Księga Jeremiasza 17

Biblia Tysiąclecia	BIBLES DES PEUPLES
1 Grzech Judy jest zapisany żelaznym rylcem, wyryty diamentowym ostrzem na tablicy ich serc i na rogach waszych ołtarzy,	1 Le péché de Juda est écrit avec un poinçon de fer, une pointe de diamant; il est gravé sur la tablette de leur cœur et sur les cornes de leurs autels.
2 jako pomnik ich synów, ich ołtarzy, ich aszer przy zielonych drzewach, na wysokich pagórkach.	2 Leurs autels et leurs pieux sacrés le rappellent, sous les arbres verts des hautes collines,
3 Góro moja na równinie, twój dobytek i wszystkie twe skarby wydam na grabież, jako zapłatę za wszystkie twe grzechy, popełnione w twych granicach.	3 et des buttes dans la plaine. Je vais effacer ton péché sur tout ton territoire: je distribuerai ta richesse et tous tes trésors.
4 Będziesz musiała się wyrzec dziedzictwa swego, które ci dałem. Będziesz w niewoli u twoich wrogów w ziemi, której nie znasz. Albowiem rozpaliliście ogień mojego gniewu - będzie on płonął na wieki.	4 Tu devras céder l’héritage que je t’avais donné, je ferai de toi l’esclave de tes ennemis dans un pays que tu ne connais pas, car vous avez allumé le feu de ma colère et il ne s’arrêtera pas de brûler.
5 To mówi Pan: Przeklęty mąż, który pokłada nadzieję w człowieku i który w ciele upatruje swą siłę, a od Pana odwraca swe serce.	5 Voici ce que dit Yahvé: Maudit soit l’homme qui met sa confiance dans un humain, qui fait d’un mortel son recours, et qui détourne son cœur de Yahvé.
6 Jest on podobny do dzikiego krzaka na stepie, nie dostrzega, gdy przychodzi szczęście; wybiera miejsca spalone na pustyni, ziemię słoną i bezludną.	6 Il sera comme le chardon dans la Steppe: il s’est fixé dans des lieux arides, dans les terres de sel où nul n’habite; il ne verra jamais arriver le bonheur.
7 Błogosławiony mąż, który pokłada ufność w Panu, i Pan jest jego nadzieją.	7 Béni soit l’homme qui met sa confiance en Yahvé, et dont Yahvé est le recours.
8 Jest on podobny do drzewa zasadzonego nad wodą, co swe korzenie puszcza ku strumieniowi; nie obawia się, skoro przyjdzie upał, bo utrzyma zielone liście; także w roku posuchy nie doznaje niepokoju i nie przestaje wydawać owoców.	8 Il est comme l’arbre planté au bord des eaux, qui allonge ses racines vers le ruisseau. Il ne craint pas lorsque vient la chaleur, son feuillage reste vert. Il ne craint pas les années sèches et porte toujours du fruit.
9 Serce jest zdradliwsze niż wszystko inne i niepoprawne - któż je zgłębi?	9 Plus que tout le cœur est complexe, il est mauvais: qui peut le comprendre?
10 Ja, Pan, badam serce i doświadczam nerki, bym mógł każdemu oddać stosownie do jego postępowania, według owoców jego uczynków.	10 Moi, Yahvé, je sonde les cœurs, je mets à jour le fond du désir: je rends à chacun selon sa conduite, et je lui donne le fruit de ses actes.
11 Kuropatwa wysiaduje jajka, których nie zniosła; podobnie czyni ten, kto zbiera w nieuczciwy sposób bogactwa: w pośrodku dni swoich musi je opuścić i gdy nadejdzie jego koniec, okazuje się głupcem.	11 Celui qui amasse des richesses injustes est comme la perdrix couvant l’œuf qu’elle n’a pas pondu; au milieu de ses jours la richesse l’abandonne, et à la fin il n’est qu’un sot.
12 Tronem chwały, wzniesionym od początku, jest nasze miejsce święte.	12 Notre Sanctuaire est un trône élevé, glorieux;
13 Nadziejo Izraela, Panie! Wszyscy, którzy Cię opuszczają, będą zawstydzeni. Ci, którzy oddalają się od Ciebie, będą zapisani na ziemi, bo opuścili źródło żywej wody, "Pana".	13 Yahvé, tu es l’espoir d’Israël, quiconque t’abandonne sera confondu. Ceux qui se rebellent contre toi disparaîtront du pays, car ils ont abandonné la source d’eau vive.
14 Uzdrów mnie, Panie, bym się stał zdrowym; ratuj mnie, bym doznał ratunku. Ty bowiem jesteś moją chlubą.	14 Guéris-moi, Yahvé, que je sois guéri, sauve-moi, que je sois sauvé: c’est vers toi toujours qu’est allée ma louange.
15 Oto oni, którzy mi mówią: Gdzie jest słowo Boże? Niechże się wypełni!	15 Voici qu’on me dit: “Encore une parole de Yahvé? Qu’elle se réalise donc!”
