Lettera ai Filippesi - מכתב לפיליפאים 8

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 וְיֵשׁוּעַ הָלַךְ אֶל־הַר הַזֵּיתִים	1 اما يسوع فمضى الى جبل الزيتون
2 וַיְהִי בַבֹּקֶר וַיָּבֹא עוֹד אֶל־הַמִּקְדָּשׁ וְכָל־הָעָם בָּאוּ אֵלָיו וַיֵּשֶׁב וַיְלַמְּדֵם	2 ثم حضر ايضا الى الهيكل في الصبح وجاء اليه جميع الشعب فجلس يعلّمهم.
3 וַיָּבִיאוּ הַסּוֹפְרִים וְהַפְּרוּשִׁים אִשָּׁה לְפָנָיו אֲשֶׁר נִתְפְּשָׂה בִּשְׂטוֹתָהּ וַיַּעֲמִידוּהָ בַּתָּוֶךְ	3 وقدم اليه الكتبة والفريسيون امرأة أمسكت في زنا. ولما اقاموها في الوسط
4 וַיֹּאמְרוּ אֵלָיו רַבִּי הָאִשָּׁה הַזֹּאת נִתְפְּשָׂה כְּשֶׁנִּטְמֵאת בְּנִאוּפֶיהָ	4 قالوا له يا معلّم هذه المرأة أمسكت وهي تزني في ذات الفعل.
5 וּמשֶׁה צִוָּנוּ בַתּוֹרָה לִסְקֹל נָשִׁים כָּאֵלֶּה וְאַתָּה מַה־תֹּאמֵר	5 وموسى في الناموس اوصانا ان مثل هذه ترجم. فماذا تقول انت.
6 וְאַךְ לְנַסּוֹת אֹתוֹ דִּבְּרוּ־זֹאת לִמְצֹא עָלָיו שִׂטְנָה וַיִּכַּף יֵשׁוּעַ לְמַטָּה וַיְתָו בְּאֶצְבָּעוֹ עַל־הַקַּרְקַע כְּאֵינוֹ שֹׁמֵעַ	6 قالوا هذا ليجربوه لكي يكون لهم ما يشتكون به عليه. واما يسوع فانحنى الى اسفل وكان يكتب باصبعه على الارض.
7 וַיְהִי כַּאֲשֶׁר הוֹסִיפוּ לִשְׁאֹל אֹתוֹ וַיִּשָׂא אֶת־עֵינָיו וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם מִי בָכֶם זַךְ בְּלִי־פֶשַׁע הוּא רִאשׁוֹנָה יַדֶּה־בָּהּ אָבֶן	7 ولما استمروا يسألونه انتصب وقال لهم من كان منكم بلا خطية فليرمها اولا بحجر.
8 וַיִּכַּף שֵׁנִית לְמַטָּה וַיְתָו עַל־הַקַּרְקַע	8 ثم انحنى ايضا الى اسفل وكان يكتب على الارض.
9 וַיְהִי כְשָׁמְעָם וַיַּךְ לִבָּם אֹתָם וַיֵּצְאוּ אֶחָד אֶחָד הַחוּצָה הָחֵל מִן־הַזְּקֵנִים וְעַד הָאַחֲרוֹנִים וַיִּוָּתֵר יֵשׁוּעַ לְבַדּוֹ וְהָאִשָּׁה נִצֶּבֶת בַּתָּוֶךְ	9 واما هم فلما سمعوا وكانت ضمائرهم تبكّتهم خرجوا واحدا فواحدا مبتدئين من الشيوخ الى الآخرين. وبقي يسوع وحده والمرأة واقفة في الوسط.
10 וַיִּשָּׂא יֵשׁוּעַ אֶת־עֵינָיו וַיַּרְא כִּי־אֵין אִישׁ בִּלְתִּי הָאִשָּׁה לְבַדָּהּ וַיֹּאמֶר אֵלֶיהָ אִשָּׁה אֵיפֹה שׂטְנַיִךְ הֲכִי הִרְשִׁיעָךְ אִישׁ	10 فلما انتصب يسوع ولم ينظر احدا سوى المرأة قال لها يا امرأة اين هم اولئك المشتكون عليك. أما دانك احد.
