Seconda lettera ai Corinzi - 2 Corinthians 4

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Δια τουτο, εχοντες την διακονιαν ταυτην, καθως ηλεηθημεν, δεν αποκαμνομεν,	1 Donc, nous avons reçu cette charge et, puisqu’on nous a fait cette grâce, nous ne nous laissons pas abattre.
2 αλλ' απηρνηθημεν τα κρυπτα της αισχυνης, μη περιπατουντες εν πανουργια μηδε δολονοντες τον λογον του Θεου, αλλα με την φανερωσιν της αληθειας συνιστωντες εαυτους προς πασαν συνειδησιν ανθρωπων ενωπιον του Θεου.	2 Bien plus, nous ne cachons pas ce qui paraît humiliant, nous n’y allons pas par quatre chemins, nous ne détournons pas la parole de Dieu. Nous mettons la vérité au grand jour, et c’est ce qui nous vaut l’estime de toute conscience humaine devant Dieu.
3 Εαν δε και ηναι το ευαγγελιον ημων κεκαλυμμενον, εις τους απολλυμενους ειναι κεκαλυμμενον,	3 Si malgré tout notre évangile reste voilé, disons qu’il est voilé pour ceux qui vont à leur perte;
4 των οποιων απιστων οντων ο Θεος του κοσμου τουτου ετυφλωσε τον νουν, δια να μη επιλαμψη εις αυτους ο φωτισμος του ευαγγελιου της δοξης του Χριστου, οστις ειναι εικων του Θεου.	4 ils refusent de croire et le dieu de ce monde a aveuglé leur esprit pour qu’ils ne puissent pas voir le rayonnement de l’Évangile du Christ glorieux qui est l’image même de Dieu.
5 Διοτι ημεις δεν κηρυττομεν εαυτους, αλλα τον Χριστον Ιησουν τον Κυριον, εαυτους δε δουλους υμων δια τον Ιησουν.	5 Car nous ne nous prêchons pas nous-mêmes: nous proclamons le Christ Jésus comme le Seigneur, et nous-mêmes nous sommes vos serviteurs, pour Jésus.
6 Διοτι ο Θεος ο ειπων να λαμψη φως εκ του σκοτους, ειναι οστις ελαμψεν εν ταις καρδιαις ημων προς φωτισμον της γνωσεως της δοξης του Θεου δια του προσωπου του Ιησου Χριστου.	6 Le même Dieu qui a dit: Que la lumière brille dans les ténèbres a aussi illuminé nos cœurs pour leur faire rayonner la connaissance de la gloire divine qui se voit sur la face du Christ.
7 Εχομεν δε τον θησαυρον τουτον εις οστρακινα σκευη, δια να ηναι η υπερβολη της δυναμεως του Θεου και ουχι εξ ημων,	7 Mais nous portons ce trésor dans des vases de terre, pour que cette force extraordinaire ne semble pas venir de nous et reste l’affaire de Dieu.
8 κατα παντα θλιβομενοι αλλ' ουχι στενοχωρουμενοι, απορουμενοι αλλ' ουχι απελπιζομενοι,	8 Constamment nous sommes mis à l’épreuve, mais jamais acculés; toujours avec des difficultés, mais jamais sans solution.
9 διωκομενοι αλλ' ουχι εγκαταλειπομενοι, καταβαλλομενοι αλλ' ουχι απολλυμενοι,	9 On nous persécute, mais sans nous régler notre compte; nous sommes jetés à terre, mais non défaits.
10 παντοτε την νεκρωσιν του Κυριου Ιησου περιφεροντες εν τω σωματι, δια να φανερωθη εν τω σωματι ημων και η ζωη του Ιησου.	10 À tout moment nous portons dans notre corps la mort de Jésus, pour que la vie de Jésus se manifeste aussi dans notre personne.
11 Διοτι ημεις οι ζωντες παραδιδομεθα παντοτε εις τον θανατον δια τον Ιησουν, δια να φανερωθη και η ζωη του Ιησου εν τη θνητη ημων σαρκι.	11 Car, si nous sommes des vivants, nous devons être livrés à la mort pour Jésus, afin que la vie de Jésus se manifeste dans notre corps mortel.
12 Ωστε ο μεν θανατος ενεργειται εν ημιν, η δε ζωη εν υμιν.	12 Et en fin de compte, lorsque la mort travaille en nous, pour vous c’est la vie.
13 Εχοντες δε το αυτο πνευμα της πιστεως κατα το γεγραμμενον, Επιστευσα, διο ελαλησα, και ημεις πιστευομεν, διο και λαλουμεν,	13 Nous avons le même esprit de foi qui a fait écrire: J’ai cru et c’est pourquoi j’ai parlé. Oui, nous aussi nous croyons, et c’est pourquoi nous parlons;
14 εξευροντες οτι ο αναστησας τον Κυριον Ιησουν θελει αναστησει και ημας δια του Ιησου και παραστησει μεθ' υμων.	14 et nous savons que celui qui a ressuscité Jésus, le Seigneur, nous ressuscitera aussi avec Jésus et nous placera, tout comme vous, à côté de lui.
15 Διοτι τα παντα ειναι δια σας, ωστε η χαρις, πλεονασασα δια την ευχαριστιαν των πλειοτερων, να περισσευση εις την δοξαν του Θεου.	15 Oui, tout cela est pour vous: les faveurs de Dieu vont se multiplier, ainsi que les actions de grâces que beaucoup rendront à Dieu pour sa plus grande gloire.
16 Δια τουτο δεν αποκαμνομεν, αλλ' εαν και ο εξωτερικος ημων ανθρωπος φθειρηται, ο εσωτερικος ομως ανανεουται καθ' εκαστην ημεραν.	16 Donc, nous ne nous laissons pas abattre, et si notre extérieur se défait peu à peu, l’homme intérieur en nous se renouvelle jour après jour.
17 Διοτι η προσωρινη ελαφρα θλιψις ημων εργαζεται εις ημας καθ' υπερβολην εις υπερβολην αιωνιον βαρος δοξης,	17 Il n’y a pas de comparaison entre ces petites épreuves passagères et le poids formidable de la gloire divine qu’elles nous préparent.
18 επειδη ημεις δεν ενατενιζομεν εις τα βλεπομενα, αλλ' εις τα μη βλεπομενα? διοτι τα βλεπομενα ειναι προσκαιρα, τα δε μη βλεπομενα αιωνια.	18 Aussi ne faisons-nous pas attention à ce qui se voit mais à ce qui ne se voit pas; les choses visibles n’ont qu’un temps mais les invisibles sont pour toujours.