Prima lettera ai Corinzi - 1 Corinthians 3

GREEK BIBLE	JERUSALEM
1 Και εγω, αδελφοι, δεν ηδυνηθην να λαλησω προς εσας ως προς πνευματικους, αλλ' ως προς σαρκικους, ως προς νηπια εν Χριστω.	1 Pour moi, frères, je n'ai pu vous parler comme à des hommes spirituels, mais comme à desêtres de chair, comme à de petits enfants dans le Christ.
2 Γαλα σας εποτισα και ουχι στερεαν τροφην? διοτι δεν ηδυνασθε ετι να δεχθητε αυτην. Αλλ' ουδε τωρα δυνασθε ετι?	2 C'est du lait que je vous ai donné à boire, non une nourriture solide; vous ne pouviez encore lasupporter. Mais vous ne le pouvez pas davantage maintenant,
3 επειδη ετι σαρκικοι εισθε. Διοτι ενω ειναι μεταξυ σας φθονος και ερις και διχονοιαι, δεν εισθε σαρκικοι και περιπατειτε κατα ανθρωπον;	3 car vous êtes encore charnels. Du moment qu'il y a parmi vous jalousie et dispute, n'êtes-vouspas charnels et votre conduite n'est-elle pas tout humaine?
4 Διοτι οταν λεγη τις, Εγω μεν ειμαι του Παυλου, αλλος δε, Εγω του Απολλω? δεν εισθε σαρκικοι;	4 Lorsque vous dites, l'un: "Moi, je suis à Paul", et l'autre: "Moi, à Apollos", n'est-ce pas là bienhumain?
5 Τις λοιπον ειναι ο Παυλος, και τις ο Απολλως, παρα υπηρεται, δια των οποιων επιστευσατε και, οπως ο Κυριος εδωκεν εις εκαστον;	5 Qu'est-ce donc qu'Apollos? Et qu'est-ce que Paul? Des serviteurs par qui vous avez embrasséla foi, et chacun d'eux selon ce que le Seigneur lui a donné.
6 Εγω εφυτευσα, ο Απολλως εποτισεν, αλλ' ο Θεος ηυξησεν?	6 Moi, j'ai planté, Apollos a arrosé; mais c'est Dieu qui donnait la croissance.
7 ωστε ουτε ο φυτευων ειναι τι ουτε ο ποτιζων, αλλ' ο Θεος ο αυξανων.	7 Ainsi donc, ni celui qui plante n'est quelque chose, ni celui qui arrose, mais celui qui donne lacroissance: Dieu.
8 Ο φυτευων δε και ο ποτιζων ειναι εν? και εκαστος θελει λαβει τον εαυτου μισθον κατα τον κοπον αυτου.	8 Celui qui plante et celui qui arrose ne font qu'un, mais chacun recevra son propre salaire selonson propre labeur.
9 Διοτι του Θεου ειμεθα συνεργοι? σεις εισθε του Θεου αγρος, του Θεου οικοδομη.	9 Car nous sommes les coopérateurs de Dieu; vous êtes le champ de Dieu, l'édifice de Dieu.
10 Εγω κατα την χαριν του Θεου την δοθεισαν εις εμε ως σοφος αρχιτεκτων θεμελιον εθεσα, αλλος δε εποικοδομει? εκαστος ομως ας βλεπη πως εποικοδομει?	10 Selon la grâce de Dieu qui m'a été accordée, tel un bon architecte, j'ai posé le fondement. Unautre bâtit dessus. Mais que chacun prenne garde à la manière dont il y bâtit.
11 διοτι θεμελιον αλλο ουδεις δυναται να θεση παρα το τεθεν, το οποιον ειναι ο Ιησους Χριστος.	11 De fondement, en effet, nul n'en peut poser d'autre que celui qui s'y trouve, c'est-à-dire JésusChrist.
12 Εαν δε τις εποικοδομη επι το θεμελιον τουτο χρυσον, αργυρον, λιθους τιμιους, ξυλα, χορτον, καλαμην?	12 Que si sur ce fondement on bâtit avec de l'or, de l'argent, des pierres précieuses, du bois, dufoin, de la paille,
13 εκαστου το εργον θελει φανερωθη? διοτι η ημερα θελει φανερωσει αυτο, επειδη δια πυρος ανακαλυπτεται? και το πυρ θελει δοκιμασει το εργον εκαστου οποιον ειναι.	13 l'oeuvre de chacun deviendra manifeste; le Jour, en effet, la fera connaître, car il doit serévéler dans le feu, et c'est ce feu qui éprouvera la qualité de l'oeuvre de chacun.
14 Εαν το εργον τινος, το οποιον επωκοδομησε μενη, θελει λαβει μισθον?	14 Si l'oeuvre bâtie sur le fondement subsiste, l'ouvrier recevra une récompense;
15 εαν το εργον τινος κατακαη, θελει ζημιωθη, αυτος ομως θελει σωθη, πλην ουτως ως δια πυρος.	15 si son oeuvre est consumée, il en subira la perte; quant à lui, il sera sauvé, mais comme àtravers le feu.
16 Δεν εξευρετε οτι εισθε ναος Θεου και το Πνευμα του Θεου κατοικει εν υμιν;	16 Ne savez-vous pas que vous êtes un temple de Dieu, et que l'Esprit de Dieu habite en vous?
17 Εαν τις φθειρη τον ναον του Θεου, τουτον θελει φθειρει ο Θεος? διοτι ο ναος του Θεου ειναι αγιος, οστις εισθε σεις.	17 Si quelqu'un détruit le temple de Dieu, celui-là, Dieu le détruira. Car le temple de Dieu estsacré, et ce temple, c'est vous.
18 Μηδεις ας μη εξαπατα εαυτον? εαν τις μεταξυ σας νομιζη οτι ειναι σοφος εν τω κοσμω τουτω, ας γεινη μωρος δια να γεινη σοφος.	18 Que nul ne se dupe lui-même! Si quelqu'un parmi vous croit être sage à la façon de cemonde, qu'il se fasse fou pour devenir sage;
19 Διοτι η σοφια του κοσμου τουτου ειναι μωρια παρα τω Θεω. Επειδη ειναι γεγραμμενον? Οστις συλλαμβανει τους σοφους εν τη πανουργια αυτων?	19 car la sagesse de ce monde est folie auprès de Dieu. Il est écrit en effet: Celui qui prend lessages à leur propre astuce;
20 και παλιν? Ο Κυριος γινωσκει τους διαλογισμους των σοφων, οτι ειναι ματαιοι.	20 et encore: Le Seigneur connaît les pensées des sages; il sait qu'elles sont vaines.
21 Ωστε μηδεις ας μη καυχαται εις ανθρωπους? διοτι τα παντα ειναι υμων,	21 Ainsi donc, que nul ne se glorifie dans les hommes; car tout est à vous,
22 ειτε Παυλος ειτε Απολλως ειτε Κηφας ειτε κοσμος ειτε ζωη ειτε θανατος ειτε παροντα ειτε μελλοντα, τα παντα ειναι υμων,	22 soit Paul, soit Apollos, sois Céphas, soit le monde, soit la vie, soit la mort, soit le présent,soit l'avenir. Tout est à vous;
23 σεις δε του Χριστου, ο δε Χριστος του Θεου.	23 mais vous êtes au Christ, et le Christ est à Dieu.