1 Καθως η χιων εν τω θερει και καθως η βροχη εν τω θερισμω, ουτως εις τον αφρονα η τιμη δεν αρμοζει. | 1 Come la neve all'estate e come la pioggia alla messe, così lo stolto è indegno della gloria. |
2 Ως περιφερεται το στρουθιον, ως περιπετα η χελιδων, ουτως η αδικος καταρα δεν θελει επιφθασει. | 2 Come il passero svolazza, come la rondine vola via, così la maledizione senza motivo non ha effetto. |
3 Μαστιξ δια τον ιππον, κημος δια τον ονον, και ραβδος δια την ραχιν των αφρονων. | 3 Briglia al cavallo, freno all'asino e bastone per il dorso degli stolti. |
4 Μη αποκρινου εις τον αφρονα κατα την αφροσυνην αυτου, δια να μη γεινης και συ ομοιος αυτου. | 4 Non risponder allo stolto secondo la sua stoltezza, altrimenti rassomigli a lui pure tu. |
5 Αποκρινου εις τον αφρονα κατα την αφροσυνην αυτου, δια να μη ηναι σοφος εις τους οφθαλμους αυτου. | 5 Rispondi allo stolto per la sua stoltezza, perché non si creda di esser saggio. |
6 Οστις αποστελλει μηνυμα δια χειρος του αφρονος, αποκοπτει τους ποδας αυτου και πινει ζημιαν. | 6 Si mutila i piedi, beve la violenza chi invia un messaggio per mezzo di uno stolto. |
7 Ως τα σκελη του χωλου κρεμονται ανωφελη, ουτως ειναι και παροιμια εν τω στοματι των αφρονων. | 7 Vacillano le ginocchia dello sciancato e il proverbio sulla bocca degli stolti. |
8 Ως ο δεσμευων λιθον εις σφενδονην, ουτως ειναι οστις διδει τιμην εις τον αφρονα. | 8 Come uno che mette una pietra nella fionda, così è chi dà gloria allo stolto. |
9 Ως η ακανθα ωθουμενη εις την χειρα του μεθυσου, ουτως ειναι η παροιμια εν τω στοματι των αφρονων. | 9 Una spina cresce nella mano dell'ubriacone: il proverbio nella bocca degli stolti. |
10 Ο δυναστης μιαινει τα παντα και μισθονει τους αφρονας, μισθονει και τους παραβατας. | 10 Un arciere che ferisce ogni passante è colui che ingaggia uno stolto. |
11 Ως ο κυων επιστρεφει εις τον εμετον αυτου, ουτως ο αφρων επαναλαμβανει την αφροσυνην αυτου. | 11 Come un cane ritorna al suo vomito, lo stolto ripete la sua stoltezza. |
12 Ειδες ανθρωπον νομιζοντα εαυτον σοφον; μαλλον ελπις ειναι εκ του αφρονος παρα εξ αυτου. | 12 Vedi uno che si crede di esser saggio? C'è da sperar più dallo stolto che da lui. |
13 Ο οκνηρος λεγει, Λεων ειναι εν τη οδω, λεων εν ταις πλατειαις. | 13 Dice il pigro: "C'è una fiera nella strada, un leone è nelle vie!". |
14 Ως η θυρα περιστρεφεται επι τας στροφιγγας αυτης, ουτως ο οκνηρος επι την κλινην αυτου. | 14 La porta gira sul suo cardine e il pigro sul suo letto. |
15 Ο οκνηρος εμβαπτει την χειρα αυτου εις το τρυβλιον και βαρυνεται να επιστρεψη αυτην εις το στομα αυτου. | 15 Allunga il pigro la sua mano al piatto, ma fa fatica a portarla alla sua bocca. |
16 Ο οκνηρος νομιζει εαυτον σοφωτερον παρα επτα σοφους γνωμοδοτας. | 16 Il pigro si reputa più saggio di sette che rispondono con senno. |
17 Οστις διαβαινων ανακατονεται εις εριδα μη ανηκουσαν εις αυτον, ομοιαζει τον πιανοντα κυνα απο των ωτιων. | 17 Come chi prende per la coda il can che passa è chi si impiccia di una lite altrui. |
18 Ως ο μανιακος οστις ριπτει φλογας, βελη και θανατον, | 18 Come colui che per fare il pazzo tira giavellotti, frecce e morte, |
19 ουτως ειναι ο ανθρωπος, οστις απατα τον πλησιον αυτου και λεγει, δεν εκαμον εγω παιζων; | 19 così è colui che mente al suo prossimo e dice: "Non mi posso divertire?". |
20 Οπου δεν ειναι ξυλα, το πυρ σβυνεται? και οπου δεν ειναι ψιθυριστης, η ερις ησυχαζει. | 20 Finisce la legna, il fuoco si spegne; non c'è denigratore, la collera si placa. |
21 Οι ανθρακες δια την ανθρακιαν και τα ξυλα δια το πυρ, και ο φιλερις ανθρωπος δια να εξαπτη εριδας. | 21 Carbone sulle braci e legna sopra il fuoco: è l'uomo rissoso che attizza sempre liti. |
22 Οι λογοι του ψιθυριστου καταπινονται ηδεως, και καταβαινουσιν εις τα ενδομυχα της κοιλιας. | 22 Le parole del denigratore son cibi deliziosi che scendono fino al fondo delle viscere. |
23 Τα ενθερμα χειλη μετα πονηρας καρδιας ειναι ως σκωρια αργυρου επικεχρισμενη επι πηλινον αγγειον. | 23 Argento con scorie spalmato sulla creta: labbra ardenti e cuore malvagio. |
24 Οστις μισει, υποκρινεται με τα χειλη αυτου, και μηχανευεται δολον εν τη καρδια αυτου. | 24 Chi odia si maschera con le sue labbra, ma cova nel suo intimo l'inganno. |
25 Οταν ομιλη χαριεντως, μη πιστευε αυτον? διοτι εχει επτα βδελυγματα εν τη καρδια αυτου. | 25 Se aggrazia la sua voce non gli credere: perché ci son sette obbrobri nel suo cuore. |
26 Οστις σκεπαζει το μισος δια δολου, η πονηρια αυτου θελει φανερωθη εν μεσω της συναξεως. | 26 Può nascondersi l'odio con la dissimulazione: ma la sua malizia si svelerà nell'assemblea. |
27 Οστις σκαπτει λακκον, θελει πεσει εις αυτον? και ο λιθος θελει επιστρεψει επι τον κυλιοντα αυτον. | 27 Chi scava una fossa ci cade e una pietra ricade su chi la rotola. |
28 Η ψευδης γλωσσα μισει τους υπ' αυτης καταθλιβομενους? και το απατηλον στομα εργαζεται καταστροφην. | 28 Una lingua bugiarda odia chi ferisce e una bocca sdolcinata produce la rovina. |