Lettera ai Galati - האיגרת אל הגלטים 15

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 וַיַּשְׁכִּימוּ רָאשֵׁי הַכֹּהֲנִים עִם־הַזְּקֵנִים וְהַסּוֹפְרִים וְכָל־הַסַּנְהֶדְרִין בַּבֹּקֶר וַיִּתְיָעֲצוּ וַיַּאַסְרוּ אֶת־יֵשׁוּעַ וַיּוֹלִיכֻהוּ מִשָּׁם וַיִּמְסְרֻהוּ אֶל־פִּילָטוֹס	1 وللوقت في الصباح تشاور رؤساء الكهنة والشيوخ والكتبة والمجمع كله فأوثقوا يسوع ومضوا به واسلموه الى بيلاطس
2 וַיִּשְׁאַל אוֹתוֹ פִּילָטוֹס הַאַתָּה מֶלֶךְ הַיְּהוּדִים וַיַּעַן וַיֹּאמֶר אֵלָיו אַתָּה אָמָרְתָּ	2 فسأله بيلاطس انت ملك اليهود. فاجاب وقال له انت تقول.
3 וְרָאשֵׁי הַכֹּהֲנִים הִרְבּוּ לְשִׂטְנוֹ	3 وكان رؤساء الكهنة يشتكون عليه كثيرا.
4 וַיּוֹסֶף פִּילָטוֹס וַיִּשְׁאָלֵהוּ לֵאמֹר הַאֵינְךָ מֵשִׁיב דָּבָר רְאֵה כַּמָּה הֵם מְעִידִים בָּךְ	4 فسأله بيلاطس ايضا قائلا أما تجيب بشيء. انظر كم يشهدون عليك.
5 וְיֵשׁוּעַ לֹא־הֵשִׁיב עוֹד אַף־דָּבָר אֶחָד וַיִּתְמַהּ פִּילָטוֹס	5 فلم يجب يسوع ايضا بشيء حتى تعجب بيلاطس.
6 וּבְכָל־חַג הָיָה דַרְכּוֹ לִפְטֹר לָהֶם אָסִיר אֶחָד אֵת אֲשֶׁר יְבַקֵּשׁוּ	6 وكان يطلق لهم في كل عيد اسيرا واحدا من طلبوه.
7 וַיְהִי אִישׁ הַנִּקְרָא בְשֵׁם בַּר־אַבָּא אָסוּר עִם־הַמּוֹרְדִים אֲשֶׁר רָצְחוּ רֶצַח בְּעֵת הַמָּרֶד	7 وكان المسمى باراباس موثقا مع رفقائه في الفتنة الذين في الفتنة فعلوا قتلا.
8 וַיִּשָּׂא הֶהָמוֹן אֶת־קוֹלוֹ וַיָּחֵלּוּ לְבַקֵּשׁ שֶׁיַּעֲשֶׂה לָהֶם כְּפַעַם בְּפָעַם	8 فصرخ الجمع وابتدأوا يطلبون ان يفعل كما كان دائما يفعل لهم.
9 וַיַּעַן אֹתָם פִּילָטוֹס וַיֹּאמַר הֲתַחְפְּצוּ כִּי־אֶפְטֹר לָכֶם אֶת־מֶלֶךְ הַיְּהוּדִים	9 فاجابهم بيلاطس قائلا أتريدون ان اطلق لكم ملك اليهود.
10 כִּי יָדַע אֲשֶׁר רַק־מִקִּנְאָה מְסָרוּהוּ רָאשֵׁי הַכֹּהֲנִים	10 لانه عرف ان رؤساء الكهنة كانوا قد اسلموه حسدا.
11 וְרָאשֵׁי הַכֹּהֲנִים הֵסִיתוּ אֶת־הֶהָמוֹן לְבִלְתִּי פְּטֹר לָהֶם כִּי אִם אֵת בַּר־אַבָּא	11 فهيج رؤساء الكهنة الجمع لكي يطلق لهم بالحري باراباس.
12 וַיֹּסֶף פִּילָטוֹס וַיַּעַן וַיֹּאמֶר לָהֶם וּמָה־אֵפוֹא חֲפַצְתֶּם וְאֶעֱשֶׂה לַאֲשֶׁר אַתֶּם קֹרְאִים מֶלֶךְ הַיְּהוּדִים	12 فاجاب بيلاطس ايضا وقال لهم فماذا تريدون ان افعل بالذي تدعونه ملك اليهود.
