ΙΩΒ - Giobbe - Job 21

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπεν?	1 Respondens autem Job, dixit :
2 Ακουσατε μετα προσοχης την ομιλιαν μου, και τουτο ας ηναι αντι των παρηγοριων σας.	2 Audite, quæso, sermones meos, et agite pœnitentiam.
3 Υποφερετε με να λαλησω? και αφου λαλησω, εμπαιζετε.	3 Sustinete me, et ego loquar : et post mea, si videbitur, verba, ridete.
4 Μη εις ανθρωπον παραπονουμαι εγω; δια τι λοιπον να μη ταραχθη το πνευμα μου;	4 Numquid contra hominem disputatio mea est, ut merito non debeam contristari ?
5 Εμβλεψατε εις εμε και θαυμασατε, και βαλετε χειρα επι στοματος.	5 Attendite me et obstupescite, et superponite digitum ori vestro.
6 Μονον να ενθυμηθω, ταραττομαι, και τρομος κυριευει την σαρκα μου.	6 Et ego, quando recordatus fuero, pertimesco, et concutit carnem meam tremor.
7 Δια τι οι ασεβεις ζωσι, γηρασκουσι, μαλιστα ακμαζουσιν εις πλουτη;	7 Quare ergo impii vivunt, sublevati sunt, confortatique divitiis ?
8 Το σπερμα αυτων στερεουται εμπροσθεν αυτων μετ' αυτων, και τα εκγονα αυτων εμπροσθεν των οφθαλμων αυτων.	8 Semen eorum permanet coram eis : propinquorum turba et nepotum in conspectu eorum.
9 Αι οικιαι αυτων ειναι ασφαλεις απο φοβου? και ραβδος Θεου δεν ειναι επ' αυτους.	9 Domus eorum securæ sunt et pacatæ, et non est virga Dei super illos.
10 Ο βους αυτων συλλαμβανει και δεν αποτυγχανει? η δαμαλις αυτων τικτει και δεν αποβαλλει.	10 Bos eorum concepit, et non abortivit : vacca peperit, et non est privata fœtu suo.
11 Απολυουσι τα τεκνα αυτων ως προβατα, και τα παιδια αυτων σκιρτωσι.	11 Egrediuntur quasi greges parvuli eorum, et infantes eorum exultant lusibus.
12 Λαμβανουσι το τυμπανον και την κιθαραν και ευφραινονται εις τον ηχον του οργανου.	12 Tenent tympanum et citharam, et gaudent ad sonitum organi.
13 Διαγουσι τας ημερας αυτων εν αγαθοις και εν μια στιγμη καταβαινουσιν εις τον αδην.	13 Ducunt in bonis dies suos, et in puncto ad inferna descendunt.
14 Και λεγουσι προς τον Θεον, αποστηθι αφ' ημων, διοτι δεν θελομεν να γνωρισωμεν τας οδους σου?	14 Qui dixerunt Deo : Recede a nobis, et scientiam viarum tuarum nolumus.
15 τι ειναι ο Παντοδυναμος δια να δουλευωμεν αυτον; και τι ωφελουμεθα επικαλουμενοι αυτον;	15 Quis est Omnipotens, ut serviamus ei ? et quid nobis prodest si oraverimus illum ?
16 Ιδου, τα αγαθα αυτων δεν ειναι εν τη χειρι αυτων? μακραν απ' εμου η βουλη των ασεβων.	16 Verumtamen quia non sunt in manu eorum bona sua, consilium impiorum longe sit a me.
17 Ποσακις σβυνεται ο λυχνος των ασεβων, και ερχεται η καταστροφη αυτων επ' αυτους Ο Θεος διαμοιραζει εις αυτους ωδινας εν τη οργη αυτου.	17 Quoties lucerna impiorum extinguetur, et superveniet eis inundatio, et dolores dividet furoris sui ?
