1 Το δε Πνευμα ρητως λεγει οτι εν υστεροις καιροις θελουσιν αποστατησει τινες απο της πιστεως, προσεχοντες εις πνευματα πλανης και εις διδασκαλιας δαιμονιων, | 1 אֲבָל הָרוּחַ אֹמֵר בְּפֵרוּשׁ כִּי בְאַחֲרִית הַיָּמִים יִהְיוּ אֲנָשִׁים אֲשֶׁר יָסוּרוּ מִן־הָאֱמוּנָה בִּפְנוֹתָם אֶל־הָרוּחוֹת הַמַּטְעוֹת וְאֶל־תּוֹרֹת הַשֵּׁדִים |
2 δια της υποκρισεως ψευδολογων, εχοντων την εαυτων συνειδησιν κεκαυτηριασμενην, | 2 דֹּבְרֵי שְׁקָרִים בַּחֲנֻפָּה וְנִכְוִים הֵם בְּמַדָּעָם |
3 εμποδιζοντων τον γαμον, προσταζοντων αποχην βρωματων, τα οποια ο Θεος εκτισε δια να μεταλαμβανωσι μετα ευχαριστιας οι πιστοι και οι γνωρισαντες την αληθειαν. | 3 אֹסְרִים לָקַחַת אִשָּׁה וּמֹנְעִים מִמִּינֵי מַאֲכָל אֲשֶׁר בְּרָאָם הָאֱלֹהִים שֶׁיֹּאכְלוּם בְּתוֹדָה הַמַּאֲמִינִים וְיֹדְעֵי הָאֱמֶת |
4 Διοτι παν κτισμα Θεου ειναι καλον, και ουδεν απορριψιμον, οταν λαμβανηται μετα ευχαριστιας? | 4 כִּי כָל־בְּרִיאַת אֱלֹהִים טוֹבָה הִיא וְאֵין דָּבָר מְשֻׁקָּץ אִם־יֵאָכֵל בְּתוֹדָה |
5 διοτι αγιαζεται δια του λογου του Θεου και δια της προσευχης. | 5 כִּי יְקֻדַּשׁ בִּדְבַר אֱלֹהִים וּבִתְפִלָּה |
6 Ταυτα συμβουλευων εις τους αδελφους, θελεις εισθαι καλος διακονος του Ιησου Χριστου, εντρεφομενος εν τοις λογοις της πιστεως και της καλης διδασκαλιας, την οποιαν παρηκολουθησας. | 6 אִם־תָּשִׂים כָּזֹאת לִפְנֵי אַחֶיךָ מְשָׁרֵת טוֹב תִּהְיֶה לְיֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ מְגֻדָּל בְּדִבְרֵי הָאֱמוּנָה וּבַלֶּקַח הַטּוֹב אֲשֶׁר דָּבַקְתָּ אַחֲרָיו |
7 Τους δε βεβηλους και γραωδεις μυθους παραιτου και γυμναζε σεαυτον εις την ευσεβειαν? | 7 אַךְ הִתְרַחֵק מֵהַגָּדוֹת פְּסוּלוֹת וּבָלוֹת וְהַרְגֵּל עַצְמְךָ בַּחֲסִידוּת |
8 διοτι η σωματικη γυμνασια ειναι προς ολιγον ωφελιμος αλλ' η ευσεβεια ειναι προς παντα ωφελιμος, εχουσα επαγγελιαν της παρουσης ζωης και της μελλουσης. | 8 כִּי הַרְגֵּל הַגּוּף יוֹעִיל מְעָט אֲבָל הַחֲסִידוּת תּוֹעִיל לְכָל־דָּבָר וְיֶשׁ־לָהּ הַבְטָחַת חַיֵּי הָעוֹלָם הַזֶּה וְהָעוֹלָם הַבָּא |
9 Πιστος ο λογος και πασης αποδοχης αξιος? | 9 נֶאֱמָן הַדָּבָר הַזֶּה וְרָאוּי עַל־כֹּל לְהִתְקַבֵּל |
10 επειδη δια τουτο και κοπιαζομεν και ονειδιζομεθα, διοτι ελπιζομεν εις τον ζωντα Θεον, οστις ειναι ο Σωτηρ παντων ανθρωπων, μαλιστα των πιστων. | 10 כִּי לָזֹאת אֲנַחְנוּ גַּם־יְגֵעִים גַּם־נֹשְׂאִים חֶרְפָּה עַל־אֲשֶׁר הוֹחַלְנוּ לֵאלֹהִים חַיִּים שֶׁהוּא הַמּוֹשִׁיעַ לְכָל־הָאָדָם וּבְיוֹתֵר לַמַּאֲמִינִים |
11 Παραγγελλε ταυτα και διδασκε. | 11 אֶת־זֹאת תְּצַוֶּה וּתְלַמֵּד |
12 Μηδεις ας μη καταφρονη την νεοτητα σου, αλλα γινου τυπος των πιστων εις λογον, εις συναναστροφην, εις αγαπην, εις πνευμα, εις πιστιν, εις καθαροτητα. | 12 אַל־יָבוּז אִישׁ אֶת־בְּחוּרוֹתֶיךָ אַךְ הֱיֵה מוֹפֵת לַמַּאֲמִינִים בְּדִבּוּר בְּמַעֲשֶׂה בְּאַהֲבָה בְּרוּחַ בֶּאֱמוּנָה וּבְטָהֳרָה |
13 Εως να ελθω, καταγινου εις την αναγνωσιν, εις την προτροπην, εις την διδασκαλιαν? | 13 וֶהְיֵה שָׁקוּד לִקְרֹא וּלְהוֹכִיחַ וּלְהוֹרֹת עַד כִּי־אָבוֹא |
14 μη αμελει το χαρισμα, το οποιον ειναι εν σοι, το οποιον εδοθη εις σε δια προφητειας μετα επιθεσεως των χειρων του πρεσβυτεριου. | 14 וְאַל־תֵּקַל בְּעֵינֶיךָ מַתְּנַת הַחֶסֶד אֲשֶׁר בָּךְ הַנְּתוּנָה לְךָ בִּנְבוּאָה עִם־סְמִיכַת יְדֵי הַזְּקֵנִים |
15 Ταυτα μελετα, εις ταυτα μενε, δια να ηναι φανερα εις παντας η προκοπη σου. | 15 לָאֵלֶּה תָּשִׁית לִבְּךָ וּבָהֶם הֱיֵה לְמַעַן תֵּרָאֶה הַצְלָחָתְךָ לַכֹּל |
16 Προσεχε εις σεαυτον και εις την διδασκαλιαν, επιμενε εις αυτα? διοτι τουτο πραττων και σεαυτον θελεις σωσει και τους ακουοντας σε. | 16 שִׁית לִבְּךָ לְנַפְשְׁךָ וְלַהוֹרָאָה וְהַחֲזֵק בָּזֶה כִּי־בַעֲשׂוֹתְךָ כֵן תּוֹשִׁיעַ אֶת־נַפְשְׁךָ וְאֶת־נֶפֶשׁ הַשֹּׁמְעִים אֵלֶיךָ |