ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 17

GREEK BIBLE	JERUSALEM
1 Η κατα Δαμασκου ορασις. Ιδου, η Δαμασκος πεπαυμενη του να ηναι πολις, και θελει εισθαι σωρος ερειπιων.	1 Oracle sur Damas. Voici Damas qui cesse d'être une ville, elle va devenir un tas de décombres;
2 Αι πολεις της Αροηρ εγκατελειφθησαν? θελουσιν εισθαι δια τα ποιμνια, τα οποια θελουσιν αναπαυεσθαι εκει, και δεν θελει εισθαι ο φοβιζων.	2 abandonnées pour toujours, ses villes appartiendront aux troupeaux, ils s'y coucheront sans qu'on leseffraie.
3 Και θελει εκλειψει απο του Εφραιμ η βοηθεια και το βασιλειον απο της Δαμασκου, και το υπολοιπον της Συριας θελει γεινει ως η δοξα των υιων του Ισραηλ, λεγει ο Κυριος των δυναμεων.	3 Plus de place forte en Ephraïm, plus de royauté à Damas, et le reste d'Aram sera traité comme lagloire des enfants d'Israël. Oracle de Yahvé Sabaot.
4 Και εν τη ημερα εκεινη η δοξα του Ιακωβ θελει σμικρυνθη και το παχος της σαρκος αυτου θελει ισχνωθη.	4 Il arrivera, ce jour-là, que la gloire de Jacob faiblira, et que son embonpoint deviendra maigreur;
5 Και θελει εισθαι, ως οταν ο θεριστης συναγη τον σιτον και θεριζη τα ασταχυα δια του βραχιονος αυτου? και θελει εισθαι ως ο συναγων ασταχυα εν τη κοιλαδι Ραφαειμ.	5 ce sera comme lorsque le moissonneur récolte le blé, que son bras moissonne les épis; ce sera commelorsqu'on glane les épis au val des Rephaïm;
6 Θελουσιν ομως μεινει εν αυτη ρωγες, ως εν τω τιναγμω της ελαιας, δυο τρεις ελαιαι επι της κορυφης των υψηλοτερων κλαδων, τεσσαρες πεντε επι των μακροτερων αυτης καρποφορων κλαδων, λεγει Κυριος ο Θεος του Ισραηλ.	6 il ne restera que des grappillons, comme au gaulage de l'olivier: deux, trois baies en haut de la cime,quatre, cinq aux branches de l'arbre. Oracle de Yahvé, Dieu d'Israël.
7 Εν εκεινη τη ημερα ο ανθρωπος θελει αναβλεψει προς τον Ποιητην αυτου και οι οφθαλμοι αυτου θελουσιν ενατενισει προς τον Αγιον του Ισραηλ.	7 Ce jour-là, l'homme regardera vers son créateur, et ses yeux se tourneront vers le Saint d'Israël.
8 Και δεν θελει αναβλεψει προς τους βωμους, το εργον των χειρων αυτου, ουδε θελει σεβασθη εκεινο το οποιον εκαμον οι δακτυλοι αυτου, ουτε τα αλση ουτε τα ειδωλα.	8 Il ne regardera plus vers les autels, oeuvres de ses mains, et ce qu'ont fait ses doigts, il ne le verraplus, ni les pieux sacrés ni les brûle-parfums.
9 Εν εκεινη τη ημερα αι οχυραι πολεις αυτου θελουσιν εισθαι ως εγκαταλελειμμενος κλαδος και ακροτατον κλωναριον, το οποιον αφηκαν εξ αιτιας των υιων του Ισραηλ? και θελει εισθαι ερημωσις.	9 Ce jour-là, ses villes de refuge seront abandonnées, comme le furent les bois et les maquis devant lesenfants d'Israël, et ce sera la désolation.
10 Επειδη ελησμονησας τον Θεον της σωτηριας σου και δεν ενεθυμηθης τον βραχον της δυναμεως σου, δια τουτο θελεις φυτευσει ευαρεστα φυτα, και θελεις καμει την εμφυτευσιν με ξενα βλαστηματα?	10 Tu as oublié le Dieu de ton salut, tu ne t'es pas souvenu du Rocher, ton refuge, c'est pourquoi tuplantes des plantations d'agréments, tu sèmes des semences étrangères;
11 την ημεραν θελεις καμει το φυτον σου να αυξηθη, και το πρωι θελεις καμει τον σπορον σου να ανθηση πλην το θερος θελει διαρπαχθη, εν τη ημερα του πονου και της απηλπισμενης θλιψεως.	11 le jour où tu les plantes, tu les vois pousser, et dès le matin, tes semences fleurissent; mais la récolteéchappe au jour de la maladie, du mal incurable.
12 Ουαι εις το πληθος πολλων λαων, οιτινες καμνουσι ταραχην ως την ταραχην των θαλασσων? και εις τον θορυβον των εθνων, τα οποια θορυβουσιν ως θορυβον υδατων πολλων.	12 Malheur! Rumeur de peuples immenses, rumeur comme la rumeur des mers! grondement depeuples, qui grondent comme grondent les eaux puissantes!
13 Τα εθνη θελουσι θορυβησει ως θορυβον υδατων πολλων? αλλ' ο Θεος θελει ελεγξει αυτα, και θελουσι φυγει μακραν και θελουσιν εκδιωχθη, ως το αχυρον των βουνων εμπροσθεν του ανεμου και ως κονιορτος εμπροσθεν του ανεμοστροβιλου.	13 (Des peuples qui grondent comme grondent les grandes eaux.) Il les menace, et elles s'enfuient auloin, chassées comme la bale des montagnes par le vent, comme un tourbillon par l'ouragan.
14 Προς το εσπερας, ιδου, ταραχη? και πριν της αυγης δεν υπαρχει. Αυτη ειναι η μερις των λεηλατουντων ημας και ο κληρος των διαρπαζοντων ημας.	14 Quand vient le soir c'est l'effroi, au matin tout a disparu. Tel est le partage de ceux qui nous pillent,le sort de nos dévastateurs.