Proverbs 24

DOUAI-RHEIMS	GREEK BIBLE
1 Seek not to be like evil men, neither desire to be with them:	1 Μη ζηλευε τους κακους ανθρωπους, μηδε επιθυμει να ησαι μετ' αυτων?
2 Because their mind studieth robberies, and their lips speak deceits.	2 διοτι η καρδια αυτων μελετα καταδυναστευσιν, και τα χειλη αυτων λαλουσι κακουργιας.
3 By wisdom the house shall be built, and by prudence it shall be strengthened.	3 Δια της σοφιας οικοδομειται οικος και δια της συνεσεως στερεονεται.
4 By instruction the storerooms shall be filled with all precious and most beautiful wealth.	4 Και δια της γνωσεως τα ταμεια θελουσι γεμισθη απο παντος πολυτιμου και ευφροσυνου πλουτου.
5 A wise man is strong: and a knowing man, stout and valiant.	5 Ο σοφος ανθρωπος ισχυει, και ο ανθρωπος ο φρονιμος αυξανει δυναμιν.
6 Because war is managed by due ordering: and there shall be safety where there are many counsels.	6 Διοτι δια σοφων βουλων θελεις καμει τον πολεμον σου? εκ του πληθους δε των συμβουλων προερχεται σωτηρια.
7 Wisdom is too high for a fool, in the gate he shall not open his mouth.	7 Η σοφια ειναι παραπολυ υψηλη δια τον αφρονα? δεν θελει ανοιξει το στομα αυτου εν τη πυλη.
8 He that deviseth to do evils, shall be called a fool.	8 Οστις μελετα να πραξη κακον, θελει ονομασθη ανηρ κακεντρεχης.
9 The thought of a fool is sin: and the detracter is the abomination of men.	9 Η μελετη της αφροσυνης ειναι αμαρτια? και ο χλευαστης βδελυγμα εις τους ανθρωπους.
10 If thou lose hope being weary in the day of distress, thy strength shall be diminished.	10 Εαν μικροψυχησης εν τη ημερα της συμφορας, μικρα ειναι η δυναμις σου.
11 Deliver them that are led to death: and those that are drawn to death forbear not to deliver.	11 Ελευθερονε τους συρομενους εις θανατον, και μη αποσυρου απο των οντων εις ακμην σφαγης.
12 If thou say: I have not strength enough: he that seeth into the heart, he understandeth, and nothing deceiveth the keeper of thy soul, end he shall render to a man according to his works.	12 Εαν ειπης, Ιδου, ημεις δεν εξευρομεν τουτο? δεν γνωριζει ο σταθμιζων τας καρδιας; και ο φυλαττων την ψυχην σου και αποδιδων εις εκαστον κατα τα εργα αυτου, δεν εξευρει;
13 Fat honey, my son, because it is good, and the honeycomb most sweet to thy throat:	13 Υιε μου, φαγε μελι, διοτι ειναι καλον? και κηρηθραν, διοτι ειναι γλυκεια επι του ουρανισκον σου?
14 So also is the doctrine of wisdom to thy soul: which when thou hast found, thou shalt have hope in the end, and thy hope shall not perish.	14 Τοιαυτη θελει εισθαι εις την ψυχην σου η γνωσις της σοφιας? οταν ευρης αυτην, τοτε θελεις λαβει αμοιβην, και η ελπις σου δεν θελει εκκοπη.
15 Lie not in wait, nor seek after wickedness in the house of the just, nor spoil his rest.	15 Μη στηνε παγιδα, ω ανομε, κατα της κατοικιας του δικαιου? μη ταραξης τον τοπον της αναπαυσεως αυτου?
16 For a just mall shall fall seven times and shall rise again: but the wicked shall fall down into evil.	16 διοτι ο δικαιος πιπτει επτακις και σηκονεται? αλλ' οι ασεβεις θελουσι πεσει εις ολεθρον.
17 When thy enemy shall fall, be not glad, and in his ruin let not thy heart rejoice:	17 Εις την πτωσιν του εχθρου σου μη χαρης? και εις το ολισθημα αυτου ας μη ευφραινεται η καρδια σου?
