Matthæum 14
12345678910111213141516171819202122232425262728
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
VULGATA | BIBBIA VOLGARE |
---|---|
1 In illo tempore audivit Herodes tetrarcha famam Jesu : | 1 In quel tempo Erode tetrarca (cioè principe della quarta parte di Iudea) udì la fama di Iesù. |
2 et ait pueris suis : Hic est Joannes Baptista : ipse surrexit a mortuis, et ideo virtutes operantur in eo. | 2 E disse ai suoi servi: questo è Ioanne Battista; egli è suscitato da morte, e però in lui òperansi le virtù. |
3 Herodes enim tenuit Joannem, et alligavit eum : et posuit in carcerem propter Herodiadem uxorem fratris sui. | 3 Onde Erode tenette Ioanne, e legollo; e puoselo in prigione, per amore di Erodiade mogliere di suo fratello. |
4 Dicebat enim illi Joannes : Non licet tibi habere eam. | 4 Imperò che Ioanne li diceva: a te non è lecito avere ella (come mogliere). |
5 Et volens illum occidere, timuit populum : quia sicut prophetam eum habebant. | 5 E volendolo uccidere, temette il popolo; imperò che il tenevano come profeta. |
6 Die autem natalis Herodis saltavit filia Herodiadis in medio, et placuit Herodi : | 6 Onde, il giorno di natale di Erode, la figliuola di Erodiade saltò in mezzo (come danzasse), e lei piacque a Erode. |
7 unde cum juramento pollicitus est ei dare quodcumque postulasset ab eo. | 7 Di che egli sì le promesse con giuramento di darle tutto quello che lei li addomandasse. |
8 At illa præmonita a matre sua : Da mihi, inquit, hic in disco caput Joannis Baptistæ. | 8 E quella, ammaestrata prima dalla madre, disse: a me dona quivi nel piattello il capo di Ioanne Battista. |
9 Et contristatus est rex : propter juramentum autem, et eos qui pariter recumbebant, jussit dari. | 9 E il re fu (molto) contristato; ma per rispetto del giuramento, e di coloro che insieme erano a sedere nel convito, comandò che gli fusse dato. |
10 Misitque et decollavit Joannem in carcere. | 10 E mandò, e decollò Ioanne nella prigione. |
11 Et allatum est caput ejus in disco, et datum est puellæ, et attulit matri suæ. | 11 E fu portato il capo nel piattello, e dato alla fanciulla; e quella il portò alla sua madre. |
12 Et accedentes discipuli ejus, tulerunt corpus ejus, et sepelierunt illud : et venientes nuntiaverunt Jesu. | 12 E andorono li suoi discepoli, e tolsero il corpo e seppellironlo; e ritornati annunciarono a Iesù. |
13 Quod cum audisset Jesus, secessit inde in navicula, in locum desertum seorsum : et cum audissent turbæ, secutæ sunt eum pedestres de civitatibus. | 13 La qual cosa avendo udita Iesù, partissi quindi con la navicula, e andò nel luogo deserto da parte; e le turbe, avendo udito questo, dalle città seguitoronlo a piedi. |
14 Et exiens vidit turbam multam, et misertus est eis, et curavit languidos eorum. | 14 E uscendo vide una molta turba, ed ebbeli misericordia, e sanò loro infermi. |
15 Vespere autem facto, accesserunt ad eum discipuli ejus, dicentes : Desertus est locus, et hora jam præteriit : dimitte turbas, ut euntes in castella, emant sibi escas. | 15 Ma fatto il vespero, andorono a lui li suoi discepoli, dicendo: il luogo è deserto, e già gli è passata l'ora; licenzia le turbe, acciò vadino nelle castella, e che si comprino de' cibi. |
16 Jesus autem dixit eis : Non habent necesse ire : date illis vos manducare. | 16 Disseli Iesù: non bisogna ch' essi vadino; dateli voi da mangiare. |
17 Responderunt ei : Non habemus hic nisi quinque panes et duos pisces. | 17 Quelli li risposero: quivi non abbiamo, salvo cinque pani e due pesci. |
18 Qui ait eis : Afferte mihi illos huc. | 18 Ed egli sì li disse: portàtemeli costì. |
