1 Υιε μου, φυλαττε τους λογους μου και ταμιευσον τας εντολας μου παρα σεαυτω. | 1 Mon fils, retiens mes paroles, garde précieusement mes conseils. |
2 Φυλαττε τας εντολας μου, και θελεις ζησει? και τον νομον μου, ως την κορην των οφθαλμων σου. | 2 Observe mes commandements et tu vivras, garde mon enseignement comme la prunelle de tes yeux. |
3 Δεσον αυτα επι τους δακτυλους σου, εγχαραξον αυτα επι την πλακα της καρδιας σου. | 3 Serre-les fermement entre tes doigts, inscris-les sur les tablettes de ton cœur! |
4 Ειπε προς την σοφιαν; συ εισαι αδελφη μου? και καλεσον την φρονησιν συγγενη σου? | 4 Dis à la sagesse: “Sois ma sœur”, et à l’intelligence: “Sois mon amie”. |
5 δια να σε φυλαττωσιν απο ξενης γυναικος, απο αλλοτριας κολακευουσης δια των λογων αυτης. | 5 Alors tu sauras te garder de la femme d’un autre, de la belle inconnue aux douces paroles. |
6 Επειδη απο του παραθυρου της οικιας μου εκυψα δια του δικτυωτου μου? | 6 De la fenêtre de ma maison je regardais à travers le grillage, |
7 και ειδον μεταξυ των αφρονων, παρετηρησα μεταξυ των νεανισκων, νεον ενδεη φρενων? | 7 et je vis passer un naïf, un de ces jeunes qui ne pensent à rien. |
8 οστις διεβαινε δια της πλατειας, πλησιον της γωνιας αυτης, και διηρχετο την οδον προς την οικιαν αυτης, | 8 Il s’engageait dans la ruelle, près du coin où vit cette femme, il se dirigeait vers sa maison. |
9 εν τω εσπερινω σκοτει της ημερας, εν τω σκοτασμω της νυκτος και τω γνοφω? | 9 C’était le soir, à la tombée du jour, déjà c’était la nuit et l’obscurité. |
10 και ιδου, συναπαντα αυτον γυνη εχουσα σχημα πορνικον, και καρδιαν δολιοφρονα, | 10 Et voici qu’elle vient à sa rencontre, vêtue comme une prostituée et couverte d’un voile. |
11 φλυαρος και αναιδης? οι ποδες αυτης δεν μενουσιν εν τω οικω αυτης? | 11 C’est la femme effrontée, qui n’a plus de honte, qui ne tient plus en place dans sa maison. |
12 τωρα ειναι εξω, τωρα εν ταις πλατειαις, και ενεδρευει πλησιον πασης γωνιας. | 12 Tantôt dans la rue, tantôt sur les places, de tous côtés elle cherche l’aventure. |
13 Και πιανει αυτον και φιλει αυτον και με αναιδες προσωπον λεγει προς αυτον, | 13 Elle se jette sur ce jeune homme et l’embrasse; elle lui dit d’un ton assuré: |
14 Εχω θυσιας ειρηνικας? σημερον απεδωκα τας ευχας μου? | 14 “Il me fallait offrir un sacrifice, aujourd’hui même je devais m’acquitter d’un vœu. |
15 δια τουτο εξηλθον εις απαντησιν σου, ποθουσα το προσωπον σου, και σε ευρηκα? | 15 Je suis donc sortie à ta recherche pour que tu sois au repas et je t’ai trouvé. |
16 εστρωσα την κλινην μου με πεπλους, με ταπητας πεποικιλμενους, με νηματα της Αιγυπτου? | 16 J’ai garni mon divan de couvertures, de fine toile d’Égypte. |
17 εθυμιασα την κλινην μου με σμυρναν, αλοην και κιναμωμον? | 17 J’ai parfumé mon lit avec de la myrrhe, de l’aloès et de la marjolaine. |
18 ελθε, ας μεθυσθωμεν απο ερωτος μεχρι της αυγης? ας εντρυφησωμεν εις ερωτας? | 18 Viens, prenons notre plaisir, enivrons-nous d’amour jusqu’au matin! |
19 διοτι δεν ειναι ο ανηρ εν τη οικια αυτου, υπηγεν εις οδον μακραν? | 19 Mon mari n’est pas à la maison, il est en voyage loin d’ici; |
20 ελαβε βαλαντιον αργυριου εν τη χειρι αυτου? εν ωρισμενω καιρω θελει επανελθει εις την οικιαν αυτου. | 20 il a pris l’argent avec lui et ne reviendra à la maison qu’à la pleine lune.” |
21 Δια της πολλης αυτης τεχνης απεπλανησεν αυτον? δια της κολακειας των χειλεων αυτης ειλκυσεν αυτον. | 21 À force d’habileté elle réussit à le convaincre, elle le séduit et l’entraîne. |
22 Ευθυς ακολουθει αυτην κατοπιν, καθως ο βους υπαγει εις την σφαγην, η καθως η ελαφος πηδα εις τον βροχον, | 22 Il la suit aussitôt, comme un bœuf qu’on mène à l’abattoir, comme un cerf pris au nœud coulant, |
23 εωσου βελος διαπεραση το ηπαρ αυτης? καθως το πτηνον σπευδει εις την παγιδα και δεν εξευρει οτι ειναι εναντιον της ζωης αυτου. | 23 à qui bientôt une flèche percera le foie. Il est comme l’oiseau qui se jette dans le filet, sans savoir qu’il y va de sa vie! |
24 Τωρα λοιπον ακουσατε μου, τεκνα, και προσεχετε εις τους λογους του στοματος μου. | 24 Donc vous, mes fils, écoutez-moi; retenez bien cette consigne: |
25 Ας μη εκκλινη εις τας οδους αυτης η καρδια σου, μη παρεκτραπης εις τας τριβους αυτης. | 25 ne te laisse pas séduire par une de ces femmes, ne te laisse pas égarer par ses manœuvres. |
26 Διοτι πολλους εκαμε να πεσωσι πεπληγωμενοι, και δυνατοι ειναι οι φονευθεντες υπ' αυτης. | 26 Car elle a déjà fait beaucoup de victimes, et les plus forts y sont tombés. |
27 Οδοι αδου ειναι ο οικος αυτης, καταβαινουσαι εις τα ταμεια του θανατου. | 27 De sa maison on passe chez les morts, c’est un chemin qui s’enfonce vers le monde des morts. |