Psalmi 147

Biblija Hrvatski	BIBLIA
1 Aleluja! Hvalite Jahvu jer je dobar, pjevajte Bogu našem jer je sladak; svake hvale on je dostojan!	1 ¡Aleluya! Alabad a Yahveh, que es bueno salmodiar, a nuestro Dios, que es dulce la alabanza.
2 Jahve gradi Jeruzalem, sabire raspršene Izraelce.	2 Edifica Yahveh a Jerusalén, congrega a los deportados de Israel;
3 On liječi one koji su srca skršena i povija rane njihove.	3 él sana a los de roto corazón, y venda sus heridas.
4 On određuje broj zvijezdâ, svaku njezinim imenom naziva.	4 El cuenta el número de estrellas, y llama a cada una por su nombre;
5 Velik je naš Gospodin i svesilan, nema mjere mudrosti njegovoj.	5 grande es nuestro Señor, y de gran fuerza, no tiene medida su saber.
6 Jahve pridiže ponizne, zlotvore do zemlje snizuje.	6 Yahveh sostiene a los humildes, hasta la tierra abate a los impíos.
7 Pjevajte Jahvi pjesmu zahvalnu, svirajte na citari Bogu našem!	7 Cantad a Yahveh en acción de gracias, salmodiad a la cítara para nuestro Dios:
8 Oblacima on prekriva nebesa i zemlji kišu sprema; daje da po bregovima raste trava i bilje na službu čovjeku.	8 El que cubre de nubes los cielos, el que lluvia a la tierra prepara, el que hace germinar en los montes la hierba, y las plantas para usos del hombre,
9 On stoci hranu daje i mladim gavranima kada grakću.	9 el que dispensa al ganado su sustento, a las crías del cuervo cuando chillan.
10 Za konjsku snagu on ne mari nit’ mu se mile bedra čovječja.	10 No le agrada el brío del caballo, ni se complace en los músculos del hombre.
11 Mili su Jahvi oni koji se njega boje, koji se uzdaju u dobrotu njegovu.	11 Se complace Yahveh en los que le temen, en los que esperan en su amor.
12 Slavi Jahvu, Jeruzaleme, hvali Boga svoga, Sione!	12 ¡Celebra a Yahveh, Jerusalén, alaba a tu Dios, Sión!
13 On učvrsti zasune vrata tvojih, blagoslovi u tebi tvoje sinove.	13 Que él ha reforzado los cerrojos de tus puertas, ha bendecido en ti a tus hijos;
14 On dade mir granicama tvojim, pšenicom te hrani najboljom.	14 pone paz en tu término, te sacia con la flor del trigo.
15 Besjedu svoju šalje na zemlju, brzo trči riječ njegova.	15 El envía a la tierra su mensaje, a toda prisa corre su palabra;
16 Kao vunu snijeg razbacuje, prosipa mraz poput pepela.	16 como lana distribuye la nieve, esparce la escarcha cual ceniza.
17 On sipa grad kao zalogaje, voda mrzne od njegove studeni.	17 Arroja su hielo como migas de pan, a su frío ¿quién puede resistir?
18 Riječ svoju pošalje i vode se tope; dunu vjetrom i vode otječu.	18 Envía su palabra y hace derretirse, sopla su viento y corren las aguas.
19 Riječ svoju on objavi Jakovu, odluke svoje i zakone Izraelu.	19 El revela a Jacob su palabra, sus preceptos y sus juicios a Israel:
20 Ne učini tako nijednom narodu: nijednom naredbe svoje ne objavi! Aleluja!	20 no hizo tal con ninguna nación, ni una sola sus juicios conoció.