11 וַתֹּאמֶר לֹא אֲדֹנִי וַיֹּאמֶר אֵלֶיהָ יֵשׁוּעַ לָכֵן גַּם־אֲנִי לֹא אַרְשִׁיעֵךְ לְכִי לְדַרְכֵּךְ וְאַל־תֶּחֶטְאִי עוֹד	11 فقالت لا احد يا سيد. فقال لها يسوع ولا انا ادينك. اذهبي ولا تخطئي ايضا
12 וַיֹּסֶף יֵשׁוּעַ וַיְדַבֵּר אֲלֵיהֶם לֵאמֹר אֲנִי אוֹר הָעוֹלָם כָּל־הַהֹלֵךְ אַחֲרַי לֹא יִתְהַלֵּךְ בַּחֲשֵׁכָה כִּי־אוֹר הַחַיִּים יִהְיֶה־לּוֹ	12 ثم كلمهم يسوع ايضا قائلا انا هو نور العالم. من يتبعني فلا يمشي في الظلمة بل يكون له نور الحياة.
13 וַיֹּאמְרוּ הַפְּרוּשִׁים עַל־נַפְשְׁךָ מֵעִיד אָתָּה עֵדוּתְךָ אֵינֶנָּה נֶאֱמָנָה	13 فقال له الفريسيون انت تشهد لنفسك شهادتك ليست حقا.
14 וַיַּעַן יֵשׁוּעַ וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם אַף אִם־אָעִיד עַל־נַפְשִׁי עֵדוּתִי נֶאֱמָנָה יַעַן כִּי־יָדַעְתִּי מֵאַיִן בָּאתִי וְאָנָה אֲנִי הֹלֵךְ וְאַתֶּם לֹא יְדַעְתֶּם מֵאַיִן בָּאתִי וְאָנָה אֵלֵךְ	14 اجاب يسوع وقال لهم وان كنت اشهد لنفسي فشهادتي حق لاني اعلم من اين أتيت والى اين اذهب. واما انتم فلا تعلمون من اين آتي ولا الى اين اذهب.
15 אַתֶּם לְפִי הַבָּשָׂר תִּשְׁפֹּטוּ וַאֲנִי לֹא אֶשְׁפֹּט אִישׁ	15 انتم حسب الجسد تدينون. اما انا فلست ادين احدا.
16 וְאִם־אָנֹכִי אֶשְׁפֹּט מִשְׁפָּטִי אֱמֶת כִּי לֹא לְבַדִּי הִנֵּנִי כִּי אִם־אֲנִי וְהָאָב אֲשֶׁר שְׁלָחָנִי	16 وان كنت انا ادين فدينونتي حق لاني لست وحدي بل انا والآب الذي ارسلني.
17 וְגַם בְּתוֹרַתְכֶם כָּתוּב כִּי עֵדוּת שְׁנֵי אֲנָשִׁים נֶאֱמָנָה הִיא	17 وايضا في ناموسكم مكتوب ان شهادة رجلين حق.
18 אֲנִי הוּא הַמֵּעִיד עָלָי וְגַם־הָאָב אֲשֶׁר שְׁלָחַנִי יְעִידֵנִי	18 انا هو الشاهد لنفسي ويشهد لي الآب الذي ارسلني.
19 וַיֹּאמְרוּ אֵלָיו אַיּוֹ אָבִיךָ וַיַּעַן יֵשׁוּעַ גַּם־אֹתִי גַּם אֶת־אָבִי לֹא יְדַעְתֶּם אִלּוּ אֹתִי יְדַעְתֶּם כִּי עַתָּה גַּם אֶת־אָבִי יְדַעְתֶּם	19 فقالوا له اين هو ابوك. اجاب يسوع لستم تعرفونني انا ولا ابي. لو عرفتموني لعرفتم ابي ايضا
20 כַּדְּבָרִים הָאֵלֶּה דִּבֶּר יֵשׁוּעַ בְּבֵית הָאוֹצָר בְּלַמְּדוֹ בַּמִּקְדָּשׁ וְלֹא־תְפָשֹוֹ אִישׁ כִּי לֹא־בָא עִתּוֹ	20 هذا الكلام قاله يسوع في الخزانة وهو يعلّم في الهيكل. ولم يمسكه احد لان ساعته لم تكن قد جاءت بعد
21 וַיּוֹסֶף יֵשׁוּעַ וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם אֲנִי הֹלֵךְ מִזֶּה וּתְבַקְשׁוּנִי וּבְחַטַּאתְכֶם תָּמוּתוּ אֶל־אֲשֶׁר אֲנִי הֹלֵךְ שָׁמָּה אַתֶּם לֹא־תוּכְלוּ לָבוֹא	21 قال لهم يسوع ايضا انا امضي وستطلبونني وتموتون في خطيتكم. حيث امضي انا لا تقدرون انتم ان تأتوا.
