ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 40

GREEK BIBLE	NEW JERUSALEM
1 Παρηγορειτε, παρηγορειτε τον λαον μου, λεγει ο Θεος σας.	1 'Console my people, console them,' says your God.
2 Λαλησατε παρηγορητικα προς την Ιερουσαλημ, και φωνησατε προς αυτην, οτι ο καιρος της ταπεινωσεως αυτης επληρωθη, οτι η ανομια αυτης συνεχωρηθη? διοτι ελαβεν εκ της χειρος Κυριου διπλασιον δια πασας τας αμαρτιας αυτης.	2 'Speak to the heart of Jerusalem and cry to her that her period of service is ended, that her guilt hasbeen atoned for, that, from the hand of Yahweh, she has received double punishment for all her sins.'
3 Φωνη βοωντος εν τη ερημω, Ετοιμασατε την οδον του Κυριου. ευθειας καμετε εν τη ερημω τας τριβους του Θεου ημων.	3 A voice cries, 'Prepare in the desert a way for Yahweh. Make a straight highway for our God across thewastelands.
4 Πασα φαραγξ θελει υψωθη και παν ορος και βουνος θελει ταπεινωθη? και τα σκολια θελουσι γεινει ευθεα? και οι τραχεις τοποι ομαλοι?	4 Let every val ey be fil ed in, every mountain and hil be level ed, every cliff become a plateau, everyescarpment a plain;
5 και η δοξα του Κυριου θελει φανερωθη και πασα σαρξ ομου θελει ιδει? διοτι το στομα του Κυριου ελαλησε.	5 then the glory of Yahweh will be revealed and al humanity wil see it together, for the mouth of Yahwehhas spoken.'
6 Φωνη λεγουσα, Φωνησον? και ειπε, Τι να φωνησω; πασα σαρξ ειναι χορτος και πασα η δοξα αυτης ως ανθος του αγρου.	6 A voice said, 'Cry aloud!' and I said, 'What shal I cry?' -'All humanity is grass and all its beauty like thewild flower's.
7 Ο χορτος εξηρανθη, το ανθος εμαρανθη? διοτι πνευμα Κυριου επνευσεν επ' αυτο? χορτος τη αληθεια ειναι ο λαος.	7 The grass withers, the flower fades when the breath of Yahweh blows on them. (The grass is surely thepeople.)
8 Ο χορτος εξηρανθη, το ανθος εμαρανθη? ο λογος ομως του Θεου ημων μενει εις τον αιωνα.	8 The grass withers, the flower fades, but the word of our God remains for ever.'
9 Συ, ο φερων εις την Σιων αγαθας αγγελιας, αναβα εις το ορος το υψηλον? συ, ο φερων αγαθας αγγελιας εις την Ιερουσαλημ, υψωσον ισχυρως την φωνην σου? υψωσον? μη φοβου? ειπε προς τας πολεις του Ιουδα, Ιδου, ο Θεος υμων.	9 Go up on a high mountain, messenger of Zion. Shout as loud as you can, messenger of Jerusalem!Shout fearlessly, say to the towns of Judah, 'Here is your God.'
10 Ιδου, Κυριος ο Θεος θελει ελθει μετα δυναμεως και ο βραχιων αυτου θελει εξουσιαζει δι' αυτον? ιδου, ο μισθος αυτου ειναι μετ' αυτου και η αμοιβη αυτου ενωπιον αυτου.	10 Here is Lord Yahweh coming with power, his arm maintains his authority, his reward is with him andhis prize precedes him.
11 Θελει βοσκησει το ποιμνιον αυτου ως ποιμην? θελει συναξει τα αρνια δια του βραχιονος αυτου και βαστασει εν τω κολπω αυτου? και θελει οδηγει τα θηλαζοντα.	11 He is like a shepherd feeding his flock, gathering lambs in his arms, holding them against his breastand leading to their rest the mother ewes.
12 Τις εμετρησε τα υδατα εν τω κοιλωματι της χειρος αυτου και εσταθμισε τους ουρανους με την σπιθαμην και συμπεριελαβεν εν μετρω το χωμα της γης και εζυγισε τα ορη δια στατηρος και τους λοφους δια πλαστιγγος;	12 Who was it measured the water of the sea in the hol ow of his hand and calculated the heavens to thenearest inch, gauged the dust of the earth to the nearest bushel, weighed the mountains in scales, the hil s in abalance?
13 Τις εσταθμισε το πνευμα του Κυριου η εγεινε συμβουλος αυτου και, εδιδαξεν αυτον;	13 Who directed the spirit of Yahweh, what counsellor could have instructed him?
14 Μετα τινος συνεβουλευθη, και τις εσυνετισεν αυτον και εδιδαξεν αυτον την οδον της κρισεως και παρεδωκεν εις αυτον επιστημην και εδειξεν εις αυτον την οδον της συνεσεως;	14 Whom has he consulted to enlighten him, to instruct him in the path of judgement, to teach himknowledge and show him how to understand?
15 Ιδου, τα εθνη ειναι ως σανις απο καδου και λογιζονται ως η λεπτη σκονη της πλαστιγγος? ιδου, η μετατοπιζει τας νησους ως σκονην.	15 See, the nations are like a drop in a bucket, they count as a grain of dust on the scales. See, coastsand islands weigh no more than fine powder.
