1 Δεν ειναι τωρα λοιπον ουδεμια κατακρισις εις τους εν Χριστω, Ιησου, τους μη περιπατουντας κατα την σαρκα, αλλα κατα το πνευμα. | 1 Il n'y a donc plus maintenant de condamnation pour ceux qui sont dans le Christ Jésus. |
2 Διοτι ο νομος του Πνευματος της ζωης εν Χριστω Ιησου με ηλευθερωσεν απο του νομου της αμαρτιας και του θανατου. | 2 La loi de l'Esprit qui donne la vie dans le Christ Jésus t'a affranchi de la loi du péché et de la mort. |
3 Επειδη το αδυνατον εις τον νομον, καθοτι ητο ανισχυρος δια της σαρκος, ο Θεος πεμψας τον εαυτου Υιον με ομοιωμα σαρκος αμαρτιας και περι αμαρτιας, κατεκρινε την αμαρτιαν εν τη σαρκι, | 3 De fait, chose impossible à la Loi, impuissante du fait de la chair, Dieu, en envoyant son propreFils avec une chair semblable à celle du péché et en vue du péché, a condamné le péché dans la chair, |
4 δια να πληρωθη η δικαιοσυνη του νομου εις ημας τους μη περιπατουντας κατα την σαρκα, αλλα κατα το πνευμα? | 4 afin que le précepte de la Loi fût accompli en nous dont la conduite n'obéit pas à la chair mais àl'esprit. |
5 διοτι οι ζωντες κατα την σαρκα τα της σαρκος φρονουσιν, οι δε κατα το πνευμα τα του πνευματος. | 5 En effet, ceux qui vivent selon la chair désirent ce qui est charnel; ceux qui vivent selon l'esprit, cequi est spirituel. |
6 Επειδη το φρονημα της σαρκος ειναι θανατος, το δε φρονημα του πνευματος ζωη και ειρηνη? | 6 Car le désir de la chair, c'est la mort, tandis que le désir de l'esprit, c'est la vie et la paix, |
7 διοτι το φρονημα της σαρκος ειναι εχθρα εις τον Θεον? επειδη εις τον νομον του Θεου δεν υποτασσεται? αλλ' ουδε δυναται? | 7 puisque le désir de la chair est inimitié contre Dieu: il ne se soumet pas à la loi de Dieu, il ne lepeut même pas, |
8 οσοι δε ειναι της σαρκος δεν δυνανται να αρεσωσιν εις τον Θεον. | 8 et ceux qui sont dans la chair ne peuvent plaire à Dieu. |
9 Σεις ομως δεν εισθε της σαρκος, αλλα του πνευματος, εαν το Πνευμα του Θεου κατοικη εν υμιν. Αλλ' εαν τις δεν εχη το Πνευμα του Χριστου, ουτος δεν ειναι αυτου. | 9 Vous, vous n'êtes pas dans la chair mais dans l'esprit, puisque l'Esprit de Dieu habite en vous. Quin'a pas l'Esprit du Christ ne lui appartient pas, |
10 Εαν δε ο Χριστος ηναι εν υμιν, το μεν σωμα ειναι νεκρον δια την αμαρτιαν, το δε πνευμα ζωη δια την δικαιοσυνην. | 10 mais si le Christ est en vous, bien que le corps soit mort déjà en raison du péché, l'Esprit est vieen raison de la justice. |
11 Εαν δε κατοικη εν υμιν το Πνευμα του αναστησαντος τον Ιησουν εκ νεκρων, ο αναστησας τον Χριστον εκ νεκρων θελει ζωοποιησει και τα θνητα σωματα υμων δια του Πνευματος αυτου του κατοικουντος εν υμιν. | 11 Et si l'Esprit de Celui qui a ressuscité Jésus d'entre les morts habite en vous, Celui qui a ressuscitéle Christ Jésus d'entre les morts donnera aussi la vie à vos corps mortels par son Esprit qui habite en vous. |
12 Αρα λοιπον, αδελφοι, ειμεθα χρεωσται ουχι εις την σαρκα, ωστε να ζωμεν κατα σαρκα? | 12 Ainsi donc, mes frères, nous sommes débiteurs, mais non point envers la chair pour devoir vivreselon la chair. |
13 διοτι εαν ζητε κατα την σαρκα, μελλετε να αποθανητε? αλλ' εαν δια του Πνευματος θανατονητε τας πραξεις του σωματος, θελετε ζησει. | 13 Car si vous vivez selon la chair, vous mourrez. Mais si par l'Esprit vous faites mourir les oeuvresdu corps, vous vivrez. |
