Proverbs 15

DOUAI-RHEIMS	GREEK BIBLE
1 A mild answer breaketh wrath: but a harsh word stirreth up fury.	1 Η γλυκεια αποκρισις καταπραυνει θυμον? αλλ' ο λυπηρος λογος διεγειρει οργην.
2 The tongue of the wise adorneth knowledge: but the mouth of fools bubbleth out folly.	2 Η γλωσσα των σοφων καλλωπιζει την γνωσιν? το στομα δε των αφρονων εξερευγεται μωριαν.
3 The eyes of the Lord in every place behold the good and the evil.	3 Οι οφθαλμοι του Κυριου ειναι εν παντι τοπω, παρατηρουντες κακους και αγαθους.
4 A peaceable tongue is a tree of life: but that which is immoderate, shall crush the spirit.	4 Η υγιαινουσα γλωσσα ειναι δενδρον ζωης? η δε διεστραμμενη, συντριψις εις το πνευμα.
5 A fool laugheth at the instruction of his father: but he that regardeth reproofs shall become prudent. In abundant justice there is the greatest strength: but the devices of the wicked shall be rooted out.	5 Ο αφρων καταφρονει την διδασκαλιαν του πατρος αυτου? ο δε φυλαττων ελεγχον ειναι φρονιμος.
6 The house of the just is very much strength: and in the fruits of the wicked is trouble.	6 Εν τω οικω του δικαιου ειναι θησαυρος πολυς? εις δε το εισοδημα του ασεβους διασκορπισμος.
7 The lips of the wise shall disperse knowledge: the heart of fools shall be unlike.	7 Τα χειλη των σοφων διαδιδουσι γνωσιν? αλλ' η καρδια των αφρονων δεν ειναι ουτως.
8 The victims of the wicked are abominable to the Lord: the vows of the just are acceptable.	8 Η θυσια των ασεβων ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον? αλλ' η δεησις των ευθεων ευπροσδεκτος εις αυτον.
9 The way of the wicked is an abomination to the Lord: he that followeth justice is beloved by him.	9 Βδελυγμα ειναι εις τον Κυριον η οδος του ασεβους? αγαπα δε τον θηρευοντα την δικαιοσυνην.
10 Instruction is grievous to him that forsaketh the way of life: he that hateth reproof shall die.	10 Η διδασκαλια ειναι δυσαρεστος εις τον εγκαταλειποντα την οδον? ο μισων τον ελεγχον θελει τελευτησει.
11 Hell and destruction are before the Lord: how much more the hearts of the children of men?	11 Ο αδης και η απωλεια ειναι εμπροσθεν του Κυριου? ποσω μαλλον αι καρδιαι των υιων των ανθρωπων;
12 A corrupt man loveth not one that reproveth him: nor will he go to the wise.	12 Ο χλευαστης δεν αγαπα τον ελεγχοντα αυτον, ουδε θελει υπαγει προς τους σοφους.
13 A glad heart maketh a cheerful countenance: but by grief of mind the spirit is cast down.	13 Καρδια ευφραινομενη ιλαρυνει το προσωπον? υπο δε της λυπης της καρδιας καταθλιβεται το πνευμα.
14 The heart of the wise seeketh instruction: and the mouth of fools feedeth on foolishness.	14 Η καρδια του συνετου ζητει γνωσιν? το δε στομα των αφρονων βοσκει μωριαν.
15 All the days of the poor are evil: a secure mind is like a continual feast.	15 Πασαι αι ημεραι του τεθλιμμενου ειναι κακαι? ο δε ευφραινομενος την καρδιαν εχει ευωχιαν παντοτεινην.
16 Better is a little with the fear of the Lord, than great treasures without content,	16 Καλητερον το ολιγον εν φοβω Κυριου, παρα θησαυροι πολλοι και ταραχη εν αυτοις.
17 It is better to be invited to herbs with love, than to a fatted calf with hatred.	17 Καλητερον ξενισμος λαχανων μετα αγαπης, παρα μοσχος σιτευτος μετα μισους.
18 A passionate man stirreth up strifes: he that is patient appeaseth those that are stirred up.	18 Ο θυμωδης ανθρωπος διεγειρει μαχας? ο δε μακροθυμος καταπαυει εριδας.
19 The way of the slothful is as a hedge of thorns; the way of the just is without offence.	19 Η οδος του οκνηρου ειναι ως πεφραγμενη απο ακανθας? αλλ' η οδος των ευθεων ειναι εξωμαλισμενη.
20 A wise son maketh a father joyful: but the foolish man despiseth his mother.	20 Υιος σοφος ευφραινει πατερα? ο δε μωρος ανθρωπος καταφρονει την μητερα αυτου.
21 Folly is joy to the fool: and the wise man maketh straight his steps.	21 Η μωρια ειναι χαρα εις τον ενδεη φρενων? ο δε συνετος ανθρωπος περιπατει ορθως.
22 Designs are brought to nothing where there is no counsel: but where there are many counsellors, they are established.	22 Οπου συμβουλιον δεν υπαρχει, οι σκοποι ματαιονονται? εν δε τω πληθει των συμβουλων στερεονονται.
23 A man rejoiceth in the sentence of his mouth: and a word in due time is best.	23 Χαρα εις τον ανθρωπον δια την αποκρισιν του στοματος αυτου, και λογος εν καιρω, ποσον καλος ειναι.
24 The path of life is above for the wise, that he may decline from the lowest hell.	24 Η οδος της ζωης εις τον συνετον ειναι προς τα ανω, δια να εκκλινη απο του αδου κατω.
25 The Lord will destroy the house of the proud: and will strengthen the borders of the widow.	25 Ο Κυριος καταστρεφει τον οικον των υπερηφανων? στερεονει δε το οριον της χηρας.
26 Evil thoughts are an abomination to the Lord: and pure words most beautiful shall be confirmed by him.	26 Οι λογισμοι του πονηρου ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον? των δε καθαρων οι λογοι ευαρεστοι.
27 He that is greedy of gain troubleth his own house: but he that hateth bribes shall live. By mercy and faith sins are purged away: and by the fear of the Lord every one declineth from evil.	27 Ο δωροληπτης ταραττει τον οικον αυτου? αλλ' οστις μισει τα δωρα θελει ζησει.
28 The mind of the just studieth obedience: the mouth of the wicked over floweth with evils.	28 Η καρδια του δικαιου προμελετα δια να αποκριθη? το δε στομα των ασεβων εξερευγεται κακα.
29 The Lord is far from the wicked: and he will hear the prayers of the just.	29 Ο Κυριος ειναι μακραν απο των ασεβων? εισακουει δε της δεησεως των δικαιων.
30 The light of the eyes rejoiceth the soul: a good name maketh the bones fat.	30 Το φως των οφθαλμων ευφραινει την καρδιαν? και η καλη φημη παχυνει τα οστα.
31 The ear that heareth the reproofs of life, shall abide in the midst of the wise.	31 Το ωτιον, το οποιον ακουει τον ελεγχον της ζωης, διατριβει μεταξυ των σοφων.
32 He that rejecteth instruction, despiseth his own soul: but he that yieldeth to reproof possesseth understanding.	32 Οστις απωθει την διδασκαλιαν, αποστρεφεται την ψυχην αυτου? αλλ' οστις ακουει τον ελεγχον, αποκτα συνεσιν.
33 The fear of the Lord is the lesson of wisdom: and humility goeth before glory.	33 Ο φοβος του Κυριου ειναι διδασκαλια σοφιας? και η ταπεινωσις προπορευεται της δοξης.