Seconda lettera di Pietro - (מכתב שני של פיטר) 5

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 אַל־תִּגְעַר בְּזָקֵן כִּי אִם־תַּזְהִירֶנּוּ כְּאָב־לָךְ וְאֶת־הַצְּעִירִים כְּאַחִים	1 لا تزجر شيخا بل عظه كأب والاحداث كاخوة
2 אֶת־הַזְּקֵנוֹת כְּאִמּוֹת וְאֶת־הַצְּעִירוֹת כַּאֲחָיוֹת וּבְכָל־טָהֳרָה	2 والعجائز كامّهات والحدثات كاخوات بكل طهارة
3 כַּבֵּד אֶת־הָאַלְמָנוֹת אֲשֶׁר בֶּאֱמֶת אַלְמָנוֹת הֵנָּה	3 اكرم الارامل اللواتي هنّ بالحقيقة ارامل.
4 וְכִי־יִהְיוּ לְאַלְמָנָה בָּנִים אוֹ־בְנֵי בָנִים הֵם יִלְמְדוּ לָרִאשׁוֹנָה לַעֲשׂוֹת חֶסֶד עִם־בֵּיתָם וּלְשַׁלֵּם גְּמוּל לַאֲבוֹתָם כִּי זֶה הוּא טוֹב וְרָצוּי לִפְנֵי הָאֱלֹהִים	4 ولكن ان كانت ارملة لها اولاد او حفدة فليتعلّموا اولا ان يوقّروا اهل بيتهم ويوفوا والديهم المكافاة. لان هذا صالح ومقبول امام الله.
5 אֲבָל הָאַלְמָנָה בֶאֱמֶת אֲשֶׁר נִשְׁאֲרָה יְחִידָה שָׂמָה אֱלֹהִים מִבְטַחָהּ וּמַתְמֶדֶת בִּתְפִלּוֹת וּבִתְחִנּוֹת לַיְלָה וְיוֹמָם	5 ولكن التي هي بالحقيقة ارملة ووحيدة فقد ألقت رجاءها على الله وهي تواظب الطلبات والصلوات ليلا ونهارا.
6 אַךְ הַמְעֻנָּגָה מֵתָה הִיא בְּחַיֶּיהָ	6 واما المتنعمة فقد ماتت وهي حية.
7 וְזֹאת תְּצַוֶּה לְמַעַן תִּהְיֶינָה בְּלֹא־דֹפִי	7 فأوص بهذا لكي يكنّ بلا لوم.
8 אֲבָל מִי שֶׁלֹּא יְפַרְנֵס אֶת־קְרוֹבָיו וּבְיוֹתֵר אֶת־בְּנֵי בֵיתוֹ כָּפַר בָּאֱמוּנָה וְהוּא גָרוּעַ מֵאֲשֶׁר אֵינֶנּוּ מַאֲמִין	8 وان كان احد لا يعتني بخاصته ولا سيما اهل بيته فقد انكر الايمان وهو شر من غير المؤمن.
9 אַלְמָנָה אַל־תִּבָּחֵר זוּלָתִי בַּת־שִׁשִּׁים שָׁנָה וַאֲשֶׁר הָיְתָה אֵשֶׁת אִישׁ אֶחָד	9 لتكتتب ارملة ان لم يكن عمرها اقل من ستين سنة امرأة رجل واحد
10 וְיֶשׁ־לָהּ עֵדוּת עַל־מַעֲשֶׂיהָ הַטּוֹבִים שֶׁגִּדְּלָה בָנִים וְהִכְנִיסָה אֹרְחִים וְרָחֲצָה אֶת־רַגְלֵי הַקְּדשִׁים וְתָמְכָה אֶת־הָעֲשׁוּקִים וְרָדְפָה כָּל־מַעֲשֶׂה טוֹב	10 مشهودا لها في اعمال صالحة ان تكن قد ربّت الاولاد اضافت الغرباء غسلت ارجل القديسين ساعدت المتضايقين اتبعت كل عمل صالح.
11 אֲבָל הָאַלְמָנוֹת הַצְּעִירוֹת אַל־תְּקַבֵּל כִּי בְּהַטּוֹת יִצְרָן אֶת־לִבָּן מִן־הַמָּשִׁיחַ חשְׁקוֹת הֵן לִהְיוֹת לְאִישׁ	11 اما الارامل الحدثات فارفضهنّ لانهنّ متى بطرن على المسيح يردن ان يتزوجن.
12 וְדִינָן עֲלֵיהֶן כִּי בָגְדוּ בֶּאֱמוּנָתָן הָרִאשׁוֹנָה	12 ولهنّ دينونة لانهنّ رفضنّ الايمان الاول.
13 וְעוֹד בִּהְיוֹתָן עֲצֵלוֹת לָמְדוּ לְשׁוֹטֵט מִבַּיִת לְבַיִת וְלֹא־לְבַד עֲצֵלוֹת כִּי אַף־מְפַטְפְּטוֹת וְרֹדְפוֹת אַחַר חֲדָשׁוֹת וּמְדַבְּרוֹת אֶת־אֲשֶׁר לֹא יִתָּכֵן	13 ومع ذلك ايضا يتعلمن ان يكنّ بطالات يطفن في البيوت ولسن بطالات فقط بل مهذارات ايضا وفضوليات يتكلمن بما لا يجب.