18 Ειναι ως αχυρον εμπροσθεν του ανεμου? και ως κονιορτος, τον οποιον αρπαζει ο ανεμοστροβιλος.	18 Erunt sicut paleæ ante faciem venti, et sicut favilla quam turbo dispergit.
19 Ο Θεος φυλαττει την ποινην της ανομιας αυτων δια τους υιους αυτων? ανταποδιδει εις αυτους, και θελουσι γνωρισει τουτο.	19 Deus servabit filiis illius dolorem patris, et cum reddiderit, tunc sciet.
20 Οι οφθαλμοι αυτων θελουσιν ιδει την καταστροφην αυτων, και θελουσι πιει απο του θυμου του Παντοδυναμου.	20 Videbunt oculi ejus interfectionem suam, et de furore Omnipotentis bibet.
21 Διοτι ο ασεβης ποιαν ηδονην εχει μεθ' εαυτον εν τω οικω αυτου, αφου κοπη εις το μεσον ο αριθμος των μηνων αυτου;	21 Quid enim ad eum pertinet de domo sua post se, et si numerus mensium ejus dimidietur ?
22 Θελει διδαξει τις τον Θεον γνωσιν; και αυτος κρινει τους υψηλους.	22 Numquid Deus docebit quispiam scientiam, qui excelsos judicat ?
23 Ο μεν αποθνησκει εν τω ακρω της ευδαιμονιας αυτου, ενω ειναι κατα παντα ευτυχης και ησυχος?	23 Iste moritur robustus et sanus, dives et felix :
24 τα πλευρα αυτου ειναι πληρη παχους, και τα οστα αυτου ποτιζονται μυελον.	24 viscera ejus plena sunt adipe, et medullis ossa illius irrigantur :
25 Ο δε αποθνησκει εν πικρια ψυχης, και ποτε δεν εφαγεν εν ευφροσυνη.	25 alius vero moritur in amaritudine animæ absque ullis opibus :
26 Θελουσι κοιτεσθαι ομου εν τω χωματι, και σκωληκες θελουσι σκεπασει αυτους.	26 et tamen simul in pulvere dormient, et vermes operient eos.
27 Ιδου, γνωριζω τους διαλογισμους σας, και τας πονηριας τας οποιας μηχανασθε κατ' εμου.	27 Certe novi cogitationes vestras, et sententias contra me iniquas.
28 Διοτι λεγετε, Που ο οικος του αρχοντος; και που η σκηνη της κατοικησεως των ασεβων;	28 Dicitis enim : Ubi est domus principis ? et ubi tabernacula impiorum ?
29 Δεν ηρωτησατε τους διαβαινοντας την οδον; και τα σημεια αυτων δεν καταλαμβανετε;	29 Interrogate quemlibet de viatoribus, et hæc eadem illum intelligere cognoscetis :
30 Οτι ο ασεβης φυλαττεται εις ημεραν αφανισμου, εις ημεραν οργης φερεται.	30 quia in diem perditionis servatur malus, et ad diem furoris ducetur.
31 Τις θελει φανερωσει εμπροσθεν αυτου την οδον αυτου; και τις θελει ανταποδωσει εις αυτον ο, τι αυτος επραξε;	31 Quis arguet coram eo viam ejus ? et quæ fecit, quis reddet illi ?
32 και αυτος θελει φερθη εις τον ταφον, και θελει διαμενει εν τω μνηματι.	32 Ipse ad sepulchra ducetur, et in congerie mortuorum vigilabit.
33 Οι βωλοι της κοιλαδος θελουσιν εισθαι γλυκεις εις αυτον, και πας ανθρωπος θελει υπαγει κατοπιν αυτου, καθως αναριθμητοι προπορευονται αυτου.	33 Dulcis fuit glareis Cocyti, et post se omnem hominem trahet, et ante se innumerabiles.
34 Πως λοιπον με παρηγορειτε ματαιως, αφου εις τας αποκρισεις σας μενει ψευδος;	34 Quomodo igitur consolamini me frustra, cum responsio vestra repugnare ostensa sit veritati ?