Lettera ai Colossesi - מכתב לקולוסים 11

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	GREEK BIBLE
1 וַיִּשְׁמְעוּ הַשְּׁלִיחִים וְהָאַחִים אֲשֶׁר בִּיהוּדָה כִּי־קִבְּלוּ גַם־הַגּוֹיִם אֶת־דְּבַר הָאֱלֹהִים	1 Ηκουσαν δε οι αποστολοι και οι αδελφοι οι οντες εν τη Ιουδαια οτι και τα εθνη εδεχθησαν τον λογον του Θεου.
2 וַיְהִי כַּאֲשֶׁר עָלָה פֶטְרוֹס יְרוּשָׁלָיִם וַיָּרִיבוּ עִמּוֹ בְּנֵי הַמִּילָה לֵאמֹר	2 Και οτε ανεβη ο Πετρος εις Ιεροσολυμα, εφιλονεικουν μετ' αυτου οι εκ περιτομης,
3 אֶל־אֲנָשִׁים אֲשֶׁר־לָהֶם עָרְלָה בָּאתָ וַתֹּאכַל אִתָּם לָחֶם	3 λεγοντες οτι Εισηλθες προς ανθρωπους απεριτμητους και συνεφαγες μετ' αυτων.
4 וַיָּחֶל פֶּטְרוֹס וַיְסַפֵּר לָהֶם אֵת כָּל־אֲשֶׁר קָרָהוּ לֵאמֹר	4 Ο δε Πετρος ηρχισε και εξεθετε προς αυτους τα γενομενα κατα σειραν, λεγων?
5 מִתְפַּלֵּל הָיִיתִי בְּעִיר יָפוֹ וָאֵרָדַם וָאֵרֶא מַרְאֶה וְהִנֵּה־כְלִי כִּדְמוּת מִטְפַּחַת־בַּד גְּדוֹלָה יוֹרֵד מִן־הַשָּׁמַיִם וַתּוּרַד בְּאַרְבַּע כַּנְפוֹתֶיהָ וַתָּבֹא עָדָי	5 Εγω ημην προσευχομενος εν τη πολει Ιοππη, και ειδον οραμα εν εκστασει, σκευος τι καταβαινον ως σινδονα μεγαλην, ητις δεδεμενη απο των τεσσαρων ακρων κατεβιβαζετο εκ του ουρανου και ηλθε μεχρις εμου?
6 וְהִסְתַּכַּלְתִּי בָהּ וָאָבִין וָאֵרֶא אֶת־בֶּהֱמַת הָאָרֶץ וְאֶת־הַחַיָּה וְרֶמֶשׂ הָאֲדָמָה וְעוֹף הַשָּׁמָיִם	6 εις την οποιαν ατενισας παρετηρουν και ειδον τα τετραποδα της γης και τα θηρια και τα ερπετα και τα πετεινα του ουρανου.
7 וָאֶשְׁמַע גַּם־קוֹל הָאֹמֵר אֵלָי קוּם פֶּטְרוֹס זְבַח וֶאֱכֹל	7 Και ηκουσα φωνην λεγουσαν προς εμε? Σηκωθεις, Πετρε, σφαξον και φαγε.
8 וָאֹמַר חָלִילָה לִּי אֲדֹנִי כִּי כָּל־פִּגּוּל וְטָמֵא לֹא־בָא בְּפִי מֵעוֹלָם	8 Και ειπον? Μη γενοιτο, Κυριε, διοτι ουδεν βεβηλον η ακαθαρτον εισηλθε ποτε εις το στομα μου.
9 וַיַּעֲנֵנִי הַקּוֹל שֵׁנִית מִן־הַשָּׁמַיִם וַיֹּאמַר אֶת־אֲשֶׁר טִהַר הָאֱלֹהִים אַתָּה אַל־תְּטַמְּאֶנּוּ	9 Και η φωνη μοι απεκριθη εκ δευτερου εκ του ουρανου? Οσα ο Θεος εκαθαρισε, συ μη λεγε βεβηλα.
10 וְכֵן הָיָה שָׁלשׁ פְּעָמִים וְהַכֹּל שָׁב וְהֹעֲלָה הַשָּׁמָיְמָה	10 Εγεινε δε τουτο τρις, και παλιν ανεσυρθησαν απαντα εις τον ουρανον.
11 וְהִנֵּה כְרֶגַע שְׁלשָׁה אֲנָשִׁים עֹמְדִים עַל־פֶּתַח הַבַּיִת אֲשֶׁר אָנֹכִי שָׁם וְהֵמָּה שְׁלוּחִים אֵלַי מִקִּסְרִין	11 Και ιδου, τη αυτη ωρα τρεις ανθρωποι εφθασαν εις την οικιαν, εν η ημην, απεσταλμενοι προς εμε απο Καισαρειας.
