1 Elihú tomó la palabra y dijo: | 1 υπολαβων δε ελιους λεγει |
2 ¡Escuchen, sabios, mis palabras, y ustedes, los expertos, préstenme atención! | 2 ακουσατε μου σοφοι επισταμενοι ενωτιζεσθε το καλον |
3 Porque el oído discierne las palabras como el paladar gusta los alimentos. | 3 οτι ους λογους δοκιμαζει και λαρυγξ γευεται βρωσιν |
4 Decidamos entre nosotros lo que es recto, reconozcamos todos juntos lo que es bueno. | 4 κρισιν ελωμεθα εαυτοις γνωμεν ανα μεσον εαυτων ο τι καλον |
5 Porque Job declara: «Yo tengo razón, pero Dios me privó de mi derecho. | 5 οτι ειρηκεν ιωβ δικαιος ειμι ο κυριος απηλλαξεν μου το κριμα |
6 El miente en lo que concierne a mi caso; mi llaga es incurable, aunque no cometí ninguna falta». | 6 εψευσατο δε τω κριματι μου βιαιον το βελος μου ανευ αδικιας |
7 ¿Hay alguien como Job, que bebe los sarcasmos como agua, | 7 τις ανηρ ωσπερ ιωβ πινων μυκτηρισμον ωσπερ υδωρ |
8 que va en compañía de los malhechores y camina con los hombres perversos? | 8 ουχ αμαρτων ουδε ασεβησας η οδου κοινωνησας μετα ποιουντων τα ανομα του πορευθηναι μετα ασεβων |
9 Porque él dice: «Al hombre no le sirve de nada tratar de obtener el favor de Dios». | 9 μη γαρ ειπης οτι ουκ εσται επισκοπη ανδρος και επισκοπη αυτω παρα κυριου |
10 Por eso, escúchenme, hombres sensatos: ¡lejos de Dios la maldad, y del Todopoderoso, la injusticia! | 10 διο συνετοι καρδιας ακουσατε μου μη μοι ειη εναντι κυριου ασεβησαι και εναντι παντοκρατορος ταραξαι το δικαιον |
11 Porque él retribuye al hombre según sus obras y trata a cada uno conforme a su conducta. | 11 αλλα αποδιδοι ανθρωπω καθα ποιει εκαστος αυτων και εν τριβω ανδρος ευρησει αυτον |
12 ¡No, no es cierto que Dios hace el mal y que el Todopoderoso tergiversa el derecho! | 12 οιη δε τον κυριον ατοπα ποιησειν η ο παντοκρατωρ ταραξει κρισιν |
13 ¿Quién le ha encomendado la tierra y quién lo encargó del mundo entero? | 13 ος εποιησεν την γην τις δε εστιν ο ποιων την υπ' ουρανον και τα ενοντα παντα |
14 Si él retirara su espíritu y recogiera su aliento de vida, | 14 ει γαρ βουλοιτο συνεχειν και το πνευμα παρ' αυτω κατασχειν |
15 todos los vivientes expirarían a la vez y los hombres volverían al polvo. | 15 τελευτησει πασα σαρξ ομοθυμαδον πας δε βροτος εις γην απελευσεται οθεν και επλασθη |
16 Si tienes inteligencia, escucha esto, presta atención al sonido de mis palabras. | 16 ει δε μη νουθετη ακουε ταυτα ενωτιζου φωνην ρηματων |
17 ¿Sabría gobernar al Justo, al Poderoso? | 17 ιδε συ τον μισουντα ανομα και τον ολλυντα τους πονηρους οντα αιωνιον δικαιον |
18 ¡A él, que llama «¡Inútil!» a un rey y «¡Malvados!» a los dignatarios, | 18 ασεβης ο λεγων βασιλει παρανομεις ασεβεστατε τοις αρχουσιν |
19 que no toma partido por los príncipes ni favorece al rico en perjuicio del pobre, porque todos son obra de sus manos! | 19 ος ουκ επησχυνθη προσωπον εντιμου ουδε οιδεν τιμην θεσθαι αδροις θαυμασθηναι προσωπα αυτων |
