ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 71

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Επι σε, Κυριε, ηλπισα? ας μη καταισχυνθω ποτε.	1 En toi, Seigneur, j’ai mon abri, ne me laisse pas sur une déception.
2 Δια την δικαιοσυνην σου λυτρωσον με και ελευθερωσον με? Κλινον προς εμε το ωτιον σου και σωσον με.	2 Dans ta justice tu voudras me défendre, tends vers moi ton oreille et sauve-moi.
3 Γενου εις εμε τοπος οχυρος, δια να καταφευγω παντοτε? συ διεταξας να με σωσης, διοτι πετρα μου και φρουριον μου εισαι.	3 Sois pour moi un roc, un refuge, une cité forte où je me voies sauvé, toi mon refuge et ma roche.
4 Θεε μου, λυτρωσον με εκ δυναμεως ασεβους, εκ χειρος παρανομου και αδικου.	4 Ô Dieu, libère-moi de la main du méchant, tire-moi des griffes du pervers et du violent.
5 Διοτι συ εισαι η ελπις μου, Κυριε Θεε? το θαρρος μου εκ νεοτητος μου.	5 Car tu es mon espérance, Seigneur, depuis ma jeunesse je me confie en toi.
6 Επι σε επεστηριχθην εκ της κοιλιας? συ εισαι σκεπη μου εκ των σπλαγχνων της μητρος μου? εις σε θελει εισθαι παντοτε ο υμνος μου.	6 Je m’appuyais sur toi pour mes premiers pas, c’est toi qui m’as tiré du sein de ma mère, et c’est toi que je loue en tout temps.
7 Ως τερας κατεσταθην εις τους πολλους? αλλα συ εισαι το δυνατον καταφυγιον μου,	7 Je suis devenu un scandale pour beaucoup, mais tu me restes, toi, mon abri.
8 Ας εμπλησθη το στομα μου απο του υμνου σου, απο της δοξης σου, ολην την ημεραν.	8 Je n’ai que tes louanges à la bouche et ta splendeur tout au long du jour.
9 Μη με απορριψης εν καιρω γηρατος? οταν εκλειπη η δυναμις μου, μη με εγκαταλιπης.	9 Ne me renvoie pas maintenant que je suis vieux, ne t’éloigne pas quand mes forces m’abandonnent.
10 Διοτι οι εχθροι μου λαλουσι περι εμου? και οι παραφυλαττοντες την ψυχην μου συμβουλευονται ομου,	10 Mes adversaires parlent à mon sujet, ceux qui espèrent ma mort font leurs plans.
11 Λεγοντες, Ο Θεος εγκατελιπεν αυτον? καταδιωξατε και πιασατε αυτον, διοτι δεν υπαρχει ο σωζων.	11 Et l’on dit: “Même Dieu l’a abandonné, allons-y, empoignez-le, nul ne viendra l’aider.”
12 Θεε, μη μακρυνθης απ' εμου? Θεε μου, ταχυνον εις βοηθειαν μου.	12 Ô Dieu, mon Dieu, ne t’éloigne pas de moi, dépêche-toi de me secourir.
13 Ας αισχυνθωσιν, ας εξαλειφθωσιν οι εχθροι της ψυχης μου? ας σκεπασθωσι απο ονειδους και εντροπης οι ζητουντες το κακον μου.	13 Qu’ils soient confondus, couverts de honte, ceux qui me mettent des embûches! Qu’ils soient humiliés, couverts de mépris, ceux qui veulent me nuire!
14 Εγω δε παντοτε θελω ελπιζει, και θελω προσθετει επι παντας τους επαινους σου.	14 Alors moi, je pourrai compter sur toi, je te louerai comme on n’a jamais fait.
15 Το στομα μου θελει κηρυττει την δικαιοσυνην σου και την σωτηριαν σου ολην την ημεραν? διοτι δεν δυναμαι να απαριθμησω αυτας.	15 Je n’aurai que ta justice à la bouche, tout le jour je conterai les pas de ton salut: ils sont plus nombreux que je ne saurais dire.
16 Θελω περιπατει εν τη δυναμει Κυριου του Θεου? θελω μνημονευει την δικαιοσυνην σου, σου μονου.	16 Je veux creuser les exploits du Seigneur, mettre en valeur cette justice qui n’est qu’à toi.
17 Θεε, συ με εδιδαξας εκ νεοτητος μου? και μεχρι του νυν εκηρυττον τα θαυμασια σου.	17 Car tu m’as instruit, ô Dieu, dès le jeune âge, et jusqu’à présent j’ai annoncé tes merveilles.
18 Μη με εγκαταλιπης μηδε μεχρι του γηρατος και πολιας, Θεε, εωσου κηρυξω τον βραχιονα σου εις ταυτην την γενεαν, την δυναμιν σου εις παντας τους μεταγενεστερους.	18 Si je suis maintenant vieux et usé, ne m’abandonne pas, ô mon Dieu, que je puisse dire à la jeune génération ta force, à tous ceux qui viendront, ta vaillance
19 Διοτι η δικαιοσυνη σου, Θεε, ειναι υπερυψωμενη? διοτι εκαμες μεγαλεια Θεε, τις ομοιος σου,	19 et ta justice si haute, ô Dieu. Car tu as fait de grandes choses: ô Dieu, qui est comme toi?
20 οστις εδειξας εις εμε θλιψεις πολλας και ταλαιπωριας, και παλιν με ανεζωοποιησας και εκ των αβυσσων της γης παλιν ανηγαγες με;	20 Mes épreuves ont été nombreuses et dures, mais toujours tu reviens pour me redonner vie. Tu me feras remonter des abîmes de la terre,
21 Ηυξησας το μεγαλειον μου και επιστρεψας με παρηγορησας.	21 tu me remettras sur pied, et de nouveau j’aurai ton réconfort.
22 Και εγω, Θεε μου, θελω δοξολογει εν τω οργανω του ψαλτηριου σε και την αληθειαν σου? εις σε θελω ψαλμωδει εν κιθαρα, Αγιε του Ισραηλ.	22 Alors je prendrai ma harpe pour chanter ta fidélité, ô Dieu. Je te chanterai au son du luth, Saint d’Israël.
23 Θελουσιν αγαλλεσθαι τα χειλη μου, οταν εις σε ψαλμωδω? και η ψυχη μου, την οποιαν ελυτρωσας.	23 Mes lèvres t’acclameront, et mon âme que tu as rachetée.
24 Ετι δε η γλωσσα μου ολην την ημεραν θελει μελετα την δικαιοσυνην σου? διοτι ενετραπησαν, διοτι κατησχυνθησαν, οι ζητουντες το κακον μου.	24 Tout le jour ma langue dira: “Oui, il est juste, ils ont été confondus, humiliés, ceux qui voulaient mon malheur.”