12 וַיֹּאמֶר אֵלַי הָרוּחַ לָלֶכֶת אִתָּם וּלְבִלְתִּי הִתְמַהְמֵהַּ וַיֵּלְכוּ אִתִּי גַּם־שֵׁשֶׁת הָאַחִים הָאֵלֶּה וַנָּבוֹא אֶל־בֵּית הָאִישׁ	12 Ειπε δε προς εμε το Πνευμα να υπαγω μετ' αυτων, μηδολως δισταζων. Ηλθον δε μετ' εμου και οι εξ ουτοι αδελφοι, και εισηλθομεν εις τον οικον του ανθρωπου,
13 וַיַּגֶּד־לָנוּ אֵת אֲשֶׁר־רָאָה הַמַּלְאָךְ נִצָּב בְּבֵיתוֹ וְאֹמֵר אֵלָיו שְׁלַח אֶל־יָפוֹ אֲנָשִׁים וּקְרָא אֵלֶיךָ אֶת־שִׁמְעוֹן הַמְכֻנֶּה פֶטְרוֹס	13 και απηγγειλε προς ημας πως ειδε τον αγγελον εν τω οικω αυτου, οτι εσταθη και ειπε προς αυτον? Αποστειλον ανθρωπους εις Ιοππην και προσκαλεσον τον Σιμωνα τον επονομαζομενον Πετρον,
14 וְהוּא יְדַבֵּר אֵלֶיךָ דְּבָרִים אֲשֶׁר תִּוָּשַׁע בָּהֶם אַתָּה וְכָל־בֵּיתֶךָ	14 οστις θελει λαλησει προς σε λογους, δι' ων θελεις σωθη συ και πας ο οικος σου.
15 וְכַאֲשֶׁר הַחִלּוֹתִי לְדַבֵּר צָלְחָה עֲלֵיהֶם רוּחַ הַקֹּדֶשׁ כַּאֲשֶׁר צָלְחָה עָלֵינוּ בַּתְּחִלָּה	15 Και ενω ηρχισα να λαλω, το Πνευμα το Αγιον επηλθεν επ' αυτους καθως και εφ' ημας κατ' αρχας.
16 וָאֶזְכֹּר אֶת־דְּבַר הָאָדוֹן אֲשֶׁר אָמָר יוֹחָנָן הִטְבִּיל בַּמַּיִם וְאַתֶּם תִּטָּבְלוּ בְּרוּחַ הַקֹּדֶשׁ	16 Τοτε ενεθυμηθην τον λογον του Κυριου, οτι ελεγεν? Ιωαννης μεν εβαπτισεν εν υδατι, σεις ομως θελετε βαπτισθη εν Πνευματι Αγιω.
17 וְעַתָּה אִם־מַתָּנָה אַחַת נָתַן הָאֱלֹהִים לָהֶם וְלָנוּ הַמַּאֲמִינִים בָּאָדוֹן יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ מִי אָנֹכִי כִּי אֶעֱצֹר לֵאלֹהִים	17 Εαν λοιπον ο Θεος εδωκεν εις αυτους την ισην δωρεαν ως και εις ημας, διοτι επιστευσαν εις τον Κυριον Ιησουν Χριστον, εγω τις ημην ωστε να δυνηθω να εμποδισω τον Θεον;
18 וַיְהִי כְּשָׁמְעָם זֹאת וַיַּחֲרִישׁוּ וַיְהַלְלוּ אֶת־הָאֱלֹהִים וַיֹּאמְרוּ אָכֵן גַּם־לַגּוֹיִם נָתַן הָאֱלֹהִים הַתְּשׁוּבָה לַחַיִּים	18 Ακουσαντες δε ταυτα ησυχασαν και εδοξαζον τον Θεον, λεγοντες? Και εις τα εθνη λοιπον εδωκεν ο Θεος την μετανοιαν εις ζωην.
19 וְהַנְּפוֹצִים מִפְּנֵי הַצָּרָה אֲשֶׁר הָיְתָה עַל־אוֹדֹת אִסְטְפָנוֹס הָלְכוּ וָבָאוּ עַד־פִינוּקְיָא וְקַפְרוֹס וְאַנְטְיוֹכְיָא וְלֹא דִבְּרוּ אֶת־הַדָּבָר כִּי אִם־אֶל־הַיְּהוּדִים לְבַדָּם	19 Οι μεν λοιπον διασκορπισθεντες εκ του διωγμου του γενομενου δια τον Στεφανον, επερασαν εως Φοινικης και Κυπρου και Αντιοχειας, εις μηδενα κηρυττοντες τον λογον, ειμη μονον εις Ιουδαιους.
20 וַיְהִי בְתוֹכָם אַנְשֵׁי קַפְרוֹס וְקוּרִינִי אֲשֶׁר בָּאוּ אֶל־אַנְטְיוֹכְיָא וַיְדַבְּרוּ גַם־אֶל־הַיְּוָנִים וַיְבַשְּׂרוּ אֹתָם אֶת־הָאָדוֹן יֵשׁוּעַ	20 Ησαν δε τινες εξ αυτων ανδρες Κυπριοι και Κυρηναιοι, οιτινες εισελθοντες εις Αντιοχειαν, ελαλουν προς τους Ελληνιστας, ευαγγελιζομενοι τον Κυριον Ιησουν.
