ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 9

GREEK BIBLE	NEW AMERICAN BIBLE
1 Δεν θελει εισθαι ομως τοιουτον θαμβωμα εις την γην την τεθλιμμενην? εν τοις προτεροις καιροις εξουθενωσε την γην Ζαβουλων και την γην Νεφθαλειμ? εν δε τοις υστεροις εκαμεν ενδοξα τα μερη τα προς την οδον της θαλασσης, περαν του Ιορδανου, την Γαλιλαιαν των εθνων.	1 The people who walked in darkness have seen a great light; Upon those who dwelt in the land of gloom a light has shone.
2 Ο λαος ο περιπατων εν τω σκοτει ειδε φως μεγα? εις τους καθημενους εν γη σκιας θανατου, φως ελαμψεν επ' αυτους.	2 You have brought them abundant joy and great rejoicing, As they rejoice before you as at the harvest, as men make merry when dividing spoils.
3 Επολλαπλασιασας το εθνος, ηυξησας εις αυτην την χαραν? χαιρουσιν εμπροσθεν σου κατα την χαραν του θερισμου, καθως αγαλλονται οι διαμεριζομενοι τα λαφυρα.	3 For the yoke that burdened them, the pole on their shoulder, And the rod of their taskmaster you have smashed, as on the day of Midian.
4 Διοτι συ συνετριψας τον ζυγον του φορτιου αυτου και την ραβδον του ωμου αυτου και την μαστιγα του καταδυναστευοντος αυτον, καθως εν τη ημερα του Μαδιαμ.	4 For every boot that tramped in battle, every cloak rolled in blood, will be burned as fuel for flames.
5 Διοτι πασα περικνημις πολεμιστου μαχομενου μετα θορυβου και πασα στολη κεκυλισμενη εις αιματα θελει εισθαι δια καυσιν και υλην πυρος.	5 For a child is born to us, a son is given us; upon his shoulder dominion rests. They name him Wonder-Counselor, God-Hero, Father-Forever, Prince of Peace.
6 Διοτι παιδιον εγεννηθη εις ημας, υιος εδοθη εις ημας? και η εξουσια θελει εισθαι επι τον ωμον αυτου? και το ονομα αυτου θελει καλεσθη Θαυμαστος, Συμβουλος, Θεος ισχυρος, Πατηρ του μελλοντος αιωνος, Αρχων ειρηνης.	6 His dominion is vast and forever peaceful, From David's throne, and over his kingdom, which he confirms and sustains By judgment and justice, both now and forever. The zeal of the LORD of hosts will do this!
7 Εις την αυξησιν της εξουσιας αυτου και της ειρηνης δεν θελει εισθαι τελος, επι τον θρονον του Δαβιδ και επι την βασιλειαν αυτου, δια να διαταξη αυτην και να στερεωση αυτην εν κρισει και δικαιοσυνη απο του νυν και εως αιωνος. Ο ζηλος του Κυριου των δυναμεων θελει εκτελεσει τουτο.	7 The Lord has sent word against Jacob, it falls upon Israel;
8 Ο Κυριος απεστειλε λογον κατα του Ιακωβ και επεσεν επι τον Ισραηλ.	8 And all the people know it, Ephraim and those who dwell in Samaria, those who say in arrogance and pride of heart,
9 Και πας ο λαος θελει γνωρισει τουτο, ο Εφραιμ και ο κατοικος της Σαμαρειας, οιτινες λεγουσιν υπερηφανως και με επαρσιν καρδιας,	9 "Bricks have fallen, but we will build with cut stone; Sycamores are felled, but we will replace them with cedars."