16 Και ο Λιβανος δεν ειναι ικανος εις καυσιν ουδε τα ζωα αυτου ικανα εις ολοκαυτωμα.	16 The Lebanon is not enough for the burning fires nor its animals enough for the burnt offering.
17 Παντα τα εθνη ενωπιον αυτου ειναι ως μηδεν? λογιζονται παρ' αυτω ολιγωτερον παρα το μηδεν και την ματαιοτητα.	17 Al the nations are as nothing before him, for him they count as nothingness and emptiness.
18 Με τινα λοιπον θελετε εξομοιωσει τον Θεον; η τι ομοιωμα θελετε προσαρμοσει εις αυτον;	18 To whom can you compare God? What image can you contrive of him?
19 Ο τεχνιτης χωνευει εικονα γλυπτην, και ο χρυσοχοος εκτεινει χρυσον επ' αυτην και χυνει αργυρας αλυσεις.	19 The craftsman casts an idol, a goldsmith overlays it with gold and casts silver chains for it.
20 Ο πτωχος καμνων προσφοραν εκλεγει ξυλον ασηπτον? και ζητει εις εαυτον επιδεξιον τεχνιτην, δια να κατασκευαση εικονα γλυπτην μη σαλευομενην.	20 Someone too poor to afford a sacrifice chooses a piece of wood that will not rot; he then seeks out askil ed craftsman to set up an idol that wil not totter.
21 Δεν εγνωρισατε; δεν ηκουσατε; δεν ανηγγελθη προς εσας εξ αρχης; δεν ενοησατε απο καταβολης της γης;	21 Did you not know, had you not heard? Was it not told you from the beginning? Have you notunderstood how the earth was set on its foundations?
22 Αυτος ειναι ο καθημενος επι τον γυρον της γης και οι κατοικοι αυτης ειναι ως ακριδες? ο εκτεινων τους ουρανους ως παραπετασμα και εξαπλονων αυτους ως σκηνην προς κατοικησιν?	22 He who sits enthroned above the circle of the earth, the inhabitants of which are like grasshoppers,stretches out the heavens like a cloth, spreads them out like a tent to live in.
23 ο φερων τους ηγεμονας εις το μηδεν και καθιστων ως ματαιοτητα τους κριτας της γης.	23 He reduces princes to nothing, the rulers of the world to mere emptiness.
24 Αλλ' ουδε θελουσι φυτευθη? αλλ' ουδε θελουσι σπαρθη? αλλ' ουδε θελει ριζωθη εν τη γη το στελεχος αυτων? μονον να πνευση επ' αυτους, θελουσι παραυτα ξηρανθη και ο ανεμοστροβιλος θελει αναρπασει αυτους ως αχυρον.	24 Scarcely are they planted, scarcely sown, scarcely has their stem taken root in the soil, than he blowson them and they wither and the storm carries them away like chaff.
25 Με τινα λοιπον θελετε με εξομοιωσει και θελω εξισωθη; λεγει ο Αγιος.	25 'To whom can you compare me, or who is my equal?' says the Holy One.
26 Σηκωσατε υψηλα τους οφθαλμους σας και ιδετε, τις εποιησε ταυτα; Ο εξαγων το στρατευμα αυτων κατα αριθμον? ο ονομαστι καλων ταυτα παντα εν τη μεγαλειοτητι της δυναμεως αυτου, διοτι ειναι ισχυρος εις εξουσιαν? δεν λειπει ουδεν.	26 Lift your eyes and look: he who created these things leads out their army in order, summoning each ofthem by name. So mighty is his power, so great his strength, that not one fails to answer.
27 Δια τι λεγεις, Ιακωβ, και λαλεις, Ισραηλ, Η οδος μου ειναι κεκρυμμενη απο του Κυριου και η κρισις μου παραμελειται υπο του Θεου μου;	27 How can you say, Jacob, how can you repeat, Israel, 'My way is hidden from Yahweh, my rights areignored by my God'?
28 Δεν εγνωρισας; δεν ηκουσας, οτι ο αιωνιος Θεος, ο Κυριος, ο Ποιητης των ακρων της γης, δεν ατονει και δεν αποκαμνει; δεν εξιχνιαζεται η φρονησις αυτου.	28 Did you not know? Had you not heard? Yahweh is the everlasting God, he created the remotest partsof the earth. He does not grow tired or weary, his understanding is beyond fathoming.
29 Διδει ισχυν εις τους ητονημενους και αυξανει την δυναμιν εις τους αδυνατους.	29 He gives strength to the weary, he strengthens the powerless.
30 Και οι νεοι θελουσιν ατονησει και αποκαμει, και οι εκλεκτοι νεοι θελουσιν αδυνατησει πανταπασιν?	30 Youths grow tired and weary, the young stumble and fal ,
31 αλλ' οι προσμενοντες τον Κυριον θελουσιν ανανεωσει την δυναμιν αυτων? θελουσιν αναβη με πτερυγας ως αετοι? θελουσι τρεξει και δεν θελουσιν αποκαμει? θελουσι περιπατησει και δεν θελουσιν ατονησει.	31 but those who hope in Yahweh wil regain their strength, they wil sprout wings like eagles, thoughthey run they will not grow weary, though they walk they wil never tire.