affrontèrent.	2 και ιακωβ απηλθεν εις την εαυτου οδον και αναβλεψας ειδεν παρεμβολην θεου παρεμβεβληκυιαν και συνηντησαν αυτω οι αγγελοι του θεου
3 En les voyant, Jacob dit: "C'est le camp de Dieu!" et il donna à ce lieu le nom de Mahanayim.	3 ειπεν δε ιακωβ ηνικα ειδεν αυτους παρεμβολη θεου αυτη και εκαλεσεν το ονομα του τοπου εκεινου παρεμβολαι
4 Jacob envoya au-devant de lui des messagers à son frère Esaü, au pays de Séïr, la steppe d'Edom.	4 απεστειλεν δε ιακωβ αγγελους εμπροσθεν αυτου προς ησαυ τον αδελφον αυτου εις γην σηιρ εις χωραν εδωμ
5 Il leur donna cet ordre: "Ainsi parlerez-vous à Monseigneur Esaü: Voici le message de tonserviteur Jacob: J'ai séjourné chez Laban et je m'y suis attardé jusqu'à maintenant.	5 και ενετειλατο αυτοις λεγων ουτως ερειτε τω κυριω μου ησαυ ουτως λεγει ο παις σου ιακωβ μετα λαβαν παρωκησα και εχρονισα εως του νυν
6 J'ai acquis bœufs et ânes, petit bétail, serviteurs et servantes. Je veux en faire porter la nouvelle àMonseigneur, pour trouver grâce à ses yeux."	6 και εγενοντο μοι βοες και ονοι και προβατα και παιδες και παιδισκαι και απεστειλα αναγγειλαι τω κυριω μου ησαυ ινα ευρη ο παις σου χαριν εναντιον σου
7 Les messagers revinrent auprès de Jacob en disant: "Nous sommes allés vers ton frère Esaü. Lui-même vient maintenant à ta rencontre et il a 400 hommes avec lui."	7 και ανεστρεψαν οι αγγελοι προς ιακωβ λεγοντες ηλθομεν προς τον αδελφον σου ησαυ και ιδου αυτος ερχεται εις συναντησιν σοι και τετρακοσιοι ανδρες μετ' αυτου
8 Jacob eut grand peur et se sentit angoissé. Alors il divisa en deux camps les gens qui étaient aveclui, le petit et le gros bétail.	8 εφοβηθη δε ιακωβ σφοδρα και ηπορειτο και διειλεν τον λαον τον μετ' αυτου και τους βοας και τα προβατα εις δυο παρεμβολας
	9 και ειπεν ιακωβ εαν ελθη ησαυ εις παρεμβολην μιαν και εκκοψη αυτην εσται η παρεμβολη η δευτερα εις το σωζεσθαι
10 Jacob dit: "Dieu de mon père Abraham et Dieu de mon père Isaac, Yahvé, qui m'as commandé:Retourne dans ton pays et dans ta patrie et je te ferai du bien,	10 ειπεν δε ιακωβ ο θεος του πατρος μου αβρααμ και ο θεος του πατρος μου ισαακ κυριε ο ειπας μοι αποτρεχε εις την γην της γενεσεως σου και ευ σε ποιησω
11 je suis indigne de toutes les faveurs et de toute la bonté que tu as eues pour ton serviteur. Jen'avais que mon bâton pour passer le Jourdain que voici, et maintenant je puis former deux camps.	11 ικανουται μοι απο πασης δικαιοσυνης και απο πασης αληθειας ης εποιησας τω παιδι σου εν γαρ τη ραβδω μου διεβην τον ιορδανην τουτον νυν δε γεγονα εις δυο παρεμβολας
12 Veuille me sauver de la main de mon frère Esaü, car j'ai peur de lui, qu'il ne vienne et ne nousfrappe, la mère avec les enfants.	12 εξελου με εκ χειρος του αδελφου μου ησαυ οτι φοβουμαι εγω αυτον μηποτε ελθων παταξη με και μητερα επι τεκνοις
13 Pourtant, c'est toi qui as dit: Je te comblerai de bienfaits et je rendrai ta descendance comme lesable de la mer, qu'on ne peut pas compter, tant il y en a."	13 συ δε ειπας καλως ευ σε ποιησω και θησω το σπερμα σου ως την αμμον της θαλασσης η ουκ αριθμηθησεται απο του πληθους
14 Et Jacob passa la nuit en cet endroit. De ce qu'il avait en mains, il prit de quoi faire un présent àson frère Esaü:	14 και εκοιμηθη εκει την νυκτα εκεινην και ελαβεν ων εφερεν δωρα και εξαπεστειλεν ησαυ τω αδελφω αυτου
15 deux chèvres et vingt boucs, 200 brebis et vingt béliers,	15 αιγας διακοσιας τραγους εικοσι προβατα διακοσια κριους εικοσι
16 30 chamelles qui allaitaient, avec leurs petits, 40 vaches et dix taureaux, vingt ânesses et dixânons.	16 καμηλους θηλαζουσας και τα παιδια αυτων τριακοντα βοας τεσσαρακοντα ταυρους δεκα ονους εικοσι και πωλους δεκα
17 Il les confia à ses serviteurs, chaque troupeau à part, et il dit à ses serviteurs: "Passez devant moiet laissez du champ entre les troupeaux."	17 και εδωκεν δια χειρος τοις παισιν αυτου ποιμνιον κατα μονας ειπεν δε τοις παισιν αυτου προπορευεσθε εμπροσθεν μου και διαστημα ποιειτε ανα μεσον ποιμνης και ποιμνης