20 Ellos mueren en un instante, en plena noche; él hiere a los nobles, y desaparecen, depone al hombre fuerte sin la ayuda de nadie. | 20 κενα δε αυτοις αποβησεται το κεκραγεναι και δεισθαι ανδρος εχρησαντο γαρ παρανομως εκκλινομενων αδυνατων |
21 Porque sus ojos miran los caminos del hombre y él observa sus pasos: | 21 αυτος γαρ ορατης εστιν εργων ανθρωπων λεληθεν δε αυτον ουδεν ων πρασσουσιν |
22 no hay tinieblas ni oscuridad donde puedan ocultarse los que hacen el mal. | 22 ουδε εσται τοπος του κρυβηναι τους ποιουντας τα ανομα |
23 Porque él no fija al hombre una fecha para presentarse a juicio ante Dios: | 23 οτι ουκ επ' ανδρα θησει ετι ο γαρ κυριος παντας εφορα |
24 él quebrante a los grandes sin previo examen y pone a otros en lugar de ellos. | 24 ο καταλαμβανων ανεξιχνιαστα ενδοξα τε και εξαισια ων ουκ εστιν αριθμος |
25 Así, porque él conoce todas sus acciones, los derriba en una noche, y quedan aplastados. | 25 ο γνωριζων αυτων τα εργα και στρεψει νυκτα και ταπεινωθησονται |
26 Los abofetea como a malhechores en un lugar que está a la vista de todos, | 26 εσβεσεν δε ασεβεις ορατοι δε εναντιον αυτου |
27 porque se negaron a seguirlo y no comprendieron todos sus caminos, | 27 οτι εξεκλιναν εκ νομου θεου δικαιωματα δε αυτου ουκ επεγνωσαν |
28 haciendo que llegara hasta él el grito del pobre y que él escuchara el clamor de los oprimidos. | 28 του επαγαγειν επ' αυτον κραυγην πενητος και κραυγην πτωχων εισακουσεται |
29 Si él se queda inmóvil, ¿quién lo sacudirá? Si cubre su rostro, ¿quién lo verá? El vigila, sin embargo, a naciones e individuos | 29 και αυτος ησυχιαν παρεξει και τις καταδικασεται και κρυψει προσωπον και τις οψεται αυτον και κατα εθνους και κατα ανθρωπου ομου |
30 para que no reine ningún hombre impío, uno de esos que son una trampa para el pueblo. | 30 βασιλευων ανθρωπον υποκριτην απο δυσκολιας λαου |
31 Tú solo tienes que decir a Dios: «Yo fui seducido, no volveré a hacer el mal; | 31 οτι προς τον ισχυρον ο λεγων ειληφα ουκ ενεχυρασω |
32 instrúyeme, hasta que pueda ver. Si cometí una injusticia, no voy a reincidir». | 32 ανευ εμαυτου οψομαι συ δειξον μοι ει αδικιαν ηργασαμην ου μη προσθησω |
33 ¿Acaso él retribuirá según tu parecer, siendo así que tú has despreciado su instrucción? Ya que eres tú el que decide, no yo, dile todo lo que sepas. | 33 μη παρα σου αποτεισει αυτην οτι απωση οτι συ εκλεξη και ουκ εγω και τι εγνως λαλησον |
34 Los hombres sensatos me dirán y también todo sabio que me escuche: | 34 διο συνετοι καρδιας ερουσιν ταυτα ανηρ δε σοφος ακηκοεν μου το ρημα |
35 «Job no sabe lo que dice y sus palabras carecen de sentido». | 35 ιωβ δε ουκ εν συνεσει ελαλησεν τα δε ρηματα αυτου ουκ εν επιστημη |
36 Que Job sea examinado hasta el final por haber respondido como un hombre perverso. | 36 ου μην δε αλλα μαθε ιωβ μη δως ετι ανταποκρισιν ωσπερ οι αφρονες |
37 Porque él, a su pecado, añade la rebeldía, aplaude en medio de nosotros y multiplica sus palabras contra Dios. | 37 ινα μη προσθωμεν εφ' αμαρτιαις ημων ανομια δε εφ' ημιν λογισθησεται πολλα λαλουντων ρηματα εναντιον του κυριου |