13 וַיּוֹסִיפוּ לִצְעֹק הַצְלֵב אוֹתוֹ	13 فصرخوا ايضا اصلبه.
14 וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם פִּילָטוֹס מָה־אֵפוֹא עָשָׂה רָעָה וְהֵם הִרְבּוּ־עוֹד לִצְעֹק הַצְלֵב אוֹתוֹ	14 فقال لهم بيلاطس واي شر عمل. فازدادوا جدا صراخا اصلبه.
15 וַיּוֹאֵל פִּילָטוֹס לַעֲשׂוֹת כִּרְצוֹן הָעָם וַיִּפְטֹר לָהֶם אֵת בַּר־אַבָּא וְאֵת יֵשׁוּעַ הִכָּה בַשּׁוֹטִים וַיִּמְסֹר אוֹתוֹ לְהִצָּלֵב	15 فبيلاطس اذ كان يريد ان يعمل للجمع ما يرضيهم اطلق لهم باراباس واسلم يسوع بعدما جلده ليصلب
16 וַיּוֹלִיכֻהוּ אַנְשֵׁי הַצָּבָא אֶל־הֶחָצֵר הַפְּנִימִית הוּא בֵּית הַמִּשְׁפָּט וַיַּזְעִיקוּ אֶת־כָּל־הַגְּדוּד	16 فمضى به العسكر الى داخل الدار التي هي دار الولاية وجمعوا كل الكتيبة.
17 וַיַּלְבִּישֻׁהוּ אַרְגָּמָן וַיְשָׂרְגוּ עֲטֶרֶת קֹצִים וַיְעַטְּרֻהוּ	17 وألبسوه ارجوانا وضفروا اكليلا من شوك ووضعوه عليه.
18 וַיָּחֵלּוּ לְבָרְכוֹ לֵאמֹר שָׁלוֹם לְךָ מֶלֶךְ הַיְּהוּדִים	18 وابتدأوا يسلمون عليه قائلين السلام يا ملك اليهود.
19 וַיַּכּוּ עַל־רֹאשׁוֹ בְּקָנֶה וַיָּרֹקּוּ בוֹ וַיִּכְרְעוּ עַל־בִּרְכֵיהֶם וַיִּשְׁתַּחֲווּ לוֹ	19 وكانوا يضربونه على راسه بقصبة ويبصقون عليه ثم يسجدون له جاثين على ركبهم.
20 וְאַחֲרֵי הִתְלוֹצְצָם בּוֹ הִפְשִׁיטוּ אוֹתוֹ אֶת־הָאַרְגָּמָן וַיַּלְבִּישֻׁהוּ אֶת־בְּגָדָיו וַיּוֹצִיאֻהוּ לִצְלֹב אוֹתוֹ	20 وبعدما استهزأوا به نزعوا عنه الارجوان والبسوه ثيابه ثم خرجوا به ليصلبوه.
21 וַיֶּאֶנְסוּ אִישׁ עֹבֵר אֶחָד הַבָּא מִן־הַשָּׂדֶה וּשְׁמוֹ שִׁמְעוֹן הַקּוּרִינִי אֲבִי אֲלֶכְסַנְדְּרוֹס וְרוּפוֹס לָשֵׂאת אֶת־צְלָבוֹ	21 فسخّروا رجلا مجتازا كان آتيا من الحقل وهو سمعان القيرواني ابو ألكسندرس وروفس ليحمل صليبه.
22 וַיְבִיאֻהוּ אֶל־מְקוֹם גָּלְגָּלְתָּא הוּא מְקוֹם הַגֻּלְגֹּלֶת	22 وجاءوا به الى موضع جلجثة الذي تفسيره موضع جمجمة.
23 וַיִּתְּנוּ־לוֹ יַיִן מָזוּג בְּמֹר וְהוּא לֹא קִבֵּל	23 واعطوه خمرا ممزوجة بمرّ ليشرب فلم يقبل.
24 וַיְהִי כַּאֲשֶׁר צָלְבוּ אוֹתוֹ וַיְחַלְּקוּ בְגָדָיו לָהֶם בְּהַפִּילָם עֲלֵיהֶם גּוֹרָל מַה־יִּקַּח אִישׁ אִישׁ	24 ولما صلبوه اقتسموا ثيابه مقترعين عليها ماذا يأخذ كل واحد.
25 וַתְּהִי הַשָּׁעָה הַשְּׁלִישִׁית וַיִּצְלְבֻהוּ	25 وكانت الساعة الثالثة فصلبوه.