22 וַיֹּאמְרוּ הַיְּהוּדִים הֶהָמֵת יָמִית אֶת־נַפְשׁוֹ כִּי אָמַר אֶל־אֲשֶׁר אֲנִי הוֹלֵךְ שָׁמָּה אַתֶּם לֹא־תוּכְלוּ לָבוֹא	22 فقال اليهود ألعله يقتل نفسه حتى يقول حيث امضي انا لا تقدرون انتم ان تأتوا.
23 וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם אַתֶּם הִנְּכֶם מֵאֲשֶׁר לְמַטָּה וַאֲנִי מֵאֲשֶׁר לְמָעְלָה אַתֶּם מִן־הָעוֹלָם הַזֶּה וַאֲנִי אֵינֶנִּי מִן־הָעוֹלָם הַזֶּה	23 فقال لهم انتم من اسفل. اما انا فمن فوق. انتم من هذا العالم. اما انا فلست من هذا العالم.
24 לָכֵן אָמַרְתִּי אֲלֵיכֶם כִּי תָמוּתוּ בַּחֲטָאֵיכֶם כִּי אִם־לֹא תַאֲמִינוּ כִּי־אֲנִי הוּא בַּחֲטָאֵיכֶם תָּמוּתוּ	24 فقلت لكم انكم تموتون في خطاياكم. لانكم ان لم تؤمنوا اني انا هو تموتون في خطاياكم.
25 וַיֹּאמְרוּ אֵלָיו מִי־זֶה אָתָּה וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם יֵשׁוּעַ מַה־שֶּׁגַּם מֵרֹאשׁ דִּבַּרְתִּי אֲלֵיכֶם	25 فقالوا له من انت. فقال لهم يسوع انا من البدء ما اكلمكم ايضا به.
26 רַבּוֹת עִמִּי לְדַבֵּר וְלִשְׁפֹּט עֲלֵיכֶם אָכֵן שֹׁלְחִי נֶאֱמָן הוּא וַאֲשֶׁר שָׁמַעְתִּי מִמֶּנּוּ אֹתוֹ אֲנִי מְדַבֵּר אֶל־הָעוֹלָם	26 ان لي اشياء كثيرة اتكلم واحكم بها من نحوكم. لكن الذي ارسلني هو حق. وانا ما سمعته منه فهذا اقوله للعالم.
27 וְהֵם לֹא הֵבִינוּ כִּי עַל־הָאָב אָמַר אֲלֵיהֶם	27 ولم يفهموا انه كان يقول لهم عن الآب.
28 אָז אָמַר לָהֶם יֵשׁוּעַ בְּעֵת תְּנַשְּׂאוּ אֶת־בֶּן־הָאָדָם וִידַעְתֶּם כִּי־אֲנִי הוּא וְכִי אֵינֶנִּי עֹשֶׂה דָבָר מִנַּפְשִׁי כִּי אִם־כַּאֲשֶׁר לִמְּדַנִי אָבִי אֵלֶּה אֲדַבֵּר	28 فقال لهم يسوع متى رفعتم ابن الانسان فحينئذ تفهمون اني انا هو ولست افعل شيئا من نفسي بل اتكلم بهذا كما علّمني ابي.
