1 Δυνασαι να συρης εξω τον Λευιαθαν δια αγκιστρου; η να περιδεσης την γλωσσαν αυτου με φορβιαν; | 1 « Io non sarò così crudele da eccitarlo. Chi infatti può resistere alla mia faccia? |
2 Δυνασαι να βαλης χαλινον εις την ρινα αυτου; η να τρυπησης την σιαγονα αυτου με ακανθαν; | 2 Chi m'ha dato per il primo chè io gli abbia a rendere? Tutto ciò che è sotto il cielo è mio. |
3 Θελει πληθυνει προς σε ικεσιας; θελει σοι λαλησει μετα γλυκυτητος; | 3 Non lo risparmierò nonostante le sue parole potenti e le sue suppliche. |
4 Θελει καμει συνθηκην μετα σου; θελεις παρει αυτον δια δουλον παντοτεινον; | 4 Chi scoprirà il disopra della sua corazza? Chi entrerà nel mezzo della sua gola? |
5 Θελεις παιζει μετ' αυτου ως μετα πτηνου; η θελεις δεσει αυτον δια τας θεραπαινας σου; | 5 Chi aprirà le porte della sua faccia? Sulla chiostra dei suoi denti sta il terrore; |
6 Θελουσι καμει οι φιλοι συμποσιον εξ αυτου; θελουσι μοιρασει αυτον μεταξυ των εμπορων; | 6 il suo corpo è come di scudi fusi e coperto di squame ben serrate insieme: |
7 Δυνασαι να γεμισης το δερμα αυτου με βελη; η την κεφαλην αυτου με αλιευτικα καμακια; | 7 l'una è unita all'altra, e tra esse non passa neppure un fil d'aria: |
8 Βαλε την χειρα σου επ' αυτον? ενθυμηθητι τον πολεμον? μη καμης πλεον τουτο. | 8 l'una aderisce all'altra, si tengono strette senza mai separarsi. |
9 Ιδου, η ελπις να πιαση τις αυτον ειναι ματαια? δεν ηθελε μαλιστα εκπλαγη εις την θεωριαν αυτου; | 9 Il suo starnuto è splendore di fuoco, i suoi occhi sono come le ciglia dell'aurora. |
10 Ουδεις ειναι τοσον τολμηρος ωστε να εγειρη αυτον? και τις δυναται να σταθη εμπροσθεν εμου; | 10 Dalla sua bocca escono vampe come tizzoni di fuoco acceso. |
11 Τις προτερον εδωκεν εις εμε και να ανταποδοσω; τα υποκατω παντος του ουρανου ειναι εμου. | 11 Dalle sue narici esce fumo come da caldaia bollente sul fuoco. |
12 Δεν θελω σιωπησει τα μελη αυτου ουδε την δυναμιν ουδε την ευαρεστον αυτου συμμετριαν. | 12 Il suo alito fa bruciare i carboni, e una fiamma esce dalla sua bocca. |
13 Τις να εξιχνιαση την επιφανειαν του ενδυματος αυτου; τις να εισελθη εντος των διπλων σιαγονων αυτου; | 13 Nel suo collo sta la forza e davanti a lui va la miseria. |
14 Τις δυναται να ανοιξη τας πυλας του προσωπου αυτου; οι οδοντες αυτου κυκλω ειναι τρομεροι. | 14 Le parti sue carnose sono ben compatte, lanciando contro di lui i fulmini non andranno altrove, |
15 Αι ισχυραι ασπιδες αυτου ειναι το εγκαυχημα αυτου, συγκεκλεισμεναι ομου δια σφιγκτου σφραγισματος? | 15 il suo cuore è duro come la pietra, saldo come l'incudine del fabbro. |
16 η μια ενουται μετα της αλλης, ωστε ουδε αηρ δυναται να περαση δι' αυτων? | 16 Quando si alza su, gli angeli tremano e sbigottiti si purificano. |
17 ειναι προσκεκολλημεναι η μια μετα της αλλης? συνεχονται ουτως, ωστε δεν δυνανται να αποσπασθωσιν. | 17 Contro di lui nulla può la spada, la lancia e la corazza; |
18 Εις τον πταρνισμον αυτου λαμπει φως, και οι οφθαλμοι αυτου ειναι ως τα βλεφαρα της αυγης. | 18 il ferro è per lui come paglia, il bronzo come legno tarlato. |
19 Εκ του στοματος αυτου εξερχονται λαμπαδες καιομεναι και σπινθηρες πυρος εξακοντιζονται. | 19 L'arciere non lo metterà in fuga; per lui son di stoppa le pietre della fionda, |
20 Εκ των μυκτηρων αυτου εξερχεται καπνος, ως εξ αγγειου κοχλαζοντος η λεβητος. | 20 la mazza la crederà un fil di paglia e si burlerà di chi brandisce la lancia. |
21 Η πνοη αυτου αναπτει ανθρακας, και φλοξ εξερχεται εκ του στοματος αυτου? | 21 Esso avrà sotto di sè i raggi del sole. Si stenderà sopra l'oro come sul fango. |
22 Εν τω τραχηλω αυτου κατοικει δυναμις, και τρομος προπορευεται εμπροσθεν αυτου. | 22 Farà bollire come una caldaia il profondo del maro, lo renderà come unguenti in ebollizione. |
23 Τα στρωματα της σαρκος αυτου ειναι συγκεκολλημενα? ειναι στερεα επ' αυτον? δεν δυνανται να σαλευθωσιν. | 23 Si lascia dietro una scia luminosa e farà apparire canuto l'abisso. |
24 Η καρδια αυτου ειναι στερεα ως λιθος? σκληρα μαλιστα ως η κατω μυλοπετρα. | 24 Non v'è sulla terra potenza chè gli possa esser paragonata, perchè fu fatto per non aver paura di nessuno. |
25 Οτε ανεγειρεται, φριττουσιν οι δυνατοι, και εκ του φοβου παραφρονουσιν. | 25 Guarda in faccia i più eccelsi, è re su tutti i figli della superbia ». |
26 Η ρομφαια του συναπαντωντος αυτον δεν δυναται να ανθεξη? η λογχη, το δορυ, ουδε ο θωραξ. | |
27 Θεωρει τον σιδηρον ως αχυρον, τον χαλκον ως ξυλον σαθρον. | |
28 Τα βελη δεν δυνανται να τρεψωσιν αυτον εις φυγην? αι πετραι της σφενδονης ειναι εις αυτον ως στυπιον. | |
29 Τα ακοντια λογιζονται ως στυπιον? γελα εις το σεισμα της λογχης. | |
30 Οξεις λιθοι κοιτονται υποκατω αυτου? υποστρονει τα αγκυλωτα σωματα επι πηλου. | |
31 Καμνει την αβυσσον ως λεβητα να κοχλαζη? καθιστα την θαλασσαν ως σκευος μυρεψου. | |
32 Αφινει οπισω την πορειαν φωτεινην? ηθελε τις υπολαβει την αβυσσον ως πολιαν. | |
33 Επι της γης δεν υπαρχει ομοιον αυτου, δεδημιουργημενον ουτως αφοβον. | |
34 Περιορα παντα τα υψηλα? ειναι βασιλευς επι παντας τους υιους της υπερηφανιας. | |