16 Ale ja nie nalegałem na Ciebie o nieszczęście, ani nie pragnąłem dnia zagłady. Ty wiesz: to, co wyszło z moich ust, jest zupełnie jawne przed Tobą.	16 Mais je ne te presse pas de faire venir le mal, je n’ai pas désiré les jours mauvais, tu le sais, tout ce que j’ai pu dire est clair pour toi.
17 Nie bądź dla mnie postrachem, Ty, moja ucieczko w dniu nieszczęścia!	17 Ne me fais pas tomber dans l’épouvante, toi, mon refuge au jour du malheur.
18 Moi prześladowcy niech zostaną zawstydzeni, lecz mnie niech nie spotka hańba! Niech ich lęk ogarnie, lecz nie mnie! Ześlij na nich dzień nieszczęsny, zgładź ich, zgładź po dwakroć!	18 Que ceux qui me persécutent soient confondus, et que moi, je ne sois pas confondu! Qu’ils soient effrayés, et que moi je ne sois pas effrayé. Fais venir sur eux le jour du malheur, frappe-les, oui, frappe-les bien!
19 To mówi Pan do mnie: Idź, stań w bramie synów narodu, przez którą wchodzą i wychodzą królowie judzcy, oraz we wszystkich bramach Jerozolimy	19 Une parole de Yahvé me fut adressée: Va et tiens-toi à la Porte-des-Fils-du-Peuple, par laquelle les rois de Juda entrent et sortent. Tu iras aussi aux autres portes de Jérusalem
20 i mów do nich: Słuchajcie słowa Pańskiego, królowie judzcy, cały Judo i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy przechodzący przez te bramy!	20 et tu leur diras ceci: Écoutez la parole de Yahvé, rois de Juda, et vous tous gens de Juda qui habitez Jérusalem et qui passez par ces portes!
21 To mówi Pan: Strzeżcie się - jeśli wam życie miłe - by nie nosić rzeczy ciężkich w dzień szabatu ani nie wnosić ich przez bramy Jerozolimy.	21 Voici ce que Yahvé a dit: Ne faites pas votre malheur, ne transportez pas de fardeaux le jour du sabbat, ne les faites pas entrer par les portes de Jérusalem.
22 Nie wynoście żadnych ciężarów ze swych domów w dzień szabatu ani nie wykonujcie żadnej pracy, lecz raczej święćcie dzień szabatu, jak nakazałem waszym przodkom.	22 Ne sortez pas de vos maisons avec un fardeau le jour du sabbat, ne faites aucun travail. Sanctifiez le jour du sabbat comme je l’ai commandé à vos pères.
23 Ale oni nie słuchali ani nie nakłonili swego ucha, lecz uczynili twardym swój kark, odmawiając posłuszeństwa i odrzucając pouczenie.	23 Eux n’ont pas écouté, ils n’en ont pas tenu compte, mais ils ont fait la forte tête; ils n’ont pas entendu et n’ont pas accepté mes avertissements.
24 Jeżeli okażecie Mi pełne posłuszeństwo - wyrocznia Pana - jeśli nie będziecie wnosić żadnego ciężaru przez bramy miasta w dzień szabatu i jeśli będziecie święcić dzień szabatu, nie wykonując w nim żadnej pracy,	24 Mais si vous m’écoutez - parole de Yahvé - si vous ne faites entrer aucun fardeau par les portes de cette ville le jour du sabbat, si vous sanctifiez le jour du sabbat en ne faisant aucun travail,
25 będą wchodzić przez bramę miasta królowie [i książęta] zasiadujący na tronie Dawida. Będą wjeżdżać na wozach i koniach, oni, ich dostojnicy, mężowie judzcy i mieszkańcy Jerozolimy, a miasto to będzie zamieszkałe na wieki.	25 alors les portes de cette ville continueront de voir passer des rois successeurs de David. Ils entreront avec leurs chars et leurs chevaux, eux et leurs princes, tout comme les gens de Juda et les habitants de Jérusalem, et cette ville sera toujours habitée.
26 I przyjdą z miast judzkich, z okolic Jerozolimy, z ziemi Beniamina, z Szefeli, z gór i z południa, przynosząc ofiary całopalne, krwawe, pokarmowe, kadzidło i ofiary dziękczynne do domu Pańskiego.	26 On viendra des villes de Juda et des environs de Jérusalem, du pays de Benjamin et du Bas-Pays, de la montagne et du Négueb, pour offrir des holocaustes et des sacrifices, pour présenter des offrandes et de l’encens, pour offrir des actions de grâce dans le Temple de Yahvé.
27 A jeżeli Mnie nie posłuchacie, by święcić dzień szabatu, by się powstrzymać od noszenia ciężaru, wchodząc bramami Jerozolimy w dzień szabatu, zapalę gniew w jej bramach i pochłonie pałace Jerozolimy, i nie zgaśnie.	27 Mais si vous ne m’écoutez pas, si vous ne sanctifiez pas le jour du sabbat, si vous portez des fardeaux et que vous passez avec par les portes de Jérusalem le jour du sabbat, alors je mettrai le feu à ces portes, il dévorera les palais de Jérusalem et ne s’éteindra plus.