26 וַיְהִי דְּבַר־אַשְׁמָתוֹ כָּתוּב לְמַעְלָה מֶלֶךְ הַיְּהוּדִים	26 وكان عنوان علّته مكتوبا ملك اليهود.
27 וַיִּצְלְבוּ אִתּוֹ שְׁנֵי פָרִיצִים אֶחָד לִימִינוֹ וְאֶחָד לִשְׂמֹאלוֹ	27 وصلبوا معه لصين واحدا عن يمينه وآخر عن يساره.
28 וַיִּמָּלֵא הַכָּתוּב הָאֹמֵר וְאֶת־פּשְׁעִים נִמְנָה	28 فتم الكتاب القائل واحصي مع اثمة.
29 וְהָעֹבְרִים גִּדְּפוּ אוֹתוֹ וַיָּנִיעוּ רֹאשָׁם לֵאמֹר הֶאָח אַתָּה הַהוֹרֵס אֶת־הַהֵיכָל וּבוֹנֶה אוֹתוֹ בִּשְׁלשֶׁת יָמִים	29 وكان المجتازون يجدفون عليه وهم يهزون رؤوسهم قائلين آه يا ناقض الهيكل وبانيه في ثلاثة ايام.
30 הוֹשַׁע אֶת־עַצְמֶךָ וּרְדָה מִן־הַצְּלָב	30 خلّص نفسك وانزل عن الصليب.
31 וְכֵן לָעֲגוּ לוֹ גַּם־רָאשֵׁי הַכֹּהֲנִים עִם־הַסּוֹפְרִים בְּאָמְרָם אִישׁ אֶל־רֵעֵהוּ אֶת־אֲחֵרִים הוֹשִׁיעַ וְאֶת־עַצְמוֹ לֹא יוּכַל לְהוֹשִׁיעַ	31 وكذلك رؤساء الكهنة وهم مستهزئون فيما بينهم مع الكتبة قالوا خلّص آخرين واما نفسه فما يقدر ان يخلّصها.
32 הַמָּשִׁיחַ מֶלֶךְ יִשְׂרָאֵל יֵרֶד־נָא מִן־הַצְּלָב לְמַעַן נִרְאֶה וְנַאֲמִין וְגַם־הַנִּצְלָבִים אִתּוֹ חֵרְפוּהוּ	32 لينزل الآن المسيح ملك اسرائيل عن الصليب لنرى ونؤمن. واللذان صلبا معه كانا يعيّرانه
33 וּבִהְיוֹת הַשָּׁעָה הַשִּׁשִּׁית הָיָה חשֶׁךְ עַל־כָּל־הָאָרֶץ עַד הַשָּׁעָה הַתְּשִׁיעִית	33 ولما كانت الساعة السادسة كانت ظلمة على الارض كلها الى الساعة التاسعة.
34 וּבַשָּׁעָה הַתְּשִׁיעִית וַיִּצְעַק יֵשׁוּעַ בְּקוֹל גָּדוֹל אֱלָהִי אֱלָהִי לְמָה שְׁבַקְתַּנִי אֲשֶׁר פֵּרוּשׁוֹ אֵלִי אֵלִי לָמָה עֲזַבְתָּנִי	34 وفي الساعة التاسعة صرخ يسوع بصوت عظيم قائلا ألوي ألوي لما شبقتني. الذي تفسيره الهي الهي لماذا تركتني.
35 וּמִקְצָת הָעֹמְדִים אֶצְלוֹ בְּשָׁמְעָם אֶת־זֹאת אָמְרוּ הִנֵּה אֶל־אֵלִיָּהוּ הוּא קוֹרֵא	35 فقال قوم من الحاضرين لما سمعوا هوذا ينادي ايليا.
36 וַיָּרָץ אֶחָד מֵהֶם וַיְמַלֵּא סְפוֹג חֹמֶץ וַיָּשֶׂם עַל־קָנֶה וַיַּשְׁקֵהוּ וַיֹּאמֶר הַנִּיחוּ וְנִרְאֶה אִם־יָבֹא אֵלִיָּהוּ לְהוֹרִידוֹ	36 فركض واحد وملأ اسفنجة خلا وجعلها على قصبة وسقاه قائلا اتركوا. لنر هل يأتي ايليا لينزله
37 וְיֵשׁוּעַ נָתַן קוֹל גָּדוֹל וַיִּפַּח אֶת־נַפְשׁוֹ	37 فصرخ يسوع بصوت عظيم واسلم الروح.