18 Lest the Lord see, and it displease him, and he turn away his wrath from him.	18 Μηποτε ο Κυριος ιδη και φανη τουτο κακον εις τους οφθαλμους αυτου και μεταστρεψη τον θυμον αυτου απ' αυτου.
19 Contend not with the wicked, nor seek to be like the ungodly:	19 Μη αγανακτει περι των πονηρευομενων? μη ζηλευε τους ασεβεις?
20 For evil men have no hope of things to come, and the lamp of the wicked shall be put out.	20 διοτι δεν θελει εχει τελος αγαθον ο κακος? ο λυχνος των ασεβων θελει σβεσθη.
21 My son, fear the Lord and the king: and have nothing to do with detracters.	21 Υιε μου, φοβου τον Κυριον και τον βασιλεα? και μη εχε συγκοινωνιαν μετα στασιαστων?
22 For their destruction shall rise suddenly: and who knoweth the ruin of both?	22 διοτι η συμφορα αυτων θελει επελθει εξαιφνης? και τις γνωριζει αμφοτερων τας τιμωριας;
23 These things also to the wise: It is not good to have respect to persons in judgment.	23 Ταυτα προσετι ειναι δια τους σοφους. Η προσωποληψια εν τη κρισει δεν ειναι καλον.
24 They that say to the wicked man: Thou art just: shall be cursed by the people, and the tribes shall abhor them.	24 Τον λεγοντα προς τον ασεβη, Εισαι δικαιος, τουτον οι λαοι θελουσι καταρασθη και τα εθνη θελουσι βδελυττεσθαι?
25 They that rebuke him, shall be praised: and a blessing shall come upon them.	25 αλλ' εις τους ελεγχοντας αυτον θελει εισθαι χαρις, και ευλογια αγαθων θελει ελθει επ' αυτους.
26 He shall kiss the lips, who answereth right words.	26 Οστις αποκρινεται λογους ορθους, ειναι ως ο φιλων τα χειλη.
27 Prepare thy work without, and diligently till thy ground: that afterward thou mayst build thy house.	27 Διαταττε το εργον σου εξω και προετοιμαζε αυτο εις σεαυτον εν τω αγρω? και επειτα οικοδομησον τον οικον σου.
28 Be not witness without cause against thy neighbour: and deceive not any man with thy lips.	28 Μη ησο μαρτυς αδικος κατα του πλησιον σου, μηδε απατα δια των χειλεων σου.
29 Say not: I will do to him as he hath done to me: I will render to every one according to his work.	29 Μη ειπης, Καθως εκαμεν εις εμε, ουτω θελω καμει εις αυτον? θελω αποδωσει εις τον ανθρωπον κατα το εργον αυτου.
30 I passed by the field of the slothful man, and by the vineyard of the foolish man:	30 Διεβαινον δια του αγρου του οκνηρου και δια του αμπελωνος του ανθρωπου του ενδεους φρενων?
31 And behold it was all filled with nettles, and thorns had covered the face thereof, and the stone wall was broken down.	31 και ιδου, πανταχου ειχον βλαστησει ακανθαι? κνιδαι ειχον σκεπασει το προσωπον αυτου, και το λιθοφραγμα αυτου ητο κατακεκρημνισμενον.
32 Which when I had seen, I laid it up in my heart, and by the example I received instruction.	32 Τοτε εγω θεωρησας εσυλλογισθην εν τη καρδια μου? ειδον, και ελαβον διδασκαλιαν.
33 Thou wilt sleep a little, said I, thou wilt slumber a little, thou wilt fold thy hands a little to rest:	33 Ολιγος υπνος, ολιγος νυσταγμος, ολιγη συμπλοκη των χειρων εις τον υπνον?
34 And poverty shall come to thee as a runner, and beggary as an armed man.	34 επειτα η πτωχεια σου ερχεται ως ταχυδρομος, και η ενδεια σου ως ανηρ ενοπλος.