29 וַאֲשֶׁר שָׁלַח אֹתִי הוּא עִמָּדִי הָאָב לֹא עֲזָבַנִי לְבָדָד כִּי אֶת־הַטּוֹב בְּעֵינָיו אֲנִי עֹשֶׂה תָּמִיד	29 والذي ارسلني هو معي ولم يتركني الآب وحدي لاني في كل حين افعل ما يرضيه
30 וַיְהִי בְּדַבְּרוֹ זֹאת וַיַּאֲמִינוּ בוֹ רַבִּים	30 وبينما هو يتكلم بهذا آمن به كثيرون.
31 וַיֹּאמֶר יֵשׁוּעַ אֶל־הַיְּהוּדִים הַמַּאֲמִינִים בּוֹ אִם־תַּעַמְדוּ בִּדְבָרִי בֶּאֱמֶת תַּלְמִידַי אַתֶּם	31 فقال يسوع لليهود الذين آمنوا به انكم ان ثبتم في كلامي فبالحقيقة تكونون تلاميذي
32 וִידַעְתֶּם אֶת־הָאֱמֶת וְהָאֱמֶת תְּשִׂימְכֶם לִבְנֵי חוֹרִין	32 وتعرفون الحق والحق يحرركم.
33 וַיַּעֲנוּ אֹתוֹ זֶרַע אַבְרָהָם אֲנַחְנוּ וּמֵעוֹלָם לֹא־הָיִינוּ לְאִישׁ לַעֲבָדִים אֵיכָה תֹאמַר בְּנֵי חוֹרִין תִּהְיוּ	33 اجابوه اننا ذرية ابراهيم ولم نستعبد لاحد قط. كيف تقول انت انكم تصيرون احرارا.
34 וַיַּעַן אֹתָם יֵשׁוּעַ אָמֵן אָמֵן אֲנִי אֹמֵר לָכֶם כָּל־עֹשֶׂה חֵטְא עֶבֶד הַחֵטְא הוּא	34 اجابهم يسوع الحق الحق اقول لكم ان كل من يعمل الخطية هو عبد للخطية.
35 וְהָעֶבֶד לֹא־יִשְׁכֹּן בַּבַּיִת לְעוֹלָם הַבֵּן יִשְׁכֹּן לְעוֹלָם	35 والعبد لا يبقى في البيت الى الابد. اما الابن فيبقى الى الابد.
36 לָכֵן אִם־הַבֵּן יַעֲשֶׂה אֶתְכֶם בְּנֵי חוֹרִין חָפְשִׁים בֶּאֱמֶת תִּהְיוּ	36 فان حرركم الابن فبالحقيقة تكونون احرارا.
37 יָדַעְתִּי כִּי־זֶרַע אַבְרָהָם אַתֶּם אֲבָל אַתֶּם מְבַקְשִׁים לַהֲמִיתֵנִי כִּי דְבָרִי לֹא־יִכֹּן בְּתוֹכְכֶם	37 انا عالم انكم ذرية ابراهيم. لكنكم تطلبون ان تقتلوني لان كلامي لا موضع له فيكم.
38 אֲנִי מְדַבֵּר אֵת אֲשֶׁר רָאִיתִי אֵצֶל אָבִי וְאַתֶּם עֹשִׂים אֵת אֲשֶׁר רְאִיתֶם אֵצֶל אֲבִיכֶם	38 انا اتكلم بما رأيت عند ابي. وانتم تعملون ما رأيتم عند ابيكم.
39 וַיַּעֲנוּ וַיֹּאמְרוּ אֵלָיו אָבִינוּ הוּא אַבְרָהָם וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם יֵשׁוּעַ אִלּוּ הֱיִיתֶם בְּנֵי אַבְרָהָם כְּמַעֲשֵׂי אַבְרָהָם עֲשִׂיתֶם	39 اجابوا وقالوا له ابونا هو ابراهيم. قال لهم يسوع لو كنتم اولاد ابراهيم لكنتم تعملون اعمال ابراهيم.
40 וְעַתָּה אַתֶּם מְבַקְשִׁים לַהֲמִיתֵנִי אִישׁ דֹּבֵר אֲלֵיכֶם הָאֱמֶת אֲשֶׁר שָׁמַעְתִּי מֵעִם הָאֱלֹהִים אַבְרָהָם לֹא עָשָׂה כָּזֹאת	40 ولكنكم الآن تطلبون ان تقتلوني وانا انسان قد كلمكم بالحق الذي سمعه من الله. هذا لم يعمله ابراهيم.
