ΔΑΝΙΗΛ - Daniele - Daniel 12

GREEK BIBLE	BIBBIA RICCIOTTI
1 Και εν τω καιρω εκεινω θελει εγερθη Μιχαηλ, ο αρχων ο μεγας, ο ισταμενος υπερ των υιων του λαου σου? και θελει εισθαι καιρος θλιψεως, οποια ποτε δεν εγεινεν αφου υπηρξεν εθνος, μεχρις εκεινου του καιρου? και εν τω καιρω εκεινω θελει διασωθη ο λαος σου, πας οστις ευρεθη γεγραμμενος εν τω βιβλιω.	1 - Ma in quel tempo sorgerà Michele, il principe grande che sta alla difesa dei figli del tuo popolo, e verrà un tempo quale mai non fu dacchè cominciarono le genti ad esistere fino allora. E in quel tempo, sarà salvato il tuo popolo, chiunque sarà trovato scritto nel libro.
2 Και πολλοι εκ των κοιμωμενων εν τω χωματι της γης θελουσιν εξεγερθη, οι μεν εις αιωνιον ζωην, οι δε εις ονειδισμον και εις καταισχυνην αιωνιον.	2 E quei molti che riposano nella polvere della terra si risveglieranno, altri per la vita eterna e altri per la confusione che sempre vedranno con sè.
3 Και οι συνετοι θελουσιν εκλαμψει ως η λαμπροτης του στερεωματος? και οι επιστρεφοντες πολλους εις δικαιοσυνην ως οι αστερες, εις τους αιωνας των αιωνων.	3 Coloro che saranno stati saggi rifulgeranno come il fulgore del firmamento e quelli che istruiscono molti alla giustizia, saranno come astri nell'eternità senza fine.
4 Και συ, Δανιηλ, εγκλεισον τους λογους και σφραγισον το βιβλιον, εως του εσχατου καιρου? τοτε πολλοι θελουσι περιτρεχει και η γνωσις θελει πληθυνθη.	4 Or tu, o Daniele, chiudi le parole e suggella il libro fino al tempo determinato; molti lo scorreranno e la scienza avrà accrescimento. -
5 Και εγω ο Δανιηλ εθεωρησα και ιδου, ισταντο δυο αλλοι, εις εντευθεν επι του χειλους του ποταμου και εις εκειθεν επι του χειλους του ποταμου.	5 Frattanto, io, Daniele, ecco che, vidi comparire fermi altri due, uno di qua, sulla riva del fiume, e l'altro sull'opposta sponda.
6 Και ειπεν ο εις προς τον ανδρα τον ενδεδυμενον λινα, οστις ητο επανωθεν των υδατων του ποταμου, Εως ποτε θελει εισθαι το τελος των θαυμασιων τουτων;	6 E dissi all'uomo, vestito di lino che stava presso le acque del fiume: - Quando sarà il termine fisso di queste cose portentose? -
7 Και ηκουσα τον ανδρα τον ενδεδυμενον λινα, οστις ητο επανωθεν των υδατων του ποταμου, οτε υψωσε την δεξιαν αυτου και την αριστεραν αυτου εις τον ουρανον και ωμοσεν εις τον ζωντα εις τον αιωνα, οτι θελει εισθαι εις καιρον, καιρους και ημισυ καιρου? και οταν συντελεσθη ο διασκορπισμος της δυναμεως του αγιου λαου, παντα ταυτα θελουσιν εκπληρωθη.	7 E udii l'uomo vestito di lino che stava presso le acque del fiume, il quale alzata la destra e la sinistra mano verso il cielo, e avendo giurato per colui che vive in eterno, disse: - In un tempo, in più tempi e in metà d'un tempo. E quando sarà compiuta la dispersione della potestà del popolo santo, si compiranno tutte queste cose. -
8 Και εγω ηκουσα, αλλα δεν ενοησα? τοτε ειπον, Κυριε μου, ποιον το τελος τουτων;	8 Io udii ma non compresi. E dissi: - Signore, che sarà dopo queste cose? -
9 Και ειπε, Υπαγε, Δανιηλ? διοτι οι λογοι ειναι κεκλεισμενοι και εσφραγισμενοι εως του εσχατου καιρου.	9 Mi disse: - Vai pure, Daniele, perchè restano chiuse e suggellate le parole fino al tempo determinato.
10 Πολλοι θελουσι καθαρισθη και λευκανθη και δοκιμασθη? και οι ασεβεις θελουσιν ασεβει? και ουδεις εκ των ασεβων θελει νοησει? αλλ' οι συνετοι θελουσι νοησει.	10 Molti saranno eletti, purificati, e quasi raffinati al fuoco, e gli empi agiranno da tempi, e tutti gli empi non comprenderanno ma i saggi comprenderanno.
11 Και απο του καιρου, καθ' ον η παντοτεινη θυσια αφαιρεθη και το βδελυγμα της ερημωσεως στηθη, θελουσιν εισθαι ημεραι χιλιαι διακοσιαι και ενενηκοντα.	11 E dal tempo in cui sarà abolito il sacrificio perenne e sarà collocata l'abominazione della desolazione passeranno milleduecentonovanta giorni,
12 Μακαριος οστις υπομεινη και φθαση εις ημερας χιλιας τριακοσιας και τριακοντα πεντε.	12 Beato chi aspetta e giunge fino a milletrecentotrentacinque giorni!
13 Αλλα συ υπαγε, εως του τελους? και θελεις αναπαυθη και θελεις σταθη εν τω κληρω σου εις το τελος των ημερων.	13 E tu va' al termine segnato e abbi riposo e restatene alla sorte che ti aspetta per la fine dei giorni -». Questi due capitoli sono apocrifi