14 Επειδη οσοι διοικουνται υπο του Πνευματος του Θεου, ουτοι ειναι υιοι του Θεου. | 14 En effet, tous ceux qu'anime l'Esprit de Dieu sont fils de Dieu. |
15 Διοτι δεν ελαβετε πνευμα δουλειας, δια να φοβησθε παλιν, αλλ' ελαβετε πνευμα υιοθεσιας, δια του οποιου κραζομεν? Αββα, ο Πατηρ. | 15 Aussi bien n'avez-vous pas reçu un esprit d'esclaves pour retomber dans la crainte; vous avez reçuun esprit de fils adoptifs qui nous fait nous écrier: Abba! Père! |
16 Αυτο το Πνευμα συμμαρτυρει με το πνευμα ημων οτι ειμεθα τεκνα Θεου. | 16 L'Esprit en personne se joint à notre esprit pour attester que nous sommes enfants de Dieu. |
17 Εαν δε τεκνα και κληρονομοι, κληρονομοι μεν Θεου, συγκληρονομοι δε Χριστου, εαν συμπασχωμεν, δια να γεινωμεν και συμμετοχοι της δοξης αυτου. | 17 Enfants, et donc héritiers; héritiers de Dieu, et cohéritiers du Christ, puisque nous souffrons aveclui pour être aussi glorifiés avec lui. |
18 Επειδη φρονω οτι τα παθηματα του παροντος καιρου δεν ειναι αξια να συγκριθωσι με την δοξαν την μελλουσαν να αποκαλυφθη εις ημας. | 18 J'estime en effet que les souffrances du temps présent ne sont pas à comparer à la gloire qui doitse révéler en nous. |
19 Διοτι η μεγαλη προσδοκια της κτισεως προσμενει την φανερωσιν των υιων του Θεου. | 19 Car la création en attente aspire à la révélation des fils de Dieu: |
20 Επειδη η κτισις υπεταχθη εις την ματαιοτητα, ουχι εκουσιως, αλλα δια τον υποταξαντα αυτην, | 20 si elle fut assujettie à la vanité, -- non qu'elle l'eût voulu, mais à cause de celui qui l'y a soumise,-- c'est avec l'espérance |
21 επ' ελπιδι οτι και αυτη η κτισις θελει ελευθερωθη απο της δουλειας της φθορας και μεταβη εις την ελευθεριαν της δοξης των τεκνων του Θεου. | 21 d'être elle aussi libérée de la servitude de la corruption pour entrer dans la liberté de la gloire desenfants de Dieu. |
22 Επειδη εξευρομεν οτι πασα η κτισις συστεναζει και συναγωνια εως του νυν? | 22 Nous le savons en effet, toute la création jusqu'à ce jour gémit en travail d'enfantement. |
23 και ουχι μονον αυτη, αλλα και αυτοι οιτινες εχομεν την απαρχην του Πνευματος, και ημεις αυτοι στεναζομεν εν εαυτοις περιμενοντες την υιοθεσιαν, την απολυτρωσιν του σωματος ημων. | 23 Et non pas elle seule: nous-mêmes qui possédons les prémices de l'Esprit, nous gémissons nousaussi intérieurement dans l'attente de la rédemption de notre corps. |
24 Διοτι με την ελπιδα εσωθημεν? ελπις δε ητις βλεπεται δεν ειναι ελπις? διοτι εκεινο, το οποιον βλεπει τις, δια τι και ελπιζει; | 24 Car notre salut est objet d'espérance; et voir ce qu'on espère, ce n'est plus l'espérer: ce qu'on voit,comment pourrait-on l'espérer encore? |
25 Εαν δε ελπιζωμεν εκεινο, το οποιον δεν βλεπομεν, δια της υπομονης περιμενομεν αυτο. | 25 Mais espérer ce que nous ne voyons pas, c'est l'attendre avec constance. |
26 Ωσαυτως δε και το Πνευμα συμβοηθει εις τας ασθενειας ημων? επειδη το τι να προσευχηθωμεν ως πρεπει δεν εξευρομεν, αλλ' αυτο το Πνευμα ικετευει υπερ ημων δια στεναγμων αλαλητων? | 26 Pareillement l'Esprit vient au secours de notre faiblesse; car nous ne savons que demander pourprier comme il faut; mais l'Esprit lui-même intercède pour nous en des gémissements ineffables, |