41 אֶת־מַעֲשֵׂי אֲבִיכֶם אַתֶּם עֹשִׂים וַיֹּאמְרוּ אֵלָיו לֹא יַלְדֵי זְנוּנִים אֲנַחְנוּ יֵשׁ־לָנוּ אָב אֶחָד הוּא הָאֱלֹהִים	41 انتم تعملون اعمال ابيكم. فقالوا له اننا لم نولد من زنا. لنا اب واحد وهو الله.
42 וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם יֵשׁוּעַ אִלּוּ אֱלֹהִים הוּא אֲבִיכֶם כִּי־עַתָּה אֲהַבְתֶּם אֹתִי כִּי אָנֹכִי יָצָאתִי וּבָאתִי מֵאֵת הָאֱלֹהִים הֵן לֹא־מִמֶּנִּי בָאתִי אַךְ־הוּא שְׁלָחָנִי	42 فقال لهم يسوع لو كان الله اباكم لكنتم تحبونني لاني خرجت من قبل الله وأتيت. لاني لم آت من نفسي بل ذاك ارسلني.
43 מַדּוּעַ לֹא תָבִינוּ לְשׁוֹנִי יַעַן לֹא־תוּכְלוּ לִשְׁמֹעַ אֶת־דְּבָרִי	43 لماذا لا تفهمون كلامي. لانكم لا تقدرون ان تسمعوا قولي.
44 אַתֶּם מִן־אֲבִיכֶם הַשָּׂטָן וְלַעֲשֹוֹת אֶת־תַּאֲוֹת אֲבִיכֶם חֲפַצְתֶּם הוּא רוֹצֵחַ־נֶפֶשׁ הָיָה מֵרֹאשׁ וּבָאֱמֶת לֹא עָמָד כִּי אֱמֶת אֵין־בּוֹ מִדֵּי דַבְּרוֹ כָזָב מִשֶּׁלּוֹ יְדַבֵּר כִּי־כֹזֵב הוּא וַאֲבִי הַכָּזָב	44 انتم من اب هو ابليس وشهوات ابيكم تريدون ان تعملوا. ذاك كان قتالا للناس من البدء ولم يثبت في الحق لانه ليس فيه حق. متى تكلم بالكذب فانما يتكلم مما له لانه كذاب وابو الكذاب.
45 וַאֲנִי יַעַן דַּבְּרִי הָאֱמֶת לֹא תַאֲמִינוּ לִי	45 واما انا فلأني اقول الحق لستم تؤمنون بي.
46 מִי בָכֶם עַל־עָוֺן יוֹכִיחֵנִי וְאִם־אֱמֶת דִּבַּרְתִּי מַדּוּעַ לֹא־תַאֲמִינוּ לִי	46 من منكم يبكّتني على خطية. فان كنت اقول الحق فلماذا لستم تؤمنون بي.
47 אֲשֶׁר מֵאֵת הָאֱלֹהִים הוּא יִשְׁמַע אֶת־דִּבְרֵי הָאֱלֹהִים עַל־כֵּן אַתֶּם לֹא שְׁמַעְתֶּם כִּי אֵינְכֶם מֵאֵת הָאֱלֹהִים	47 الذي من الله يسمع كلام الله لذلك انتم لستم تسمعون لانكم لستم من الله
48 אָז יַעֲנוּ הַיְּהוּדִים וַיֹּאמְרוּ אֵלָיו הֲלֹא הֵטַבְנוּ אֲשֶׁר דִּבַּרְנוּ כִּי שֹׁמְרוֹנִי אַתָּה וְשֵׁד בָּךְ	48 فاجاب اليهود وقالوا له ألسنا نقول حسنا انك سامري وبك شيطان.
49 וַיַּעַן יֵשׁוּעַ שֵׁד אֵין־בִּי רַק אֶת־אָבִי אֲנִי מְכַבֵּד וְאַתֶּם תִּבְזוּנִי	49 اجاب يسوع انا ليس بي شيطان لكني اكرم ابي وانتم تهينونني.
