Livre de Jérémie 16

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Une parole de Yahvé me fut adressée:	1 και συ μη λαβης γυναικα λεγει κυριος ο θεος ισραηλ
2 Ne te cherche pas d’épouse; tu n’auras ni fils ni filles en ce lieu.	2 και ου γεννηθησεται σοι υιος ουδε θυγατηρ εν τω τοπω τουτω
3 Car voici la sentence de Yahvé pour les fils et les filles qui naissent en ce lieu, pour les mères qui leur donnent le jour et les pères qui les engendrent dans ce pays:	3 οτι ταδε λεγει κυριος περι των υιων και περι των θυγατερων των γεννωμενων εν τω τοπω τουτω και περι των μητερων αυτων των τετοκυιων αυτους και περι των πατερων αυτων των γεγεννηκοτων αυτους εν τη γη ταυτη
4 Ils connaîtront une mort tragique, on ne fera pas leur deuil et on ne les enterrera pas: ils resteront comme du fumier sur la face de la terre. Ils mourront par l’épée et la famine, et leurs cadavres serviront de nourriture aux oiseaux des cieux et aux bêtes de la terre.	4 εν θανατω νοσερω αποθανουνται ου κοπησονται και ου ταφησονται εις παραδειγμα επι προσωπου της γης εσονται και τοις θηριοις της γης και τοις πετεινοις του ουρανου εν μαχαιρα πεσουνται και εν λιμω συντελεσθησονται
5 Car voici ce que dit Yahvé: N’entre pas dans la maison où l’on fait le deuil. Ne te lamente pas, ne pleure pas avec eux, car j’ai privé ce peuple de ma bénédiction, ma pitié et ma miséricorde - parole de Yahvé.	5 ταδε λεγει κυριος μη εισελθης εις θιασον αυτων και μη πορευθης του κοψασθαι και μη πενθησης αυτους οτι αφεστακα την ειρηνην μου απο του λαου τουτου
6 Grands et petits, dans ce pays tous mourront. On ne les enterrera pas, on ne fera pas de lamentations sur eux, on ne se fera pas d’entailles sur le corps, ni de tonsure sur la tête.	6 ου μη κοψωνται αυτους ουδε εντομιδας ου μη ποιησωσιν και ου ξυρησονται
7 On ne prendra pas de repas pour les morts avec celui qui est en deuil, pour le consoler au sujet de son défunt. On ne lui donnera pas à boire la coupe de consolation pour son père ou sa mère.	7 και ου μη κλασθη αρτος εν πενθει αυτων εις παρακλησιν επι τεθνηκοτι ου ποτιουσιν αυτον ποτηριον εις παρακλησιν επι πατρι και μητρι αυτου
8 N’entre pas non plus dans la maison où l’on fait la fête, pour t’asseoir, manger et boire avec eux.	8 εις οικιαν ποτου ουκ εισελευση συγκαθισαι μετ' αυτων του φαγειν και πιειν
9 Car voici ce que dit Yahvé Sabaot, le Dieu d’Israël: Sous vos yeux et de vos jours je ferai taire ici les cris de joie et de fête, le chant du fiancé et le chant de la fiancée.	9 διοτι ταδε λεγει κυριος ο θεος ισραηλ ιδου εγω καταλυω εκ του τοπου τουτου ενωπιον των οφθαλμων υμων και εν ταις ημεραις υμων φωνην χαρας και φωνην ευφροσυνης φωνην νυμφιου και φωνην νυμφης
10 Lorsque tu diras tout cela à ce peuple, ils te demanderont certainement: “Pourquoi Yahvé nous annonce-t-il cette grande catastrophe? Quelle est donc notre faute, comment avons-nous péché contre Yahvé notre Dieu?”	10 και εσται οταν αναγγειλης τω λαω τουτω απαντα τα ρηματα ταυτα και ειπωσιν προς σε δια τι ελαλησεν κυριος εφ' ημας παντα τα κακα ταυτα τις η αδικια ημων και τις η αμαρτια ημων ην ημαρτομεν εναντι κυριου του θεου ημων
11 Alors tu leur répondras: Vos pères m’ont abandonné - parole de Yahvé. Ils se sont mis à la traîne d’autres dieux pour les servir et les adorer. Ils m’ont abandonné et n’ont pas gardé ma loi.	11 και ερεις αυτοις ανθ' ων εγκατελιπον με οι πατερες υμων λεγει κυριος και ωχοντο οπισω θεων αλλοτριων και εδουλευσαν αυτοις και προσεκυνησαν αυτοις και εμε εγκατελιπον και τον νομον μου ουκ εφυλαξαντο