27 ο δε ερευνων τας καρδιας εξευρει τι ειναι το φρονημα του Πνευματος, οτι κατα Θεον ικετευει υπερ των αγιων. | 27 et Celui qui sonde les coeurs sait quel est le désir de l'Esprit et que son intercession pour les saintscorrespond aux vues de Dieu. |
28 Εξευρομεν δε οτι παντα συνεργουσι προς το αγαθον εις τους αγαπωντας τον Θεον, εις τους κεκλημενους κατα τον προορισμον αυτου? | 28 Et nous savons qu'avec ceux qui l'aiment, Dieu collabore en tout pour leur bien, avec ceux qu'il aappelés selon son dessein. |
29 διοτι οσους προεγνωρισε, τουτους και προωρισε συμμορφους της εικονος του Υιου αυτου, δια να ηναι αυτος πρωτοτοκος μεταξυ πολλων αδελφων? | 29 Car ceux que d'avance il a discernés, il les a aussi prédestinés à reproduire l'image de son Fils,afin qu'il soit l'aîné d'une multitude de frères; |
30 οσους δε προωρισε, τουτους και εκαλεσε, και οσους εκαλεσε, τουτους και εδικαιωσε, και οσους εδικαιωσε, τουτους και εδοξασε. | 30 et ceux qu'il a prédestinés, il les a aussi appelés; ceux qu'il a appelés, il les a aussi justifiés; ceuxqu'il a justifiés, il les a aussi glorifiés. |
31 Τι λοιπον θελομεν ειπει προς ταυτα; Εαν ο Θεος ηναι υπερ ημων, τις θελει εισθαι καθ' ημων; | 31 Que dire après cela? Si Dieu est pour nous, qui sera contre nous? |
32 Επειδη οστις τον ιδιον εαυτου Υιον δεν εφεισθη, αλλα παρεδωκεν αυτον υπερ παντων ημων, πως και μετ' αυτου δεν θελει χαρισει εις ημας τα παντα; | 32 Lui qui n'a pas épargné son propre Fils mais l'a livré pour nous tous, comment avec lui ne nousaccordera-t-il pas toute faveur? |
33 Τις θελει εγκαλεσει τους εκλεκτους του Θεου; Θεος ειναι ο δικαιων? | 33 Qui se fera l'accusateur de ceux que Dieu a élus? C'est Dieu qui justifie. |
34 τις θελει εισθαι ο κατακρινων; Χριστος ο αποθανων, μαλλον δε και αναστας, οστις και ειναι εν τη δεξια του Θεου, οστις και μεσιτευει υπερ ημων. | 34 Qui donc condamnera? Le Christ Jésus, celui qui est mort, que dis-je? Ressuscité, qui est à ladroite de Dieu, qui intercède pour nous? |
35 Τις θελει μας χωρισει απο της αγαπης του Χριστου; θλιψις η στενοχωρια η διωγμος η πεινα η γυμνοτης η κινδυνος η μαχαιρα; | 35 Qui nous séparera de l'amour du Christ? La tribulation, l'angoisse, la persécution, la faim, lanudité, les périls, le glaive? |
36 Καθως ειναι γεγραμμενον, Οτι ενεκα σου θανατουμεθα ολην την ημεραν. Ελογισθημεν ως προβατα σφαγης. | 36 Selon le mot de l'Ecriture: A cause de toi, l'on nous met à mort tout le long du jour; nous avonspassé pour des brebis d'abattoir. |
37 Αλλ' εις παντα ταυτα υπερνικωμεν δια του αγαπησαντος ημας. | 37 Mais en tout cela nous sommes les grands vainqueurs par celui qui nous a aimés. |
38 Επειδη ειμαι πεπεισμενος οτι ουτε θανατος ουτε ζωη ουτε αγγελοι ουτε αρχαι ουτε δυναμεις ουτε παροντα ουτε μελλοντα | 38 Oui, j'en ai l'assurance, ni mort ni vie, ni anges ni principautés, ni présent ni avenir, ni puissances, |
39 ουτε υψωμα ουτε βαθος ουτε αλλη τις κτισις θελει δυνηθη να χωριση ημας απο της αγαπης του Θεου της εν Χριστω Ιησου τω Κυριω ημων. | 39 ni hauteur ni profondeur, ni aucune autre créature ne pourra nous séparer de l'amour de Dieumanifesté dans le Christ Jésus notre Seigneur. |