50 אָכֵן לֹא אֲבַקֵּשׁ אֶת־כְּבוֹדִי יֵשׁ אֶחָד אֲשֶׁר יְבַקֵּשׁ וְיִשְׁפֹּט	50 انا لست اطلب مجدي. يوجد من يطلب ويدين.
51 אָמֵן אָמֵן אֲנִי אֹמֵר לָכֶם אִם־יִשְׁמֹר אִישׁ אֶת־דְּבָרִי לֹא יִרְאֶה־מָּוֶת לָנֶצַח	51 الحق الحق اقول لكم ان كان احد يحفظ كلامي فلن يرى الموت الى الابد.
52 וַיֹּאמְרוּ אֵלָיו הַיְּהוּדִים עַתָּה יָדַעְנוּ כִּי־שֵׁד בָּךְ הֵן אַבְרָהָם וְהַנְּבִיאִים מֵתוּ וְאַתָּה אָמַרְתָּ אִם־יִשְׁמֹר אִישׁ אֶת־דְּבָרִי לֹא יִטְעַם־מָוֶת לָנֶצַח	52 فقال له اليهود الآن علمنا ان بك شيطانا. قد مات ابراهيم والانبياء. وانت تقول ان كان احد يحفظ كلامي فلن يذوق الموت الى الابد.
53 הַאַתָּה גָדוֹל מֵאַבְרָהָם אָבִינוּ אֲשֶׁר מֵת גַּם־הַנְּבִיאִים מֵתוּ מַה־תַּעֲשֶׂה אֶת־עַצְמֶךָ	53 ألعلك اعظم من ابينا ابراهيم الذي مات. والانبياء ماتوا. من تجعل نفسك.
54 וַיַּעַן יֵשׁוּעַ אִם־אֲנִי מְכַבֵּד אֶת־נַפְשִׁי כְּבוֹדִי מֵאָיִן אָבִי הוּא הַמְכַבֵּד אֹתִי אֲשֶׁר תֹּאמְרוּ עָלָיו כִּי הוּא אֱלֹהֵיכֶם	54 اجاب يسوع ان كنت امجد نفسي فليس مجدي شيئا. ابي هو الذي يمجدني الذي تقولون انتم انه الهكم
55 וְלֹא יְדַעְתֶּם אֹתוֹ וַאֲנִי יְדַעְתִּיו וְאִם־אֹמַר לֹא יָדַעְתִּי אֹתוֹ אֶהְיֶה כֹזֵב כְּמוֹכֶם אֲבָל יְדַעְתִּיו וְאֶת־דְּבָרוֹ שָׁמָרְתִּי	55 ولستم تعرفونه. واما انا فاعرفه. وان قلت اني لست اعرفه اكون مثلكم كاذبا. لكني اعرفه واحفظ قوله.
56 אַבְרָהָם אֲבִיכֶם שָׂשׂ לִרְאוֹת אֶת־יוֹמִי וַיַּרְא וַיִּשְׂמָח	56 ابوكم ابراهيم تهلل بان يرى يومي فرأى وفرح.
57 וַיֹּאמְרוּ אֵלָיו הַיְּהוּדִים הִנֵּה אֵינְךָ בֶּן־חֲמִשִּׁים שָׁנָה וְאֶת־אַבְרָהָם רָאִיתָ	57 فقال له اليهود ليس لك خمسون سنة بعد. أفرأيت ابراهيم.
58 וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם יֵשׁוּעַ אָמֵן אָמֵן אֲנִי אֹמֵר לָכֶם בְּטֶרֶם הֱיוֹת אַבְרָהָם אֲנִי הוּא	58 قال لهم يسوع الحق الحق اقول لكم قبل ان يكون ابراهيم انا كائن.
59 אָז יָרִימוּ אֲבָנִים לִרְגֹּם אֹתוֹ וְיֵשׁוּעַ הִסְתַּתֵּר מִפְּנֵיהֶם וַיֵּצֵא מִן־הַמִּקְדָּשׁ וַיַּעֲבֹר בְּתוֹכָם עָבוֹר וְחָלוֹף	59 فرفعوا حجارة ليرجموه. اما يسوع فاختفى وخرج من الهيكل مجتازا في وسطهم ومضى هكذا