21 וַתְּהִי עִמָּהֶם יַד־יְהוָֹה וּמִסְפָּר רַב הֶאֱמִינוּ וַיָּשׁוּבוּ אֶל־הָאָדוֹן	21 Και ητο χειρ Κυριου μετ' αυτων, και πολυ πληθος πιστευσαντες επεστρεψαν εις τον Κυριον.
22 וַיִּשָּׁמַע הַדָּבָר בְּאָזְנֵי הַקְּהִלָּה אֲשֶׁר בִּירוּשָׁלָיִם וַיִּשְׁלְחוּ אֶת־בַּר־נַבָּא אֶל־אַנְטְיוֹכְיָא	22 Ηκουσθη δε ο λογος περι αυτων εις τα ωτα της εκκλησιας της εν Ιεροσολυμοις, και εξαπεστειλαν τον Βαρναβαν, δια να περαση εως Αντιοχειας?
23 וַיָּבֹא שָׁמָּה וַיִּשְׂמַח כִּרְאֹתוֹ אֶת־חֶסֶד הָאֱלֹהִים וַיַּזְהֵר אֶת־כֻּלָּם לְדָבְקָה בָאָדוֹן בְּלֵב נָכוֹן	23 οστις ελθων και ιδων την χαριν του Θεου, εχαρη και παρεκινει παντας να εμμενωσιν εν σταθεροτητι καρδιας εις τον Κυριον,
24 כִּי אִישׁ טוֹב הָיָה וּמָלֵא רוּחַ הַקֹּדֶשׁ וֶאֱמוּנָה וַיֵּאָסְפוּ לָאָדוֹן עַם רָב	24 επειδη ητο ανηρ αγαθος και πληρης Πνευματος Αγιου και πιστεως? και προσετεθη εις τον Κυριον πληθος ικανον.
25 וַיֵּלֶךְ בַּר־נַבָּא מִשָּׁם אֶל־טַרְסוֹס לְבַקֵּשׁ אֶת־שָׁאוּל וַיִּמְצָא אֹתוֹ וַיְבִיאֵהוּ אֶל־אַנְטְיוֹכְיָה	25 Τοτε εξηλθεν εις Ταρσον ο Βαρναβας, δια να αναζητηση τον Σαυλον,
26 וַיִּהְיוּ ישְׁבִים יַחַד בַּקְּהִלָּה שָׁנָה תְמִימָה וּמְלַמְּדִים עַם רָב אָז הוּחַל בְּאַנְטְיוֹכְיָא לִקְרֹא אֶת־הַתַּלְמִידִים בְּשֵׁם מְשִׁיחִיִּים	26 και ευρων αυτον, εφερεν αυτον εις Αντιοχειαν. Και συνελθοντες εις την εκκλησιαν εν ολοκληρον ετος εδιδαξαν πληθος ικανον, και πρωτον εν Αντιοχεια ωνομασθησαν οι μαθηται Χριστιανοι.
27 וַיְהִי בַּיָּמִים הָהֵם וַיָּבֹאוּ נְבִיאִים מִירוּשָׁלַיִם אֶל־אַנְטְיוֹכְיָא	27 Εν εκειναις δε ταις ημεραις κατεβησαν απο Ιεροσολυμων προφηται εις Αντιοχειαν?
28 וַיָּקָם אֶחָד מֵהֶם וּשְׁמוֹ אֲגָבוֹס וַיַּגֵּד עַל־פִּי הָרוּחַ כִּי רָעָב גָּדוֹל יָבוֹא עַל־כָּל־ישְׁבֵי תֵבֵל וַיְהִי־כֵן בִּימֵי קְלוֹדְיוֹס	28 σηκωθεις δε εις εξ αυτων ονοματι Αγαβος, εφανερωσε δια του Πνευματος οτι εμελλε να γεινη μεγαλη πεινα καθ' ολην την οικουμενην? ητις και εγεινεν επι Κλαυδιου Καισαρος.
29 וַיִּוָּעֲצוּ הַתַּלְמִידִים לִשְׁלֹחַ אִישׁ אִישׁ מֵאֲשֶׁר תַּשִּׂיג יָדוֹ לְעֶזְרַת הָאַחִים הַיּשְׁבִים בִּיהוּדָה	29 Οθεν οι μαθηται απεφασισαν, εκαστος αυτων κατα την εαυτου καταστασιν, να πεμψωσι βοηθειαν προς τους αδελφους τους κατοικουντας εν τη Ιουδαια?
30 וְכֵן גַּם־עָשֹוּ וַיִּשְׁלְחוּ אֶל־הַזְּקֵנִים עַל־יְדֵי בַּר־נַבָּא וְשָׁאוּל	30 το οποιον και εκαμον αποστειλαντες αυτην προς τους πρεσβυτερους δια χειρος Βαρναβα και Σαυλου.