12 Et vous, vous avez agi plus mal encore que vos pères; chacun de vous s’est obstiné à suivre ses mauvais penchants et a refusé de m’écouter.	12 και υμεις επονηρευσασθε υπερ τους πατερας υμων και ιδου υμεις πορευεσθε εκαστος οπισω των αρεστων της καρδιας υμων της πονηρας του μη υπακουειν μου
13 C’est pourquoi je vous chasserai loin de ce pays, vers une terre que ni vous ni vos pères ne connaissez. Là-bas vous pourrez servir jour et nuit d’autres dieux, car moi, je ne vous regarderai pas.	13 και απορριψω υμας απο της γης ταυτης εις την γην ην ουκ ηδειτε υμεις και οι πατερες υμων και δουλευσετε εκει θεοις ετεροις οι ου δωσουσιν υμιν ελεος
14 (Pourtant des jours viendront - parole de Yahvé- où l’on ne dira plus: “Vive Yahvé qui a fait sortir les Israélites du pays d’Égypte!”	14 δια τουτο ιδου ημεραι ερχονται λεγει κυριος και ουκ ερουσιν ετι ζη κυριος ο αναγαγων τους υιους ισραηλ εκ γης αιγυπτου
15 On dira alors: “Vive Yahvé qui a fait revenir les Israélites du pays du nord et de tous les pays où il les avait chassés.” Car je les ramènerai au pays que j’ai donné à leurs pères.)	15 αλλα ζη κυριος ος ανηγαγεν τον οικον ισραηλ απο γης βορρα και απο πασων των χωρων ου εξωσθησαν εκει και αποκαταστησω αυτους εις την γην αυτων ην εδωκα τοις πατρασιν αυτων
16 Voici que j’appelle de nombreux pêcheurs pour les pêcher - parole de Yahvé. Ensuite j’appellerai de nombreux chasseurs pour les chasser sur toutes les montagnes, toutes les collines et dans toutes les fentes des rochers.	16 ιδου εγω αποστελλω τους αλεεις τους πολλους λεγει κυριος και αλιευσουσιν αυτους και μετα ταυτα αποστελω τους πολλους θηρευτας και θηρευσουσιν αυτους επανω παντος ορους και επανω παντος βουνου και εκ των τρυμαλιων των πετρων
17 Car je surveille toutes leurs façons d’agir, rien n’est caché à mes yeux et aucune de leurs fautes ne m’échappe.	17 οτι οι οφθαλμοι μου επι πασας τας οδους αυτων και ουκ εκρυβη τα αδικηματα αυτων απεναντι των οφθαλμων μου
18 Je leur rendrai le double pour leurs fautes et leurs péchés, car ils ont profané ma terre avec leurs cadavres d’idoles et ils ont rempli mon héritage de leurs ordures.	18 και ανταποδωσω διπλας τας αδικιας αυτων και τας αμαρτιας αυτων εφ' αις εβεβηλωσαν την γην μου εν τοις θνησιμαιοις των βδελυγματων αυτων και εν ταις ανομιαις αυτων εν αις επλημμελησαν την κληρονομιαν μου
19 Ô Yahvé, tu es ma forteresse et mon refuge, tu es mon abri aux jours de détresse. Les nations païennes viendront à toi du plus lointain du monde, et elle reconnaîtront: “La culture de nos pères n’était que fausseté, stupidité et impuissance.”	19 κυριε ισχυς μου και βοηθεια μου και καταφυγη μου εν ημερα κακων προς σε εθνη ηξουσιν απ' εσχατου της γης και ερουσιν ως ψευδη εκτησαντο οι πατερες ημων ειδωλα και ουκ εστιν εν αυτοις ωφελημα
20 Faut-il qu’un homme se fabrique des dieux? Alors ce ne sont pas des dieux, et je vais le leur faire savoir. Cette fois-ci je leur ferai connaître ma main et ma puissance, et ils sauront que mon nom est Yahvé!	20 ει ποιησει εαυτω ανθρωπος θεους και ουτοι ουκ εισιν θεοι
	21 δια τουτο ιδου εγω δηλωσω αυτοις εν τω καιρω τουτω την χειρα μου και γνωριω αυτοις την δυναμιν μου και γνωσονται οτι ονομα μοι κυριος