10 οι πλινθοι επεσον, πλην ημεις θελομεν κτισει με πελεκητας πετρας? αι συκομορεαι εκοπησαν, πλην ημεις θελομεν αλλαξει αυτας εις κεδρους.	10 But the LORD raises up their foes against them and stirs up their enemies to action:
11 Δια τουτο ο Κυριος θελει εξεγειρει τους εχθρους του Ρεσιν εναντιον αυτου και συνενωσει τους πολεμιους αυτου?	11 Aram on the east and the Philistines on the west devour Israel with open mouth. For all this, his wrath is not turned back, and his hand is still outstretched!
12 τους Συριους εμπροσθεν και τους Φιλισταιους οπισθεν? και θελουσι καταφαγει τον Ισραηλ με ανοικτον στομα. Εν πασι τουτοις ο θυμος αυτου δεν απεστραφη, αλλ' η χειρ αυτου ειναι ετι εξηπλωμενη.	12 The people do not turn to him who struck them, nor seek the LORD of hosts.
13 Πλην ο λαος δεν επιστρεφει προς τον παταξαντα αυτον, ουδε εκζητουσι τον Κυριον των δυναμεων.	13 So the LORD severs from Israel head and tail, palm branch and reed in one day.
14 Δια τουτο ο Κυριος θελει εκκοψει απο του Ισραηλ κεφαλην και ουραν, κλαδον και σπαρτον, εν μια ημερα.	14 (The elder and the noble are the head, the prophet who teaches falsehood is the tail.)
15 Ο πρεσβυτης και ο εντιμος, αυτος ειναι η κεφαλη? και ο προφητης οστις διδασκει ψευδη, αυτος ειναι η ουρα.	15 The leaders of this people mislead them and those to be led are engulfed.
16 Διοτι οι μακαριζοντες τον λαον τουτον πλανωσιν αυτον? και οι μακαριζομενοι υπ' αυτων αφανιζονται.	16 For this reason, the Lord does not spare their young men, and their orphans and widows he does not pity; They are wholly profaned and sinful, and every mouth gives vent to folly. For all this, his wrath is not turned back, his hand is still outstretched!
17 Δια τουτο ο Κυριος δεν θελει ευφρανθη εις τους νεανισκους αυτων, ουδε θελει ελεησει τους ορφανους και τας χηρας αυτων? επειδη παντες ειναι υποκριται και κακοποιοι, και παν στομα λαλει ασεβως. Εν πασι τουτοις ο θυμος αυτου δεν απεστραφη, αλλ' η χειρ αυτου ειναι ετι εξηπλωμενη.	17 For wickedness burns like fire, devouring brier and thorn; It kindles the forest thickets, which go up in columns of smoke.
18 Διοτι η ανομια αφανιζει ως το πυρ, το κατατρωγον τους τριβολους και τας ακανθας και το φλεγον εν τοις πυκνοτατοις του δασους? και αυτα θελουσιν αναβη εις στηλην περιτυλισσομενου καπνου.	18 At the wrath of the LORD of hosts the land quakes, and the people are like fuel for fire; No man spares his brother, each devours the flesh of his neighbor.
19 Απο του θυμου του Κυριου των δυναμεων η γη εσκοτισθη, και ο λαος θελει εισθαι ως υλη πυρος? ανθρωπος δεν θελει ελεησει τον αδελφον αυτου.	19 Though they hack on the right, they are hungry; though they eat on the left, they are not filled.
20 Και θελει αρπασει εις τα δεξια, πλην θελει πεινασει? και θελει φαγει εις τα αριστερα, πλην δεν θελει χορτασθη? θελουσι φαγει πας ανθρωπος την σαρκα του βραχιονος αυτου?	20 Manasseh devours Ephraim, and Ephraim Manasseh; together they turn on Judah. For all this, his wrath is not turned back, his hand is still outstretched!
21 ο Μανασσης τον Εφραιμ και ο Εφραιμ τον Μανασσην? και αυτοι ομου θελουσιν εισθαι εναντιον του Ιουδα. Εν πασι τουτοις ο θυμος αυτου δεν απεστραφη, αλλ' η χειρ αυτου ειναι ετι εξηπλωμενη.