Livre de Josué 2

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 De Chittim, Josué fils de Noun envoya secrètement deux espions. Il leur dit: “Allez! Observez bien le pays et la ville de Jéricho.” Ils firent la route et entrèrent dans la maison d’une prostituée qui s’appelait Rahab; c’est là qu’ils couchèrent.	1 και απεστειλεν ιησους υιος ναυη εκ σαττιν δυο νεανισκους κατασκοπευσαι λεγων αναβητε και ιδετε την γην και την ιεριχω και πορευθεντες εισηλθοσαν οι δυο νεανισκοι εις ιεριχω και εισηλθοσαν εις οικιαν γυναικος πορνης η ονομα ρααβ και κατελυσαν εκει
2 On avertit le roi de Jéricho: “Des hommes, des Israélites, sont entrés ici cette nuit, ils sont venus espionner le pays.”	2 και απηγγελη τω βασιλει ιεριχω λεγοντες εισπεπορευνται ωδε ανδρες των υιων ισραηλ κατασκοπευσαι την γην
3 Alors le roi de Jéricho envoya dire à Rahab: “Fais sortir ces hommes qui t’ont approchée et qui sont entrés dans ta maison, car c’est pour espionner le pays qu’ils sont venus.”	3 και απεστειλεν ο βασιλευς ιεριχω και ειπεν προς ρααβ λεγων εξαγαγε τους ανδρας τους εισπεπορευμενους εις την οικιαν σου την νυκτα κατασκοπευσαι γαρ την γην ηκασιν
4 Mais la femme alla cacher les deux hommes. Elle répondit: “Ces hommes sont bien venus chez moi, mais je ne savais pas d’où ils étaient.	4 και λαβουσα η γυνη τους ανδρας εκρυψεν αυτους και ειπεν αυτοις λεγουσα εισεληλυθασιν προς με οι ανδρες
5 Ils sont partis à la tombée de la nuit, quand on fermait la porte de la ville, et je ne sais pas où ils sont allés. Lancez-vous vite à leur poursuite et vous les rattraperez.”	5 ως δε η πυλη εκλειετο εν τω σκοτει και οι ανδρες εξηλθον ουκ επισταμαι που πεπορευνται καταδιωξατε οπισω αυτων ει καταλημψεσθε αυτους
6 En réalité, elle les avait fait monter sur sa terrasse et les avait cachés sous des tiges de lin qu’elle y avait déposées.	6 αυτη δε ανεβιβασεν αυτους επι το δωμα και εκρυψεν αυτους εν τη λινοκαλαμη τη εστοιβασμενη αυτη επι του δωματος
7 Les gens se lancèrent à leur poursuite dans la direction du Jourdain, du côté des gués, et dès qu’ils furent sortis on ferma la porte de la ville.	7 και οι ανδρες κατεδιωξαν οπισω αυτων οδον την επι του ιορδανου επι τας διαβασεις και η πυλη εκλεισθη και εγενετο ως εξηλθοσαν οι διωκοντες οπισω αυτων
8 Les deux hommes n’étaient pas encore couchés qu’elle les rejoignit sur sa terrasse.	8 και αυτοι δε πριν η κοιμηθηναι αυτους και αυτη ανεβη επι το δωμα προς αυτους
9 Elle leur dit: “Je sais que Yahvé vous a livré le pays; vous avez semé la panique parmi nous et tous les gens du pays sont terrorisés devant vous.	9 και ειπεν προς αυτους επισταμαι οτι δεδωκεν υμιν κυριος την γην επιπεπτωκεν γαρ ο φοβος υμων εφ' ημας
10 On nous a dit comment Yahvé a desséché devant vous la mer des Roseaux lorsque vous sortiez d’Égypte, et ce que vous avez fait aux deux rois des Amorites de l’autre côté du Jourdain, à Sihon et à Og, que vous avez voués à l’anathème.	10 ακηκοαμεν γαρ οτι κατεξηρανεν κυριος ο θεος την ερυθραν θαλασσαν απο προσωπου υμων οτε εξεπορευεσθε εκ γης αιγυπτου και οσα εποιησεν τοις δυσι βασιλευσιν των αμορραιων οι ησαν περαν του ιορδανου τω σηων και ωγ ους εξωλεθρευσατε αυτους
11 “Lorsque nous l’avons appris le cœur nous a manqué, et à votre approche tout le monde maintenant est saisi de peur, car Yahvé, votre Dieu, est Dieu là-haut dans les cieux et ici-bas sur la terre.	11 και ακουσαντες ημεις εξεστημεν τη καρδια ημων και ουκ εστη ετι πνευμα εν ουδενι ημων απο προσωπου υμων οτι κυριος ο θεος υμων θεος εν ουρανω ανω και επι της γης κατω
12 Mais maintenant, puisque je vous ai fait une faveur, jurez-moi par Yahvé que vous ferez vous aussi une faveur à la maison de mon père. Donnez-moi donc la preuve de votre fidélité	12 και νυν ομοσατε μοι κυριον τον θεον οτι ποιω υμιν ελεος και ποιησετε και υμεις ελεος εν τω οικω του πατρος μου