19 Et cum jussisset turbam discumbere super fœnum, acceptis quinque panibus et duobus piscibus, aspiciens in cælum benedixit, et fregit, et dedit discipulis panes, discipuli autem turbis. | 19 E comandando che fossero posti a sedere sopra il fieno, tolti li cinque pani e' due pesci, sguardando in cielo, sì li benedicette, e ruppelli, e detteli alli discepoli; e li discepoli li dettero alle turbe. |
20 Et manducaverunt omnes, et saturati sunt. Et tulerunt reliquias, duodecim cophinos fragmentorum plenos. | 20 E tutti mangiorono, e furono saturati; e tolsero le reliquie, che furono dodici coffe piene. |
21 Manducantium autem fuit numerus quinque millia virorum, exceptis mulieribus et parvulis. | 21 E il numero delli manucatori furono cinque milia uomini, eccetto le femine e li fanciulli. |
22 Et statim compulit Jesus discipulos ascendere in naviculam, et præcedere eum trans fretum, donec dimitteret turbas. | 22 E incontanente comandò [Iesù], che li discepoli ascendessero nella navicella, e che andassero innanzi a lui oltre il mare, insino ch' egli licenziasse le turbe. |
23 Et dimissa turba, ascendit in montem solus orare. Vespere autem facto solus erat ibi : | 23 E licenziata la turba, salì sul monte solo a orare; e fatto il vespero, era lui solo. |
24 navicula autem in medio mari jactabatur fluctibus : erat enim contrarius ventus. | 24 Ma la navicella era in mezzo del mare, ed era dibattuta (e transportata) dall' onde; imperò che era tempesta, e aveano fortuna. |
25 Quarta enim vigilia noctis, venit ad eos ambulans super mare. | 25 E in su la quarta vigilia della notte, andava Iesù a loro, andando sopra il mare. |
26 Et videntes eum super mare ambulantem, turbati sunt, dicentes : Quia phantasma est. Et præ timore clamaverunt. | 26 E vedendolo i discepoli andare sopra il mare, turboronsi, e pensavano ch' egli fusse una fantasima; ma per la grande paura incominciorono a gridare. |
27 Statimque Jesus locutus est eis, dicens : Habete fiduciam : ego sum, nolite timere. | 27 E incontinente Iesù parlò a loro, e disse: abbiate fidanza, ch' io sono; non vi bisogna temere. |
28 Respondens autem Petrus, dixit : Domine, si tu es, jube me ad te venire super aquas. | 28 Rispose Pietro e disse: se tu sei, comanda ch' io venga a te sopra l'acqua. |
29 At ipse ait : Veni. Et descendens Petrus de navicula, ambulabat super aquam ut veniret ad Jesum. | 29 E Iesù disse: vieni. E Pietro uscitte della navicella, e andava sopra l'acqua per andare a Iesù. |
30 Videns vero ventum validum, timuit : et cum cœpisset mergi, clamavit dicens : Domine, salvum me fac. | 30 Ma aveva il vento contrario, e cominciò a temere (e impaurire); imperò che cominciava andare sotto; e gridò e disse: Signore, salvami. |
31 Et continuo Jesus extendens manum, apprehendit eum : et ait illi : Modicæ fidei, quare dubitasti ? | 31 E Iesù incontanente distese la mano, e preselo, e disseli: uomo di poca fede, perchè hai dubitato? |
32 Et cum ascendissent in naviculam, cessavit ventus. | 32 E come Iesù fu montato in su la navicella, il vento cessò. |
33 Qui autem in navicula erant, venerunt, et adoraverunt eum, dicentes : Vere Filius Dei es. | 33 E coloro ch' erano nella navicella, vedendo questo, sì lo adororono, e dicevano: veramente questo egli è figliuolo di Dio. |
34 Et cum transfretassent, venerunt in terram Genesar. | 34 E quando ebbero passato il mare, vennero nella terra di Genesar. |
35 Et cum cognovissent eum viri loci illius, miserunt in universam regionem illam, et obtulerunt ei omnes male habentes : | 35 Conoscendolo adunque gli uomini di quel luogo, mandorono [in] tutta quella regione, e appresentoronli tutti li infermi. |
36 et rogabant eum ut vel fimbriam vestimenti ejus tangerent. Et quicumque tetigerunt, salvi facti sunt. | 36 E pregavanlo che solamente toccassero l' orlo della sua vestimenta; e ogni uomo che il toccorono furono fatti salvi (e sani). |