ΜΙΧΑΙΑΣ - Michea - Micah 7

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Ουαι εις εμε, διοτι ειμαι ως επικαρπολογια θερους, ως επιφυλλις τρυγητου δεν υπαρχει βοτρυς δια να φαγη τις η ψυχη μου επεθυμησε τας απαρχας των καρπων.	1 Malheur à moi, je suis comme un moissonneur à la fin de l’été, comme un vendangeur à la fin de la vendange: plus une grappe à manger, plus un fruit pour me rassasier.
2 Ο οσιος απωλεσθη εκ της γης και ο ευθυς δεν υπαρχει μεταξυ των ανθρωπων παντες ενεδρευουσι δια αιμα κυνηγουσιν εκαστος τον αδελφον αυτου.	2 Les croyants ont disparu du pays, plus un juste parmi les habitants. Tous sont prêts à la violence, chacun jette son filet sur son frère.
3 Εις το να κακοποιωσιν ετοιμαζουσι τας χειρας αυτων ο αρχων απαιτει και ο κριτης κρινει επι μισθω? και ο μεγαλος προφερει την πονηραν αυτου επιθυμιαν, την οποιαν συμπεριστρεφομενοι εκπληρουσιν.	3 On ne manque pas de bras pour faire le mal, le chef est exigeant, le juge se laisse acheter et le puissant décide comme il lui convient.
4 Ο καλητερος αυτων ειναι ως ακανθα? ο ευθυς οξυτερος φραγμου ακανθωδους? η ημερα των φυλακων σου, η επισκεψις σου εφθασε? τωρα θελει εισθαι η αμηχανια αυτων.	4 Leur bonté n’est que chardons, leur justice est pire qu’un buisson d’épines. Mais malheur! Voici venir le jugement avec leur châtiment: ils sont plongés dans la confusion
5 Μη εμπιστευεσθε εις φιλον, μη θαρρειτε εις οικειον? φυλαττε τας θυρας του στοματος σου απο της συγκαθευδουσης εν τω κολπω σου?	5 Méfiez-vous de votre compagnon, ne faites pas confiance à un ami; méfie-toi de celle qui partage ta couche, prends garde à ce que tu dis.
6 διοτι ο υιος περιφρονει τον πατερα, η θυγατηρ επανισταται κατα της μητρος αυτης, η νυμφη κατα της πενθερας αυτης? οι εχθροι του ανθρωπου ειναι οι ανθρωποι της εαυτου οικιας.	6 Voici que le fils méprise son père, la fille se dresse contre sa mère et la belle-fille contre sa belle-mère; chacun a ses ennemis dans sa propre maison.
7 Εγω δε θελω επιβλεψει επι Κυριον? θελω προσμεινει τον Θεον της σωτηριας μου? ο Θεος μου θελει μου εισακουσει.	7 Mais moi, j’attends Yahvé, j’espère dans le Dieu qui me sauve, mon Dieu m’écoutera!
8 Μη ευφραινου εις εμε, η εχθρα μου? αν και επεσα, θελω σηκωθη? αν και εκαθησα εν σκοτει, ο Κυριος θελει εισθαι φως εις εμε.	8 Ô mon ennemie, ne te réjouis pas de mes maux, car si je suis tombée, je me relèverai; si j’habite dans les ténèbres, Yahvé sera ma lumière.
9 Θελω υποφερει την οργην του Κυριου, διοτι ημαρτησα εις αυτον, εωσου διαδικαση την δικην μου και καμη την κρισιν μου? θελει με εξαξει εις το φως, θελω ιδει την δικαιοσυνην αυτου.	9 Il me faut souffrir la colère de Yahvé, car j’ai péché contre lui, jusqu’au jour où il prendra ma cause en main et me fera justice. Il me fera sortir vers la lumière et je verrai sa justice.
10 Και θελει ιδει η εχθρα μου, και αισχυνη θελει περικαλυψει αυτην, ητις λεγει προς εμε, Που ειναι Κυριος ο Θεος σου; οι οφθαλμοι μου θελουσιν ιδει αυτην? τωρα θελει εισθαι εις καταπατημα ως ο πηλος των οδων.	10 Mon ennemie en le voyant sera couverte de honte; elle ne cessait de dire: “Où est ton Dieu?” Ce sera mon plaisir de la voir piétinée comme la boue des rues.