38 וּפָרֹכֶת הַהֵיכָל נִקְרְעָה לִשְׁנַיִם קְרָעִים מִלְּמַעְלָה לְמָטָּה	38 وانشق حجاب الهيكل الى اثنين من فوق الى اسفل.
39 וַיַּרְא שַׂר הַמֵּאָה הָעֹמֵד לְנֶגְדוֹ כִּי בְּזַעֲקוֹ כֵן נָפַח אֶת־נַפְשׁוֹ וַיֹּאמַר אָכֵן הָאִישׁ הַזֶּה הָיָה בֶן־הָאֱלֹהִים	39 ولما رأى قائد المئة الواقف مقابله انه صرخ هكذا واسلم الروح قال حقا كان هذا الانسان ابن الله.
40 וְגַם־נָשִׁים הָיוּ שָׁם רֹאוֹת מֵרָחוֹק וּבְתוֹכָן גַּם־מִרְיָם הַמַּגְדָּלִית וּמִרְיָם אִמּוֹ שֶׁל־יַעֲקֹב הַצָּעִיר וְשֶׁל־יוֹסֵי וּשְׁלֹמִית	40 وكانت ايضا نساء ينظرن من بعيد بينهنّ مريم المجدلية ومريم ام يعقوب الصغير ويوسي وسالومة.
41 אֲשֶׁר גַּם־הָלְכוּ אַחֲרָיו וְשֵׁרְתֻהוּ בִּהְיוֹתוֹ בַגָּלִיל וַאֲחֵרוֹת רַבּוֹת אֲשֶׁר־עָלוּ אִתּוֹ יְרוּשָׁלָיִם	41 اللواتي ايضا تبعنه وخدمنه حين كان في الجليل. وأخر كثيرات اللواتي صعدن معه الى اورشليم
42 וְעֵת הָעֶרֶב הִגִּיעַ וּמִפְּנֵי אֲשֶׁר עֶרֶב שַׁבָּת הָיָה הוּא הַיּוֹם שֶׁלִּפְנֵי הַשַּׁבָּת	42 ولما كان المساء اذ كان الاستعداد. اي ما قبل السبت.
43 וַיָּבֹא יוֹסֵף הָרָמָתִי יוֹעֵץ נִכְבָּד אֲשֶׁר הָיָה מְחַכֶּה גַם־הוּא לְמַלְכוּת הָאֱלֹהִים וַיֶּאֱזֹר אֹמֶץ וַיָּבֹא אֶל־פִּילָטוֹס וַיִּשְׁאַל אֶת־גּוּפַת יֵשׁוּעַ	43 جاء يوسف الذي من الرامة مشير شريف وكان هو ايضا منتظرا ملكوت الله فتجاسر ودخل الى بيلاطس وطلب جسد يسوع.
44 וַיִּתְמַהּ פִּילָטוֹס עַל־אֲשֶׁר הוּא כְּבָר מֵת וַיִּקְרָא אֶל־שַׂר הַמֵּאָה וַיִּשְׁאָלֵהוּ הֲגָוַע כְּבָר	44 فتعجب بيلاطس انه مات كذا سريعا فدعا قائد المئة وسأله هل له زمان قد مات.
45 וַיֵּדַע מִפִּי־שַׂר הַמֵּאָה כִּי־כֵן וַיִּתֵּן אֶת־גּוּפָתוֹ מַתָּנָה לְיוֹסֵף	45 ولما عرف من قائد المئة وهب الجسد ليوسف.
46 וְהוּא קָנָה סָדִין וַיּוֹרֶד אֹתוֹ וַיִּכְרְכֵהוּ בַּסָּדִין וַיְשִׂימֵהוּ בְקֶבֶר חָצוּב בַּסֶּלַע וַיָּגֶל אֶבֶן עַל־פֶּתַח הַקָּבֶר	46 فاشترى كتانا فانزله وكفنه بالكتان ووضعه في قبر كان منحوتا في صخرة ودحرج حجرا على باب القبر.
47 וּמִרְיָם הַמַּגְדָּלִית וּמִרְיָם אֵם יוֹסֵי הָיוּ רֹאוֹת אֶת־הַמָּקוֹם אֲשֶׁר הוּשַׂם שָׁמָּה	47 وكانت مريم المجدلية ومريم ام يوسي تنظران اين وضع