ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 17

GREEK BIBLE	SAGRADA BIBLIA
1 Προσευχη του Δαβιδ.>> Ακουσον, Κυριε, το δικαιον? προσεξον εις την δεησιν μου? ακροασθητι την προσευχην μου, την γινομενην ουχι με χειλη δολια.	1 Súplica de Davi. Ouvi, Senhor, uma causa justa! Atendei meu clamor! Escutai minha prece, de lábios sem malícia.
2 Ας εξελθη η κρισις μου παρα του προσωπου σου? οι οφθαλμοι σου ας ιδωσι την ευθυτητα.	2 Venha de vós o meu julgamento, e vossos olhos reconheçam que sou íntegro.
3 Ηρευνησας την καρδιαν μου? επεσκεφθης αυτην εν καιρω νυκτος? εδοκιμασας με και δεν ηυρες ουδεν εν εμοι? ο στοχασμος μου δεν ειναι διαφορος των λογων μου.	3 Podeis sondar meu coração, visitá-lo à noite, prová-lo pelo fogo, não encontrareis iniqüidade em mim.
4 Ως προς τα εργα των ανθρωπων, εγω δια των λογων των χειλεων σου εφυλαχθην απο των οδων των παρανομων.	4 Minha boca não pecou, como costumam os homens; conforme as palavras dos vossos lábios, segui os caminhos da lei.
5 Στηριξον τα διαβηματα μου εν ταις οδοις σου, δια να μη σαλευθωσιν οι ποδες μου.	5 Meus passos se mantiveram firmes nas vossas sendas, meus pés não titubearam.
6 Εγω σε επεκαλεσθην, Θεε, διοτι θελεις μου εισακουσει? Κλινον εις εμε το ωτιον σου, ακουσον τους λογους μου.	6 Eu vos invoco, pois me atendereis, Senhor; inclinai vossos ouvidos para mim, escutai minha voz.
7 Θαυμαστωσον τα ελεη σου, συ ο σωζων τους ελπιζοντας επι σε εκ των επανισταμενων κατα της δεξιας σου.	7 Mostrai a vossa admirável misericórdia, vós que salvais dos adversários os que se acolhem à vossa direita.
8 Φυλαξον με ως κορην οφθαλμου? κρυψον με υπο την σκιαν των πτερυγων σου	8 Guardai-me como a pupila dos olhos, escondei-me à sombra de vossas asas,
9 απ' εμπροσθεν των ασεβων των ταλαιπωρουντων με? οι εχθροι της ψυχης μου με περιεκυκλωσαν.	9 longe dos pecadores, que me querem fazer violência. Meus inimigos me rodeiam com furor.
10 Υπερεπαχυναν? το στομα αυτων λαλει υπερηφανα.	10 Seu coração endurecido se fecha à piedade; só têm na boca palavras arrogantes.
11 Τωρα περιεκυκλωσαν τα διαβηματα ημων? προσηλωσαν τους οφθαλμους αυτων δια να κρημνισωσιν ημας κατα γης?	11 Eis que agora me cercam, espreitam para me prostrar por terra;
12 Ως λεων επιθυμων να κατασπαραξη? και ως σκυμνος, καθημενος εν αποκρυφοις.	12 qual leão que se atira ávido sobre a presa, e como o leãozinho no seu covil.
13 Αναστηθι, Κυριε? προφθασον αυτον, υποσκελισον αυτον? ελευθερωσον την ψυχην μου απο του ασεβους, οστις ειναι η ρομφαια σου?	13 Levantai-vos, Senhor, correi-lhe ao encontro, derrubai-o; com vossa espada livrai-me do pecador,
14 Απο ανθρωπων, Κυριε, της χειρος σου? απο ανθρωπων του κοσμου, οιτινες λαμβανουσι την μεριδα αυτων εν ταυτη τη ζωη, και των οποιων την κοιλιαν γεμιζεις απο των θησαυρων σου? εχορτασαν τους υιους, και αφινουσι τα υπολοιπα αυτων εις τους εγγονους αυτων.	14 com vossa mão livrai-me dos homens, desses cuja única felicidade está nesta vida, que têm o ventre repleto de bens, cujos filhos vivem na abundância e deixam ainda aos seus filhos o que lhes sobra.
15 Εγω δε εν δικαιοσυνη θελω ιδει το προσωπον σου? θελω χορτασθη απο της θεωριας σου, οταν εξεγερθω.	15 Mas eu, confiado na vossa justiça, contemplarei a vossa face; ao despertar, saciar-me-ei com a visão de vosso ser.