1 Γινεσθε λοιπον μιμηται του Θεου ως τεκνα αγαπητα, | 1 לָכֵן לְכוּ בְּדֶרֶךְ הָאֱלֹהִים כְּבָנִים חֲבִיבִים |
2 και περιπατειτε εν αγαπη, καθως και ο Χριστος ηγαπησεν ημας και παρεδωκεν εαυτον υπερ ημων προσφοραν και θυσιαν εις τον Θεον εις οσμην ευωδιας. | 2 וְהִתְהַלְּכוּ בְּאַהֲבָה כַּאֲשֶׁר גַּם־הַמָּשִׁיחַ אָהַב אֹתָנוּ וְהִקְרִיב אֶת־נַפְשׁוֹ בַּעֲדֵנוּ לְקָרְבָּן וָזֶבַח לֵאלֹהִים לְרֵיחַ נִיחוֹחַ |
3 Πορνεια δε και πασα ακαθαρσια η πλεονεξια μηδε ας ονομαζηται μεταξυ σας, καθως πρεπει εις αγιους, | 3 אֲבָל זְנוּת וְכָל־טֻמְאָה וְאַהֲבַת בֶּצַע בַּל־יִזָּכֵר בֵּינֵיכֶם כַּאֲשֶׁר נָאוֶה לַקְּדשִׁים |
4 μηδε αισχροτης και μωρολογια η βωμολοχια, τα οποια ειναι απρεπη, αλλα μαλλον ευχαριστια. | 4 גַּם־לֹא נִבּוּל פֶּה וְדִבְרֵי סִכְלוּת וָלַעַג אֲשֶׁר לֹא כְהֹגֶן כִּי אִם־קוֹל תּוֹדָה |
5 Διοτι τουτο εξευρετε, οτι πας πορνος η ακαθαρτος η πλεονεκτης, οστις ειναι ειδωλολατρης, δεν εχει κληρονομιαν εν τη βασιλεια του Χριστου και Θεου. | 5 כִּי־זֹאת יָדֹעַ תֵּדְעוּ כִּי כָל־זֹנֶה וְטָמֵא וְאֹהֵב בֶּצַע שֶׁהוּא עֹבֵד אֱלִילִים אֵין־לוֹ חֵלֶק וְנַחֲלָה בְּמַלְכוּת הַמָּשִׁיחַ וְהָאֱלֹהִים |
6 Μηδεις ας μη σας απατα με ματαιους λογους? επειδη δια ταυτα ερχεται η οργη του Θεου επι τους υιους της απειθειας. | 6 אַל־יַשִּׁיא אִישׁ אֶתְכֶם בְּדִבְרֵי רִיק כִּי בִגְלַל־אֵלֶּה חֲרוֹן אֱלֹהִים בָּא עַל־בְּנֵי הַמֶּרִי |
7 Μη γινεσθε λοιπον συμμετοχοι αυτων. | 7 עַל־כֵּן אַל־יְהִי חֶלְקְכֶם עִמָּהֶם |
8 Διοτι ησθε ποτε σκοτος, τωρα ομως φως εν Κυριω? περιπατειτε ως τεκνα φωτος? | 8 כִּי מִלְּפָנִים הֱיִיתֶם חשֶׁךְ וְעַתָּה הִנְּכֶם אוֹר בַּאֲדֹנֵינוּ הִתְהַלְּכוּ־נָא כִּבְנֵי אוֹר |
9 διοτι ο καρπος του Πνευματος ειναι εν παση αγαθωσυνη και δικαιοσυνη και αληθεια? | 9 כִּי־פְרִי הָרוּחַ כָּל־מַעֲשֵׂי חֶסֶד וְצֶדֶק וֶאֱמֶת |
10 εξεταζοντες τι ειναι ευαρεστον εις τον Κυριον. | 10 וּבַחֲנוּ מַה־הוּא רָצוּי בְּעֵינֵי אֲדֹנֵינוּ |
11 Και μη συγκοινωνειτε εις τα εργα τα ακαρπα του σκοτους, μαλλον δε και ελεγχετε? | 11 וְאַל־תִּשְׁתַּתְּפוּ עִם־מַעֲשֵׂי הַחשֶׁךְ אֲשֶׁר לֹא־יַעֲשֹוּ פֶרִי כִּי אִם־הוֹכֵחַ תּוֹכִיחוּ אוֹתָם |
12 διοτι τα κρυφιως γινομενα υπ' αυτων αισχρον εστι και λεγειν? | 12 כִּי מַה־שֶּׁהֵם עֹשִׂים בַּסֵּתֶר חֶרְפָּה הִיא אַךְ־לְסַפֵּר |