13 et laissez vivre mon père, ma mère, mes frères, mes sœurs et tout ce qui leur appartient. Arrachez-nous à la mort.”	13 και ζωγρησετε τον οικον του πατρος μου και την μητερα μου και τους αδελφους μου και παντα τον οικον μου και παντα οσα εστιν αυτοις και εξελεισθε την ψυχην μου εκ θανατου
14 Les hommes répondirent: “Nous te le jurons sur nos propres têtes: à condition que tu ne révèles pas notre conversation, nous te traiterons avec bonté et fidélité lorsque Yahvé nous aura livré le pays.”	14 και ειπαν αυτη οι ανδρες η ψυχη ημων ανθ' υμων εις θανατον και αυτη ειπεν ως αν παραδω κυριος υμιν την πολιν ποιησετε εις εμε ελεος και αληθειαν
15 Elle les fit descendre par la fenêtre avec une corde, car sa maison était construite contre le rempart et elle-même logeait dans le rempart.	15 και κατεχαλασεν αυτους δια της θυριδος
16 Elle leur dit: “Fuyez vers la montagne pour que ceux qui vous poursuivent ne vous rencontrent pas. Vous y resterez cachés trois jours, jusqu’au retour de ceux qui vous poursuivent, ensuite vous irez votre chemin.”	16 και ειπεν αυτοις εις την ορεινην απελθετε μη συναντησωσιν υμιν οι καταδιωκοντες και κρυβησεσθε εκει τρεις ημερας εως αν αποστρεψωσιν οι καταδιωκοντες οπισω υμων και μετα ταυτα απελευσεσθε εις την οδον υμων
17 Les hommes lui dirent: “Nous respecterons le serment que nous t’avons fait.	17 και ειπαν οι ανδρες προς αυτην αθωοι εσμεν τω ορκω σου τουτω
18 Lorsque nous entrerons dans le pays, tu attacheras ce cordon de fil rouge à la fenêtre par laquelle tu nous as fait descendre. Tu réuniras autour de toi dans ta maison, ton père, ta mère, tes frères et toute la famille de ton père.	18 ιδου ημεις εισπορευομεθα εις μερος της πολεως και θησεις το σημειον το σπαρτιον το κοκκινον τουτο εκδησεις εις την θυριδα δι' ης κατεβιβασας ημας δι' αυτης τον δε πατερα σου και την μητερα σου και τους αδελφους σου και παντα τον οικον του πατρος σου συναξεις προς σεαυτην εις την οικιαν σου
19 Si l’un d’entre eux ouvre la porte et sort de ta maison, il sera responsable de sa mort et nous, nous serons quittes, mais si l’on porte la main sur ceux qui sont avec toi dans ta maison, c’est nous qui serons responsables.	19 και εσται πας ος αν εξελθη την θυραν της οικιας σου εξω ενοχος εαυτω εσται ημεις δε αθωοι τω ορκω σου τουτω και οσοι εαν γενωνται μετα σου εν τη οικια σου ημεις ενοχοι εσομεθα
20 Mais ne révèles pas notre accord, ou sinon nous serons quittes du serment que nous venons de faire.”	20 εαν δε τις ημας αδικηση η και αποκαλυψη τους λογους ημων τουτους εσομεθα αθωοι τω ορκω σου τουτω
21 Elle leur dit: “Qu’il en soit comme vous venez de le dire.” Elle les congédia et ils s’en allèrent; puis elle attacha le cordon rouge à sa fenêtre.	21 και ειπεν αυτοις κατα το ρημα υμων ουτως εστω και εξαπεστειλεν αυτους
22 Aussitôt partis, les hommes se dirigèrent vers la montagne. Ils y restèrent trois jours, jusqu’après le retour de ceux qui les poursuivaient. Ceux-ci avaient cherché partout tout au long de la route, et n’avaient rien trouvé.	22 και επορευθησαν και ηλθοσαν εις την ορεινην και κατεμειναν εκει τρεις ημερας και εξεζητησαν οι καταδιωκοντες πασας τας οδους και ουχ ευροσαν
23 Les deux hommes alors redescendirent de la montagne et traversèrent le Jourdain. Ils se présentèrent alors à Josué, fils de Noun, et ils lui racontèrent toute leur aventure.	23 και υπεστρεψαν οι δυο νεανισκοι και κατεβησαν εκ του ορους και διεβησαν προς ιησουν υιον ναυη και διηγησαντο αυτω παντα τα συμβεβηκοτα αυτοις
24 Ils ajoutèrent: “Yahvé a livré tout le pays entre nos mains; tous les habitants du pays sont pris de panique devant nous.”	24 και ειπαν προς ιησουν οτι παρεδωκεν κυριος πασαν την γην εν χειρι ημων και κατεπτηκεν πας ο κατοικων την γην εκεινην αφ' ημων