11 Καθ' ην ημεραν τα τειχη σου μελλουσι να κτισθωσι, την ημεραν εκεινην θελει διαδοθη εις μακραν το προσταγμα.	11 Le jour vient où l’on relèvera tes remparts, où tes frontières seront repoussées.
12 Την ημεραν εκεινην θελουσιν ελθει εως εις σε απο της Ασσυριας και των πολεων της Αιγυπτου και απο της Αιγυπτου εως του ποταμου και απο θαλασσης εως θαλασσης και απο ορους εως ορους.	12 On viendra vers toi ce jour-là, de l’Assyrie comme de l’Égypte, de Tyr comme du Fleuve, de l’une et l’autre mer, de l’une à l’autre montagne.
13 Και η γη θελει ερημωθη εξ αιτιας των κατοικουντων αυτην, δια τον καρπον των πραξεων αυτων.	13 La terre deviendra un désert à cause de ses habitants: ce sera le fruit de leurs méfaits.
14 Ποιμαινε τον λαον σου εν τη ραβδω σου, το ποιμνιον της κληρονομιας σου, το οποιον κατοικει μεμονωμενον εν τω δασει, εν μεσω του Καρμηλου? ας νεμωνται την Βασαν και την Γαλααδ καθως εν ταις αρχαιαις ημεραις.	14 Yahvé, fais paître ton peuple, le troupeau de ton héritage encore égaré dans les broussailles au milieu des vergers; fais-le paître en Bashan et en Galaad comme aux jours d’autrefois.
15 Καθως εν ταις ημεραις της εξοδου σου εκ γης Αιγυπτου θελω δειξει εις αυτον θαυμασια.	15 Comme aux jours où tu sortis du pays d’Égypte, fais-nous voir tes merveilles!
16 Τα εθνη θελουσιν ιδει και θελουσι καταισχυνθη δια πασαν την ισχυν αυτων? θελουσιν επιθεσει την χειρα επι το στομα, τα ωτα αυτων θελουσι κωφωθη.	16 Les nations le verront et seront confondues, pour puissantes qu’elles soient; elles mettront la main sur leur bouche, elles seront abasourdies.
17 Θελουσι γλειφει το χωμα ως οφεις, ως τα ερπετα της γης θελουσι συρεσθαι απο των τρυπων αυτων? θελουσιν εκπλαγη εις Κυριον τον Θεον ημων και θελουσι φοβηθη απο σου.	17 Comme le serpent, elles lècheront la poussière, comme les bêtes qui rampent sur la terre; elles sortiront tremblantes de leurs repaires, pleines de crainte et de respect devant toi.
18 Τις Θεος ομοιος σου, συγχωρων ανομιαν και παραβλεπων την παραβασιν του υπολοιπου της κληρονομιας αυτου; δεν φυλαττει την οργην αυτου διαπαντος, διοτι αυτος αρεσκεται εις το ελεος.	18 Y a-t-il un Dieu comme toi qui enlève la faute, qui pardonne le crime et ne laisse pas pour toujours s’enflammer sa colère, un Dieu qui prenne plaisir à faire miséricorde?
19 Θελει επιστρεψει, θελει ευσπλαγχνισθη ημας, θελει καταστρεψει τας ανομιας ημων? και θελεις ριψει πασας τας αμαρτιας αυτων εις τα βαθη της θαλασσης.	19 Une fois de plus, aie pitié de nous, piétine nos fautes, jette tous nos péchés au fond de la mer.
20 Θελεις εκτελεσει αληθειαν εις τον Ιακωβ, ελεος εις τον Αβρααμ, καθως ωμοσας εις τους πατερας ημων απο των αρχαιων ημερων.	20 Fais honneur à ta fidélité envers Jacob, à ta bonté envers Abraham, comme tu l’as juré à nos pères depuis les jours d’autrefois.