14 עַל־כֵּן רְצוֹנִי כִּי הַצְּעִירוֹת תִּהְיֶינָה לְאִישׁ לָלֶדֶת בָּנִים וּלְהַנְהִיג אֶת־בָּתֵּיהֶן וְלֹא לָתֵת לָאֹיֵב תֹּאֲנָה לְחָרֵף	14 فاريد ان الحدثات يتزوجن ويلدن الاولاد ويدبّرن البيوت ولا يعطين علة للمقاوم من اجل الشتم.
15 כִּי־יֵשׁ מֵהֶן אֲשֶׁר־כְּבָר סָרוּ אַחֲרֵי הַשָּׂטָן	15 فان بعضهنّ قد انحرفن وراء الشيطان.
16 בֶּן־אֱמוּנָה אוֹ בַת־אֱמוּנָה שֶׁיֵּשׁ־לָהֶם אַלְמָנוֹת יַעַזְרוּ אֹתָן וְלֹא תִהְיֶינָה לְמַשָּׂא עַל־הַקָּהָל כְּדֵי שֶׁיּוּכַל לְהַסְפִּיק לָאֵלֶּה אֲשֶׁר הֵנָּה אַלְמָנוֹת בֶּאֱמֶת	16 ان كان لمؤمن او مؤمنة ارامل فليساعدهنّ ولا يثقّل على الكنيسة لكي تساعد هي اللواتي هنّ بالحقيقة ارامل
17 הַזְּקֵנִים הַמֵּיטִיבִים לְנַהֵל רְאוּיִם הֵם לְמִשְׁנֵה כָבוֹד וּבְיוֹתֵר הָעֲמֵלִים בַּדָּבָר וּבָהוֹרָאָה	17 اما الشيوخ المدبرون حسنا فليحسبوا اهلا لكرامة مضاعفة ولا سيما الذين يتعبون في الكلمة والتعليم.
18 כִּי־הַכָּתוּב אֹמֵר לֹא־תַחְסֹם שׁוֹר בְּדִישׁוֹ וְעוֹד נֶאֱמַר הַפֹּעֵל שֹׁוֶה בִשְׂכָרוֹ	18 لان الكتاب يقول لا تكمّ ثورا دارسا. والفاعل مستحق اجرته
19 אַל־תְּקַבֵּל שִׂטְנָה עַל־הַזָּקֵן בִּלְתִּי אִם־עַל־פִּי שְׁנַיִם אוֹ־שְׁלשָׁה עֵדִים	19 لا تقبل شكاية على شيخ الا على شاهدين او ثلاثة شهود.
20 אֶת־הַחֹטְאִים תּוֹכִיחַ בִּפְנֵי כֹל לְמַעַן יִירְאוּ גַּם־הָאֲחֵרִים	20 الذين يخطئون وبّخهم امام الجميع لكي يكون عند الباقين خوف.
21 הִנְנִי מֵעִיד בְּךָ נֶגֶד הָאֱלֹהִים וַאֲדֹנֵינוּ יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ וְנֶגֶד בְּחִירֵי הַמַּלְאָכִים אֲשֶׁר־שָׁמוֹר תִּשְׁמֹר אֶת־זֹאת בְּלִי מִשְׁפָּט נִמְהָר וְלֹא־תַעֲשֶׂה דָבָר בְּמַשּׂא פָנִים	21 اناشدك امام الله والرب يسوع المسيح والملائكة المختارين ان تحفظ هذا بدون غرض ولا تعمل شيئا بمحاباة.
22 אַל־תְּהִי נִמְהָר בִּסְמִיכַת יָדֶיךָ עַל־אָדָם וְלֹא תִשְׁתַּתֵּף לְחַטֹּאת אֲחֵרִים שְׁמֹר אֶת־נַפְשְׁךָ בְּטָהֳרָה	22 لا تضع يدا على احد بالعجلة ولا تشترك في خطايا الآخرين. احفظ نفسك طاهرا
23 אַל־תַּרְבֶּה לִשְׁתּוֹת עוֹד מַיִם כִּי אִם־קַח מְעַט־יָיִן בַּעֲבוּר בִּטְנְךָ וַאֲשֶׁר פְּעָמִים רַבּוֹת חֹלֶה אָתָּה	23 لا تكن في ما بعد شراب ماء بل استعمل خمرا قليلا من اجل معدتك واسقامك الكثيرة
24 יֵשׁ בְּנֵי אָדָם אֲשֶׁר חַטֹּאתֵיהֶם גְּלוּיוֹת וּמַקְדִּימוֹת לַדִּין וְיֵשׁ מֵהֶם אֲשֶׁר הֵנָּה הֹלְכוֹת אַחֲרֵיהֶם	24 خطايا بعض الناس واضحة تتقدم الى القضاء. واما البعض فتتبعهم.
25 וְכָכָה גַּם־הַמַּעֲשִׂים הַטּוֹבִים גְּלוּיִם הֵמָּה וַאֲשֶׁר אֵינָם כֵּן לֹא יוּכְלוּ לְהִסָּתֵר	25 كذلك ايضا الاعمال الصالحة واضحة والتي هي خلاف ذلك لا يمكن ان تخفى