13 τα δε παντα ελεγχομενα υπο του φωτος γινονται φανερα? επειδη παν το φανερουμενον φως ειναι. | 13 אֲבָל כָּל־זֹאת יְגֻלֶּה כְּשֶׁיּוּכַח עַל־יְדֵי הָאוֹר כִּי כָל־הַנִּגְלֶה אוֹר הוּא |
14 Δια τουτο λεγει? Σηκωθητι ο κοιμωμενος και αναστηθι εκ των νεκρων, και θελει σε φωτισει ο Χριστος. | 14 עַל־כֵּן הוּא אוֹמֵר עוּרָה הַיָּשֵׁן וְקוּמָה מִן־הַמֵּתִים וְיָאֵר לְךָ הַמָּשִׁיחַ |
15 Προσεχετε λοιπον πως να περιπατητε ακριβως, μη ως ασοφοι, αλλ' ως σοφοι, | 15 וְעַתָּה רְאוּ וְהִזָּהֲרוּ לְהִתְהַלֵּךְ לֹא כַּכְּסִילִים כִּי אִם־כַּחֲכָמִים |
16 εξαγοραζομενοι τον καιρον, διοτι αι ημεραι ειναι πονηραι. | 16 מוֹקִירִים הָעֵת כִּי הַיָּמִים רָעִים הֵמָּה |
17 Δια τουτο μη γινεσθε αφρονες, αλλα νοειτε τι ειναι το θελημα του Κυριου. | 17 עַל־כֵּן אַל־תִּהְיוּ חַסְרֵי דָּעַת כִּי אִם־מְבִינִים לָדַעַת מַה־הוּא רְצוֹן אֲדֹנֵינוּ |
18 Και μη μεθυσκεσθε με οινον, εις τον οποιον ειναι ασωτια, αλλα πληρουσθε δια του Πνευματος, | 18 וְאַל־תִּשְׁתַּכְּרוּ מִיַּיִן הַמֵּבִיא לִידֵי פְרִיצוּת כִּי אִם־הִמָּלְאוּ בָּרוּחַ |
19 λαλουντες μεταξυ σας με ψαλμους και υμνους και ωδας πνευματικας, αδοντες και ψαλλοντες εν τη καρδια υμων εις τον Κυριον, | 19 וְשִׂיחוּ אִישׁ לְרֵעֵהוּ בִּתְהִלּוֹת וְתִשְׁבָּחוֹת וְשִׁירוֹת רוּחָנִיּוֹת שִׁירוּ וְזַמְּרוּ לַאדֹנָי בִּלְבַבְכֶם |
20 ευχαριστουντες παντοτε υπερ παντων εις τον Θεον και Πατερα εν ονοματι του Κυριου ημων Ιησου Χριστου, | 20 וְהוֹדוּ בְכָל־עֵת עַל־הַכֹּל לֵאלֹהִים אָבִינוּ בְּשֵׁם אֲדֹנֵינוּ יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ |
21 υποτασσομενοι εις αλληλους εν φοβω Θεου. | 21 הִכָּנְעוּ אִישׁ לְאָחִיו בְּיִרְאַת אֱלֹהִים |
22 Αι γυναικες, υποτασσεσθε εις τους ανδρας σας ως εις τον Κυριον, | 22 הַנָּשִׁים הִכָּנַעְנָה לְבַעֲלֵיכֶן כְּמוֹ לַאֲדֹנֵינוּ |
23 διοτι ο ανηρ ειναι κεφαλη της γυναικος, καθως και ο Χριστος κεφαλη της εκκλησιας, και αυτος ειναι σωτηρ του σωματος. | 23 כִּי הָאִישׁ הוּא־רֹאשׁ הָאִשָּׁה כַּאֲשֶׁר הַמָּשִׁיחַ הוּא רֹאשׁ הָעֵדָה וְהוּא מוֹשִׁיעַ שֶׁל־הַגּוּף |
