Livre d'Isaïe 13

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Voici le jugement sur Babylone qui fut révélé à Isaïe fils d’Amos.	1 ορασις ην ειδεν ησαιας υιος αμως κατα βαβυλωνος
2 Dressez un signal sur une montagne pelée, poussez des cris pour les appeler, faites des signes de la main pour qu’ils entrent par la porte des Princes!	2 επ' ορους πεδινου αρατε σημειον υψωσατε την φωνην αυτοις μη φοβεισθε παρακαλειτε τη χειρι ανοιξατε οι αρχοντες
3 J’ai tout juste donné des ordres à mes Saints; j’appelle aussi mes guerriers joyeux et fiers, au service de ma colère.	3 εγω συντασσω και εγω αγω αυτους ηγιασμενοι εισιν και εγω αγω αυτους γιγαντες ερχονται πληρωσαι τον θυμον μου χαιροντες αμα και υβριζοντες
4 Sur les montagnes on entend une foule, on dirait un peuple nombreux; c’est un vacarme de royaumes, de nations qui se rassemblent; Yahvé Sabaot passe en revue son armée.	4 φωνη εθνων πολλων επι των ορεων ομοια εθνων πολλων φωνη βασιλεων και εθνων συνηγμενων κυριος σαβαωθ εντεταλται εθνει οπλομαχω
5 Ils arrivent d’un pays lointain, des extrémités du ciel; Yahvé et les instruments de sa colère viennent ravager toute la terre.	5 ερχεσθαι εκ γης πορρωθεν απ' ακρου θεμελιου του ουρανου κυριος και οι οπλομαχοι αυτου του καταφθειραι την οικουμενην ολην
6 Poussez des hurlements, car le jour de Yahvé est proche! Il arrive comme les dévastations du Dieu des Steppes.	6 ολολυζετε εγγυς γαρ η ημερα κυριου και συντριβη παρα του θεου ηξει
7 C’est pourquoi toutes les nations sont prises de panique, tout homme perd courage.	7 δια τουτο πασα χειρ εκλυθησεται και πασα ψυχη ανθρωπου δειλιασει
8 Ils sont épouvantés, pris de crampes et de douleurs; ils se tordent comme la femme qui accouche. Ils se regardent l’un l’autre, la peur se lit sur leur visage en feu.	8 και ταραχθησονται οι πρεσβεις και ωδινες αυτους εξουσιν ως γυναικος τικτουσης και συμφορασουσιν ετερος προς τον ετερον και εκστησονται και το προσωπον αυτων ως φλοξ μεταβαλουσιν
9 Car voici venu le jour de Yahvé, jour cruel; sa fureur, sa violente colère se déchaînent pour dévaster la terre et en éliminer les pécheurs.	9 ιδου γαρ ημερα κυριου ανιατος ερχεται θυμου και οργης θειναι την οικουμενην ολην ερημον και τους αμαρτωλους απολεσαι εξ αυτης
10 Les astres du ciel et leurs constellations ne donnent plus leur lumière; le soleil se lève tout noir et la lune ne donne plus sa clarté.	10 οι γαρ αστερες του ουρανου και ο ωριων και πας ο κοσμος του ουρανου το φως ου δωσουσιν και σκοτισθησεται του ηλιου ανατελλοντος και η σεληνη ου δωσει το φως αυτης
11 Je punirai le monde pour sa méchanceté et les criminels pour leur injustice; je ferai taire l’orgueil des arrogants, j’abaisserai l’insolence des violents.	11 και εντελουμαι τη οικουμενη ολη κακα και τοις ασεβεσιν τας αμαρτιας αυτων και απολω υβριν ανομων και υβριν υπερηφανων ταπεινωσω
12 Je rendrai les mortels plus rares que l’or fin, les humains plus introuvables que l’or d’Ofir.	12 και εσονται οι καταλελειμμενοι εντιμοι μαλλον η το χρυσιον το απυρον και ο ανθρωπος μαλλον εντιμος εσται η ο λιθος ο εκ σουφιρ
13 C’est pourquoi les cieux tremblent et la terre ne reste plus en place, à la vue de la fureur de Yahvé Sabaot, car aujourd’hui se déchaîne sa colère.	13 ο γαρ ουρανος θυμωθησεται και η γη σεισθησεται εκ των θεμελιων αυτης δια θυμον οργης κυριου σαβαωθ τη ημερα η αν επελθη ο θυμος αυτου
14 Alors, comme une gazelle que l’on poursuit, comme un troupeau que personne ne rassemble, chacun s’en retournera vers son peuple, chacun s’enfuira vers son pays.	14 και εσονται οι καταλελειμμενοι ως δορκαδιον φευγον και ως προβατον πλανωμενον και ουκ εσται ο συναγων ωστε ανθρωπον εις τον λαον αυτου αποστραφηναι και ανθρωπον εις την χωραν αυτου διωξαι
15 On poignarde ceux qu’on trouve; ceux que l’on prend tombent sous l’épée.	15 ος γαρ αν αλω ηττηθησεται και οιτινες συνηγμενοι εισιν μαχαιρα πεσουνται
16 On écrase leurs petits enfants sous leurs yeux, leurs maisons sont saccagées et leurs femmes violées.	16 και τα τεκνα αυτων ενωπιον αυτων ραξουσιν και τας οικιας αυτων προνομευσουσιν και τας γυναικας αυτων εξουσιν
17 Voici, je fais venir contre eux les Mèdes, des gens qui se moquent de l’argent et ne recherchent pas l’or.	17 ιδου επεγειρω υμιν τους μηδους οι ου λογιζονται αργυριον ουδε χρυσιου χρειαν εχουσιν
18 Leurs arcs déchirent les jeunes gens, ils sont sans pitié pour les petits-enfants, sans considération pour les enfants.	18 τοξευματα νεανισκων συντριψουσιν και τα τεκνα υμων ου μη ελεησωσιν ουδε επι τοις τεκνοις ου φεισονται οι οφθαλμοι αυτων
19 Alors Babylone, la reine des royaumes, la splendeur, l’orgueil des Kaldéens, sera comme Sodome et Gomorrhe quand Dieu les a détruites.	19 και εσται βαβυλων η καλειται ενδοξος υπο βασιλεως χαλδαιων ον τροπον κατεστρεψεν ο θεος σοδομα και γομορρα
20 Pour les siècles des siècles elle sera inhabitée. L’Arabe n’y dressera pas sa tente, les bergers n’y feront pas reposer leurs troupeaux,	20 ου κατοικηθησεται εις τον αιωνα χρονον ουδε μη εισελθωσιν εις αυτην δια πολλων γενεων ουδε μη διελθωσιν αυτην αραβες ουδε ποιμενες ου μη αναπαυσωνται εν αυτη
21 mais les léopards s’y installeront, les grands aigles feront leurs nids dans ses maisons, les hiboux du désert y auront leurs demeures, et les démons à tête de bouc, leurs danses.	21 και αναπαυσονται εκει θηρια και εμπλησθησονται αι οικιαι ηχου και αναπαυσονται εκει σειρηνες και δαιμονια εκει ορχησονται
22 Les hyènes se logeront dans ses châteaux, les chacals dans ses luxueux palais; oui, sa fin est proche; ses jours ne seront pas prolongés.	22 και ονοκενταυροι εκει κατοικησουσιν και νοσσοποιησουσιν εχινοι εν τοις οικοις αυτων ταχυ ερχεται και ου χρονιει