18 Au premier il donna cet ordre: "Lorsque mon frère Esaü te rencontrera et te demandera: A qui es-tu? Où vas-tu? A qui appartient ce qui est devant toi?	18 και ενετειλατο τω πρωτω λεγων εαν σοι συναντηση ησαυ ο αδελφος μου και ερωτα σε λεγων τινος ει και που πορευη και τινος ταυτα τα προπορευομενα σου
19 Tu répondras: C'est à ton serviteur Jacob, c'est un présent envoyé à Monseigneur Esaü, et lui-même arrive derrière nous."	19 ερεις του παιδος σου ιακωβ δωρα απεσταλκεν τω κυριω μου ησαυ και ιδου αυτος οπισω ημων
20 Il donna le même ordre au second et au troisième et à tous ceux qui marchaient derrière lestroupeaux: "Voilà, leur dit-il, comment vous parlerez à Esaü quand vous le trouverez,	20 και ενετειλατο τω πρωτω και τω δευτερω και τω τριτω και πασι τοις προπορευομενοις οπισω των ποιμνιων τουτων λεγων κατα το ρημα τουτο λαλησατε ησαυ εν τω ευρειν υμας αυτον
21 et vous direz: Et même, ton serviteur Jacob arrive derrière nous." Il s'était dit en effet: "Je me leconcilierai par un présent qui me précédera, ensuite je me présenterai à lui, peut-être me fera-t-il grâce."	21 και ερειτε ιδου ο παις σου ιακωβ παραγινεται οπισω ημων ειπεν γαρ εξιλασομαι το προσωπον αυτου εν τοις δωροις τοις προπορευομενοις αυτου και μετα τουτο οψομαι το προσωπον αυτου ισως γαρ προσδεξεται το προσωπον μου
22 Le présent passa en avant et lui-même demeura cette nuit-là au camp.	22 και παρεπορευοντο τα δωρα κατα προσωπον αυτου αυτος δε εκοιμηθη την νυκτα εκεινην εν τη παρεμβολη
23 Cette même nuit, il se leva, prit ses deux femmes, ses deux servantes, ses onze enfants et passa legué du Yabboq.	23 αναστας δε την νυκτα εκεινην ελαβεν τας δυο γυναικας και τας δυο παιδισκας και τα ενδεκα παιδια αυτου και διεβη την διαβασιν του ιαβοκ
24 Il les prit et leur fit passer le torrent, et il fit passer aussi tout ce qu'il possédait.	24 και ελαβεν αυτους και διεβη τον χειμαρρουν και διεβιβασεν παντα τα αυτου
25 Et Jacob resta seul. Et quelqu'un lutta avec lui jusqu'au lever de l'aurore.	25 υπελειφθη δε ιακωβ μονος και επαλαιεν ανθρωπος μετ' αυτου εως πρωι
26 Voyant qu'il ne le maîtrisait pas, il le frappa à l'emboîture de la hanche, et la hanche de Jacob sedémit pendant qu'il luttait avec lui.	26 ειδεν δε οτι ου δυναται προς αυτον και ηψατο του πλατους του μηρου αυτου και εναρκησεν το πλατος του μηρου ιακωβ εν τω παλαιειν αυτον μετ' αυτου
27 Il dit: "Lâche-moi, car l'aurore est levée", mais Jacob répondit: "Je ne te lâcherai pas, que tu nem'aies béni."	27 και ειπεν αυτω αποστειλον με ανεβη γαρ ο ορθρος ο δε ειπεν ου μη σε αποστειλω εαν μη με ευλογησης
28 Il lui demanda: "Quel est ton nom" -- "Jacob", répondit-il.	28 ειπεν δε αυτω τι το ονομα σου εστιν ο δε ειπεν ιακωβ
29 Il reprit: "On ne t'appellera plus Jacob, mais Israël, car tuas été fort contre Dieu et contre leshommes et tu l'as emporté."	29 ειπεν δε αυτω ου κληθησεται ετι το ονομα σου ιακωβ αλλα ισραηλ εσται το ονομα σου οτι ενισχυσας μετα θεου και μετα ανθρωπων δυνατος
30 Jacob fit cette demande: "Révèle-moi ton nom, je te prie", mais il répondit: "Et pourquoi medemandes-tu mon nom?" Et, là même, il le bénit.	30 ηρωτησεν δε ιακωβ και ειπεν αναγγειλον μοι το ονομα σου και ειπεν ινα τι τουτο ερωτας το ονομα μου και ηυλογησεν αυτον εκει
31 Jacob donna à cet endroit le nom de Penuel, "car, dit-il j'ai vu Dieu face à face et j'ai eu la viesauvé."	31 και εκαλεσεν ιακωβ το ονομα του τοπου εκεινου ειδος θεου ειδον γαρ θεον προσωπον προς προσωπον και εσωθη μου η ψυχη
32 Au lever du soleil, il avait passé Penuel et il boitait de la hanche.	32 ανετειλεν δε αυτω ο ηλιος ηνικα παρηλθεν το ειδος του θεου αυτος δε επεσκαζεν τω μηρω αυτου
33 C'est pourquoi les Israélites ne mangent pas, jusqu'à ce jour, le nerf sciatique qui est à l'emboîturede la hanche, parce qu'il avait frappé Jacob à l'emboîture de la hanche, au nerf sciatique.	33 ενεκεν τουτου ου μη φαγωσιν οι υιοι ισραηλ το νευρον ο εναρκησεν ο εστιν επι του πλατους του μηρου εως της ημερας ταυτης οτι ηψατο του πλατους του μηρου ιακωβ του νευρου και εναρκησεν