24 Αλλα καθως η εκκλησια υποτασσεται εις τον Χριστον, ουτω και αι γυναικες ας υποτασσωνται εις τους ανδρας αυτων κατα παντα. | 24 אֲבָל כַּאֲשֶׁר תִּכָּנַע הָעֵדָה לַמָּשִׁיחַ כָּכָה גַּם־הַנָּשִׁים לְבַעֲלֵיהֶן בְּכָל־דָּבָר |
25 Οι ανδρες, αγαπατε τας γυναικας σας, καθως και ο Χριστος ηγαπησε την εκκλησιαν και παρεδωκεν εαυτον υπερ αυτης, | 25 הָאֲנָשִׁים אֶהֱבוּ אֶת־נְשֵׁיכֶם כַּאֲשֶׁר גַּם־הַמָּשִׁיחַ אָהַב אֶת־הָעֵדָה וַיִּתֵּן אֶת־נַפְשׁוֹ בַּעֲדָהּ |
26 δια να αγιαση αυτην, καθαρισας με το λουτρον του υδατος δια του λογου, | 26 לְמַעַן קַדְּשָׁהּ בִּדְבָרוֹ אַחֲרֵי אֲשֶׁר־טִהֲרָהּ בִּרְחִיצַת הַמָּיִם |
27 δια να παραστηση αυτην εις εαυτον ενδοξον εκκλησιαν, μη εχουσαν κηλιδα η ρυτιδα η τι των τοιουτων, αλλα δια να ηναι αγια και αμωμος. | 27 לַהֲקִימָהּ בְּכָבוֹד לוֹ לְעֵדָה אֲשֶׁר אֵין־בָּהּ כֶּתֶם וָקֶמֶט וּכְדוֹמֶה כִּי אִם־לְמַעַן תִּהְיֶה קְדוֹשָׁה וּתְמִימָה |
28 Ουτω χρεωστουσιν οι ανδρες να αγαπωσι τας εαυτων γυναικας ως τα εαυτων σωματα. Οστις αγαπα την εαυτου γυναικα εαυτον αγαπα? | 28 כֵּן הָאֲנָשִׁים חַיָּבִים לֶאֱהֹב אֶת־נְשֵׁיהֶם כְּגוּפָם כִּי הָאֹהֵב אֶת־אִשְׁתּוֹ אֹהֵב אֶת־עַצְמוֹ |
29 διοτι ουδεις εμισησε ποτε την εαυτου σαρκα, αλλ' εκτρεφει και περιθαλπει αυτην, καθως και ο Κυριος την εκκλησιαν? | 29 כִּי מֵעוֹלָם לֹא־שָׂנֵא אִישׁ אֶת־בְּשָׂרוֹ כִּי אִם־זָן וּמְכַלְכֵּל אֹתוֹ כַּאֲשֶׁר גַּם־הָאָדוֹן אֶת־עֲדָתוֹ |
30 επειδη μελη ειμεθα του σωματος αυτου, εκ της σαρκος αυτου και εκ των οστεων αυτου. | 30 כִּי־אֵבָרֵי גוּפוֹ אֲנַחְנוּ מִבְּשָׂרוֹ וּמֵעֲצָמָיו |
31 Δια τουτο θελει αφησει ο ανθρωπος τον πατερα αυτου και την μητερα και θελει προσκολληθη εις την γυναικα αυτου, και θελουσιν εισθαι οι δυο εις σαρκα μιαν. | 31 עַל־כֵּן יַעֲזָב־אִישׁ אֶת־אָבִיו וְאֶת־אִמּוֹ וְדָבַק בְּאִשְׁתּוֹ וְהָיוּ שְׁנֵיהֶם לְבָשָׂר אֶחָד |
32 Το μυστηριον τουτο ειναι μεγα, εγω δε λεγω τουτο περι Χριστου και περι της εκκλησιας. | 32 גָּדוֹל הַסּוֹד הַזֶּה וַאֲנִי מְפָרֵשׁ אֹתוֹ עַל־הַמָּשִׁיחַ וְעַל־עֲדָתוֹ |
33 Πλην και σεις οι καθ' ενα εκαστος την εαυτου γυναικα ουτως ας αγαπα ως εαυτον, η δε γυνη ας σεβηται τον ανδρα. | 33 וְאוּלָם גַּם־אַתֶּם כָּל־אִישׁ מִכֶּם יֶאֱהַב אֶת־אִשְׁתּוֹ כְּנַפְשׁוֹ וְהָאִשָּׁה הִיא תִזָּהֵר וְתִירָא אֶת־בַּעְלָהּ |